Η γλώσσα μου αιώνιος εραστής
της γλυκειάς γεύσης.
Η ψυχή μου άδεια
μπροστά σ ένα γεμάτο παγωτό.
Μα σαν το κύπελο αδειάσει
κενή είν ακόμα η ψυχή
και πεινασμένη.
Ο βουδιστής μοναχός
κάθεται την αυγή σε διαλογισμό.
Φοράει ένα ράσο πορτοκαλί-
χρώμα του ήλιου
ερωτικό.
[1991]
Τα ποιήματα,
του πάθους και της σκέψης
ανήσυχα γυρίσματα,
είναι άλλη που τα γράφει.
Λεπτή, αιθέρια, γλυκοπρόσωπη,
σαν του ποιητή τη φεγγαροντυμένη.
Δεν είμ εγώ,
από δώρα στερημένη,
καθώς τα μάτια τους
με βλέπουν.
Μόνο εσύ με βλέπεις
έτσι όπως είμαι
γυμνή,
έτσι όπως είμαι
όμορφη.
Ψυχή αθάνατη
στα μάτια μου,
στα χέρια μου-
παλιά σου γνώριμη-
καλημερίζεις.
[1991]