ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΣΤΗΝ BRASILIA DF

Γεια χαρά!

Είχα πολύ καιρό να μπω στο φόρουμ και τώρα που έχω σχετικά αξιόπιστη σύνδεση στο ίντερνετ σκέφτηκα να δώσω μερικές γενικές πληροφορίες για το ποδήλατο στην Brasília, όπου μένω και μετακινούμαι καθημερινά με αυτό όπως πριν στην Αθήνα.

Η πόλη βρίσκεται στο κεντρικό βραζιλιάνικο οροπέδιο και αποτελείται από το Πλάνου Πιλότου, και μερικές «πόλεις δορυφόρους». Το πολεοδομικό σχέδιο του κέντρου ορίστηκε πριν 50 χρόνια με βάση τις ανάγκες του αυτοκινήτου, γι΄αυτό και όλοι σχεδόν οι κεντρικοί δρόμοι έχουν 4-6 λωρίδες η κάθε κατεύθυνση, ελάχιστα φανάρια και κόμβους για απρόσκοπτη ροή της κυκλοφορίας (στο κεκλιμένο επίπεδο αυτών των κόμβων ο ποδηλάτης αισθάνεται όπως σε ποδηλατοδρόμιο). Αν και υπάρχει άνεση χώρου και χώρων στάθμευσης όπως και πολύ πράσινο, τόσο το κέντρο όσο και κάποιες διαδρομές προς τις δορυφορικές πόλεις έχουν αρχίσει να παθαίνουν συμφόρηση παρά τις διαπλατύνσεις λεωφόρων και τις επεκτάσεις του μετρό.

Η βελτίωση των δημόσιων μέσων μεταφοράς όπως και η κατασκευή ποδηλατοδρόμων τέθηκαν ως βασικά θέματα κατά την προεκλογική περίοδο τους τελευταίους μήνες, και λίγο πριν τις εκλογές στα τέλη Οκτωβρίου εξαγγέλθηκε η δημιουργία και εγκρίθηκε ο προϋπολογισμός μερικών νέων ποδηλατόδρομων τόσο στον ένα τουλάχιστον βασικό άξονα του κέντρου (βορράς – νότος) όσο και προς και από την περιφέρεια. Αυτό αποτελούσε πάγιο αίτημα των ποδηλατικών συλλόγων καθώς οι 4 ποδηλατόδρομοι που ήδη υπάρχουν δεν αφορούν στην κίνηση στο κέντρο, κι είναι μάλλον για άσκηση, οι δύο είναι περιφερειακοί για κάποια χλμ, ο τρίτος βρίσκεται μέσα στο πάρκο και ο τέταρτος σ΄ένα κομμάτι για τα τελευταία χλμ. προς μια πόλη έξω. Επιπλέον υπήρχε η πίεση και οι διαμαρτυρίες από δύο πρόσφατα θανατηφόρα δυστυχήματα, μια ακτιβίστρια ποδηλάτισσα παρασύρθηκε από λεωφορείο στο São Paolo και ένας φοιτητής στην Brasília από μεθυσμένο οδηγό.

Στην πόλη ελάχιστοι ποδηλάτες χρησιμοποιούν το ποδήλατο ως μεταφορικό μέσο. Στο Πλάνου Πιλότου δεν μένει πολύς κόσμος, έρχονται κυρίως για δουλειά, και οι μεγάλες αποστάσεις καθώς και η εξάμηνη περίοδος των δυνατών βροχών σχεδόν κάθε μέρα συμβάλλουν στην εξάρτηση από το αυτοκίνητο. Οι ποδηλατικοί σύλλογοι εδώ δραστηριοποιούνται 3-5 χρόνια κατά το υπόδειγμα του São Paolo που αντιμετωπίζει στο υπερπολλαπλάσιο τα προβλήματα της Αθήνας.

Τα ποδήλατα στην Brasília επιτρέπονται στο μετρό όλες τις ώρες (δεν έχει πολλές διαδρομές ακόμα), στα λεωφορεία τα μικρά σπαστά και στα υπεραστικά μέχρι 5 ποδήλατα εκτός κι αν υπάρχει παραπάνω χώρος στην μπαγαζιέρα, με βγαλμένη την μπροστινή ρόδα. Δεν απαιτείται άδεια για την χρήση του ποδηλάτου αλλά δεν υπάρχουν ειδικές φοροελαφρύνσεις.

Το πανεπιστήμιο προωθεί το ποδήλατο μέσω μιας ομάδας φοιτητών με ενημερωτικό υλικό, δέστρες σε διάφορα σημεία, ποδηλατικές εκδηλώσεις και συνεργείο.
Υπάρχει ακόμα ένα πρόγραμμα διάθεσης μεταχειρισμένων ποδηλάτων σε μαθητές και μερικοί εθελοντές με τάντεμ για δεύτερο ποδηλάτη με προβλήματα όρασης. Το CMR γίνεται σπάνια, πρώτη Δευτέρα του μήνα υποτίθεται, αντ΄ αυτού όμως υπάρχουν άλλες εκδηλώσεις όπως μια πρόσφατη «20 ώρες ποδηλασία», που παρότι έβρεχε συνεχώς όλο το διήμερο είχε πολλή συμμετοχή, όπως και η Μέρα χωρίς Αυτοκίνητο. Κοντά σ΄αυτά παρουσιάστηκε η δανέζικη έκθεση «Ελεύθερα ποδήλατα» στα μουσεία των περισσοτέρων πόλεων της Βραζιλίας.

Ως μέσο άθλησης το ποδήλατο έχει πολύ έντονη παρουσία, τις Κυριακές ο κεντρικός άξονας κλείνει για 12 ώρες και δίνεται σε ποδηλάτες και δρομείς. Πολύς κόσμος αθλείται τακτικά στο δρόμο ή το βουνό. Φυσικά διοργανώνονται πολλοί αγώνες και ορισμένες διαδρομές χρησιμοποιούνται ως πίστες επαγγελματικής προπόνησης. Ωστόσο ως προς το θέμα της αστικής ποδηλασίας κι εδώ οι ποδηλάτες ονειρεύονται το Άμστερνταμ και την Κοπεγχάγη...

Μερικές ακόμη παρατηρήσεις είναι ότι τα περισσότερα φαρμακεία διαθέτουν ποδήλατα για τις παραγγελίες όπως και κάποια εμπορικά που έχουν ειδικά ποδήλατα μεταφορών με μικρότερη μπροστινό τροχό και μεγάλη σχάρα. Με ποδήλατα επίσης κινούνται πολλοί συλλέκτες αλουμινίου και χαρτιού όπως και οι περισσότεροι υπαλληλοι του ζωολογικού κήπου και του βιολογικού πάρκου. Όλοι αυτοί όμως όπως και αρκετοί χύμα ποδηλάτες δεν έχουν φώτα ή ανακλαστικά.

Τα ποδήλατα που κυκλοφορούν είναι συνήθως υβριδικά, αρκετά κάρμπον.
BMX λίγα στην περιφέρεια, πολλά mountain, fix ούτε για δείγμα (όμως στο São Paolo γίνονται “Ολυμπιάδες” με fix) , σπαστά δυο τρία, αναπαλαιωμένα κάποιες κούρσες Caloi. Υπάρχουν και τα ντόπια σιδερένια ποδήλατα ανώνυμης κατασκευής, μερικά σε μέγεθος σπαστού. Γενικά η αγορά ποδηλάτου είναι ακριβή εδώ, λόγω ενδοχώρας. Κλοπές συμβαίνουν συχνά όχι τόσο στο κέντρο όσο με διαρρήξεις σε σπίτια των περιφερειακών πόλεων και οικισμών.

Οι ποδηλάτες συννενοούνται κυρίως μέσω groups του Yahoo και με το Orkut. Forums υπάρχουν δραστήρια σε άλλες πόλεις. Η συμμετοχή στις απλές βόλτες είναι ελεύθερη με απαραίτητα κράνος, φώτα γάντια και σεβασμό στους κανονισμούς, σε πιο απαιτητικές διαδρομές χρειάζεται εγγραφή με κάποιο κόστος για την υποστήριξη σε τροφοδοσία, ασφάλεια και μεταφορικά.

Links:
Rodas da Paz (ακτιβισμός)
Rebas do Cerrado (εβδομαδιαίες διαδρομές βουνού)
Pedal Noturno (νυχτερινές διαδρομές από Δευτ- Παρ. 20-80 χλμ. και ευκαιριακά 100-200 χλμ)
Transporte Ativo (ποδηλατικό blog Rio de Janeiro)

Καλές πεταλιές!