Οι ποδηλάτες διεκδικούν τους δρόμους της Αθήνας

Εκδότης: 
Ελευθεροτυπία

ΠΟΔΗΛΑΤΟΠΟΡΕΙΑ με ευρηματικά συνθήματα και πολύ πάθος για λύσεις

Μοιάζω για επικίνδυνο αντικείμενο; Υποβάλλω την ερώτηση πρωί Σαββάτου στον καθρέφτη, καθώς φορώ κράνος και αδιάβροχο. Με το υπαρξιακό ερώτημα μετέωρο βγαίνω στο δρόμο πάνω στο ποδήλατό μου, όπως ακριβώς κάνω και τις καθημερινές.

Σήμερα, βέβαια, το ποδήλατο δεν θα με οδηγήσει σε υποχρεώσεις και ραντεβού. Εχουμε ποδηλατοπορία. Για να δώσουμε εμείς την απάντηση σε όσους θεωρούν τα ποδήλατα επικίνδυνα και τους αναβάτες τους «χαβαλέδες» που επιμένουν να κυκλοφορούν εμποδίζοντας γιωταχί και άλλα οχήματα να απολαμβάνουν το μποτιλιάρισμα και την εκπομπή χιλιάδων τόνων καυσαερίων στον αττικό ουρανό.

Στην Πατησίων, σταματώ στο φανάρι. «Αύριο δεν είναι ο ποδηλατικός γύρος του δήμου;» ρωτά ένας τύπος. Αύριο ο γύρος, σήμερα η πορεία, του λέω. Ανάβει πράσινο και, αντί άλλων εξηγήσεων, του δίνω ένα από τα φυλλάδια που καταφέραμε να τυπώσουμε χωρίς πολυπληθή γραφεία και δημοτικούς υπαλλήλους να μας υποστηρίζουν. «Διεκδικούμε την υλοποίηση μιας μελέτης για ποδηλατόδρομους που έμεινε στα συρτάρια του δήμου επί τρεις δημαρχίες», ξεκινά το ένα από αυτά. «Ποδηλατόδρομοι στους δρόμους - Οχι μόνο στα πάρκα - Είμαστε ήδη πολλοί και θα γίνουμε ακόμη περισσότεροι» καταλήγει το άλλο, που δίνει και την ιστοσελίδα συνάντησης των ποδηλατών στο Διαδίκτυο (www.podilates.gr).

Μια εικόνα για το πόσο πολλοί είμαστε ξεδιπλώνεται καθώς η πορεία ξεκινά από το Πεδίον του Αρεως. Το ρεύμα ανόδου της Αλεξάνδρας κατακλύζεται από μια θάλασσα κράνη, μπλουζάκια, μαλλιά που ανεμίζουν. Χίλιοι διακόσιοι άνθρωποι τουλάχιστον. Δύο χιλιάδες τετρακόσιοι τροχοί που ρολάρουν στη στεγνή ακόμη άσφαλτο. Κοιτάγματα προς τα πίσω με καμάρι για την κινούμενη συλλογικότητα. Κοιτάγματα προς τα εμπρός με ελπίδα. Ενας βενζινάς μάς κοιτά με την άκρη του ματιού καθώς παίρνει δύο πενηντάρικα από τον περήφανο ιδιοκτήτη ενός τζιπ.

Είμαστε η λύση του κυκλοφοριακού

Στη Β. Σοφίας η ατμόσφαιρα έχει ζεσταθεί για τα καλά. Χειροκροτήματα. Συνθήματα: «Αυτό, αυτό, αυτό είναι το σωστό, ποδήλατα στους δρόμους και μέσα στο μετρό». «Δεν είμαστε Παπούα, δεν είμαστε Ζουλού, είμαστε η λύση του κυκλοφοριακού». «Το είπε και ο γιατρός μου», αστειεύεται ένας ψαρομάλλης ποδηλάτης. «Τι σου φταίξανε οι Ζουλού;» ρωτά ο τύπος με τη ράστα.

Στο Σύνταγμα, η στάση κρατά παραπάνω. Τα σκυλιά που «εποπτεύουν» τα φανάρια και παίρνουν στο κυνήγι όποιο όχημα περνά με κόκκινο, δεν ξέρουν πώς να διαχειριστούν τόσους πεζούς πάνω σε ρόδες. Μουρμουρητά από οδηγούς ταξί που περιμένουν πελάτη παρκαρισμένα στη Φιλελλήνων σε διπλή-τριπλή σειρά. «Ρόδα και πετάλι - Στης πόλης μας το χάλι».

Επιστροφή μέσω Αμαλίας προς Πανεπιστημίου. Εδώ ανοίγουν οι ουρανοί. Οχι για να ικανοποιηθούν οι ευχές των ποδηλατών. Η δυνατή βροχή δεν μας σταματά. Ο κύριος καθηγητής (του Οικονομικού Πανεπιστημίου, παρακαλώ) ανοίγει την ομπρέλα και οδηγεί επικινδύνως με το ένα χέρι. Εως την Ομόνοια η μπόρα έχει περάσει. Ιαχές ξανά και ποδήλατα σηκωμένα στα χέρια. Στάση στην 3ης Σεπτεμβρίου. Εδώ θέλουμε να χαράξουμε στην άσφαλτο συμβολικά έναν ποδηλατόδρομο. Θα χρειαστεί χρόνος και δεν θέλουμε να κλείσουμε την κυκλοφορία. Ομως η Τροχαία έχει άλλες εντολές: να μείνει ο δρόμος εντελώς κλειστός - αν και έχουμε αφήσει δύο λωρίδες ελεύθερες. Μα αυτοί δεν είναι που θέλανε να μένει ανοικτή η κυκλοφορία όταν γίνονται διαδηλώσεις;

Η λογική επικρατεί έπειτα από μισή ώρα. Οι κίτρινες διαγραμμίσεις ολοκληρώνονται χωρίς να χρειαστεί πιστολάκι για να στεγνώσει η άσφαλτος. Στην ατμόσφαιρα, κάτι παιδικό και ώριμο συνάμα. Νεογέννητο και περπατημένο παραδόξως. Σε δρόμους αδιάβατους...

Ενας ποδηλάτης

Και για την αντιγραφή Αρης Χατζηγεωργίου

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 22/10/2007

Αρθρογράφος: 
Λευτέρη Π. Παπαδόπoυλου
Ημερομηνία: 
Δευτέρα, 22 Οκτώβριος, 2007
Αξιολόγηση: 
0
Η αξιολόγηση σας: Κανένα
0
0 ψήφοι
contact