Βραδινό σημείωμα

Ρέει μέσα μου το νιώθω Ρέει η ζωή. Ρέει κάτι. Κάτι μεγάλο και άγνωστο για μένα. Δεν το καταλαβαίνω, παραμόνο το νιώθω. Δεν υπάρχει περίπτωση να κάνω κάτι άλλο εκτός από το να το νιώσω. Δεν υπάρχει δεύτερος τρόπος προσέγγισης. Είναι ο μοναδικός. Είναι απελπιστικά πραγματικό.

Είμαι μέρος του και είναι μέρος μου. Δεν μπορώ να σου πω τι είναι. Δεν έχω τα λόγια. Το στόμα μου αδυνατεί να το εκφράσει. Χρειάζομαι άλλα μέσα που δεν υπάρχουν στο σώμα μου. Είναι πάνω από μένα. Σκέφτομαι ότι πριν χρόνια ο άνθρωπος είχε το όργανο να το εκφράσει. Το έχασε μέσα από την εξέλιξή του. Δεν το είχε ποτέ και θα το αναπτύξει στο μέλλον. Πρώτα γεννιέται η ανάγκη και μετά η λύση της, σωστά; Μετά από εκατομμύρια χρόνια. Όταν το σύμπαν κοιμηθεί και ξυπνήσει ξανά.

Ο εγκέφαλός μου λειτουργεί. Δουλεύει και επεξεργάζεται δεδομένα. Συνέχεια. ΔΕΝ κοιμάται ποτέ. Νιώθω ζωντανός. Τρέχω στα λιβάδια του μυαλού μου. Τα λιβάδια του μυαλού μου είναι πέρα για πέρα πραγματικά. Ένας άνθρωπος στην μέση τους. Αυτή είναι η σκέψη μου. Μια εικόνα. Πολλές εικόνες. Κάπου κοντά κάποιο δάσος.

Σκέφτηκες ποτέ πόσοι άνθρωποι ζούνε κάθε μέρα και πόσοι όχι; Σκέφτηκες ποτέ να θυμηθείς αυτά που ξέχασες; Είμαι σίγουρος ότι κάτι ξέχασες. Στο θυμίζω. Έχε στο γραφείο σου ένα σημείωμα: Τι ξέχασα; Ρώτα τους άλλους τι θυμούνται και συγκρίνετε τις αναμνήσεις σας. Η ζωή είναι ωραία. Μην το ξεχάσεις ποτέ. Κράτα το σημείωμα κοντά στην καρδιά σου. Πέταξε στα λιβάδια του μυαλού σου. Είσαι ο εν δυνάμει βασιλιάς. Μην παλέψεις για αυτό αλλά αφήσου στην ροή.

Εκατομμύρια κύτταρα ζούνε μαζί. Οργανωμένα. Δουλεύουν. Δεν νομίζω να έχουν δει ποτέ το πρόσωπό σου. Δεν ξέρουν. Καταλαβαίνεις; Σκέφτομαι να μην ξεχάσω το σημείωμα.