Το οτι σταματησε να τον ποναει ο "τενοντας" πισω απο το γονατο, μολις χαμηλωσε λιγο το υψος της σελλας, ειναι ΞΕΚΑΘΑΡΟ συμπτωμα οτι ειχε τη σελλα του σε θεση ψηλοτερη απο αυτη που επρεπε...
Φιλικα παντα...
o τένοντας μπορεί να πονάει από πολλά βέβαια από τα γραφόμενα όντως την είχε ψηλά οπότε μια χαρά
:D
Όντως παιδιά ήταν ψηλά η σέλα. Την κλίση του τιμονιού την είχα είδη χαμηλά, είναι οκ.
Σήμερα στο καπάκι έβγαλα
38,4 χλμ με το ίδιο στυλ [πολλές στροφές, ελαφρύ πάτημα],
24,9 Μ.Ω.Τ.,
145 παλμούς μ.ο.,
χωρίς στάση, όπως κ χτες, [περιπου 1 ωρα κ 40λ στο ποδηλατο]
Το κακό είναι ότι έχω δουλειά κ δεν προλαβαίνω να δω τι γίνεται σε μια διαδρομή 60 χιλιομέτρων κ άνω, ώστε να αρχισω να επιχειρώ ταξιδάκια!
Επόμενο βήμα είναι η αγορά παπουτσιών που κλειδώνουν στα πετάλια.
- Πάντως μου κάνει εντύπωση πως την επόμενη μέρα, απλά και μόνο με μια μικρή διόρθωση της στάσης μου, η διαδρομή βγαίνει πολύ ευκολότερα. Ευχαριστώ για τις μέχρι τώρα απαντήσεις σας, βοηθάει πολύ!-
@Dani Giorgos, ετσι μπραβο! Μαλλον εισαι ηδη ετοιμος για ταξιδακια!!!
Απο τη στιγμη που μπορεις και "βγαζεις" 1ωρα και 40 λεπτα συνεχομενα, τοτε ειναι μαλλον θεμα αποφασης το να ξεκινησεις τα μικροτερα, και σιγα-σιγα μεγαλυτερα ταξιδια.
Η βασικη προεργασια εχει ηδη γινει. Αν καποια στιγμη ξεκινησεις να κανεις ταξιδια με το ποδηλατο, θα εκπλαγεις με το ποσο γρηγορα θα αρχισουν να αυξανονται τα ημερησια χιλιομετρα.
Πιστεύω ότι η λάθος στάση έφταιγε που δεν εμπιστευόμουν τα πόδια μου..
Τώρα που έφτιαξα τη σέλα, το τιμόνι, τις πιέσεις και γενικότερα την έψαξα λίγο με τη βοήθεια των παιδιών [να ναι καλά], κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι να ρωτάς...
Αφου μου δινεις κι εσυ κουράγιο, λέω να πεταχτώ μια μέρα μέχρι την Κοζάνη και πίσω [90 χλμ με ασθενεις υψομ. διαφορές] να δω πως θα πάει, αρκεί βέβεια να βρω το χρόνο...
Πάντως όταν έμενα στην Αθήνα, τελεφερικ - καζίνο από την άσφαλτο [14χλμ], 70 λεπτά χωρίς στάση με το φθηνό mtb που έχω στη φώτο.. όλα αυτά βέβαια πριν σπάσω το χέρι μου και αφήσω το ποδηλατο για 8 μήνες περίπου.Ήμουν σαφώς σε καλύτερη κατάσταση. Αυτά!
Πιστεύω ότι η λάθος στάση έφταιγε που δεν εμπιστευόμουν τα πόδια μου..
Τώρα που έφτιαξα τη σέλα, το τιμόνι, τις πιέσεις και γενικότερα την έψαξα λίγο με τη βοήθεια των παιδιών [να ναι καλά], κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι να ρωτάς...
Αφου μου δινεις κι εσυ κουράγιο, λέω να πεταχτώ μια μέρα μέχρι την Κοζάνη και πίσω [90 χλμ με ασθενεις υψομ. διαφορές] να δω πως θα πάει, αρκεί βέβεια να βρω το χρόνο...
Πάντως όταν έμενα στην Αθήνα, τελεφερικ - καζίνο από την άσφαλτο [14χλμ], 70 λεπτά χωρίς στάση με το φθηνό mtb που έχω στη φώτο.. όλα αυτά βέβαια πριν σπάσω το χέρι μου και αφήσω το ποδηλατο για 8 μήνες περίπου.Ήμουν σαφώς σε καλύτερη κατάσταση. Αυτά!
Αγνά άγρια βουνά, βαθιές χαράδρες, τεράστιοι όγκοι βράχων, γενικά ένας ελκυστικός συνδυασμός σχημάτων [των βουνών], εντυπωσιακά πέτρινα γεφύρια, ποτάμια σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας κτλ, κτλ... , .και το καλύτερο: Άδειοι δρόμοι, χωρίς κίνηση, ατελειωτες διαδρομές και για mtb.
Τα χειρότερα:
Τι είναι θάλασσα?
Πως ειναι να κάνεις ποδήλατο με παρέα?
Γιατί δεν κυκλοφορούν τα ποδήλατα και μηχανάκια από Οκτώβριο μέχρι Απρίλιο?
Τα βάρη είναι ωφέλιμα, αρκεί να μην γίνονται υπερβολές. Εγώ το σώμα μου με βάρη το έφτιαξα. Μέχρι τα 15 μου ήμουν χάλια. Πλαδαρός, υπέρβαρος (καλά και τώρα είμαι υπερβαρος) και αγύμναστος.
Άρχισα τα βάρη και είδα πολύ μεγάλη διαφορά. Σήμερα όταν λέω ότι είμαι 90+ κιλά κανείς δεν με πιστεύει, διότι τα παραπανίσια κιλά κρύβονται από την καλή σωματοδομή που απέκτησα.
Σήμερα δεν έχω καθόλου όρεξη να ασχοληθώ με το γυμναστήριο αποκλειστικά. Με έχει κερδίσει το ποδήλατο (και όχι μόνο, μου αρέσουν και άλλα αθλήματα). Αλλά τα βάρη τελικά φαίνεται ότι είναι καλό ορεκτικό όποιο άλλο άθλημα και να ακολουθήσεις.
ΥΓ. Σημειωτέον, επειδή δεν μου αρέσει το γυμναστήριο σαν χώρος, κάνω σπίτι μου. Μια μπάρα, 2 αλτήρες, βάρη, μονόζυγο/δίζυγο. Οκ, είναι αρκετά.
o τένοντας μπορεί να πονάει από πολλά βέβαια από τα γραφόμενα όντως την είχε ψηλά οπότε μια χαρά
:D
Όντως παιδιά ήταν ψηλά η σέλα. Την κλίση του τιμονιού την είχα είδη χαμηλά, είναι οκ.
Σήμερα στο καπάκι έβγαλα
38,4 χλμ με το ίδιο στυλ [πολλές στροφές, ελαφρύ πάτημα],
24,9 Μ.Ω.Τ.,
145 παλμούς μ.ο.,
χωρίς στάση, όπως κ χτες, [περιπου 1 ωρα κ 40λ στο ποδηλατο]
Το κακό είναι ότι έχω δουλειά κ δεν προλαβαίνω να δω τι γίνεται σε μια διαδρομή 60 χιλιομέτρων κ άνω, ώστε να αρχισω να επιχειρώ ταξιδάκια!
Επόμενο βήμα είναι η αγορά παπουτσιών που κλειδώνουν στα πετάλια.
- Πάντως μου κάνει εντύπωση πως την επόμενη μέρα, απλά και μόνο με μια μικρή διόρθωση της στάσης μου, η διαδρομή βγαίνει πολύ ευκολότερα. Ευχαριστώ για τις μέχρι τώρα απαντήσεις σας, βοηθάει πολύ!-
η στάση πάνω στο ποδήλατο είναι το πιο σημαντικό πράγμα όταν κάνεις τόσα χλμ
μετά παίζει ρόλο ο τρόπος που κάνεις ποδήλατο
και μετά όλα τα άλλα
σημαντικό οι διατάσεις μετά τα χλμ
:D
@Dani Giorgos, ετσι μπραβο! Μαλλον εισαι ηδη ετοιμος για ταξιδακια!!!
Απο τη στιγμη που μπορεις και "βγαζεις" 1ωρα και 40 λεπτα συνεχομενα, τοτε ειναι μαλλον θεμα αποφασης το να ξεκινησεις τα μικροτερα, και σιγα-σιγα μεγαλυτερα ταξιδια.
Η βασικη προεργασια εχει ηδη γινει. Αν καποια στιγμη ξεκινησεις να κανεις ταξιδια με το ποδηλατο, θα εκπλαγεις με το ποσο γρηγορα θα αρχισουν να αυξανονται τα ημερησια χιλιομετρα.
Ξεκινα! Καλοκαιρι ειναι!!
Πιστεύω ότι η λάθος στάση έφταιγε που δεν εμπιστευόμουν τα πόδια μου..
Τώρα που έφτιαξα τη σέλα, το τιμόνι, τις πιέσεις και γενικότερα την έψαξα λίγο με τη βοήθεια των παιδιών [να ναι καλά], κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι να ρωτάς...
Αφου μου δινεις κι εσυ κουράγιο, λέω να πεταχτώ μια μέρα μέχρι την Κοζάνη και πίσω [90 χλμ με ασθενεις υψομ. διαφορές] να δω πως θα πάει, αρκεί βέβεια να βρω το χρόνο...
Πάντως όταν έμενα στην Αθήνα, τελεφερικ - καζίνο από την άσφαλτο [14χλμ], 70 λεπτά χωρίς στάση με το φθηνό mtb που έχω στη φώτο.. όλα αυτά βέβαια πριν σπάσω το χέρι μου και αφήσω το ποδηλατο για 8 μήνες περίπου.Ήμουν σαφώς σε καλύτερη κατάσταση. Αυτά!
από που είσαι ???
..
γρεβενά με τις αρκούδες μαζί???
τα γρεβενα έχουν έναν από τους καλύτερους δρυμούς
:D
Αγνά άγρια βουνά, βαθιές χαράδρες, τεράστιοι όγκοι βράχων, γενικά ένας ελκυστικός συνδυασμός σχημάτων [των βουνών], εντυπωσιακά πέτρινα γεφύρια, ποτάμια σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας κτλ, κτλ... , .και το καλύτερο: Άδειοι δρόμοι, χωρίς κίνηση, ατελειωτες διαδρομές και για mtb.
Τα χειρότερα:
Τι είναι θάλασσα?
Πως ειναι να κάνεις ποδήλατο με παρέα?
Γιατί δεν κυκλοφορούν τα ποδήλατα και μηχανάκια από Οκτώβριο μέχρι Απρίλιο?
έχω έρθει για πεζοπορία στο δάσος σας
όντως ο κόσμος λίγος
2 παρέες είδαμε
αλλά να σου πω???
καλύτερα
τέτοια μέρη ας τα ξέρουν λίγοι
:D
΄Οπου πήγε ο κόσμος ο πολύς, χάλασε την ομορφιά της φύσης.
Πάντως σε ένα άρθρο του Κρεμμύδα (πρωταθλητής τριάθλου αν δεν κάνω λάθος) πρότεινε τη γυμναστική με βάρη.
Σκέφτομαι να τη βάλω και εγώ στο πρόγραμμα μου.
Κάτι τέτοιο σχεδιάζω:
Ζέσταμα/διατάσεις
3χ10 Σκουώτ
3χ10 Άρσεις θανάτου
3χ10 Άρσεις κνημών (με μπάρα ή αλλιώς 3χ50 χωρίς μπάρα)
Σκουώτ και Άρσεις θανάτου με λίγα κιλά (αυτοί που θέλουν όγκο βάζουν πολλά κιλά, εγώ θα παίξω με πολύ λιγότερα...ας πούμε καμία 40αρια)
@nasty
ναι τα βάρη παίζουν πλέον στην ποδηλασία
αλλά μιλάμε για αγωνιστικό επίπεδο
Τα βάρη είναι ωφέλιμα, αρκεί να μην γίνονται υπερβολές. Εγώ το σώμα μου με βάρη το έφτιαξα. Μέχρι τα 15 μου ήμουν χάλια. Πλαδαρός, υπέρβαρος (καλά και τώρα είμαι υπερβαρος) και αγύμναστος.
Άρχισα τα βάρη και είδα πολύ μεγάλη διαφορά. Σήμερα όταν λέω ότι είμαι 90+ κιλά κανείς δεν με πιστεύει, διότι τα παραπανίσια κιλά κρύβονται από την καλή σωματοδομή που απέκτησα.
Σήμερα δεν έχω καθόλου όρεξη να ασχοληθώ με το γυμναστήριο αποκλειστικά. Με έχει κερδίσει το ποδήλατο (και όχι μόνο, μου αρέσουν και άλλα αθλήματα). Αλλά τα βάρη τελικά φαίνεται ότι είναι καλό ορεκτικό όποιο άλλο άθλημα και να ακολουθήσεις.
ΥΓ. Σημειωτέον, επειδή δεν μου αρέσει το γυμναστήριο σαν χώρος, κάνω σπίτι μου. Μια μπάρα, 2 αλτήρες, βάρη, μονόζυγο/δίζυγο. Οκ, είναι αρκετά.