Δειτε το παρακατω βιντεο ειναι αρκετα εμπεριστατωμενο.
Βίντεο διάρκειας 9 λεπτών με αποσπάσματα από το ντοκιμαντέρ του Κώστα Τσαρούχα "Κάπνισμα, η απόλαυση που σκοτώνει". Το βίντεο είναι κατάλληλο για αντικαπνιστικές παρουσιάσεις σε σχολεία.
Για περισσότερες ιδέες για παρουσιάσεις σε μαθητές δείτε εδώ: http://www.nosmoke.gr/el/whoweare/ouractions/459.html
Καλή επιτυχία!
NoSmoke.gr - www.nosmoke.gr
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
Nice!
up!! Δείτε το...
...αναρωτιέμαι, το κάπνισμα είναι απόλαυση; Και αν κάποιος αντιτίνει θα μπορούσα να πω πως το θέμα είναι καθαρά εγκεφαλικό. Απλώς τρέφεις τον εγκέφαλο με ορμόνες "ικανοποίησης", οι οποίες οι ίδιες μπορούν να εκλυθούν με ποιό υγιεινές συνήθειες και δραστηριότητες!
Κάτι που μ'άρεσε είναι που προβάλλει το ντοκυματέρ σκηνές από κινηματογράφο και την τηλεόραση και που δείχνει πως αυτά έχουν βάλει το χεράκι τους και έχουν επηρεάσει αρνητικά τον τρόπο σκέψης και ενέργειας των ανθρώπων!
Alexlink ολες οι απολαυσεις καθαρα εγκεφαλικες ειναι. Οτι σε κανει να χαιρεσε, να απλαμβανεις κτλ καποιες ορμονες ικανοποιησης το κανουν η κατι τετοιο τελος παντων.
Το θεμα ειναι οτι το τσιγαρο ειναι στην κατηγορια των απολαυσεων που βλαπτουν την υγεια, οπως το ανθυγειινο φαγητο π.χ και πολλες αλλες.
Το προβλημα ειναι οτι γινετε απολαυστικο μετα απο καποια τσιγαρα και τρομερα εθιστικο. Τοσο πολυ ωστε βλεποντας το βιντεο να αναβεις τσιγαρο το ενα μετα το αλλο.
Εγω ενα πραγμα λεω σε οσους δεν εχουν καπνισει. Μην υπερτιμησουν τις δυνατοτητες τους και υποτιμησουν την δυναμη του τσιγαρου και αρχισουν για ''λιγο'' το καπνισμα. Το καπνισμα δεν ερχετε για λιγο, ερχετε για παντα, ακομη και αν καταφερεις να το κοψεις, ποτε η σχεση σου μεταξυ εσενα και του τσιγαρου δεν θα ειναι οπως πριν, η θα το εχεις στο στομα σου η στο μυαλο σου.
Alexlink, μη μπερδεύεσαι. Η ουσία ικανοποίησης είναι η νικοτίνη. Δεν μπορείς να την τροφοδοτήσεις με άλλη δραστηριότητα. Σκοπός είναι να αποφύγεις την τροφοδοσία. Εκεί είναι και το δύσκολο του θέματος:
http://en.wikipedia.org/wiki/Nicotine#Dependence_and_withdrawal
Το ιδιο το κειμενο σου αναφέρει πως η ντοπανίμη είναι η ορμόνη της ικανοποίησης και η νικοτίνη είναι η εθιστική ουσία η οποία διεγείρει την ντοπανίμη. Δηλαδή, κανουν συνεργασία αυτές οι ουσίες. Αλίμονο αν χρειάζοταν οι ανθρωποι νικοτινη για να επιδοθούν στις γενετησιες σχέσεις. Η Ντοπανιμη μπορει να εκλυθεί από ναρκωτικά, τσιγάρα μέχρι την σοκολάτα, τον έρωτα, την επίτευξη ενός στόχου κτλ.
Με απλά λόγια το γραφει http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=90143
Το θέμα είναι να εκλυθεί η ντοπανίμη με σωστές και υγιεινές συνήθειες! Και να μην γίνει κατάχρηση βέβαια γιατί πάλι υπάρχει πρόβλημα.
kinigos77, εγραψα τις ιδιες σκεψεις με τις δικες σου
Χμμμ... Μάλλον χρησιμοποιώ λάθος όρους. Αλλά bear with me. Στο link που σου έδωσα περιγράφει πως η νικοτίνη υπερ-διεγείρει την έκλυση της ντοπαμίνης με αποτέλεσμα να απευαισθητοποιούνται οι υποδοχείς σε άλλα ερεθίσματα. Με λίγα λόγια ένας εθισμένος στη νικοτίνη, μόνο με τη νικοτίνη θα έχει ικανοποιητικά επίπεδα ντοπαμίνης. Αν του στερήσεις τη νικοτίνη δε θα μπορεί να λάβει ικανοποίηση από τίποτε άλλο - τον πρώτο καιρό τουλάχιστον. Γιαυτό λέμε ότι είναι εθιστικό το κάπνισμα. Γιαυτό λέμε ότι είναι δύσκολο να το κόψει κάποιος. Δεν μπορεί απλά να κόψει το τσιγάρο και να αρχίσει το σεξ και όλα ωραία όλα καλά. Γιαυτό χορηγούνται και αντικαταθλιπτικά ως βοήθεια στη διακοπή του καπνίσματος.
ΕΔΙΤ: Τώρα που ξαναδιαβάζω, αυτό που είπες είναι απλά ότι το κάπνισμα διεγείρει τη ντοπαμίνη όπως κάνουν και ένα σωρό άλλες δραστηριότητες σ'έναν υγιή άνθρωπο. Όμως σε έναν εθισμένο είναι η κυρίαρχη απόλαυση που δε συγκρίνεται με κάτι άλλο...
Πιστεύω ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί ότι του δίνει απόλαυση ( ότι και αν είναι αυτό), εφόσον δεν ενοχλεί και δεν γίνεται φόρτωμα στους γύρω του.
Όσο για "ναρκωτικά"μας, (ξεκινώντας από την νικοτίνη, αλκοόλ και πηγαίνοντας σε ότι άλλο μας κάνει), ο καλύτερος τρόπος είναι να τα παίρνουμε ερασιτεχνικά.
Μπορείτε να τα "πίνετε" χωρίς να σας πίνουν; Ε κάντε και ξεκολλήστε με τις ηθικολογίες και τις κορώνες περί υγείας.. ( υπάρχουν άλλωστε παράγοντες που δεν μπορούμε να ελέγξουμε και που έτσι και αλλιώς γαμάνε την υγεία μας.Λέτε άραγε ότι στην ευρύτερη περιφέρεια του Τόκιο αυτό που τους καίει τώρα είναι το κάπνισμα;;;; -λέω τώρα!).
Αν δεν είστε εγκρατείς λοιπόν απλά αφήστε το "άθλημα". Δεν είναι για εσάς... Αν κάνετε εσείς κουμάντο, συνεχίστε ακάθεκτοι.. Δεν θα σας βλάψει χειρότερα από οτιδήποτε άλλο.
Νομίζω πως κάνεις λάθος. Δεν είναι θέμα ηθικολογίας αλλά θέμα βιοχημείας φίλε μου. Η δράση της νικοτίνης είναι τέτοια που το να "κάνεις μερικά τσιγάρα που και που και να το ελέγχεις" είναι εντελώς εκτός θεματος.
Μπορείς να ξεκινήσεις τη μελέτη από εδώ http://skeftomai.gr/kapnisma/download.html ,
κάνε και τη δική σου έρευνα για τον τρόπο που δρα η νικοτίνη, ας έχουμε υπ'οψη ότι οι διαφόρων τύπων εξαρτήσεις (αλκοόλ, νικοτίνη κλπ ουσίες) χρησιμοποιούνται με γνώση και
σχέδιο για κοινωνικό- οικονομικό έλεγχο μεγάλου ποσοστού του πληθυσμού του πλανήτη και ας δράσει ο καθένας για τον εαυτό του (χωρίς "ηθικολογίες"...)
Προσωπικά πιστεύω ότι μπορούμε να κάνουμε ότι θέλουμε με το κεφάλι μας, ( με το υποσυνείδητο, με την βιοχημεία μας κτλ), αρκεί να έχουμε την θέληση να το κάνουμε.
Ότι υπάρχει προσπάθεια για τον κοινωνικό έλεγχο του πληθυσμού είναι επίσης ένα γεγονός που δεν το αμφισβητώ.
Εκείνο που λέω όμως είναι ότι στο χέρι μας είναι αν θα "μπούμε" εμείς σε αυτό τον έλεγχο.
Όταν έκοψα το κάπνισμα το έκοψα και γιατί δεν γούσταρα να είμαι εθισμένη στο προϊόν οποιουδήποτε επιχειρηματία.
Και σταμάτησα λοιπόν αυτόν τον εθισμό, έτσι με ένα κλικ.
Όμως αν κάτι τελικά μου αρέσει, γιατί να μην το κάνω ελεγχόμενα. Και οι πατάτες οι τηγανιτές μου αρέσουν, αλλά ξέρω ότι άμα τις ξεσκίσω, θα γίνω το βόδι, άσε που η χοληστερίνη μου θα πάει στο Θεό. Τις πατατούλες μου λοιπόν γιατί τις τρώω με μέτρο, και δεν καπνίζω έτσι και τα τσιγαράκια μου, και δεν πίνω έτσι και τα ποτάκια μου;
Αντί λοιπόν να με ελέγχει ο εκάστοτε εθισμός μου, γιατί άραγε να μην μπορώ να τον ελέγξω εγώ;
Ε λοιπόν αυτο έχω εφαρμόσει τώρα. Ναι σε όλα αλλά με πολύ πολύ προσωπικό έλεγχο. Άμα γουστάρω να φάω θα φάω, και αν γουστάρω να καπνίσω θα το κάνω, αλλά μπορώ και χωρίς αυτό πια. Ούτε ο καπνοβιομήχανος θα δει χαΐρι από μένα, αλλά ούτε και εγώ θα ασκητεύω γιατί δεν έχω λόγο να φοβάμαι τις αντιδράσεις του ίδιου μου του εαυτού.
Δεν ξέρω αν σου έδωσα να καταλάβεις περίπου το τρόπο σκέψης... Ελπίζω να τα κατάφερα.. :)
Wicca, εσύ δεσποινίς, έχεις μεγάλο αυτο-έλεγχο και εγκράτεια. Οι περισσότεροι καπνιστές δυστυχώς όχι. Ούτε στις πατάτες τηγανητές θα κάνουν πίσω ούτε στο τσιγάρο... :/
Λέμε τα ίδια πράγματα (δηλαδή στην ουσιά οι επιστημόνες) και σίγουρα η νικοτίνη για τον εθισμένο καπνιστή του είναι ο Θεός του!
Σύμφωνοι!
Ο κυριοτερος λογος κατ εμε που δεν μπορει καποιος ευκολα να κοψει το τσιγαρο, ειναι οτι το καπνισμα ειναι κοινωνικα αποδεκτο και το χειροτερο ακομη εγινε ''κοινωνικα'' απαραιτητο, ειδικα σε καποιες περιοδους.
Ο καπνιστης ετσι δεν νοιωθει σε καμια περιπτωση αυτο που στην πραγματικοτητα ειναι, ναρκομανης, εθισμενος σε μια ουσια, να ντραπει για αυτο που κανει, να νοιωσει αρρωστος. Οταν το καταλαβει αυτο θα βρει δυναμη να το κοψει.
Αραγε ποσο θα επεφτε ο ιδιος μας ο εαυτος στα ματια μας, εαν την νικοτινη την περναμε με χαπια που τα εχουμε συνδεσει με την αρρωστια? Δεν θα περναμε πιο ευκολα την αποφαση να πουμε οχι σε αυτο τον εθισμο?
Εβλεπα σε ενα ντοκιμαντερ καπου στο εξωτερικο οπου απαγορευεται το καπνισμα σε εσωτερικους χωρους και καποιοι επινοησαν κατι σκευασματα υπογλωσσια! ΑΝ αυτο ειναι ξεφτιλα (αυτο σκεφτηκα μολις το ειδα) τοτε τι ειναι ενα τσιγαρο που ρουφας τον καπνο μονο και μονο να λαβεις την νικοτινη? Πως καταφεραν αυτη την ξεφτιλα να το κανουν μαγκια και μοδα???
Όπως τα λες είναι...
Όσοι είστε άνω των 40 και έχετε περάσει τα παιδικά σας χρόνια στην Ελλάδα, θα καταλάβετε σίγουρα τα όσα σας πω. Οι υπόλοιποι, σας παρακαλώ πολύ να μην τα παρεξηγήσετε.
Στη «λούμπα» του τσιγάρου μπήκα στην εφηβεία μου, τη δεκαετία του '80. Αυτό που ήταν «must» την εποχή εκείνη ήταν να πηγαίνεις στην πίσω αυλή του Σχολείου και να καπνίζεις. Υπήρχαν καθηγητές που παρέμβεναν αντίθετα, υπήρχαν όμως και άλλοι που έδιναν τσιγάρο σε όσους τους ζητούσαν έτσι απλά.
Όταν τελείωσα το Σχολείο και δεν πέρασα την πρώτη χρονιά πουθενά, παρακολούθησα απογευματινά μαθήματα του λεγόμενου «Μεταλυκειακού». Ενός θεσμού που υπήρχε τότε με σκοπό να βοηθήσει τις οικογένειες που δεν είχαν χρήματα για φροντιστήρια (και αν τον ξαναδείτε να μου γράψετε). Την πρώτη μέρα ο υπεύθυνος καθηγητής μάς είπε μεταξύ άλλων ότι πλέον ήμασταν ενήλικες οπότε μπορούσαμε ελεύθερα να καπνίζουμε στα διαλλείματα.
Στη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας μου βρέθηκα αντιμέτωπος, μεταξύ άλλων, με τις εξής συνθήκες: η πρώτη εικόνα που είχα πάρει από το στρατόπεδο κατάταξης ήταν ένας πάγκος ακριβώς στην είσοδο γεμάτος με τσιγάρα κάθε μάρκας με το ελεύθερο να πάρουμε όσα θέλουμε. Κατά την πορεία από γραφείο σε γραφείο και από θάλαμο σε θάλαμο υπήρχαν μικρότεροι πάγκοι πάλι με τσιγάρα από τους οποίους πάλι μπορούσες να πάρεις όσα ήθελες. Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης το διάλλειμα δεν ήταν απλά διάλλειμα. Ο κάθε επικεφαλής έλεγε «διάλλειμα για τσιγάρο». Όλα αυτά ήταν απολύτως φυσιολογικά και κανένας δεν αντιδρούσε. Αργότερα όλα αυτά σταμάτησαν, αλλά τότε κανείς δεν τα κατέκρινε, το αντίθετο μάλιστα.
Πάμε τώρα σε ένα τηλεοπτικό αστέρα των παιδικών μας χρόνων. Είναι ο αξέχαστος Vic Morrow στο ρόλο του «Λοχία Σώντερς» από την τηλεοπτική σειρά «Η Μάχη». Μία σειρά ιδιαίτερα δημοφιλή την αρχή της δεκαετίας του '70 και πως αλλιώς θα μπορούσε να γίνει όταν η τηλεόραση ήταν κάτι καινούργιο αν και ασπρόμαυρη, είχε μόνο δύο κανάλια και σχεδόν ότι πρόβαλλε γινόταν αμέσως διάσημο. Θυμάμαι (και είμαι σίγουρος πως και άλλοι το θυμούνται) ότι τελείωνε το επεισόδιο της «Μάχης» και μετά κατεβαίναμε στο δρόμο για να παίξουμε ξανά το επεισόδιο. Ο μόνιμος τσακωμός ήταν ποιος θα κάνει τους «Γερμανούς» και ποιος μάγκας θα πάρει το ρόλο του θρυλικού λοχία.
Σας παραθέτω μία φωτογραφία από εκείνη τη σειρά χωρίς άλλα λόγια. Με όσους ήμασταν μαζί παιδιά εκείνη την εποχή, καταλαβαίνουν τι εννοώ:
Με όλα τα παραπάνω δεν ψάχνω δικαιολογίες. Θέλω απλά να επισημάνω ότι μέχρι και τη δική μου γενιά (και λίγο αργότερα) όποιος μιλούσε κατά του τσιγάρου ήταν απλά αντιδραστικό στοιχείο και απολίθωμα. Χαίρομαι που είναι λιγότεροι οι νέοι που καπνίζουν σήμερα από ότι ήμασταν εμείς και ελπίζω πως θα συνεχιστεί αυτό αυξητικά.
@ automation
Επειδή είμαι και εγώ στην ηλικία που αναφέρεις θα σου πω το λόγω που είπα όχι στο τσιγάρο. Το ερέθισμα το πήρα από μία εκπαιδευτική εκπομπή στην ασπρόμαυρη τότε τηλεόραση (θα πρέπει να ήμουν 7-8 χρονών) η οποία έδειχνε τον πνεύμονα ενός καπνιστή και ενός μη καπνιστή.
Ο πνεύμονας του καπνιστή ήταν λες και είχες πάρει ένα αναμένο πούρο και τον είχες τρυπίσει σε όλο του το εύρος. Ήταν γεμάτος υγρά και καταλάβαινες εύκολα ότι ήταν ένα άρρωστο όργανο.
Έπειτα από αυτή την εικόνα με τους δύο πνεύμονες αποφάσισα ότι δεν πρόκειται να καπνίσω ποτέ.
Και την εποχή εκείνη, υπήρχαν φωνές που προειδοποιούσαν για την καταστροφική επίδραση του τσιγάρου. Το θέμα είναι ποιος τις άκουγε.
Είχα συμμαθητές που κάπνιζαν και έλεγαν ότι το ελέγχουν και ότι μπορούν να το κόψουν ανα πάσα ώρα και στιγμή. Δεν το έκαναν όμως.
Είναι αργά να το κόψεις όταν στο πει ο ιατρός.
Ξανατονίζω ότι δεν αναζητώ δικαιολογίες.
Απλά μεταφέρω το πνεύμα της εποχής και περιγράφω τις συνθήκες και τη νοοτροπία.
Φυσικά και υπήρχαν φωνές. Άραγε θα με περάσουν για «αντιδραστικό» κάποιοι αν αναφέρω τον τότε υπουργό Υγείας Δοξιάδη (γύρω στα 1980) που είχε φέρει την καμπάνια «Τσιγάρο ή Υγεία;»;
Κι όμως θυμάμαι χαρακτηριστικά κάποιους «πασόκους» να κατηγορούν την καμπάνια αυτή απλά και μόνο επειδή προερχόταν από την «επάρατη δεξιά»! Γραφικότητες της εποχής που δυστυχώς τη χαρακτηρίζουν σε μεγάλο βαθμό.
Φυσικά και είμαι κατά του καπνίσματος.
...και τα ερωτικά φιλιά ακόμα είχαν μια πίκρα και μια μυρωδιά, άστα να πάνε, ειδικά όταν οι σύντροφοί μας είχαν γένια...
αλλά η μόδα μόδα και το άφιλτρο και το στριφτό (που δεν υπήρχε, αλλά το φέρναμε απ’ έξω) σύννεφο...ντουμάνια ως τα ξημερώματα...συν κρασοκατανύξεις...γευστικοί συνδυασμοί θανατηφόροι...
Το τσιγάρο ναι να το κόψω...ΤΑ ΓΕΝΙΑ ΟΧΙ ! ! !
και τα γένια..και τα γένια..
Τι πάει να πει κοινωνικά αποδεκτό; Και γιατί ο ναρκωμανής να θεωρείται άρρωστος;; Και με ποιανού τα κριτήρια είναι κοινωνικά αποδεκτό κάτι;
Θέλω να πω ότι με αυτή την λογική φαίνεται ότι καλά έκαναν στην Βικτωριανή εποχή και είχαν δαιμονοποιήσει το σεξ οπότε αν έκανες το κέφι σου και γούσταρες σε θεωρούσαν ανώμαλο...
Σε γενικες γραμμες τον ναρκωμανη τον θεωρουν γιατι περα απο τον εθισμο την τοξικομανια και το στερητικο συνδρομο,σκεψου με μια μονο δωσει μπορει και να πεθανει.Οποτε μπορουμε να πουμε οτι συγκαταλεγονται στα ατομα που χρηζουν αμεσης βοηθειας(ψυχολογικης και ιατρικης).
σωστό το παράδειγμα του automation. Η μίμηση είναι πολύ βασικό για το τσιγάρο.
Δεν θεωρείς όμως όλους τους εθισμούς αρρώστιες. Θεωρείς μόνον αυτούς που ενδεχομένως εξαθλιώνουν τους χρήστες.
Εγώ όμως έχω γνωρίσει και πρεζάκια που έχουν λεφτά να πληρώνουν την δόση τους και να παίρνουν και πρώτης ποιότητας για να μη τους στείλει στον άλλον κόσμο.
Που δεν ζητιανεύουν στον δρόμο και στην τελική δεν χαλάνε την αισθητική κανενός. Αν ο άλλος κάνει το κέφι του έτσι, και δεν σε ενοχλεί προφανώς και δεν θα σε χαλάει.. έτσι δεν είναι;;
Το θέμα λοιπόν δεν είναι ούτε θέμα υγείας, ( γιατί ότι θέλει θα την κάνει την υγεία του καθένας και μπορεί να την χαλάσει χωρίς να παίρνει τίποτα), ούτε οικονομικό ( δεν κάνουμε κουμάντο στο πορτοφόλι κανενός), ούτε θέμα εθισμού (και εκεί επίσης δεν μας αφορά). Έχει να κάνει με το τι πάει κόντρα στην αισθητική της εκάστοτε κοινωνίας.
ΕΤΑ: Να φέρω ένα παράδειγμα χρήστη που τα έχει πιει όλα και συνεχίζει ακάθεκτος. Μικ Τζάκερ. ( πάει κάθε χρόνο στην Ελβετία πατάει και μία αλλαξομετάγγιση και όλα οκ).
Το κάθε τσιγάρο μέσα του έχει ελάχιστη εώς σχεδόν καθόλου ζάχαρη.Είναι ένα απο τους λόγους που είναι ιδιαιτέρως εθιστικό.Απλά οι καπνοβιομηχανίες δεν το αναφέρουν καθόλου στα συστατικά τους.
Πάντως για να δώσουμε και λίγο χιούμορ σε αυτό το καυτό θέμα θα πρέπει να πούμε οτι εάν 1 πακέτο κάνει 4ε και κάνεις ένα πακέτο την ημέρα έχεις σύνολο 1460ε τον χρόνο.Παίρνεις ποδηλατάρα με τόσα λεφτά...αλλά ο καθένας με τις ''αδυναμίες'' του.
http://www.stupidity.gr/3283/blog/quit-smoking/
αγαπητέ κυνηγέ, έχεις δίκιο κανείς δεν αρχίζει για λίγο.. όμως και αυτοί που καπνίζουν να ξέρουν πως μια μέρα μπορούν να το βγάλουν από το μυαλό τους.
Στη δική μου περίπτωση, άρχισα για λίγο και κρατησε 15 χρόνια.. αλλά ενώ έγινα κανονικό φουγάρο (τελείως όμως -δεν μπορείς να φανταστείς! - 6 πακετα γκολουαζ σε ενα 24ωρο σου λεει κατι?).. καταφερα να το κόψω και να το βγαλω τελειως απο το μυαλό μου, καθώς περασα μεγαλο στρες προσφατα χωρις καν ναπ εραεσι απ το μυαλό μου το τσιγαρο...
τωρα.. η εξαρτηση ειναι ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ . & _
ΔΕΝ μπορω να πω ι ειναι καλυτερο ή χειρότερο... πολλοί ανθρωποι κανουν θαυμασια πραγματα, και είναι καπνιστες, τα οποια δεν θα εκαναν αν δεν ήταν καπνιστες... Αυτό όμως είναι ΚΑΘΑΡΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ. Επομενως όλα ξεκινουν αοπ την αυτοπεποιηθηση και τν αφοσιωση. Αρα καλό είναι να μην ξεκινησει κανεις ποτε το τσιγαρο, να παρει φόρα και να γίνει ό,τι καλύτερο μπορεί, θέλει κλπ..
Να το πω αλλιως.. αν ήμουν παλι στην εφηβεία αλα και περα, για να γίνω ότι ήμουν χωρίς το τσιγάρο, θα χρειαζόμουν ενα καρο αυτοπεποιηθηση και διαφορα αλλα τετοια... αναρωτιεμαι... αν καπνιζα θα ήμουν τωρα ατι καλύτερο? αν γίνω γονιός νομίζω ότι ο καλυτερος τρόπος για να αποτρεψω το πιτσιρικι μου , είναι να καταφερω να εχει αυτοεκτίμηση, πίστη, κλπ...
τόσο απλα