Τα ΜΜΜ ως Δημόσιο Αγαθό

Σας κοινοποιώ επιστολή που έστειλε φίλη μου (η οποία έχει ποδήλατο αλλά δεν το χρησιμοποιεί πολύ λόγω των κινδύνων που ενέχει η κίνηση στους δρόμους) στο πολιτικό γραφείο του Λιάπη, στη CityPress, στο Metrorama, στον ΗΣΑΠ και στο ΑττικόΜετρό. Θεωρώ πως είναι πολύ εύστοχο, και το κείμενο αλλά και το πού πήγε καθώς και το πότε πήγε!
"Κατά καιρούς έχουν υποβληθεί από το επιβατικό κοινό πολλά παράπονα και αιτήματα που αφορούν στο γεγονός ότι το μετρό και ο ηλεκτρικός δε λειτουργούν μετά τα μεσάνυχτα. Το βασικό επιχείρημα που χρησιμοποιήθηκε εναντίον τους ήταν το ότι μια τόσο επεκταμένη λειτουργία δεν είναι ανταποδοτική, όρος τόσο οικονομίστικος που δεν αρμόζει σε δημόσια αγαθά, όπως είναι τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Οι μόνιμοι κάτοικοι αυτής της πόλης (που, σημειωτέον, αποτελούν το ήμισυ του έμψυχου δυναμικού αυτής της χώρας) υποχρεούνται να μετακινούνται τη νύχτα είτε με το αυτοκίνητό τους, είτε με ταξί. Έτσι – και ειδικά τα σαββατοκύριακα – πολλοί άνθρωποι είτε οδηγούν υπό την επήρεια αλκοόλ είτε αναγκάζονται να πληρώνουν τη διπλή ταρίφα. Αντιθέτως, για χάρη των Ιταλών και Άγγλων φιλάθλων που ήρθαν στην Αθήνα προκειμένου να παρακολουθήσουν τον τελικό αγώνα του Champions League, το μετρό και ο ηλεκτρικός παρέμειναν σε 24ωρη λειτουργία. Και το να είναι τα Νοσοκομεία του λεκανοπεδίου σε επιφυλακή είναι επιβεβλημένο από λόγους που έχουν να κάνουν με την ανθρώπινη ζωή. Ενώ η έκτακτη επέκταση της λειτουργίας κάποιων ΜΜΜ συνιστά κατάφορη διακριτική μεταχείριση προς όφελος των επισκεπτών. Πληθυσμός – Τουρισμός : 0 – 1. Πανωλεθρία ΕΝΤΟΣ έδρας !!! Τελικά το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών νοιάζεται περισσότερο για την πραγμάτωση του moto του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης “Explore your senses in Greece” και αφουγκράζεται λιγότερο τις ανάγκες των χρηστών των υπηρεσιών του. Explore your senses λοιπόν in Greece και άμα λάχει λερώστε την κιόλας. Ήδη χτες το μεσημέρι τα βαγόνια του μετρό ήταν γεμάτα χυμένη μπύρα, άδεια μπουκάλια αναψυκτικών και χαρτιά από burgers των McDonalds. Ένα δεύτερο Λονδίνο δηλαδή. Η αλήθεια είναι ότι ένιωσα νοσταλγία για τα φοιτητικά μου χρόνια, αλλά η ρύπανση του αστεακού μου περιβάλλοντος δεν αποτελεί για μένα γλυκιά ανάμνηση και επουδενεί παράδειγμα προς μίμηση."