Το ιστολόγιο του/της κωστάνζα

γειά σας,

να ξέρετε ότι σας σκέφτομαι συνεχώς! Όσο περισσότερα δυσκολεύονται τα πράγματα, τόσο πιο περίφανα φορώ τη γλαύκα σκουλαρίκι στο δεξί μου αυτή

σας χαιρετώ

Παιδιά γειά σας,

ενώ εσείς υποφέρετε, στη μπανανία έχουμε τσίρκο αηδίας· το Μέρκελ είχε υποστηρίξει έναν πρόεδρο ο όποιος δεν είχε τίποτε σπουδαίο, ώστε να πέσει λόγω του εαυτού του. Στη χώρα με τους νόμους υπάρχουνε πολλοί, ιδιαίτερα ο νόμος ο κάθε πολιτικός να «μή λήψει πλεονεκτήματα», αφού η λέξη «διαφορά» δεν τους άρεσε. Λοιπόν, αυτός ο τενεκές είχε κάνει διάφορα πράγματα «στα όποια δεν εγκατάλειψα τα πλαίσια των νόμων», νομικός που είναι θα τα ξέρει.
Στις αναρωτήσεις που έγιναν μόνον παραδεχότανε τα απαραίτητα που βγάλανε ένα τέταρτο της αλήθειας το πολύ.
Με άλλα λόγια, μας εκπροσωπεί κάνοντας τα έσχατα που δεν απαγορεύεται; Ωρίστε;;

Κατά τον βασικό μας νόμο η γερμανία είναι κράτος δικαίου που σημαίνει ότι όλοι οι πολίτες και το κράτος αναγκαίως να κρατάνε τους νόμους. Κι άν ο πρόεδρος κρατά τα πλαίσια νόμων με το ζόρι, τι τον θέλουμε;;;

γειά σας,

πραγματικά το υπερβάλανε ο Σόιμπλε με το Μέρκελ· τι δικαίωμα έχουν να πούνε ότι οι εκλογές στην Ελλάδα δεν ταιριάζουνε στα σχέδια τσιγγουνιάς των, άν είναι δυνατόν @#$%^&*(_)!

Να σας το εξηγήσω;
Λοιπόν, ο γερμανός πάντα έχει δίκιο και δεν αντέχει αντίρρηση. Η νοοτροπία του είναι άψογος αφού πάντα θέλει τα καλύτερα για τον καθένα (τι είναι το καλύτερο το ξέρει, εννοείται).
Το 2009, ο κ Σ. ήταν υπουργός εσωτερικών, οπότε έδειξε την αληθινή φάτσα του· να ελεγχθούνε τα πάντα πρίν γίνει το παραμικρό έγκλημα, πράγμα που δεν δέχθηκε από το λαό.
Το Μέρκελ αλλάζει τις απόψεις του σα τα εσώρουχα· πρώτα μας εξήγησε ότι χρειαζόμαστε τα πυρηνικά εργοστάσεια οπωσδήποτε για να μή σβήσουνε τα φώτα, μετά το Φουκούσιμα όμως άλλαξε γνώμη αμέσως λέγον ότι προκαλεί πάρα πολλά κίνδυνα («το Μέρκελ» επειδή πρόκειται για πλάσμα αηδίας).
Το μόνο ζήτημα για να εννωθούνε είναι το να φάει ο ντεμπέλης Έλληνας ξύλο· αυτονόητα ανακοινώνουν ότι οι εκλογές εμποδίζουν τη διαδικασία τσιγγουνιάς.

Παιδιά καλησπέρα,

προχτές όταν ήθελα να ξεκινήσω δεν πρόλαβα να κάνω ούτε ένα πετάλι· η αλυσίδα είχε πέσει από το πήνιον και δεν ήμουνα σε θέσει να τη ξαναβάλω, κόντεψα να κλάψω από τον θυμό. Πήρα λοιπόν τηλέφωνο τη φίλη να έρθει αυτή για να διαβάσουμε το κείμενό της πέρα και πέρα. Με τούτη γλίστρα δεν τόλμησα να περπατήσω, ενώ το τρίκυκλο με φέρνει ασφαλώς όπου θέλω να πάω, το καλό συντροφάκι μου. Ευτυχώς συμφωνούσε να έρθει και προχωρήσαμε αρκετά, της έκανα έναν ελληνικό καφέ τον όποιο ήπιαμε στην γειά όλων σας.

Αισθανόμουν τόσο τενεκές όσο παρακάλεσα το σύντροφο να μου δείξει με την ηρεμία το πως να ξαναβάλω την αλυσίδα στη θέση της. «Πως να γίνει αυτό,» μπορείτε να αναρωτιέστε, «έχει όλα τα μέσα να κυκλοφορεί και δεν το προλαβαίνει;»