Μόλις επέστρεψα από διακοπές στην κεντρική Ευρώπη και είδα για άλλη μια φορά τις ομορφιές της Βαυαρίας, της Αυστρίας και της Ελβετίας. Και θαύμασα και την οδική συμπεριφορά των κατοίκων...
Είχα ξαναπάει πριν πολλά χρόνια και είδα μια διαφορά: έχουν πολλαπλασιαστεί τα ποδήλατα! Ποδήλατα παντού, ειδικά στη Γερμανία, να τα χρησιμοποιούν άνθρωποι όλων των ηλικιών για να πάνε στις δουλειές τους, μια βόλτα, ακόμα και κάμπινγκ φορτωμένοι με τον εξοπλισμό στην πλάτη και ποδηλατώντας χαρούμενα ακόμα και υπό βροχή.
Ζήλεψα πάρα πολύ. Δεν είχαμε το χρόνο να νοικιάσουμε ποδήλατα εκεί που είδαμε προσφορά ώστε να αισθανθούμε κι εμείς για λίγο έστω κομμάτι ενός πιο πολιτισμένου κόσμου. Αρκεστήκαμε να παρατηρούμε τα ποδήλατα στους δρόμους, που έχουν κάθε δυνατό σχέδιο και συνδυασμό, να βλέπουμε ακόμα και νήπια να φορούν το κράνος και να κάνουν ποδήλατο σε κάτι απίθανες κατασκευές χωρίς πετάλια, οι οποίες είναι ιδανικές για να μαθαίνει το παιδί ισορροπία από μικρό και να μη χρειάζεται βοηθητικές αργότερα...
Διαπίστωσα ότι τα ποδήλατα έχουν ΑΠΟΛΥΤΗ προτεραιότητα. Στην κυριολεξία κάνουν ότι θέλουν, στο δρόμο ή στο πεζοδρόμιο, σε σημείο που αν είσαι πεζός και περπατάς αμέριμνα στο πεζοδρόμιο (υπήρξαμε πολύ συχνά) να γίνεται ενοχλητικό να πρέπει να παραμερίσεις για να περάσει ποδήλατο που δεν μπαίνει στον κόπο να μειώσει ταχύτητα. Στο άλλο άκρο είδαμε ποδήλατα σε κεντρικές οδικές αρτηρίες εκτός πόλεων, όπου δεν υπήρχαν ποδηλατόδρομοι, να γίνονται απόλυτα σεβαστά από τους οδηγούς.
(Αναστεναγμός) Δεν έχω την απαίτηση να ξυπνήσω μια μέρα και να βρω την κατάσταση που επικρατεί στα πιο πολιτισμένα κράτη. Αλλά εκνευρίζομαι όταν βλέπω ανθρώπους να επιμένουν να κάνουν ποδήλατο κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες (στην κεντρική Ευρώπη βρέχει συνέχεια, το ότι έχει λιακάδα είναι είδηση, χώρια το κρύο) κι εμείς εδώ που μας ευνοεί ο καιρός να μολύνουμε κι άλλο την ατμόσφαιρα των πόλεων με τα αυτοκίνητα. Δεν είναι παράλογο;
Αυτό που αποθαρρύνει ανθρώπους σαν εμένα να χρησιμοποιούν το ποδήλατο καθημερινά και αδιαλείπτως σαν μέσο μεταφοράς δεν είναι τόσο η έλλειψη ποδηλατόδρομων. Είναι η συμπεριφορά των οδηγών στην Ελλάδα που δεν σέβονται ούτε τους πεζούς που περπατούν στο δρόμο γιατί τα πεζοδρόμια είναι κατειλημμένα από αυτοκίνητα. Ξέρω ότι κανείς δεν θέλει να σκοτώσει κανέναν. Αλλά πώς μπορούν να είναι τόσο σίγουροι και να πιάνουν το τιμόνι με τέτοιο τσαμπουκά;
Είμαι σίγουρη ότι εκ των πραγμάτων θα αναγκαστούν πολλοί από μας εδώ να βρουν εναλλακτικούς τρόπους μεταφοράς και το ποδήλατο είναι ιδανικό μέσο. Θέλω να ελπίζω ότι καθώς πληθαίνουν φωνές σαν τις δικές μας θα αλλάζει σταδιακά (ελπίζω όχι ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ σταδιακά) και η νοοτροπία των Ελλήνων οδηγών...
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
Αν θέλεις, μπορείς να πας (σχεδόν) όπου θέλεις με το ποδήλατο. Είναι απλώς θέμα συνήθειας. Με τον καιρό και την συνεχή μετακίνηση στους δρόμους θα μάθεις πως να κυκλοφορείς με περισσότερη ασφάλεια, όσο κακοί και αν θεωρείς ότι είναι οι Έλληνες οδηγοί. Μην ξεχνάς άλλωστε ότι πολλοί από αυτούς έχουν και ποδήλατο (δεν μπορούν να γίνονται αλλιώς ποδηλατοπορείες, όπως αυτή του Μαρτίου, με ανθρώπους που έχουν μόνο ποδήλατο και σιχαίνονται τα αυτοκίνητα). Είναι επίσης σημαντικό να βρίσκονται όλο και περισσότεροι ποδηλάτες στους δρόμους γιατί έτσι μαθαίνουν και οι οδηγοί πως να συμπεριφέρονται.
Προσωπικά έχω ξεκινήσει και πηγαίνω στη δουλειά μου με ποδήλατο, εδώ και ενάμιση χρόνο, από το Μαρκόπουλο στα Γλυκά Νερά, από δρόμους ημιαγροτικούς και με οδηγούς συνήθως βιαστικούς. Οι περισσότεροι δε ποδηλάτες που συναντώ στο δρόμο είναι μάλον Πακιστανοί. Παρ' όλα αυτά κανένα ατύχημα με ποδηλάτη δεν έχω δει, και έχω κάνει αυτές τις διαδρομές όλες τις ώρες της ημέρας.
Πιστεύω λοιπόν ότι αν ξε-σηκωθείς και πάρεις το ποδήλατό σου και βγεις στο δρόμο, ειδικά αν έχεις και κάποιον φίλο σου μαζί που θέλει και αυτός να δει πως είναι η "ζωή ποδήλατο", γρήγορα θα καταλάβεις ότι με το ποδήλατο μπορείς να πας ΠΑΝΤΟΥ !!!
Μετά θα στέλνεις φωτογραφίες στους φίλους στην Κεντρική Ευρώπη, για να θέλουν να γίνουν αυτοί ΕΛΛΑΔΑ !!
Άντε και τέρμα οι γρίνιες.
Ενα πρωϊ΄ (γύρω στς 7;30) σε μια γειτονιά του Βερολίνου βλέπω να βγαίνουν από το σπίτι τους μιά μαμά με την κόρη της (όχι πανω από 5-6 χρονών) και τα ποδήλατά τους. Η μαμά πίστεψα προς στιγμή ότι θα συνόδευε την μικρή στο σχολείο της. Προς μεγάλη μου έκπληξη αφού χαιρετήθηκαν η μαμά και η μικρούλα απομακρύνθηκαν ποδηλατώντας μα προς αντίθετες κατευθύνσεις η μία από την άλλη . Θα μπορούσε να συμβεί κάτι αντίστοιχο στην Αθήνα ???
΄Στη Γερμανία (αλλά και αλλού) οι ποδηλατόδρομοι σχεδιάζονται αρχικά για να βοηθήσουν την πρόσβαση των παιδιών στα σχολεία τους (ετσι ωστε οι γονείς να μη χρειάζεται να τα πανε με αυτοκίνητο - τοσα παιδιά τόσες μετακινήσεις), Επίσης κάθε μερα κάποιος γονιός (εναλλάξ) με το ποδήλατό του συνοδεύει τα παιδιά προς το σχολείο τους περνώντας απο τα σπίτια των άλλων παιδιών για να τα παρει - κατι σαν το σχολικό πούλμαν αλλά με ποδήλατα... Ετσι λύνεται και το θέμα της ασφάλειας για τα πολύ μικρά παιδιά .
η μετακίνηση με το ποδήλατο είναι η ιδανικότερη στην πατρίδα μας, όλοι εμείς εδώ [ποδηλάτες εννοώ] συμφωνούμε σ' αυτό, διαφωνούμε -ίσως;- στο πως θα καταφέρουμε να πείσουμε όλους τους άλλους ότι έχουμε δίκιο...Πολλά μπορούμε να κάνουμε, και κάνουμε αρκετά, το πιο απλό και σημαντικό είναι να κάνουμε ποδήλατο όπου μας είναι απαραίτητο για την μετακίνηση μας και παντού όπου δεν το απαγορεύει ο ΚΟΚ. Όσοι-ες περισσότεροι-ες κυκλοφορούμε τόσο και θα γινόμαστε αποδεκτοί και από τους πιο "δύσκολους" οδηγούς. Οι οδηγοί των αυτοκινήτων θα'θελαν να μην υπήρχαν άλλοι στο δρόμο, αλλά τι να κάνουν υπομένουν τους άλλους μιας και οι δρόμοι ανήκουν σε όλους τους πολίτες, πεζούς, ποδηλάτες, ιχήδες, φορτηγατζήδες, σε όλους ανεξαιρέτως, είναι συνταγματικό μας αναφαίρετο δικαίωμα. Ας μην πολυκλαιγόμαστε για την κατάντια της ελληνικής πραγματικότητας, οφείλουμε να την αλλάξουμε μιας και έχουμε καταλάβει την αναγκαιότητα της καθαρής μετακίνησης. Η ΛΥΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΕΤΑΛΙ...