Ο πιο εύκολος τρόπος να κόψεις το τσιγάρο
Πριν κάποιους μήνες…..
Φίλε μου καλέ συν καπνιστή,ναι σε σένα μιλάω που όπως και εγώ απολαμβάνεις τις τσιγαρούκλες σου.Σε εσένα που όπως και γω δε νιώθεις ενοχές για την αγαπημένη αυτή συνήθεια και νιώθεις ξένος προς αυτούς που σου μιλάν για ψευδή απόλαυση.Και γω μαζί σου είμαι φίλε μου.Γουστάρω και απολαμβάνω το τσιγάρο μου,όλοι αυτοί και αυτά που λένε για παραπλάνηση του εγκεφάλου μου ,για καυσαέρια σαν του αυτοκινήτου που γεμίζουν τα πνευμόνια μου ,για καρκίνο και τα υπόλοιπα, που μου πλασάρουν βιντεάκια με κατεστραμμένα πνευμόνια και ανθρώπους κατακρεουργημένους από τον καρκίνο δε με αγγίζουν φίλε μου και δε με αγγίζουν ξέρεις γιατί?Γιατί δε με καταλαβαίνουν,γιατί θέλουν να με βγάλουν τρελό ότι δήθεν μου αρέσει,ότι λάθος σκέφτομαι και κάθε μέρα η ίδια καραμέλα.Τόσοι πολλοί να νοιάζονται για μένα για το δικό μου το καλό και άκουσον άκουσον το τελικό συμπέρασμα να κόψω το τσιγάρο.
Σήμερα……
Δεν άλλαξαν πολλά φίλε μου ,ακόμα θεωρώ ότι το τσιγάρο είναι απόλαυση ότι είναι αν όχι ο μόνος φίλος ένας από τους λίγους που καίγεται για μένα μονάχα φιλαράκι που τον κοινό μας φίλο τον παραμέρισα και στη θέση του έβαλα στη ζωή μου έναν καινούργιο(μάλλον παλιός ήταν απλά ξεχασμένος σε μια αποθήκη κάτω από κάτι βελέντζες και κάποια κιλά σκόνη ,ξεχασμένος από κείνα τα χρόνια που ήμουν παιδί που σίγουρα τα νοσταλγείς πολλές φορές έτσι δεν είναι? αλλά για αυτό θα μιλήσουμε παρακάτω)έναν φίλο που μπορεί να μη καίγεται για μένα αλλά ιδρώνει με μένα, κρυώνει και ζεσταίνεται με μένα, μυρίζει τη βροχή το χώμα τα λουλούδια με μένα ,δεν ξέρω αλλά νομίζω ρε φίλε ότι με πονάει πιο πολύ. Ο άλλος ο κοινός μας φίλος μερικές φορές με ξέχναγε, όταν ανέβαινα τις σκάλες ,όταν προσπαθούσα να τρέξω με το παιδί μου ,όταν το πρωί ξερόβηχα και ήμουν έτοιμος για λιποθυμία. Στο είπα φίλε μου μην τα βάζεις μαζί μου. Δεν υπάρχει άλλος που να γουστάρει το τσιγάρο περισσότερο από εμένα. Στο λεπτό αφού ξυπνούσα ήταν εκεί μαζί μου και λεπτά πριν κοιμηθώ εκεί και πάλι. Και τώρα ακόμα πάλι εκεί θα ήταν να βγάζω καπνό από τη μύτη και τα αυτιά αν…. αν θεωρούσα ότι μου δίνει περισσότερα από όσα μου παίρνει και σε αυτό φιλαράκι αρχίζω να αμφιβάλλω καθώς ετούτος όχι μόνο δε μου ζητάει χρήματα καλά ο άλλος άσε μια πολυκατοικία μου στοίχισε αλλά μου αποδίδει κιόλας .Με βοήθησε να ξεκόψω και από άλλες συνήθειες και με βοήθησε και εκεί που ε φιλαράκι αν είσαι άντρας καταλαβαίνεις ,όχι πως το είχαμε ανάγκη ,σώπα καλέ ,αλλά να από καλός γίνεσαι καλύτερος. Και εκεί που μου έλεγαν για τρόπους διακοπής του καπνίσματος με φάρμακα, βελονισμούς και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς, ε μη μου πεις καμιά φορά το σκέφτεσαι να το κόψεις ,να που μπήκε στη ζωή αυτός ο νέος φίλος πάτησε από πάνω από το τσιγάρο και ναι έχω εδώ και κάτι μήνες καθαρός. Και θέλεις να μάθεις και κάτι άλλο για τον ίδιο λόγο ξεκίνα και με τούτον. Όπως ξεκίνησες πιτσιρικάς και παραμέρισες το νέο μου φίλο στην αποθήκη, για μαγκιά φούμαρες και κορδωνόσουν στις κοπέλες έτσι και τώρα κάνε στην άκρη το τσιγάρο καβάλα και κοίτα τους όλους σαν μάγκας. Και όταν θα σε ζητάει το τσιγάρο ,να ξέρεις δε θα αφήσει σε ησυχία ,πάρε τον καινούργιο φίλο μας, πίστεψε με θα σε βοηθήσει ,όσο πιο πολύ τον κάνεις παρέα τόσο πιο εύκολα θα αποχωριστείς το τσιγάρο .Γιατί ξέχασα να σου πω είναι εχθροί, δε μιλιούνται μεταξύ τους και δω που τα λέμε
πως να μην είναι ο ένας σε βοηθάει να πας μια ώρα αρχύτερα στον άλλο κόσμο και ο άλλος παλεύει να σε κρατήσει με νύχια και με δόντια ορθό στο μάταιο τούτο κόσμο. Γιατί αν λέει το ρητό ανοίγοντας μια φυλακή κλείνει ένα σχολείο γεμίζοντας τους δρόμους με τους νέους φίλους μας αδειάζουν τα νεκροταφεία. Πίστεψε με δε θα αλλάξουν πολλά και όταν βρεθούμε στο δρόμο εκεί που λέγαμε κάτσε να κάνουμε ένα τσιγάρο τώρα θα λέμε έτσι απλά πάμε να κάνουμε μια τσάρκα. Κατέβα στο υπόγειο πήγαινε στην αποθήκη και θα βρεις το φίλο μας εκεί τόσα χρόνια να σε περιμένει για να αισθανθείς και πάλι παιδί.
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
Τα ίδια ακριβώς (με άλλα λόγια) είχα γράψει πριν 5,5 χρόνια, εδώ στο ίδιο φόρουμ.
Άντεξα 1 χρόνο. Μη ρωτάς γιατί δεν άντεξα περισσότερο, δεν είναι του παρόντος.
Εξακολουθώ στα 45 μου να είμαι πάνω από τον μέσο όρο, αλλά αν δεν κάπνιζα θα...(δεν σου λέω τι «θα» γιατί θα ακουστώ πολύ ψώνιο, αλλά μάλλον καταλαβαίνεις).
Εύχομαι να αντέξεις πολύ περισσότερο απ' ότι άντεξα εγώ.
Κάτω η χούντα των καπνιστών!
Το πόσο παρτακιδες είστε, φάνηκε οταν πήγε να περάσει ο νόμος για την απαγόρευση του καπνίσματος στα καφέ και μπαρς, όπως συμβαίνει σε σοβαρές χώρες, όπου ζούσα τα τελευταία 8 χρόνια.
' Εγω θα καπνίζω όπου γουστάρω/ γίνεται καφές χωρίς τσιγάρο/ έχω ντερτια κτλ'.
Αν υπάρχει ένας που το σεβάστηκε, και δε καπνίζει στους κλειστούς χώρους, που αισθανθηκε τα δικαιώματα αυτών που δε καπνίζουν, να μιλήσει.
.
.
.
πολύ ησυχία έπεσε......
ΥΓ: Στην μια ωρα που ειμαι σε χώρο με καπνο:
με πιανει πονοκέφαλος
μάτια τσουζουν/ανοιγοκλεινουν
και το χειρότερο, με πιανει νευρικότητα, νιώθω καρδια να χτυπάει γρηγορότερα, νιώθω ότι πρεπει να φυγω άπο αυτό το περιβάλλον.
πέρα τη μπόχα των ρούχων.
Τα λέω αυτά επειδή... χειμώνας και... κλειστά μαγαζιά ερχονται.
jimakos1016 χαλάρωσε (δεν στο λέω με κανένα δασκαλίστικο τρόπο, αλλά φιλικά).
Όταν είχα κόψει κι εγώ το τσιγάρο έτσι έκανα, κάπως υστερικά.
Αν δεν με πιστεύεις, ψάξε παλιές μου αναρτήσεις στο φόρουμ (από το 2008 γυρνοβολάω εδώ).
Στην πορεία διαπίστωσα πως η ζωή έχει άλλες επιταγές και σε όποιον αρχίσει να λέει «όλα στο μυαλό είναι» και άλλες παρόμοιες...ζωδιακές συμβουλές, ας διαβάσει το αρχικό κείμενο του νήματος.
Εγω το κοψα πριν τρια χρονια και οντως το ποδηλατο βοηθησε πολυ.
Απο τοτε να χω κανει δυο τρια τσιγαρα μονο.
Φυσικα κ δεν ειναι ευκολο
αλλα μολις το κοψεις λες τι μαλακας που ημουν.....
16 χρονια καπνιστης εκ των οποιων τα 12 καμελ αφιλτρο
...εγω το 'χω κοψει εδω και τριαμισι χρονια το ρημαδι ,για να καθαρισει ο οργανισμος θελει τουλαχιστο ενα 6μηνο ,τωρα αν βρεθω σε κανενα μπαρακι με κακο εξαερισμο δεν αντεχω πολυ ωρα ,πρεπει να βγαινω να παιρνω αερα ,και καπνιζα "γκολουαζ" τα αφιλτρα τα στουκας ,παντως κοβεται ,δυσκολα μεν ,αλλα με αρκετη θεληση κοβεται ,μου κανει εντυπωση παντως που βλεπω πολλους να ποδηλατουν καπνιζοντας !!!
για να σε καθησυχάσω λίγο, λιγότερη ζημιά έκανες με τα άφιλτρα. Τα φίλτρα των τσιγάρων για να διατηρούν την ελαστικότητά τους περιέχουν διάφορα συνθετικά προϊόντα αλλά και μικροσωματίδια γυαλιού (κάτι σαν επεξεργασμένος υαλοβάμβακας.) Αυτά τα σωματίδια κατά την εισπνοή εισβάλουν βαθιά στα πνευμόνια και προκαλούν μικροτραυματισμούς και μικροαιματώματα. Όσο για την ικανότητα των φίλτρων να φιλτράρουν τα προϊόντα καύσης αυτή είναι αμελητέα.
Ο οργανισμός πράγματι θέλει πολύ καιρό να καθαρίσει, αλλά η ποιότητα ζωής και οι επιδόσεις στο ποδήλατο και σε άλλες αθλητικές δραστηριότητες βελτιώνεται σχεδόν με ραγδαία ταχύτητα.
Πάντως για όσους θέλουν να το κόψουν και δεν μπορούν, ενώ έχουν δοκιμάσει όλα τα βοηθήματα όπως τσίχλες νικοτίνης και εμπλαστράκια, ίσως αξίζει μια προσπάθεια με το ηλεκτρονικό τσιγάρο. Καπνίζοντας το ηλεκτρονικό τσιγάρο και παίρνεις την νικοτίνη σου (η οποία εκτός από την εξάρτηση που δημιουργεί είναι σχετικά ακίνδυνη) και αποφεύγεις τα καρκινογόνα προϊόντα καύσης. Δειλά δειλά εμφανίζονται και οι πρώτες μελέτες από Αμερική οι οποίες το αξιολογούν ως ακίνδυνο.
edit: το ηλεκτρονικό τσιγάρο το ανέφερα ως βοήθημα για την διακοπή καπνίσματος και μόνο ως αυτή τη χρήση του θεωρείται ακίνδυνο. Το τι μπορεί να προκαλέσει η μακροχρόνια χρήση του δεν είναι ακόμη γνωστό.
χαχα!να το πω στους φιλους μου αυτο που ολα τα χρονια ενω κ αυτοι καπνιζαν σα φουγαρα μου την ελεγαν για τα αφιλτρα!
προσυπογραφω!
Καλησπέρα..... εγω κοντεύω τα 7 χρόνια εντελώς ακαπνος, όταν ήμουν καπνιστης το παρατσούκλι μου στην δουλειά ήταν ο ´´τζουρας´´ γιατι μπορούσα και τράβαγα απίστευτα μεγάλες τζουρες καπνού.... μέχρι ενα πρωί που ετσι ξαφνικά μου την κάρφωσε και το έκοψαν μαχαίρι. Καπνιστης απο το γυμνασιο οπου αν και ήμουν πιστός στα μαλμπορο είχα δοκιμάσει όλες τις μάρκες και όλους τους τύπους καπνού.
Θυμάμαι... είχα το τελευταίο μαλμπορο στο πακέτο απο το προηγούμενο βράδυ.... το κάπνισα ήπια τον πρωινό μου καφε και τελος. Καπνιζα γύρω στα δυο πακέτα καθώς η δουλειά μου ήταν γραφείο αυτοκίνητο...δηλαδή απο το ενα κάθισμα στο άλλο... μόλις απαλαχθηκα απο δαυτο, άρχισα αθλητισμό και μετά απο 3 χρόνια έτρεξα σε αρκετούς αγώνες δρόμου των 10-15χιλ.... τρεις ιμημαραθωνιους αλλα και στον κλασικό μαραθώνιο της Αθήνας.
Δεν είμαι μάλλον απο αυτούς που τους ενοχλεί το τσιγάρο καθώς μπορω να κάτσω σε κλειστούς χώρους που καπνίζουν....εκτός βέβαια απο ακραίες καταστάσεις οπου με ενοχλούσαν ακόμα και όταν καπνιζα.... μάλιστα στο σπίτι η σύζυγος καπνιζε κανονικά για 2-3χρονια αργότερα ώσπου το έκοψε και αυτή μετά απο δικιά της απόφαση.
Σίγουρα δεν ειναι εύκολο πράγμα να τα καταφέρεις και να κοψεις το τσιγάρο..... αλλα η ζωή οταν εισαι απαλλαγμένος απο δαυτο, δεν συγκρίνεται, και αυτό το καταλαβαίνεις ακόμα πιο έντονα όταν έχεις υπάρξει καπνιστης και έχεις νιώσει της συνέπειες του.
Το έχω κόψει σχεδόν 4 χρόνια.
Για μένα ανεκτίμητο είναι να με πλησιάζει η μικρή μου για να με φιλήσει χωρίς να στρέφει με αηδία το πρόσωπο της, από τη βρώμα του τσιγάρου, όπως έκανε παλιά.
Επίσης από άποψη υγείας τα πάντα είναι καλύτερα.
- δεν ξυπνάω το πρωί με βήχα και φλέματα
- ανεβαίνω στο 2ο όροφο και δεν χρειάζεται να περιμένω 2 λεπτά να ξελαχανιάσω
- η πίεση έπεσε σε φυσιολογικά επίπεδα
- έχει βελτιωθεί κατά πολύ η γεύση και η όσφρηση
- αυξήθηκαν οι αντοχές μου σε όλα
Μόνο κέρδη υπάρχουν αν καταφέρει να σταματήσει κανείς το τσιγάρο.
Δεν ειμαι μονος τελικα!
Μα να τους λεω οτι χαρη στο ποδηλατο εκοψα το τσιγαρο και να με κοιτανε λες και ειμαι απο αλλο πλανητη..?
14 χρονια καπνιστης.
3 αποτυχημενες προσπαθειες κοψιματος και τσουπ,περνεις ενα ποδηλατακι του 200αρικου και ξαφνικα πεισμωνεις.Ε οχι και να μην μπορω να βγαλω 200μ ανηφορα χωρις λαχανιασμα.Ακολουθει το 'ε οχι και να μην μπορω να τρεξω 2χλμ'.Ε ας παω πηγαινελα 36χλμ κοκ.
Φυσικα με βοηθησε απιστευτα και το ηλεκτρονικο το οποιο πιπιλαγα περιστασιακα περιπου εναμιση χροο.Πλεον μονο καμια τρακα οταν βγαινω και τους ζηλευω και αυτη για καθαρα ψυχολογικους λογους.
Θα πρεπει βεβαια να συμπληρωσω οτι περιορισα τα ποτα και αλλαξα ,δυστυχως μονο λιγο ,την διατροφη μου.
Ολα οσα ελεγαν,διαβαζα και εβλεπα μ'αφηναν παγερα διαφορο.Πρεπει να το κοψω το ξερω αλλα ΔΕΝ ΘΕΛΩ..
Ωσπου μετα απο 3 εβδομαδες ποδηλασιας,με συντροφο το ηλεκτρονικο και μ.ο 4-5 τσιγαρα την μερα ειπα να βγω να διασκεδασω.Τσιγαρα,ουζακι,μεζεδακι,κ'αλλο ουζακι,τσιγαρακι,ουζακι.Το βραδυ υπεροχο.Το πρωι ξυπνησα καπως.Ε ενταξη λεω θα περασει.Διατριβη εχεις κανει στο hangover μην σκας.Ποδηλατακι και φευγω για τα 36χλμ μου.Εμ που..
Ουτε ανασα.
Ουτε πεταλι.
Ουτε κουραγιο.
Εκανα την καρδια μου πετρα και την εβγαλα την διαδρομη.
Αλλα ηταν η τελευταια φορα.Απο τοτε πανε 5-6 μηνες.Καμια περιστασιακη τρακα ετσι για την ζηλεια,τα ποτα με μετρο και αυτα αραια και που πλεον.
Το σκευτομαι και γελαω.Μα να κοψω το τσιγαρο επειδη "κατεβαζε" τις επιδοσεις μου στο ποδηλατο και οχι για τις συνεπειες που εβλεπα να εχει στο σωμα μου ολα αυτα τα χρονια?
Επι της παρουσης σημασια εχει το αποτελεσμα.Τραγελαφικο η μη.
Ένα λιθαράκι στη δική μου μετάλλαξη το έβαλε και αυτή η σελίδα πλέον θεωρώ ότι έχω χρέος ανεξάρτητα αν τελικά θα καταφέρει-ω να κόψω το κάπνισμα να φέρω όσους περισσότερους μπορώ κοντά στο ποδήλατο γιατί απλά σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.