Χαίρετε. φίλες και φίλοι μου!
χαρούμενα σας βελάζει το μαύρο προβατάκι από τον τόπο του. Έχει αρκετά χόρτα και λιακάδα, όμως αναρωτιέται συνέχεια: Γιατί δεν δέχεται όσους πρόσφυγες είναι δυνατό να δεχθεί η παμπλούσια Γερμανία; Γιατί δεν πρσσπαθεί να δημιουργεί τουλάχιστον μια καλή διάθεση προς αυτούς που δεν είχανε ησυχία για ολόκληρες μήνες; Δεν την πονά να δει παιδιά βαριά τραυματισμένα από τις πυροβολές που ακούνε μέρα-νύχτα; Μάλλον οι κυβερνήτες του είναι βλάκες; Τι νόημα έχει το να κλειδωθεί μέσα σε πλούτο που ούτε θα κρατήσει δυο χρόνια;;;
Ευχάριστα θα μοίρασε το μικρό του λιβάδι με άλλα προβατάκια, τα οποία όμως εμποδίζονται αρκετά για να μπούνε. Σε μια σατιρική εκπομπή είδε τον τριάθλονα πρόσφυγων: Τρέξουνε την έρημο, φτάνε στην Μεσόγεια Θάλασσα την οποία διασχίζουν κολυμβώντας για να φάνε ξύλο στα άσυλα Γερμανίας.
Σας εύχεται κάθε καλό 
με πικρό βέλασμα το μαύρο προβατάκι