Καλησπέρα στην παρέα. Είμαι 68 ετών και 115 κιλά. Παλαιά πριν 30 χρόνια χρησιμοποιούσα ποδήλατό αρκετά. Θέλω τώρα να το ενεργοποιήσω για απλές βόλτες. Πρέπει να αποτανθώ σε ευσυνείδητο επαγγελματία για νέα λάστιχα, νέες ακτίνες, ενδεχομένως και ζάντες. Επίσης θέλω να ελέγχω τις ταχύτητες του από το τιμόνι. Ελπίζω να μην χρειαστεί και κάτι άλλο για να γίνει λειτουργικό. Περιμένω την συναδελφική συμβουλή σας και τι τιμές θα αντιμετωπίσω. Κατοικώ στην Κηφισιά Ν. Ερυθραία, αλλά δεν θα έχω και μεγάλο πρόβλημα, να το πάω κάπου μακρύτερα. Το ποδήλατο το είχα φτιάξει στου Τσιπίδη με σκελετό ΜΕΡΣΙΕ αλλά με τιμόνι πεταλούδα, και 10 ταχύτητες για αναβάσεις.
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
εδώ μέσα υπάρχουν πολλοί που κατέχουν αυτά τα θέματα πολύ καλά και θα σε καθοδηγήσουν σε ότι αφορά το τεχνικό μέρος του θέματος. Νομίζω αν έβαζες και κάποιες φωτογραφίες του ποδηλάτου θα μπορούσαν να σου πουν τι χρειάζεται το ποδήλατο και τι όχι και σε ποιο κόστος κυμαίνονται αυτά.
Εγώ όμως θέλω να σταθώ σε κάτι άλλο. Από άποψη υγείας πως πας; Είναι όλα καλά ή μήπως θα έπρεπε πρώτα να επισκεφτείς κάποιον γιατρό να σε καθοδηγήσει για τον σωστό τρόπο άσκησης με το ποδήλατό; Για παράδειγμα αν παίρνεις χάπια χοληστερίνης πρέπει να ξέρεις ότι θα κουράζεσαι πιο εύκολα και ότι αυξάνεται ο κίνδυνος για αρθροπάθειες και μυοσκελετικά προβλήματα ή πόνους. link
Δεν θέλω να σου κόψω τη φόρα, αλλά πιστεύω ότι μια σωστή προσέγγιση στο νέο σου ξεκίνημα στην ποδηλασία θα σε βοηθήσει να χαρείς και να απολαύσεις τις βόλτες.
Μια λάθος προσέγγιση θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα να μην ευχαριστηθείς και να τα παρατήσεις.
Ζητώ συγγνώμη ήμουν αδιάκριτος.
...τύπου και ηλικίας ποδηλάτου με τον χρήστη μου φαίνεται στα όρια του ασύμβατου.
Το ποδήλατο αυτό (το παλιό κλασσικό κουρσάκι mercier) είχε δύο προβλήματα πολύ βασικά:
-Οι "βαριές" σχέσεις που κάνουν και τις απλές ανηφόρες δύσκολες για τον αρχάριο
-Τους τροχούς που ήταν ευπαθείς στις λακούβες (προφανώς αυτό με βαρύ χρήστη επιδεινώνεται το πρόβλημα)και πιθανώς να δημιουργούσαν περισσότερες πιθανότητες για σκάσιμο ελαστικών.
Εάν βάλουμε και τη σκυφτή θέση το πρόβλημα επιδεινώνεται για ορισμένους χρήστες.
Θα συνιστούσα:
-Πρόγραμμα προετοιμασίας με ημίωρο περπάτημα καθημερινά για μία εβδομάδα, ωριαίο 3-4 φορές την επόμενη εβδομάδα, και ωριαίο με ελαφρά ανηφόρα 3-4 φορές την επόμενη εβδομάδα πριν καν τεθεί θέμα ποδηλάτου
-Πώληση του ποδηλάτου και αγορά ακόμα και μεταχειρισμένου σε ΜΤΒ ή trekking με πιο όρθια στάση και μειωμένες απαιτήσεις συντήρησης ώστε να είναι πιο συμβατό με τις ανάγκες του χρήστη. Πιθανώς να υπάρχει και κέρδος!
Καρδιολόγο καταρχην και μετά όλα τα υπόλοιπα.
Για έλεγχο και τα απαραίτητα, του ποδηλάτου, θα πρότεινα Λουκά στα Μελίσσια.
Καταστήματα στα Β.Π. δεν γνωρίζω αλλά το να σου αλλάξει κάποιος ντήζες, τακάκια, να ρυθμίζει ταχύτητες και να το "μαζέψει" για να είναι λειτουργικό, δεν στοιχίζει πολλά. Το πρόβλημα θα το αντιμετωπίσεις όταν φτιάξεις το μερσιέ. Κατ' αρχήν η ηλικία μπορεί να είναι ένας επιβαρυντικός παράγοντας αλλά -κατά την άποψή μου- δεν είναι αυτό που θα σε αποτρέψει από το να κάνεις ποδήλατο. Το πρόβλημα που έχεις εστιάζεται περισσότερο στα κιλά σου (εκτός αν είσαι 2.10).
Για να ξαναρχίσεις να κάνεις ποδήλατο και να μην πηγαίνεις μέχρι την πλατεία και πίσω με τη γλώσσα στο οδόστρωμα, χρειάζεσαι ένα ποδήλατο "μαλακό", κάτι που θα μπορεί το σώμα σου να καταφέρει και θα του επιτρέψει να αποκτήσει την εξοικείωση και την εκγύμναση, χωρίς όμως να το φέρνει σε κατάσταση εξάντλησης. Τα Μερσιε είναι ωραία ποδήλατα αλλά, σαν κουρσάκια παλαιάς κοπής, απόλυτα και δύστροπα. Μπορείς να το "ξαναζωντανέψεις" εύκολα με μικρό κόστος αλλά μπορείς να το καβαλήσεις και να κάνεις 2 χιλιόμετρα χωρίς να χρειάζεται μετά να περάσεις ένα μήνα με αναρρωτική αλλά να νιώθεις όμορφα?
Γι' αυτό θα σου πρότεινα, είτε να το αλλάξεις/τροποποιήσεις ώστε να γίνει πιο "φιλικό" και άνετο (ασε τους ρετρολάγνους να φωνάζουν) αλλά αυτό κοστίζει παραπάνω (σχέσεις, τιμονια, χειριστηρια, σελα), είτε να προσανατολιστείς στο να αγόραζες ένα άλλο ποδήλατο, κάτι σε τρέκινγκ ή υβριδικό ή κανενα ολντ σκουλ μάουντεν, δε ξέρω ακριβώς τι θα ήταν καλύτερο. Ίσως να δοκίμαζες κάποια ποδήλατα ώστε να καταλάβεις τις διαφορές και τον τύπο που πιθανά να είναι καλύτερος για σένα.
Πάντως σίγουρα κάποιο ποδήλατο που να είχε "χαμηλές" κι εύκολες σχέσεις, καλά φρένα και πιο όρθια στάση σώματος. Μετά από αρκετά χιλιόμετρα τα κιλά θα πέφτουν λίγο λίγο, το σώμα σου θα αποκτά περισσότερη ευκαμψία κι εσύ θα φχαριστιέσαι ποδήλατο. Δεν θέλω να σε αποτρέψω από το να φτιάξεις το μερσιέ αλλά πριν μπεις σε μια διαδικασία να του ρίξεις λεφτά ίσως να πρέπει να αποφασίσεις τι θέλεις να δεις πρώτα αξιόμαχο: το μερσιέ ή τον εαυτό σου κι ανάλογα να βαδίσεις.
Δε νομίζω. Με το σωστό ποδήλατο και στο σωστό έδαφος π.χ. όχι ανηφόρες για αρχή, μπορεί να αρχίσει αμέσως πολύ χαλαρές βόλτες. Χωρίς κούραση και χωρίς υπερβολές. Για τα υπόλοιπα που αφορούν τον τύπο του ποδηλάτου συμφωνώ, ίσως να πρέπει να αρχίσει με ένα trekking με πολλές ταχύτητες και όρθια θέση οδήγησης. Το άλλο που έχεις μην το πουλάς, θα είναι ωραίο ποδήλατο.
εγώ θα πρότεινα σαν πρώτο ποδήλατο κάτι τέτοιο http://www.idealbikes.net/?section=1739&language=el_GR&itemid1494=1879&d...
Έχει πολλές ταχύτητες, και λόγω του ότι δεν έχει οριζόντιο σωλήνα διευκολύνει πολύ και στο να ανεβαίνεις πάνω στο ποδήλατο και στο να κατεβαίνεις πολύ εύκολα, χωρίς να χρειάζεται να σηκώνεις πολύ ψηλά το πόδι για να καβαλήσεις.
Εγώ που έχω ένα ΜΤΒ και κάνω και αρκετά χιλιόμετρα με αυτό, όταν είναι να κάνω κάποιες δουλείες κοντά στο σπίτι μου με βολεύει το άλλο ποδήλατο που έχω, που είναι χωρίς οριζόντιο σωλήνα και με όρθια θέση οδήγησης.
Αγαπητέ συνποδηλάτη, έτσι όπως τα λες, η προτεραιότητά σου δεν είναι στο ποδήλατο. Είναι σε σένα τον ίδιο. Πάρε ένα σύγχρονο ΜΤΒ, αλουμινένιο, μαλακό, γιατί αυτό θα σε βοηθήσει και νοητικά και ψυχολογικά να κάνεις μια νέα αρχή, με συνδυασμό περπατήματος και ποδηλάτου και μια γενικότερη αναθεώρηση της υγείας σου. Τα 350 που θα δώσεις είναι ελάχιστα για αυτό που θα κερδίσεις και θα τα αποσβέσεις γρήγορα. Προηγείται το θέλω, μετά πάμε στο κάνω. Με ένα θετικό σκεπτικό, το ποδήλατο δεν έχει ηλικία.
Καρδιολόγος, συμφωνώ, είναι το βασικότερο, θα του πείς θέλω να αρχίσω ποδήλατο.(Είμαι στα -άντα και πήγα για εξέταση κανονικά για να γραφτώ σε σύλλογο).
Οι συνταξιούχοι πάνε ή από πέσιμο ή απο ....! Το αυτοκίνητο αν το ρίξεις σε κανα τοίχο πές οτι έζησες.Με τα δίτροχα αν πέσεις, και μάλιστα στη μέση του πουθενά, ή θα περάσει κάποιος απο πάνω σου, ή πάπαλα.
όλοι έχουμε δικαίωμα στο πετάλι.Ανεξαρτήτως ηλικίας
Με σεβασμό, Πεταλιάρης.
Υ.Γ.τί ύψος έχετε; υπάρχει κάποιος απαγορευτικός παράγοντας υγείας εκτός ίσως απο το βάρος για ποδηλασία; μικρές διαδρομές είναι πάντα ωφέλιμες ανεξάρτητα μεγεθών
Σας ευχαριστώ όλους σας για την καλοσύνη να μου απαντήσετε. Το ποδήλατο το αγόρασα το 1979 σε ηλικία 34 ετών . Ήταν το πρώτο μου ποδήλατο και μία απωθημένη παιδική επιθυμία. Στον κ. Τσιπίδη πήγα γιατί ήταν κάτω από το σπίτι μου , μετά έμαθα τι εστί MERSIER. Έμπειρος αυτός, είδε ένα αγύμναστο με κιλάκια και μου το έφερε στις προδιαγραφές μου. Αντικατέστησε το αγωνιστικό τιμόνι και σέλα, έβαλε σασμάν για αναβάσεις που με βοήθησαν να κάνω διαδρομές Πειραιά Κηφισιά ξεκούραστα. Θυμάμαι μέχρι στον Προφήτη Ηλία στην Καστέλα ανέβηκα.
Επ ευκαιρία να σας διηγηθώ ένα ευτράπελο με τον κ. Τσιπίδη. Ένας συνάδελφος έμαθε ότι αγόρασα ποδήλατο και με παρακάλεσε να πάμε να τον συστήσω στον κ. Τσιπίδη . Ένα απόγευμα λοιπόν , μαζί με την γυναίκα του πήγαμε στην γνωστή στοά και ο συνάδελφος άρχισε τις ερωτήσεις. Ήταν φαίνεται ψαγμένος πράγμα που δεν γνώριζα. Ρωτούσε λοιπόν, τι πετάλια θα μου βάλεις, τι αλυσίδα, τι ακτίνες, τι λάστιχα, τι ταχύτητες και τι κράμα έχει αυτό και τι κράμα έχει το άλλο. Μισή ώρα ρωτούσε, εγώ με την γυναίκα του καθόμαστε παραδίπλα και ακούγαμε χαμογελαστοί την «ανάκριση».
Σε μια στιγμή δεν άντεξε άλλο ο κ. Τσιπίδης και τον ρωτάει -- Είσαι παντρεμένος ? Απορώ πως διάλεξες γυναίκα. Βρε παιδάκι μου, να σου δώσω ένα χιλιάρικο να φύγεις να πας παρά κάτω ??