Το balcan θυμίζει κάτι από γυφτοελλάδα/βαρβατοκαφροανατόλικομπλοκίλα και το trash tv δίνει μια πιο μοντέρνα νότα, το express εκφράζει την ταχύτητα.
Κρέμασε μια πλεξούδα σκόρδα, τη σημαία της αλβανίας, και βάλε ραδιόφωνο να παίζει κιάμο, την άλλη που τα είχε με τον φουστάνο, και λίγο καζαντζίδη, για το κουλτουρέ της φάσης.
Στην μπροστινή ρόδα θα βάλεις φωτογραφίες από σφυροδρέπανα (έκφραση open mindness) και στην πίσω φώτο με σβάστικες (για να τονίζεις το οπισθοδρομικό που θα ξεπερνάς σε κάθε πεταλία).
Λίγα κρόσια στο τιμόνι για το ροκ της φάσης και είσαι κομπλέ.
ωχ εσένα κηπουρέ μάλλον σε λένε τάσο και παρεξηγήθηκες...
το ριχάρδος εκτός από επικό είναι και ιπποτικό αλλά δεν ξέρω αν ταιριάζει σ ένα πράσινο μάουντεν ένα τέτοιο όνομα
Ρομπέν ( των δασών).... Μη κολλάς..!
Εναλλακτικά δοκίμασε ονόματα αστεριών. ( αν είναι το αστέρι σου). Έχει μπόλικα να διαλέξεις..Εγώ έδωσα όνομα αστεριού στον σκύλο μου.
Έχει το όνομα του Β του Ωρίωνα.. ( googlίστε "beta Orionis" για να το δείτε).
επιβάλεται να δώσεις θηλυκό όνομα στο ποδήλατο.. θα ντρέπεσαι και από μόνος σου να λες ήμουν καβαλά στον γιακουμή ή τον μητσαρά..δες το και διαφορετικά... τα πιο ενδιαφέροντα και ωραιότερα πράγματα στον κόσμο είναι γένους θηλυκού .. η φεραρι, η μπέμπα, η πόρσε, η ζωή...η ΑΕΚ ...η δημοκρατία..
επιβάλεται να δώσεις θηλυκό όνομα στο ποδήλατο.. θα ντρέπεσαι και από μόνος σου να λες ήμουν καβαλά στον γιακουμή ή τον μητσαρά..δες το και διαφορετικά... τα πιο ενδιαφέροντα και ωραιότερα πράγματα στον κόσμο είναι γένους θηλυκού .. η φεραρι, η μπέμπα, η πόρσε, η ζωή...η ΑΕΚ ...η δημοκρατία..
για γυναίκα όμως νομίζω πως ισχύει το αντίθετο, δεν ξέρω. Αυτό πάντως που λες για το γέννος έχει βάση, εγώ το τελευταίο όνομα που είχα δώσει σε ποδήλατο ήταν μια χρωμολένια κόνα και τη φώναζα "Κοκώνα"!
«με το φούντα δε μασάω, μου φαίνονται οι ανηφόρες σαν ανάποδες κατηφόρες!». Λίγο προσοχή βέβαια για το λάθος: «με τη φούντα δε μασάω, μου φαίνονται οι ανηφόρες σαν ανάποδες κατηφόρες!»
αντιπαρέρχομαι τυχόν οφτόπιξ και επιστώ την προσοχή στο ακόμη σημαντικότερο λάθος:
«με τη φούντα δε μασάω, μου φαίνονται οι ανάποδες σαν ανηφόρες κατηφόρες!»
Μ έχετε μπερδέψει με όλα αυτά τα ονόματα και πάνω που πάω να αποφασίσω κάτι μετά ξανά μανά αλλάζω. Ο κοσμάς και ο μάρκος μου άρεσαν πολύ στην αρχή γιατί μου βγάζουν ένα αυθεντικό απλό λαικό στοιχείο, ειλικρίνεια και ευθύτητα και παραπέμπουν σ έναν ήρωα της καθημερινής βιοπάλης, στο φιλότιμο μεροκαματιάρη άντρα, στον καλό πατέρα και σύζυγο που το σ/κ ψήνει παιδάκια στη σχάρα και πίνει μαλαματίνα με τα μπατζανάκια του. Πολιτικά ένας μαρκος ή κοσμας ανήκει στην κοινοβουλευτική αριστερά, στο καφενείο διαβάζει με περηφάνια ριζοσπάστη αλλά στο σπίτι ξεφυλλίζει στα μουλωχτά την αυγή που φέρνει η αδερφή της γυναίκας του. Συνήθως η γυναίκα του είναι κουλτουριάρα, πάει σε καλές παραστάσεις στη λαική απογευματινή, διαβάζει γιάλομ και παρακολουθεί ανελλιπώς τη βίκυ φλέσα. Δεν ξέρω ρε παιδιά καλός ο κοσμάς κι ο μάρκος αλλά δε μου βγάζουν την αγριάδα και την επαναστατικότητα που θέλω, θα προτιμούσα εξωκοινοβουλευτικά ονόματα, άσε που δεν διαβάζω και γιάλομ.
Το σαίντ μου βγάζει πολλά περισσότερα επειδή είναι όνομα ανατολίτικο μουσουλμανικό με φουλ αρρενωπότητα, έχει αυτό το μελαμψό που με εξιτάρει, έχει και το επαναστατικό του και όλα εκείνα που αναζητά μια γυναίκα. Ένα πράγμα με χαλάει στο όνομα μόνο. Σαίντ λέγανε τον πιο αχώνευτο πρωταγωνιστή του λοστ, τον βασανιστή τον αχαίρευτο τον κακιασμένο, εκείνον τον κάγκουρα με τις γυαλιστερές μπούκλες. Δεν θα μπορούσε το καλό μου ποδήλατο να χει αυτό το όνομα. Εναλλακτικά λοιπόν σκέφτομαι το οσάμα, για να τη σπάσω και στον παπά της ενορίας που μου την είπε σήμερα γιατί έχω να πάω δυο μήνες για εξομολόγηση αλλά και για να δείξω την αλληλεγγύη μου στην αλ κάιντα που χασε έναν άξιο ηγέτη. Τέλος πάντων, θα ψάξω να βρω καμιά κελεμπία να δω αν ταιριάζει στο ποδηλατάκι μου και θ αποφασίσω μετά, αφού το στυλ είναι το παν σ αυτή τη ζωή όπως μας δείχνει κι ο χόρσυ που τον ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ για τη βοήθεια.
Αντί για ραδιόφωνο όμως θα προτιμούσα κασετόφωνο με μια θήκη στη σχάρα με όλο το λαικό ρεπερτόριο του ’80 για το χειμώνα και κασέτες μπομπ μάρλευ για το καλοκαίρι, χρυσή αλυσίδα στο τιμόνι, φτερά στους τροχούς κι ένα πακέτο μάλμπορο να προεξέχει απ την κωλότσεπη. Εννοείται πως ο αναπτήρας θα χει θήκη από χάντρες με φύλλο μαριχουάνας για να ανάβω τα τρίφυλλα του σάκα και του σκράμπλερ που εκτός από το τόπικ «σε είδα και σε άκουσα» τον κόβω να ανοίγει κι ένα με τίτλο «σε είδα και την άκουσα».
Αντί για ραδιόφωνο όμως θα προτιμούσα κασετόφωνο με μια θήκη στη σχάρα με όλο το λαικό ρεπερτόριο του ’80 για το χειμώνα και κασέτες μπομπ μάρλευ για το καλοκαίρι, χρυσή αλυσίδα στο τιμόνι, φτερά στους τροχούς κι ένα πακέτο μάλμπορο να προεξέχει απ την κωλότσεπη. Εννοείται πως ο αναπτήρας θα χει θήκη από χάντρες με φύλλο μαριχουάνας για να ανάβω τα τρίφυλλα του σάκα και του σκράμπλερ που εκτός από το τόπικ «σε είδα και σε άκουσα» τον κόβω να ανοίγει κι ένα με τίτλο «σε είδα και την άκουσα».
...στο κασετόφωνο, μα πως μου διέφυγε?
Και ένα καλάθι μπροστά με εκατοντάδες κασέτες (χωρίς τα κουτιά τους εννοείται) πεταμένες και ανακατεμένες.
Για την επαναστατική νότα ψηφίζω ναι για κελεμπία, αρκεί να έχει μόνιμους λεκέδες από ιδρώτα στις μασχάλες (τις οποίες θα αφήνεις αξύριστες) και θα περνάς ανάμεσα από τα πλήθη με σηκωμένα τα χέρια για να επιτρέπεις στο "άρωμα" να τραβήξει τα βλέματα επάνω σου.
Η επανάσταση αυτή έχει να κάνει και με την καταπίεση της σύγχρονης γυναίκας που οι προσταγές της μόδας την θέλουν να είναι δέσμια στο μπουντουάρ της.
Στο πόδι δερμάτινο σανδάλι με τα σημεία ανάμεσα στα δάχτυλα κάπως πιο σκούρα από το υπόλοιπο, νύχι όχι φρεσκοβαμμένο (δηλώνει ανεμελιά) και το πόδι αξύριστο (ταιριάζει με τις μασχάλες).
Τότε μόνο θα μπορείς να πεταλάρεις με "τον αέρα στα μαλλιά" και να φαντασιώνεσαι πως κάνεις ξέφρενο και αχαλίνωτο έρωτα με τον igor τον οποίον επιτέλους μαγνήτισες και παρέσυρες αφού τα μόρια του ιδρώτα της μασχάλης σου περάσανε μέσα από τα τριχωτά και βαρβάτα ρουθούνια του και βρήκανε το στόχο τους.
Γκουσγκουνη βγαλτον! Για ονομα του Θεου ρε ακου ονομα στο ποδηλατο. Βαφτισια ποτε εχουμε? Επισης επειδη δεν χωραει σε κολυμβηθρα, που θα το βαφτισεις? Θα το ριξεις σε κανα ποταμι? Σε καμια θαλασσα?
επιβάλεται να δώσεις θηλυκό όνομα στο ποδήλατο.. θα ντρέπεσαι και από μόνος σου να λες ήμουν καβαλά στον γιακουμή ή τον μητσαρά..δες το και διαφορετικά... τα πιο ενδιαφέροντα και ωραιότερα πράγματα στον κόσμο είναι γένους θηλυκού .. η φεραρι, η μπέμπα, η πόρσε, η ζωή...η ΑΕΚ ...η δημοκρατία..
κόνα είναι η σύζυγος στα σουηδικά.,,οπότε όσες καβαλάτε κόνα ψαχτείτε...
μια απορία...πως είσαστε τόσο σίγουροι για το φύλο ρε παιδιά..φαίνεται σα γυναίκα, δηλώνει γυναίκα, προκαλεί αναστάτωση αλλά μιλά σα νταλικιέρης...
Pavlos K. wrote:
Ainastros wrote:
επιβάλεται να δώσεις θηλυκό όνομα στο ποδήλατο.. θα ντρέπεσαι και από μόνος σου να λες ήμουν καβαλά στον γιακουμή ή τον μητσαρά..δες το και διαφορετικά... τα πιο ενδιαφέροντα και ωραιότερα πράγματα στον κόσμο είναι γένους θηλυκού .. η φεραρι, η μπέμπα, η πόρσε, η ζωή...η ΑΕΚ ...η δημοκρατία..
για γυναίκα όμως νομίζω πως ισχύει το αντίθετο, δεν ξέρω. Αυτό πάντως που λες για το γέννος έχει βάση, εγώ το τελευταίο όνομα που είχα δώσει σε ποδήλατο ήταν μια χρωμολένια κόνα και τη φώναζα "Κοκώνα"!
Μίμης! έτσι θα βαφτίσω το ποδήλατό μου και πιστέυω πως του πάει σε όλα ειδικά στην τσαχπινιά.
Ευχαριστώ πολύ καλοί σύντροφοι και συντρόφισσες ποδηλάτες που με βοηθήσατε να εμπνευστώ.
υγ1. η επανάσταση χόρσυ είναι το μπουντουάρ, η αποτρίχωση και το ρεξόνα αλλά ζηλεύεις που δεν μπορείς να τα χεις.
υγ2. Ήταν κάποτε τρεις νταλικέρηδες και συζητούσαν για τα ταξίδια τους.
Ο πρώτος με μώλωπες, ο δεύτερος εντάξει και ο τρίτος με γύψους.
Έτσι λέει ο πρώτος για τη συμφορά που έπαθε όταν γύρισε σπίτι.
- Αφήστε ρε παιδιά, ακούστε τι έπαθα.
- Τι έπαθες, ρε Κώστα;
- Μόλις γύρισα από το ταξίδι είχα μια όρεξη να..., βλέπω τη γυναίκα μου γυμνή, τη βάζω κάτω και...
Αφού τελειώσω κάνω τη βλακεία και αφήνω 30 ευρώ στο κομοδίνο από συνήθεια. Τα βλέπει και με πλακώνει στο ξύλο.
- Σιγά τι έπαθες, εγώ να δεις τι έπαθα, λέει ο δεύτερος.
- Για λέγε.
- Γυρνάω και εγώ απ' το ταξίδι βλέπω τη γυναίκα μου, τη βάζω κάτω και... Κάνω όμως εγώ τη βλακεία και αφήνω 30 ευρώ στο κομοδίνο. Τα βλέπει η γυναίκα μου και τι κάνει;
- Τι κάνει;
- Μου γυρίζει 10 ευρώ ρέστα.
- Τι είναι αυτά; Εγώ γυρνώντας από το ταξίδι βάζω τη γυναίκα μου κάτω και .... Αφήνω και 'γώ 30 ευρώ μα ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι, φωνάζει η γυναίκα μου 'Ο άντρας μου' και ΕΓΩ πηδάω από το παράθυρο..!!!!!
θέλω να χει αρρενωπό όνομα κατά προτίμηση βαλκανικό-μεσογειακό που να μου εμπνέει ασφάλεια, εμπιστοσύνη και σιγουριά
marfi wrote:
και το όνομα αυτού.... Μίμης! έτσι θα βαφτίσω το ποδήλατό μου και πιστέυω πως του πάει σε όλα ειδικά στην τσαχπινιά.
Αντιλαμβάνομαι μια κάποια αντίφαση;
Σε εμένα ο Μίμης φέρνει σε κάτι πονηρό... το οποίο αντιμετωπίζει τα πράγματα με χιούμορ -ως βιτρίνα- αλλά κινείται υπόγεια... το παίζει αριστερός κι αλλάζει ομάδα αρκεί να παραμείνει στο προσκήνιο για να θρέψει τον υποβόσκοντα ναρκισσισμό του... διαθέτει "λέγειν" το οποίο δεν καταλήγει πουθενά και τελικά μπερδεύει, κάτι το οποίο δεν αρμόζει σε γένους αρσενικού.
Αν άνηκε στο ζωικό βασίλειο τότε σίγουρα μιλάμε για τη νυφίτσα!
(Την τσαχπινιά, γένους αρσενικού, την ξεχνώ - δεν ασχολούμαι...)
marfi wrote:
πάνω που πάω να αποφασίσω κάτι μετά ξανά μανά αλλάζω.
Μα καλά τι να φτουρήσει ένας Μιμάκος μπροστά στον Κοσμάρα;
.........όπως καταλαβαίνετε η παράσταση έλαβε τέλος. Το ποδήλατο της φίλης μας θα πάρει το όνομα Μίμης, είτε μας αρέσει είτε όχι.
Να υπενθυμίσω εδώ ότι σύμφωνα με το νόμο η ονοματοδοσία γίνεται μόνο με τη δήλωση του γονέα ή κηδεμόνα στον ληξίαρχο και ουδεμία σχέση έχει με την θρησκευτική τελετή (η οποία έχει προαιρετικό χαρακτήρα). Οπότε όπως είναι φυσικό, η φίλη marfi (*), ως ανταμοιβή για την όλη βοήθεια που προσφέραμε, θα πρέπει να διοργανώσει μία ποδηλατόβολτα προς τιμήν του Μίμη που θα καταλήξει στο ληξιαρχείο και επειδή το τριώδιο δεν έχει λήξει ακόμη, μπορεί κάποιος από εμάς να ντυθεί παπάς και να γίνει και η θρησκευτική τελετή. Θα βουτήξουμε το ποδήλατο στο συντριβάνι και θα το αλείψουμε με λάδι (στην αλυσίδα κατά προτίμηση). Η marfi θα πει το "Πιστεύω" και στο τέλος ο ανάδοχος θα μοιράσει τις μπομπονιέρες και τα γλυκάκια που θα έχουμε πάρει (ρεφενέ) από παρακείμενο ζαχαροπλαστείο.
(*) Παρεμπιπτόντως η marfi μας έκανε και ξεκατινιαστήκαμε στη ψυχοθεραπία, αφού τέτοιου είδους ερωτήσεις [τι όνομα να δώσω στο ποδήλατό μου, στο σκύλο μου ή στο πουλί μου (το καναρίνι εννοούσα βέβαια, αλλά μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσα)] διευκολύνουν να βγουν στην επιφάνεια εκφάνσεις του χαρακτήρα μας. Οπότε αν ξανακοιτάξουμε τις απαντήσεις μας θα δούμε να ξεδιπλώνεται (ιδιαίτερα με τα επίθετα τα οποία χρησιμοποιήσαμε για να δικαιολογήσουμε το όνομα που προτείναμε ή στο οποίο αντιπαρατεθήκαμε) ο ίδιος μας ο εσωτερικός εαυτός (ναι, αυτό το κτήνος). Ας μην αρχίσω βέβαια να σχολιάζω τα του καθενός γιατί θα καταλήξουμε πάλι σε ένα "χωριό του Αστεριξ Νο2".
Καμία απολύτως! Το Μίμης εμπνέει ασφάλεια, εμπιστοσύνη και σιγουριά στον επαναστατημένο άνθρωπο αλλά ανασφάλεια στην εξουσία και η τσαχπινιά είναι το στοιχείο εκείνο που δίνει στην επανάσταση τη χαρά που της αξίζει. Για το λόγο αυτό ο μίμης δεν είναι αριστερός αλλά αναρχοαυτόνομος και περήφανος για το ναρκισσισμό του. Επίσης είναι αρσενικό χωρίς να έχει την ανάγκη να το αποδείξει ξεφυλλίζοντας επιδεικτικά το playboy ή το status.
Ο Κοσμάς απ την άλλη είναι ο τύπος που κάθε γυναίκα έχει γνωρίσει σε κάποιο συνοικιακό ροκ μπαράκι. Είναι κουλ και πίνει μπύρες. Είναι πολύ ανοιχτό άτομο και στην αρχή ακούει προσεχτικά μια γυναίκα ακόμη κι όταν μιλάει για ζώδια. Λέει τη σωστή ατάκα στη σωστή στιγμή και ξέρει να εντυπωσιάζει…. μέχρι ν αρχίσει να μιλάει για το μάστερ που έκανε στην αγγλία, τη μαριχουάνα που κάπνιζε εκεί αλλά εδώ την έκοψε, τον ντζιαομιν τον ιάπωνα συγκάτοικο που ποτέ δεν έμαθε αγγλικά, τον ντέηβιντ τον αλκοολικό βιβλιοθηκάριο του πανεπιστημίου και τόσα πολλά ακόμα. Η γυναίκα που σέβεται τον εαυτό της τον κάνει πάσα στη μπαργούμαν και αποχωρεί από το συνοικιακό μπαρ για τα εξάρχεια.
υγ. tkant μη με προκαλείς γιατί θ ανοίξω τόπικ για το χρώμα της μπομπονιέρας και θα καούμε απ την ψυχοθεραπεία.
Γκουσγκουνη βγαλτον! Για ονομα του Θεου ρε ακου ονομα στο ποδηλατο. Βαφτισια ποτε εχουμε? Επισης επειδη δεν χωραει σε κολυμβηθρα, που θα το βαφτισεις? Θα το ριξεις σε κανα ποταμι? Σε καμια θαλασσα?
Δεν εχει σχεση η κολυμπηθρα βρε με το ονομα. Τα βαφτισια γινονται για να βαπτισθεις χριστιανος πχ στα μερη μας. Το νομα το δηλωνεις με μια υπογραφη.
Λεω να το ονομασεις θεο.
1ον το ποδηλατο ειναι θεικο.
2ον θα του λες, τι ανηφορα ειν αυτη θεε μου.
3ον οταν βγαινεις βολτα θα εχεις παντα τον θεο μαζι σου.
4ον δεν θα κινδυνευεις γιατι κανεις δεν μπορει να τα βαλει με τον θεο.
Καμία απολύτως! Το Μίμης εμπνέει ασφάλεια, εμπιστοσύνη και σιγουριά στον επαναστατημένο άνθρωπο αλλά ανασφάλεια στην εξουσία και η τσαχπινιά είναι το στοιχείο εκείνο που δίνει στην επανάσταση τη χαρά που της αξίζει. Για το λόγο αυτό ο μίμης δεν είναι αριστερός αλλά αναρχοαυτόνομος και περήφανος για το ναρκισσισμό του. Επίσης είναι αρσενικό χωρίς να έχει την ανάγκη να το αποδείξει ξεφυλλίζοντας επιδεικτικά το playboy ή το status.
Ο Κοσμάς απ την άλλη είναι ο τύπος που κάθε γυναίκα έχει γνωρίσει σε κάποιο συνοικιακό ροκ μπαράκι. Είναι κουλ και πίνει μπύρες. Είναι πολύ ανοιχτό άτομο και στην αρχή ακούει προσεχτικά μια γυναίκα ακόμη κι όταν μιλάει για ζώδια. Λέει τη σωστή ατάκα στη σωστή στιγμή και ξέρει να εντυπωσιάζει…. μέχρι ν αρχίσει να μιλάει για το μάστερ που έκανε στην αγγλία, τη μαριχουάνα που κάπνιζε εκεί αλλά εδώ την έκοψε, τον ντζιαομιν τον ιάπωνα συγκάτοικο που ποτέ δεν έμαθε αγγλικά, τον ντέηβιντ τον αλκοολικό βιβλιοθηκάριο του πανεπιστημίου και τόσα πολλά ακόμα. Η γυναίκα που σέβεται τον εαυτό της τον κάνει πάσα στη μπαργούμαν και αποχωρεί από το συνοικιακό μπαρ για τα εξάρχεια.
...φαίνεται λιγάκι αιδιόδουλος και ο μίμης συνειδητοποιημένος ανοργασμικός, στην παραμικρή ανηφόρα θα αρχίσει να γκρινιάζει... :P
Λεω να το ονομασεις θεο.
1ον το ποδηλατο ειναι θεικο.
2ον θα του λες, τι ανηφορα ειν αυτη θεε μου.
3ον οταν βγαινεις βολτα θα εχεις παντα τον θεο μαζι σου.
4ον δεν θα κινδυνευεις γιατι κανεις δεν μπορει να τα βαλει με τον θεο.
1) άρης
2) αστέριος
3) μήτσος?
4) μάρκος (αυτό το όνομα παντα μου αρεσει χιχι)
εναλλακτικά
5) Γκαντάρας - τοπικός λαϊκό ςήρωας αρχιληστής του ολύμπου
6) ντανιγιαρ αλλά δεν έχει σχέση με τα βαλκανια είναι απο περα απο την κασπια
7) γκοραν ή τίτο ? (αν και οι βαλκανιοι δεν μου αρεσουν προτιμω τους μεσογειους)
και μετα αν θες στοιχεία της φύσης
8) θαλασσινος
9) φωτιάς
10) φωτεινός
11) σπίθας
ε... αυτά γενικως , από αραβικό μπορείς να το πεις "σαίντ" προς τιμή του δολοφονηθέντα φοιτητή - αν διαλεξεις το μεσογειακό
...express trash tv, είναι το καλύτερο όνομα.
Το balcan θυμίζει κάτι από γυφτοελλάδα/βαρβατοκαφροανατόλικομπλοκίλα και το trash tv δίνει μια πιο μοντέρνα νότα, το express εκφράζει την ταχύτητα.
Κρέμασε μια πλεξούδα σκόρδα, τη σημαία της αλβανίας, και βάλε ραδιόφωνο να παίζει κιάμο, την άλλη που τα είχε με τον φουστάνο, και λίγο καζαντζίδη, για το κουλτουρέ της φάσης.
Στην μπροστινή ρόδα θα βάλεις φωτογραφίες από σφυροδρέπανα (έκφραση open mindness) και στην πίσω φώτο με σβάστικες (για να τονίζεις το οπισθοδρομικό που θα ξεπερνάς σε κάθε πεταλία).
Λίγα κρόσια στο τιμόνι για το ροκ της φάσης και είσαι κομπλέ.
Νομίζω ότι τώρα το πέτυχα! Παναγιωτάκη να το βγάλεις. Καλό και φιλότιμο παληκάρι. Το όνειρο κάθε κοπέλας (και της μαμάς της)...
Ρομπέν ( των δασών).... Μη κολλάς..!
Εναλλακτικά δοκίμασε ονόματα αστεριών. ( αν είναι το αστέρι σου). Έχει μπόλικα να διαλέξεις..Εγώ έδωσα όνομα αστεριού στον σκύλο μου.
Έχει το όνομα του Β του Ωρίωνα.. ( googlίστε "beta Orionis" για να το δείτε).
Γιακουμής!!
Φόρος τιμής στο μεγάλο Νίκο Ξανθόπουλο-Κλαψόπουλο! ...ακόμα κι αν δε σου αρέσει, πες το έτσι όχι για σένα, αλλά για τη φουκαριάρα τη μάνα του...!
επιβάλεται να δώσεις θηλυκό όνομα στο ποδήλατο.. θα ντρέπεσαι και από μόνος σου να λες ήμουν καβαλά στον γιακουμή ή τον μητσαρά..δες το και διαφορετικά... τα πιο ενδιαφέροντα και ωραιότερα πράγματα στον κόσμο είναι γένους θηλυκού .. η φεραρι, η μπέμπα, η πόρσε, η ζωή...η ΑΕΚ ...η δημοκρατία..
για γυναίκα όμως νομίζω πως ισχύει το αντίθετο, δεν ξέρω. Αυτό πάντως που λες για το γέννος έχει βάση, εγώ το τελευταίο όνομα που είχα δώσει σε ποδήλατο ήταν μια χρωμολένια κόνα και τη φώναζα "Κοκώνα"!
αντιπαρέρχομαι τυχόν οφτόπιξ και επιστώ την προσοχή στο ακόμη σημαντικότερο λάθος:
«με τη φούντα δε μασάω, μου φαίνονται οι ανάποδες σαν ανηφόρες κατηφόρες!»
Μ έχετε μπερδέψει με όλα αυτά τα ονόματα και πάνω που πάω να αποφασίσω κάτι μετά ξανά μανά αλλάζω. Ο κοσμάς και ο μάρκος μου άρεσαν πολύ στην αρχή γιατί μου βγάζουν ένα αυθεντικό απλό λαικό στοιχείο, ειλικρίνεια και ευθύτητα και παραπέμπουν σ έναν ήρωα της καθημερινής βιοπάλης, στο φιλότιμο μεροκαματιάρη άντρα, στον καλό πατέρα και σύζυγο που το σ/κ ψήνει παιδάκια στη σχάρα και πίνει μαλαματίνα με τα μπατζανάκια του. Πολιτικά ένας μαρκος ή κοσμας ανήκει στην κοινοβουλευτική αριστερά, στο καφενείο διαβάζει με περηφάνια ριζοσπάστη αλλά στο σπίτι ξεφυλλίζει στα μουλωχτά την αυγή που φέρνει η αδερφή της γυναίκας του. Συνήθως η γυναίκα του είναι κουλτουριάρα, πάει σε καλές παραστάσεις στη λαική απογευματινή, διαβάζει γιάλομ και παρακολουθεί ανελλιπώς τη βίκυ φλέσα. Δεν ξέρω ρε παιδιά καλός ο κοσμάς κι ο μάρκος αλλά δε μου βγάζουν την αγριάδα και την επαναστατικότητα που θέλω, θα προτιμούσα εξωκοινοβουλευτικά ονόματα, άσε που δεν διαβάζω και γιάλομ.
Το σαίντ μου βγάζει πολλά περισσότερα επειδή είναι όνομα ανατολίτικο μουσουλμανικό με φουλ αρρενωπότητα, έχει αυτό το μελαμψό που με εξιτάρει, έχει και το επαναστατικό του και όλα εκείνα που αναζητά μια γυναίκα. Ένα πράγμα με χαλάει στο όνομα μόνο. Σαίντ λέγανε τον πιο αχώνευτο πρωταγωνιστή του λοστ, τον βασανιστή τον αχαίρευτο τον κακιασμένο, εκείνον τον κάγκουρα με τις γυαλιστερές μπούκλες. Δεν θα μπορούσε το καλό μου ποδήλατο να χει αυτό το όνομα. Εναλλακτικά λοιπόν σκέφτομαι το οσάμα, για να τη σπάσω και στον παπά της ενορίας που μου την είπε σήμερα γιατί έχω να πάω δυο μήνες για εξομολόγηση αλλά και για να δείξω την αλληλεγγύη μου στην αλ κάιντα που χασε έναν άξιο ηγέτη. Τέλος πάντων, θα ψάξω να βρω καμιά κελεμπία να δω αν ταιριάζει στο ποδηλατάκι μου και θ αποφασίσω μετά, αφού το στυλ είναι το παν σ αυτή τη ζωή όπως μας δείχνει κι ο χόρσυ που τον ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ για τη βοήθεια.
Αντί για ραδιόφωνο όμως θα προτιμούσα κασετόφωνο με μια θήκη στη σχάρα με όλο το λαικό ρεπερτόριο του ’80 για το χειμώνα και κασέτες μπομπ μάρλευ για το καλοκαίρι, χρυσή αλυσίδα στο τιμόνι, φτερά στους τροχούς κι ένα πακέτο μάλμπορο να προεξέχει απ την κωλότσεπη. Εννοείται πως ο αναπτήρας θα χει θήκη από χάντρες με φύλλο μαριχουάνας για να ανάβω τα τρίφυλλα του σάκα και του σκράμπλερ που εκτός από το τόπικ «σε είδα και σε άκουσα» τον κόβω να ανοίγει κι ένα με τίτλο «σε είδα και την άκουσα».
shrek μπορεις να βγαλεις το επομενο 2 και 3 και...
...στο κασετόφωνο, μα πως μου διέφυγε?
Και ένα καλάθι μπροστά με εκατοντάδες κασέτες (χωρίς τα κουτιά τους εννοείται) πεταμένες και ανακατεμένες.
Για την επαναστατική νότα ψηφίζω ναι για κελεμπία, αρκεί να έχει μόνιμους λεκέδες από ιδρώτα στις μασχάλες (τις οποίες θα αφήνεις αξύριστες) και θα περνάς ανάμεσα από τα πλήθη με σηκωμένα τα χέρια για να επιτρέπεις στο "άρωμα" να τραβήξει τα βλέματα επάνω σου.
Η επανάσταση αυτή έχει να κάνει και με την καταπίεση της σύγχρονης γυναίκας που οι προσταγές της μόδας την θέλουν να είναι δέσμια στο μπουντουάρ της.
Στο πόδι δερμάτινο σανδάλι με τα σημεία ανάμεσα στα δάχτυλα κάπως πιο σκούρα από το υπόλοιπο, νύχι όχι φρεσκοβαμμένο (δηλώνει ανεμελιά) και το πόδι αξύριστο (ταιριάζει με τις μασχάλες).
Τότε μόνο θα μπορείς να πεταλάρεις με "τον αέρα στα μαλλιά" και να φαντασιώνεσαι πως κάνεις ξέφρενο και αχαλίνωτο έρωτα με τον igor τον οποίον επιτέλους μαγνήτισες και παρέσυρες αφού τα μόρια του ιδρώτα της μασχάλης σου περάσανε μέσα από τα τριχωτά και βαρβάτα ρουθούνια του και βρήκανε το στόχο τους.
Γκουσγκουνη βγαλτον! Για ονομα του Θεου ρε ακου ονομα στο ποδηλατο. Βαφτισια ποτε εχουμε? Επισης επειδη δεν χωραει σε κολυμβηθρα, που θα το βαφτισεις? Θα το ριξεις σε κανα ποταμι? Σε καμια θαλασσα?
Νονός ο kounoupis!
Είσαι πρίγκιπας,τι λέω,είσαι σκέτο μακελειό!
Αλλά ρε συ,θα σε πειράξω λίγο.
Σημ. Παίξε τα σίγουρα.
Αν όχι,τότε...πάμε κουβά.
κόνα είναι η σύζυγος στα σουηδικά.,,οπότε όσες καβαλάτε κόνα ψαχτείτε...
μια απορία...πως είσαστε τόσο σίγουροι για το φύλο ρε παιδιά..φαίνεται σα γυναίκα, δηλώνει γυναίκα, προκαλεί αναστάτωση αλλά μιλά σα νταλικιέρης...
Μαστίγωσε με Αγά μου να αλλάξω ποδήλατο.
Μίμης! έτσι θα βαφτίσω το ποδήλατό μου και πιστέυω πως του πάει σε όλα ειδικά στην τσαχπινιά.
Ευχαριστώ πολύ καλοί σύντροφοι και συντρόφισσες ποδηλάτες που με βοηθήσατε να εμπνευστώ.
υγ1. η επανάσταση χόρσυ είναι το μπουντουάρ, η αποτρίχωση και το ρεξόνα αλλά ζηλεύεις που δεν μπορείς να τα χεις.
υγ2. Ήταν κάποτε τρεις νταλικέρηδες και συζητούσαν για τα ταξίδια τους.
Ο πρώτος με μώλωπες, ο δεύτερος εντάξει και ο τρίτος με γύψους.
Έτσι λέει ο πρώτος για τη συμφορά που έπαθε όταν γύρισε σπίτι.
- Αφήστε ρε παιδιά, ακούστε τι έπαθα.
- Τι έπαθες, ρε Κώστα;
- Μόλις γύρισα από το ταξίδι είχα μια όρεξη να..., βλέπω τη γυναίκα μου γυμνή, τη βάζω κάτω και...
Αφού τελειώσω κάνω τη βλακεία και αφήνω 30 ευρώ στο κομοδίνο από συνήθεια. Τα βλέπει και με πλακώνει στο ξύλο.
- Σιγά τι έπαθες, εγώ να δεις τι έπαθα, λέει ο δεύτερος.
- Για λέγε.
- Γυρνάω και εγώ απ' το ταξίδι βλέπω τη γυναίκα μου, τη βάζω κάτω και... Κάνω όμως εγώ τη βλακεία και αφήνω 30 ευρώ στο κομοδίνο. Τα βλέπει η γυναίκα μου και τι κάνει;
- Τι κάνει;
- Μου γυρίζει 10 ευρώ ρέστα.
- Τι είναι αυτά; Εγώ γυρνώντας από το ταξίδι βάζω τη γυναίκα μου κάτω και .... Αφήνω και 'γώ 30 ευρώ μα ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι, φωνάζει η γυναίκα μου 'Ο άντρας μου' και ΕΓΩ πηδάω από το παράθυρο..!!!!!
Και όταν βλέπεις πόρτα αμαξιού να ανοίγει θα το φωνάζεις.
http://www.youtube.com/watch?v=LNlZ4BZZn6w
Αντιλαμβάνομαι μια κάποια αντίφαση;
Σε εμένα ο Μίμης φέρνει σε κάτι πονηρό... το οποίο αντιμετωπίζει τα πράγματα με χιούμορ -ως βιτρίνα- αλλά κινείται υπόγεια... το παίζει αριστερός κι αλλάζει ομάδα αρκεί να παραμείνει στο προσκήνιο για να θρέψει τον υποβόσκοντα ναρκισσισμό του... διαθέτει "λέγειν" το οποίο δεν καταλήγει πουθενά και τελικά μπερδεύει, κάτι το οποίο δεν αρμόζει σε γένους αρσενικού.
Αν άνηκε στο ζωικό βασίλειο τότε σίγουρα μιλάμε για τη νυφίτσα!
(Την τσαχπινιά, γένους αρσενικού, την ξεχνώ - δεν ασχολούμαι...)
Μα καλά τι να φτουρήσει ένας Μιμάκος μπροστά στον Κοσμάρα;
.........όπως καταλαβαίνετε η παράσταση έλαβε τέλος. Το ποδήλατο της φίλης μας θα πάρει το όνομα Μίμης, είτε μας αρέσει είτε όχι.
Να υπενθυμίσω εδώ ότι σύμφωνα με το νόμο η ονοματοδοσία γίνεται μόνο με τη δήλωση του γονέα ή κηδεμόνα στον ληξίαρχο και ουδεμία σχέση έχει με την θρησκευτική τελετή (η οποία έχει προαιρετικό χαρακτήρα). Οπότε όπως είναι φυσικό, η φίλη marfi (*), ως ανταμοιβή για την όλη βοήθεια που προσφέραμε, θα πρέπει να διοργανώσει μία ποδηλατόβολτα προς τιμήν του Μίμη που θα καταλήξει στο ληξιαρχείο και επειδή το τριώδιο δεν έχει λήξει ακόμη, μπορεί κάποιος από εμάς να ντυθεί παπάς και να γίνει και η θρησκευτική τελετή. Θα βουτήξουμε το ποδήλατο στο συντριβάνι και θα το αλείψουμε με λάδι (στην αλυσίδα κατά προτίμηση). Η marfi θα πει το "Πιστεύω" και στο τέλος ο ανάδοχος θα μοιράσει τις μπομπονιέρες και τα γλυκάκια που θα έχουμε πάρει (ρεφενέ) από παρακείμενο ζαχαροπλαστείο.
(*) Παρεμπιπτόντως η marfi μας έκανε και ξεκατινιαστήκαμε στη ψυχοθεραπία, αφού τέτοιου είδους ερωτήσεις [τι όνομα να δώσω στο ποδήλατό μου, στο σκύλο μου ή στο πουλί μου (το καναρίνι εννοούσα βέβαια, αλλά μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσα)] διευκολύνουν να βγουν στην επιφάνεια εκφάνσεις του χαρακτήρα μας. Οπότε αν ξανακοιτάξουμε τις απαντήσεις μας θα δούμε να ξεδιπλώνεται (ιδιαίτερα με τα επίθετα τα οποία χρησιμοποιήσαμε για να δικαιολογήσουμε το όνομα που προτείναμε ή στο οποίο αντιπαρατεθήκαμε) ο ίδιος μας ο εσωτερικός εαυτός (ναι, αυτό το κτήνος). Ας μην αρχίσω βέβαια να σχολιάζω τα του καθενός γιατί θα καταλήξουμε πάλι σε ένα "χωριό του Αστεριξ Νο2".
Καμία απολύτως! Το Μίμης εμπνέει ασφάλεια, εμπιστοσύνη και σιγουριά στον επαναστατημένο άνθρωπο αλλά ανασφάλεια στην εξουσία και η τσαχπινιά είναι το στοιχείο εκείνο που δίνει στην επανάσταση τη χαρά που της αξίζει. Για το λόγο αυτό ο μίμης δεν είναι αριστερός αλλά αναρχοαυτόνομος και περήφανος για το ναρκισσισμό του. Επίσης είναι αρσενικό χωρίς να έχει την ανάγκη να το αποδείξει ξεφυλλίζοντας επιδεικτικά το playboy ή το status.
Ο Κοσμάς απ την άλλη είναι ο τύπος που κάθε γυναίκα έχει γνωρίσει σε κάποιο συνοικιακό ροκ μπαράκι. Είναι κουλ και πίνει μπύρες. Είναι πολύ ανοιχτό άτομο και στην αρχή ακούει προσεχτικά μια γυναίκα ακόμη κι όταν μιλάει για ζώδια. Λέει τη σωστή ατάκα στη σωστή στιγμή και ξέρει να εντυπωσιάζει…. μέχρι ν αρχίσει να μιλάει για το μάστερ που έκανε στην αγγλία, τη μαριχουάνα που κάπνιζε εκεί αλλά εδώ την έκοψε, τον ντζιαομιν τον ιάπωνα συγκάτοικο που ποτέ δεν έμαθε αγγλικά, τον ντέηβιντ τον αλκοολικό βιβλιοθηκάριο του πανεπιστημίου και τόσα πολλά ακόμα. Η γυναίκα που σέβεται τον εαυτό της τον κάνει πάσα στη μπαργούμαν και αποχωρεί από το συνοικιακό μπαρ για τα εξάρχεια.
υγ. tkant μη με προκαλείς γιατί θ ανοίξω τόπικ για το χρώμα της μπομπονιέρας και θα καούμε απ την ψυχοθεραπεία.
Δεν εχει σχεση η κολυμπηθρα βρε με το ονομα. Τα βαφτισια γινονται για να βαπτισθεις χριστιανος πχ στα μερη μας. Το νομα το δηλωνεις με μια υπογραφη.
Λεω να το ονομασεις θεο.
1ον το ποδηλατο ειναι θεικο.
2ον θα του λες, τι ανηφορα ειν αυτη θεε μου.
3ον οταν βγαινεις βολτα θα εχεις παντα τον θεο μαζι σου.
4ον δεν θα κινδυνευεις γιατι κανεις δεν μπορει να τα βαλει με τον θεο.
Για το πιο υπέροχο όνομα δεν είπες τίποτα,δεν είσαι εντάξει.
Πάντως marfi καλές βόλτες με τον Μίμη και να είστε πάντα καλό παρεάκι.
Σημ.Βρε Τσακι Τσαν γελάς με αυτά?Πες μου ότι δεν είναι αλήθεια.
Αν είναι έτσι να σου πω κι εγώ μερικά να γελάσουμε.
Άκου:(μερικά που βρήκα στο τσακ μπαμ)/κρύα μικρά:
-Ο Chuck Norris έριξε σφαλιάρα στον ακέφαλο καβαλλάρη.
-Ο Chuck Norris ξέρει το όνομα του Άγνωστου στρατιώτη.
-Ο Chuck Norris βγάζει άσσο από το αμάνικο.
-Ο Chuck Norris ξέρει για ποιόν χτυπά η καμπάνα.
-O διάβολος είδε τον Chuck Norris και έκανε τον σταυρό του.
-Ο Chuck Norris δεν κλαίει,τα μάτια του ιδρώνουν.
-Ο Chuck Norris μπορεί να ανάψει φωτιά τρίβοντας 2 παγάκια.
Άντε κι ένα ακόμα.
-Wikipedia: Εγώ ξέρω τα πάντα!
-Internet: Τι λες ρε φιλαράκι,εγώ έχω τα πάντα!
-Ρεύμα: Σοβαρά;;;
-Άνθρωπος: Τι λέτε ρε;;;
-Θεός: Εσύ τι μιλάς ρε;;;
-Chuck Norris: Έγινε κάτι ρε μάγκες;;;
σου έχω ένα πολύ καλό ονοματάκι.(και σε πολύ συμφέρουσα τιμή!)
...φαίνεται λιγάκι αιδιόδουλος και ο μίμης συνειδητοποιημένος ανοργασμικός, στην παραμικρή ανηφόρα θα αρχίσει να γκρινιάζει... :P
Απαίσια ονόματα και τα 2
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΓΕΛΙΟ ΛΕΜΕ!!! Ειδικα με την ανηφόρα...
Mασέλα
¨Ενα όνομα πλοίου!
Πετζα