Η ιστορία μου με αυτό το ποδήλατο ξεκινάει πολλά χρόνια πίσω.
Ήταν το 1987 όταν αγόρασα το SANNINO σα σκελετό από τον Κάσπαρη στη Θεσσαλονίκη. Το θυμάμαι σαν τώρα να είναι κρεμασμένο δίπλα σε ένα πράσινο cromovelato F. Coppi. Δεν θυμαμαι αν τον αγόρασα για 75000 ή 90000 δρχ.
Ο σκελετός είναι το μοντέλο KL και είναι φτιαγμένο από σωλήνες columbus SL.
Μετά από ένα χρόνο στην κατοχή μου και κάποιους αγώνες, το ποδήλατο πουλήθηκε και κάπου εκεί χάθηκαν τα ίχνη του.
Το φθινόπωρο του 2007 και μετά από αναζήτηση του συγκεκριμένου ποδηλάτου, τα ιχνη του βρέθηκαν ξανά. Ο Κώστας που έχει ποδηλατάδικο μου είπε ότι το έχει αυτός τα τελευταία 3 – 4 χρόνια και είναι αφημένο σε μία βεράντα. Του ζήτησα να μου το φέρει και ότι ήθελα να το αγοράσω πάλι. Ο Κώστας συμφώνησε και το ραντεβού κανονίστηκε για την επόμενη μέρα.
Όταν την επομένη αντίκρισα το ποδήλατο μου ήρθε να βάλω τα κλάματα.
Από συγκίνηση;
Όχι!
Η κατάσταση του ποδηλάτου ήταν τουλάχιστον τραγική. Το χρώμα ξεθωριασμένο έμοιαζε σαν PAVE. Σκουριά παντού. Τα ανταλλακτικά ρημαδιό. Κοιτάω το πλαίσιο και ευτυχώς είναι ίσιο. Ο Κώστας που πλέον συνειδητοποιεί τί κάνουν 3 -4 χρόνια βροχής σε ένα ατσάλινο ποδήλατο, μου απαντάει στην ερώτηση μου πόσο το δίνει, ότι που το χαρίζει.
Επιτόπου λύνω το ποδήλατο και πετάω δυστυχώς όλα τα ανταλλακτικά αφού ήταν εντελώς διαλυμένα και κρατάω τον σκελετό.
Εδώ ουσιαστικά αρχίζει η προσπάθεια μου για την αποκατάσταση του ποδηλάτου.
Επειδή αυτοκόλλητα για SANNINO δεν υπάρχουν πουθενά στο internet, επικοινώνησα με Αμερικάνο που κάνει αυτή τη δουλειά και του έστειλα πατρόν με τα παλιά αυτοκόλλητα και αυτός μου έστειλε πίσω τα καινούργια. Αυτοκόλλητα columbus είχα από παλιά από άλλα projects.
Αμέσως μετά το πατρονάρισμα και την επί τριών ημερών προσπάθεια για να βγεί ο λαιμός από το πηρούνι, ο σκελετός πήγε για αμμοβολή. Έπειτα σειρά είχε το βαφείο όπου και βάφτηκε το ποδήλατο με το FERRARI RED της STANDOX.
Περίπου στα τέλη του Απριλίου του 2007 ο σκελετός ήταν έτοιμος και άρχισε το μοντάρισμα με καινούργια ή σχεδόν καινούργια ανταλλακτικά campagnolo super record.
Πλέον το ποδήλατο αναπαύεται στο χώρο που έχω την συλλογή μου και πραγματικά αισθάνομαι υπερήφανος που ξανά έδωσα ζωή σε ένα τόσο σπάνιο και αξιόλογο ποδήλατο.
Οι πιο κάτω φωτογραφίες είναι για να δείτε την όλη διαδικασία.
| Συνημμένο | Μέγεθος |
|---|---|
 before1_0.JPG | 82.93 KB |
| before2.JPG | 52.04 KB |
| before3.JPG | 62.52 KB |
| ammovoli1.JPG | 49.26 KB |
| ammovoli2.JPG | 47.13 KB |
| etoimo gia vafi1.JPG | 64.8 KB |
| etoimo gia vafi2.JPG | 51.83 KB |
| sannino DECALS1.JPG | 38.45 KB |
| after1.JPG | 73.86 KB |
| after3.JPG | 45.15 KB |
| after4.JPG | 116.75 KB |
| after5.JPG | 48.22 KB |
| after6.JPG | 51.7 KB |
| after7.JPG | 105.17 KB |
| after8.JPG | 63.4 KB |
| after9.JPG | 85.55 KB |
| after10.JPG | 65.99 KB |
| IMG_1988-2.JPG | 154.2 KB |
Απίστευτη δουλειά συγχαρητήρια.
Πρέπει να σου κόστισε μία περιουσία.
Αν δεν σε πειράζει πες περίπου περίπου πόσο γιατί σκέφτομαι να κάνω κάτι παρόμοιο σε ένα παλιό τσόπερ. Αυτά με τις τρεις ταχύτητες, τη μεγάλη ρόδα πίσω και τη μικρή μπροστά.
Χαίρομαι που σου αρέσει!
Περίπου 280 ευρώ στοίχισε η αναπαλαίωση του σκελετού μόνο. Συνολικά δεν πρέπει να ξεπέρασε τα 1100 ευρώ (τα s. record είναι ακριβά).
Για να κάνεις μια τέτοια δουλειά, πρέπει να αξίζει.
Evge file, poli kali doulia! Poli meraki.
Ευχαριστώ φίλε μου!
...ρε φίλε!!Αυτό είναι καλύτερο και από καινούριο ρε 'σεις!!!Μπράβο σου,είσαι χρυσοχέρης.!!!
Μπράβο, πολύ καλή δουλειά, πολύ μεράκι, αρκετά και τα χρήματα, ελπίζω να το χαρείς και να συνεχίζει να σου προσφέρει συγκινήσεις.
Λοιπόν, περνάω στο ψαχνό, υπάρχει ένα παλιό ποδήλατο μάρκας Bismarck, όταν λέμε παλιό μιλάμε για δεκαετία '50 με '60. Κλασσικό city bike της εποχής, με μεγάλους 700αρηδες τροχούς, διπλοσκέλετο με μούφες (lugs), μεταλλικά φτερά, φως μπροστά και πίσω με δυναμό, και εκείνα τα παράξενα φρένα με μεταλλικές ντίζες και όχι συρματόσχοινα.
Το ποδήλατο είναι - για τα χρόνια του - σε καλούτσικη κατάσταση.
Ο σκελετός δεν είναι σκουριασμένος (για τα χρόνια του), φυσικά τα περιφερειακά δεν ξέρω αν μπρούν να σωθούν, κάποια σίγουρα, κάποια άλλα μάλλον όχι.
Η σέλα είναι η παλιά δερμάτινη με σούστες, αλλά μάλλον δεν την βγάζει καθαρή...
Οι τροχοί είναι σε σχετικά καλή κατάσταση, ακόμα και η πεταλιέρα και η αλυσίδα!!!!
Ο κύριος που το έχει στην κατοχή του (θείος...) παθιασμένος με τα ποδήλατα, θέλει να το δωρίσει (φυσικά... τέτοιο πράγμα δεν πωλείται) σε κάποιον που θα το αναπαλαιώσει, με μόνο αντάλλαγμα λιγοστές φωτογραφίες του "πριν" και του "μετά".
ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ?
Αν υπάρχει ενδιαφέρον, θα τραβήξω και θα ανεβάσω φωτος.
Σύμφωνα με τον θείο Κώστα (όποιος ενδιαφερθεί και πάρει το ποδήλατο θα μάθει και ποιός είναι ο θείος Κώστας.... δεν γράφω κάτι άλλο) πρόκειται για Γερμανική μάρκα ποδηλάτων, με μεγάλη ιστορία.
@gbaz πόσο σου βγήκε το βάψιμο και πόσο τα αυτοκόλλητα ?
Καλημέρα, όταν λες 280 Ευρώ για την αναπαλαίωση του σκελετού εννοείς την αμμοβολή, το βάψιμο και τα αυτόκολλητα;
..αν μπορεις , ανεβασε μια φωτο .Με τσιγκλαει..
..ειναι κατι σαν αυτο ?
Μπραβο! Χαρηκα πολυ!!Κι ας μην ειναι δικο μου!
Αυτο που με εντυπωσιασε περισσοτερο, ειναι η ποιοτητα της βαφης: "Μελωμενο" τελεια το χρωμα!! Ενα μπραβο και σ'αυτον που το'βαψε!!
Και μια που εκανες την αρχη, γιατι δεν ανεβαζεις φωτογραφιες και απο αλλα Project?
Kαι παλι μπραβο!!
ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ (ίσως η σέλα στην φωτογραφία να είναι διαφορετική - νεότερη, αυτό που λέω έχει την παλιά....]
Φωτογραφίες σε πρώτη ευκαιρία.
[... βρε τι είστε εσείς, σαϊνια... όλα τα βρίσκεται...]
Κάνω σπάνια σχόλια στο site αν και το διαβάζω τακτικότατα ως φανατικός ποδηλάτης. Βλέποντας όμως την απίστευτη δουλειά και προπαντός το μεράκι σου για την αναπαλαίωση του συγκεκριμένου ποδηλάτου που φαίνεται καλύτερο από καινούριο ένοιωσα την ανάγκη να σε συγχαρώ. Και μία ερώτηση: Πού έγινε αυτή η σπουδαία δουλειά (αμμοβολή, βάψιμο και κόλλημα αυτοκόλλητων) μπορείς να πεις το όνομα του μάστορα? Και μία δεύτερη: το μοντάρισμα του ποδηλάτου το έκανες μόνο σου ή κάποιος ειδικός μάστορας και αν συμβαίνει το δεύτερο ποιός είναι αυτός να τον έχουμε υπόψη μας?
Μόνο το χρώμα, στοίχισε 90€, τα αυτοκόλλητα 40 ευρώ, τα γνήσια columbus decals 10€, αμμοβολή 10€, βίδες στα νυχάκια 10€ και η εργασία του βαφέα 120€.
τι χρώμα έβαλες και βγήκε 90 ευρο???
Πάντα το μοντάρισμα το κάνω μόνος μου. Τα αυτοκόλλητα τα κόλλησα μόνος μου γιατι είναι πολύ δύσκολο και κανένας δεν το κάνει (Οχι ότι θα άφηνα άλλον να το κάνει). Η αμμοβολή να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω πού έγινε αφού τον πηρε ένας φίλος και τον πήγε σε έναν γνωστό του που κάνει τέτοιες δουλειές. Η βαφή έγινε σε συνεργείο αυτοκινήτων στην Λάρισα όπου και μένω.
λάρισα είσαι φίλε???
τελικά τι χρώμα κάνει 90 ευρό?
http://www.podilates.gr/node/4360
δες εδώ βάψιμο που μου έκαναν
βεβαία δεν έχει ούτε ένα αυτοκόλητο πάνω
:D
Μιλάμε για το χρώμα της standox ακρ. διπλής + σκλυρηντικά + βερνίκι + ότι θα μου τον έπιασε και λίγο = 90€
καλά σε μένα έβαλε μαλακά χρώματα (house of colors) και πέρασε ένα χέρι 3 προς 1 βερνίκη αντιχαρακτικό
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ Τ Ε Λ Ε Ι Ο !!!!!
Χίλια μπράβο, κι άλλα χίλια ακόμα! Είναι κούκλα!
Το Δεκέμβρη του 1984 πήρα τον ίδιο σκελετό κάπου από Θεσσαλονίκη. Βλέποντας τις φωτογραφίες σου (το μετά) βλέπω με λεπτομέρεια ότι το έκανες ακριβώς ίδιο! Η μόνη διαφορά είναι ότι το δικό μου έχει λίγο διαφορετική τη μικρή γέφυρα των κάθετων chainstays, δηλ. εκεί που βιδώνει το φρένο. Μια άλλη πιθανότητα είναι το δικό μου να είναι από Columbus SP. Κατά τα άλλα όμως ο σκελετός είναι ο ίδιος, οπότε βλέποντας τώρα την εξαιρετική δουλειά σου με έκανες να νιώσω πολύ παράξενα.
Το ποδήλατό μου εκείνο το χρησιμοποίησα πολύ σκληρά από το 1984 μέχρι το 2002 περίπου, χρησιμοποιώντας το κυριολεκτικά για όλες τις δουλειές. Με αυτό έκανα πολλά ταξίδια στην Ελλάδα, όργωσα με φορτίο ακόμα και τα σκληρότερα ελληνικά βουνά τότε που ακόμα δεν υπήρχαν τα ΜΤΒ στην αγορά, και επίσης ως καθημερινό ποδήλατο, και το ποδήλατο πρέπει να έγραψε συνολικά πάνω από 300.000 χλμ. κάτω από τις πιο απάνθρωπες συνθήκες (φορτία, βροχή, λάσπες κλπ.). Ο σκελετός αποδείχτηκε και άψογος στην οδήγηση και σκυλί στην αντοχή, αφού απλά δεν έπαθε ποτέ τίποτα. Από ότι έμαθα, οι σκελετοί αυτοί κατασκευάζονταν τότε στο εργαστήρι του Mauro Sannino (Ιταλία) από τα χέρια του ίδιου ή των λίγων μαστόρων του, όταν τότε την ίδια εποχή οι εθνικές ομάδες των Πολωνών (και άλλων) τρέχανε με Sannino.
Εκείνη την εποχή τα ultimate περiφερειακά ήταν τα campa super record, και από τα ανταλλακτκά που με συνοδευσαν όλα εκείνα τα χρόνια έχω ακόμα τα δυο πετάλια SP campa, τα οποία από τότε ανοίγω για συντήρηση κάθε 1-2 χρόνια. Τελευταία φορά τα άνοιξα πριν ένα μήνα, και ... οι τριβές τους ήταν σαν καινούργιες... λες και τα αγόρασα χτες.
Βέβαια το δικό μου του άλλαξα τα φώτα... στο μεταξύ βάφτηκε αρκετές φορές, αυτή τη στιγμή έχει ένα άσχετο μπλε απλό χρώμα, και βέβαια δεν σαπίζει στη βροχή, ωστόσο το έχω στην αποθήκη, όπου διάγει τα τελευταία 7 χρόνια βίο μοναχικό και άπραγο. Να ξέρεις, αν καθίσω και το φτιάξω ποτέ, φίλε μου, εσύ θα έχεις συμβάλλει σε αυτό χωρίς να το υποψιάζεσαι...
Αυτά, κυρίες και κύριοι, από μια εποχή όπου το ποδήλατο δεν θεωρούνταν είδος αναλώσιμο - έτσι όπως το θέλουν να το κάνουν σήμερα. Μια εποχή που τα πράγματα αξίζαν περισσότερο από την ονομαστική τιμή τους.
Να το χαίρεσαι. (Ξέρω ότι το κάνεις.)
PS. Μια φωτό -πολύ παλιά...- που βρήκα του Sannino εν δράσει, φοράει campa γενικώς, όπως την κλασική τότε δισκομανιβέλα 52/42 (σκεφτείτε ότι με 42-28 ανεβαίναμε τότε τα γκράβαρα) (sorry για τα αυτοσχέδια σακίδια, τότε προφανώς όταν τραβούσα τη φωτο δεν σκέφτηκα πράγματα που σκεφτόμαστε σήμερα...)
Καλώς ήρθες στην σύγχρονη πραγματικότητα.
Κάποτε αγόραζες ΙΧ και το κρατούσες 20 χρόνια, την τηλεόραση κανα 15αρι χρόνια, τα ρούχα και τα παπούτσια έβλεπαν ΧΑΛΑΡΑ και 2η και 3η σαιζόν. Αλλά φυσικά τότε ότι ήταν ποιοτικό κόστιζε και μια περιουσία. Δες πόσο είχε στοιχίσει ο σκελετός ποδηλάτου στον φίλο που άνοιξε το θέμα.
Σήμερα θέλουμε φθηνά - πάμφθηνα, made in Taiwan, ώστε να κρατήσουν κανα δυο χρόνια και να αγοράσουμε καινούργια...
το θέμα είναι οτι στα ποδήλατα δεν τα αλλάζουμε γιατί χρειαζόμαστε κάτι καλύτερο
αλλά γιατί νομίζουμε ότι το χρειαζόμαστε
Πόσο μάλλον αν βάλεις και την απόσβεση μέσα, δηλ. αν διαιρέσεις κόστη/χρόνους χρήσης. Φτηναίνουμε γενικώς...
όταν με το καλό ανέβω ξανά στην πατρίδα πρέπει να το δω από κοντά, όπως και την υπόλοιπη συλλογή σου.
α, ρε πατρίδα, γεμάτη μερακλήδες!
πριν από τριάντα χρόνια, ο πατέρας μου με τέσσερεις φίλους, άσχετοι από ποδηλασία, γυμναστική κλπ, αγόρασαν κουρσάκια και ξεκίνησαν να κάνουνε διαδρομές. πλαταμώνας, νέοι πόροι, μεσάγγαλα και δεν ξέρω που αλλού. από κει το κόλλησα το μικρόβιο και το κόλλημα με τα κουρσάκια.
χαιρετίσματα στην πατρίδα!!!
ride on...
Έχω έναν κατάλογο sannino και είδα τα εξής: Όλοι οι σκελετοί του Mauro εκείνης της εποχής είναι κατασκευασμένοι από σωλήνες columbus SL. Απλά υπάρχουν κάποιες μικροδιαφορές στα μοντέλα. Το δικό μου τελικά είναι το μοντέλο KL αφού έχει πλακέ πίσω ψαλίδια για λόγους αεροδυναμικής. Μάλλον το δικό σου αν δεν έχει αυτα τα ψαλίδια θα είναι ή το CRITERIUΜ ή το RECORD.
Μου άρεσε πολύ η φωτο με τα σακίδια.
Αν ποτέ αποφασίσεις να το φτιάξεις, να επικοινωνήσεις μαζί μου.
λόγο σκληρότητας λογικά έχει πλακέ ψαλίδια
Μόνο το KL έχει πλακέ ψαλίδια. Ο κατάλογος αναφέρει λόγους αεροδυναμικής.
Tο έκανες απλά όπως ήτανε, και μπράβο σου, αυτό δείχνει πολύ μεράκι!
Αν θες δώσε μου ένα mail, γιατί κάποια στιγμή στο μέλλον θα ασχοληθώ μαζί του (όχι σύντομα πάντως).
Μπαίνω τώρα σε ψιλά γράμματα:
Το χρώμα του δεν ηταν το Ferrari Red, ήταν λίγο προς το μπλε. Έψαξα το αρχείο, και είδα ότι η φωτο που ανέβασα τραβήχτηκε με φακό Zeiss Planar 2.8 φορεμένο σε Hasselblad βέβαια, και επειδή και ο φακός φημίζεται για τη χρωματική πιστότητα και η φωτομέτρηση είναι μάλλον ακριβής, μπορείς να τσιμπήσεις το χρώμα από τη σημείο πίσω από τη σέλλα όπου το βαράει ο ήλιος - από εκείνα τα pixels τσίμπησα το "#DA2E20" σε HTMLhex που μού φαίνεται πάρα πολύ κοντά στην πραγματικότητά του (φυσικά δεν μπορεί να είναι το απόλυτο λόγω σκαναρίσματος από αρνητικό κλπ.). Αυτό έτσι εγκυκλοπαιδικά... Κατά τα άλλα το σύνολο είναι ατόφιο στυλ εποχής bici italiano. Τελεία.
To mail ειναι bazpolo@yahoo.gr
Στην διάθεση σου για ότι χρειαστείς.
Λογικά και εσύ από τον Κάσπαρη δεν το αγόρασες;