Τo σήμα στο κούτελο (head badge) κάθε ποδηλάτου, έχει μια ιδιαίτερη συμβολική αξία γι αυτό η κάθε φίρμα βάζει τα δυνατά της να φτιάξει κάτι με ιδιαίτερη αισθητική που να αποτυπώνει τη φιλοσοφία και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της.
Είτε αυτοκόλλητα, είτε ανάγλυφα υπάρχουν head badges πραγματικά αριστουργήματα, τόσο στα συλλεκτικά ποδήλατα εποχής όσο και στα σύγχρονα....
Τι γίνεται όμως με τα custom ποδήλατα; Είτε πρόκειται για ριζικές ανακατασκευές παλιών ποδηλάτων, είτε πρόκειται για σύγχρονο ποδήλατο φτιαγμένο κομμάτι κομμάτι, πολλές φορές δυσκολευόμαστε να ταυτιστούμε με τη φίρμα του αρχικού κατασκευαστή ή του κατασκευαστή του σκελετού και νιώθουμε ότι έχουμε βάλει αρκετό προσωπικό γούστο και άποψη ώστε να θέλουμε αυτό να αποτυπωθεί και σε ένα πιο custom head badge...
Έφτιαξα πρόσφατα ένα custom city/touring ποδήλατο με σκελετό από την εταιρεία planet x. To head badge της εταιρείας είναι μια χαρά αισθητικά και θα το τοποθετούσα άνετα στο ποδήλατό μου αλλά επειδή κόστιζε 12 ευρώ κι εγώ προσπαθούσα να κρατήσω το κόστος χαμηλά, μ έπιασε η τσιγκουνιά μου και δεν το παρείγγειλα...
Το άδειο κούτελο όμως δε μου ταίριαζε αισθητικά και άρχισα να ψάχνομαι γκουγλάροντας για αυτοσχέδια headbadges... Και τότε ένα ολόκληρος κόσμος ανοίχτηκε μπροστά μου... Υπάρχει άπειρο υλικό για διάφορες ιδιοκατασκευές με επικρατέστερη τεχνοτροπία, την αξιοποίηση καπακιών από μπουκάλια μπύρας και αναψυκτικού.
Αν γκουγκλάρετε γενικά για bottle caps θα βρείτε ένα ωκεανό από εικόνες και πληροφορίες για καπάκια τόσο από συλλέκτες όσο και από κατασκευαστές διακοσμητικών και κοσμημάτων (κονκάρδες, κρεμαστά κλπ).
Παρακάτω παραθέτω κάποιο φωτογραφικό υλικό από τον τρόπο που χρησιμοποίησα εγώ για να κάνω επίπεδο το καπάκι και στη συνέχεια να το κουρμπάρω. Αυτά που θα χρειαστείτε είναι φυσικά το κατάλληλο καπάκι, μια επιφάνεια σφυρηλάτησης, ένα πλαστικό σφυρί, ένα μυτοτσίμπιδο και ένα μαλακό ύφασμα. Τέλος θα χρειαστείτε κόλλα ή ταινία διπλής όψης για να το κολλήσετε στο head tube.
Το πρώτο βήμα που μπορεί να αποδειχτεί από τα πιο ευχάριστα, είναι να γυρνάμε στις μπυραρίες και να δοκιμάζουμε σπάνιες μπύρες με ενδιαφέροντα καπάκια μέχρι να επιλέξουμε αυτό που μας ενδιαφέρει...
Στη συνέχεια με ένα μυτοτσίμπιδο ανοίγουμε ελαφρώς τα άκρα του καπακιού.
Τοποθετούμε το καπάκι στην επιφάνεια σφυρηλάτησης...
... και το καλύπτουμε με ένα κομμάτι μαλακό ύφασμα για να μη γρατζουνιστεί.
Στη συνέχεια το χτυπάμε με το πλαστικό σφυρί μέχρι να γίνει επίπεδο...
Μετά θα πρέπει να αφαιρέσουμε το πλαστικό από το εσωτερικό του καπακιού.
Τέλος χρησιμοποιούμε ένα κομμένο πλαστικό σωλήνα, καλυμμένο με το ίδιο μαλακό ύφασμα για να καμπυλώσουμε το καπάκι.
Εγώ επέλεξα ένα καπάκι με μια αλεπού που είναι αρκετά μινιμαλιστικό σχέδιο και σε ταιριαστή χρωματική απόχρωση..
Στη συνέχεια κόλλησα από πίσω κολλητική ταινία διπλής όψης και την έκοψα με το ψαλίδι στο ίδιο ακριβώς μέγεθος
Και εδώ το τελικό αποτέλεσμα!
Αχαχα, δεν κρατιέμαι από τα γέλεια...
Πολύ καλή ιδέα!
Σας εύχομαι κάθε καλό <3
Μάλιστα, σαν το δεύτερο καπάκι στην 1η σειρά (αυτό με το μάτι) έχω κρατήσει κι εγώ ένα μέσα στα διάφορα ποδηλατικά και έψαχνα να βρω μια καλή ιδέα για να το αξιοποιήσω σε κάποιο ποδήλατο. Το σκεφτόμουν στο καπάκι της κουκουνάρας, αλλά ίσως τώρα να κάνω την ιδέα σου.
Για χαρά,
έφερα από τις διακοπές ένα καπάκι των "Dithmarscher", σχεδόν μοναδικό ζυθοποείο που δεν πωλήθηκε σε μεγάλες εταιρίες, δυστυχώς όμως δεν θα καταφέρω να το κάνω όπως μας το δείχνει ο καλλιτέχνης Γράμπα :-(
Σας εύχομαι κάθε καλό <3
Συμπλήρωσα το αρχικό ποστ με μερικές ακόμα φωτογραφίες για να είναι ολοκληρωμένο...
Κωστάνζα φαίνεται ωραία μπύρα και έχει και ενδιαφέρον καπάκι!
Vas κι εγώ φλέρταρα με την ιδέα να βάλω το μάτι αλλά τελικά προτίμησα την αλεπού... Είναι πολύ όμορφο πάντως και μοιάζει ζωγραφισμένο στο χέρι...
Άντε, σας βλέπω να κατεβαίνετε στο στέκι με τα καπάκια σας και να ανταλλάσετε τα διπλά!