Τελικα ηρθε η ωρα να αποχαιρετισω το ποδηλατακι μου που με τοσο κοπο αγορασα... εκλαπη η δευτερα βραδυ η καποια στιγμη την τριτη ενα ασημι no name ποδηλατο απο το πεδιον του αρεως απο οπου φευγουν τα κτελ αττικης για αγιους αποστολους. χαρακτηριστηκα που μπορω να δωσω ειναι σελλα selle italia X2 και ηταν ποδηλατο τυπου megisto... επισης ειχε λαιμο τιμονιου promax με ρυθμιση για γωνια. αυτα τα λιγα για το ποδηλατακι μου...
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
καταρχήν .."περαστικα" απο εναν ομοιοπαθη! Είναι συναίσθημα πολυ ζορικο...
Και να κάνω την ερώτηση που πάει αμέσως μετα απο ένα τετοιο ποστ:
Πως το είχες δεμενο;
ευχαριστω... δυστυχως η μιση ευθυνη ειναι δικη μου καθως το ειχα δεσει με μια αλυσιδα λεπτη που ειχα παρει δανεικη μεχρι να αγορασω καλη δικια μου... τωρα οταν ξαναμαζεψω χρηματα πρωτα θα παρω πεταλο και μετα ποδηλατο!
Και εγω λεω ΘΑ ΘΑ παω να παρω αλλα δεν ειρθε το ΘΑ.κατι μου λεει οτι και για το 5 λεπτο που το αφηνω πρεπει να παρω καλο πεταλο
ελπιζω να το βρεις
Έτσι!!! Και το καλύτερο είναι να το αφήνεις εξω, ακόμα και με τον καλύτερο τροπο δεμένο, τη λιγότερη δυνατη ωρα. Εχει ειπωθεί πολλές φορες εδω μέσα και είναι πολύ σωστο οτι κανένας τροπος δεσίματος δεν είναι απαραβίαστος!
Ευχομαι γρήγορα να καταφέρεις να αποκτήσεις το νέο ποδήλατο!