
Η γλώσσα μου αιώνιος εραστής
της γλυκειάς γεύσης.
Η ψυχή μου άδεια
μπροστά σ ένα γεμάτο παγωτό.
Μα σαν το κύπελο αδειάσει
κενή είν ακόμα η ψυχή
και πεινασμένη.
Categories:
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
Η γλώσσα μου αιώνιος εραστής
της γλυκειάς γεύσης.
Η ψυχή μου άδεια
μπροστά σ ένα γεμάτο παγωτό.
Μα σαν το κύπελο αδειάσει
κενή είν ακόμα η ψυχή
και πεινασμένη.
το χωνάκι έχει άλλη γλύκα..είναι και πιο χορταστικό...
είσαι τόσο ρομαντική ελένη μου
Εξαιρετικό και πάρα πολύ εύστοχο.
Το αισθάνομαι κι εγώ πως κάπως έτσι είναι πράγματα, όπως τα περιγράφει τούτο το ποίημα.
Πριν δω το δικό σου σχόλιο, ήμουν έτοιμη να απαντήσω στη NasLala ότι δεν έχει ρομαντική διάθεση αυτό, όπως , δικαίως, έχουν πει για άλλα κειμενάκια μου.
Μιλάω για τη λαχτάρα της ψυχής για το άπιαστο, το υπερβατικό, ίσως αυτό που λέμε θείο έρωτα, μια δίψα που δε σβήνει με τις μικρές ηδονές.
Ακριβώς έτσι το αισθάνθηκα κι εγώ...όπως το περιέγραψες...
Carpe diem. Εκπαίδευσε τον εαυτό σου σε αυτά τα μικρά. Ελπίζω να μη διαβάζεις κανένα Πλάτωνα, έχει καταστρέψει πολύ κόσμο.
ΥΣ. Ίσως αστειεύομαι (πώς λένε, "πάσα ομοιότης με πραγματικά πρόσωπα είναι συμπτωματική").
ΥΣ ΙΙ. Πόσες πεταλιές κάνεις τη μέρα;
Το πρωτοσυνάντησα στα σπουδαστικά χρόνια, όταν μελετούσαμε Άγγλους ποητές.Αργότερα σ εκείνη την ταινία Dead Poets Society, θυμάστε τον Ρόμπιν Γουίλιαμς;
Τώρα πια, εκπαιδεύω τον εαυτό μου στο carpe diem από πιο ώριμη οπτική γωνία.
Όσο για τον Πλάτωνα, ρώτα την Κωστάνζα [σοβαρά],εγώ τον μελέτησα κάπως επιπόλαια.Ευχαριστώ για το σχόλιο .
Λευκονόη μου,μη ρωτάς / (το μέλλον είναι απρόβλεπτο,έχω το τώρα και εμένα). / Τρελό καράτε / Β΄Λυκείου και κρυφά να καπνίζουμε στας τουαλέτας.
Σημ. Γλυκιά σαν παγωτό.
Σημ.2 Ave Caesar,morituri te salutant...και φυσικά...και τρελό καράτε.
Αινιγματικός όπως πάντα. Από πού είναι αυτό πάλι με τη Λευκονόη και έχουμε άγνοια οι περί τα κλασικά γράμματα σπουδάσαντες.
Β λυκείου...Ξέρετε πώς θα την έλεγε ο Χριστιανόπουλος, που με πειράζατε κιόλας.Δεν μου επιτρέπεται να το πω εδώ θα χάσω και τη φήμη του ρομαντικού κοριτσιού .Τρελό καράτε, υποθέτω κολλάει σε όλη την παράνοια της ζωής.
Γλυκιά σαν παγωτό, αυτό είναι σχόλιο, προσπαθώ να μην πάρω προσωπικά το βιντεάκι του Ainastros με τη γριά και τα χωνάκια.
Για τη Λευκονόη, Vale διαφώτισέ μας, δεν πιστεύω ότι είναι κανένας Μέγας Ανατολικός...
BookLuv καλησπέρα.
Κάθε άλλο,το πιο πιθανό να είμαι ένας απαίδευτος βλαξ και τίποτα άλλο / το 'αινιγματικό' μπορεί να κρύβει γύμνια.
Το τρελό καράτε πάει με όλα / νοστιμίζει.
Βρε τεμπέλα,δεν σου λέω τίποτις άλλο.
Σημ.
Τον κούκλο μη 'φοβάσαι' είναι αληθινός / άλλα να φοβάμαι.
..αυτά που γράφεις είναι πολύ λίγοι άνθρωποι που τα ζούν.!Όποιοι το έχουν καταφέρει πράγματι ζούν το τώρα..την στιγμή..το κάθε λεπτό που περνάει...
H μοίρα του παγωτού είναι να καταναλωθεί γρήγορα αλλιώς δεν θα σου χαρίσει ούτε δροσιά ούτε γεύση. Γι'αυτό μοιράζεται σε μικρές μερίδες. Γι'αυτό και δεν σε "γεμίζει". Πάω να τσακίσω ένα!
