Προτού σωπάσω γράφω όσα μπορώ να θυμηθώ πριν τα ξεχάσω,
την έμπνευσή μου τελείως πριν χάσω.
Κι ας έτρεξα σφιχτά για να την πιάσω
σαν τον Van Gogh η μούσα μου είχε κόψει τ’ αυτιά της πριν την προφτάσω.
Μου ΄ναι πια δύσκολο να γράψω,
σε μια μόνιμη μάχη εμένα τον ίδιο για να ξεπεράσω.
Θέλω να εκφραστώ και να σ’ εκφράσω
μα πάνω στην προσπάθεια την ψυχολογία μου διαταράσσω.
Μέρα νύχτα πάω να σκάσω. Είναι φορές που το στυλό
δεν θέλω να ξαναδώ και να πιάσω.
Που θέλω να δημιουργώ να πάψω,
το στόμα μου μια για πάντα να ράψω
και κάθε στίχο να κάψω.
Κι ας η καρδιά τόσο το θέλει
τελευταία το μυαλό μου τις ρίμες βγάζει με το τσιγκέλι.
Αδειάζει η φαρέτρα μου από βέλη;
Μήπως ηρθ’ ο καιρός αναρωτιέμαι να σταματήσω εν τέλει;
«Άραγε χάνω σιγά σιγά το ταλέντο μου;
Μήπως δεν το’ χα ποτέ και αυταπατώμαι;
Μήπως νωρίς κι εγώ έφτασα στο κρεσέντο μου;»
Και αν το τέλος πλησιάζει διερωτώμαι.
Θέλω να φύγω στην καλύτερη στιγμή μου,
όσο κι αν οι εχθροί μου χαρούνε για τη φυγή μου.
Κι ίσως αν το κουράγιο βρω να ξανακούσεις τη φωνή μου.
Μερικές σκέψεις μέσα απ’ το κελί μου.
Μέσα στη νύχτα...ξυπνώ μετά μια μέρα κόλαση...οι μισοί μου δίσκοι...κάποιοι σπάνιοι όπως μερικές ethnic εκδόσεις της Ουνέσκο, κούρδικη, κορσικάνικη κι ελληνική μουσική με επιμέλεια της Σαμίου, φευγάτοι...εύχομαι όποιος τους πήρε να τους σεβαστεί και να τους απολαύσει όπως εγώ...η Μάιντα κοιμάται πια στο κοιμητήρι των ζώων στα Μεσόγεια...δίπλα μου πια κοιμάται ο μεγαλειώδης Aragorn, ένα σέττερ πεταμένο με ήπιο Καλαζάρ, πού πήρα μαζί μου την μεθεπόμενη του θανάτου της Μάιντας και θα κρατήσω μαζί μου όσο τραβήξει γι' αυτόν...λατρεμένος απ' την πρώτη στιγμή...τον γνώρισα ενώ ζούσε η Μάιντα...τους βολτάραμε παρέα σ' ένα λόφο στη γειτονιά μου κι όταν ήρθαν τα άλλα σκυλιά κοντά της ο Aragorn έστησε το σώμα του να την προστατέψει κι αυτό με σιγούρεψε πως αυτός ήταν ο επόμενος σκύλος μου...τον προόριζα για ταίρι της Μάιντας...μα η ζωή άλλα ήθελε...
κι ενώ αυτά...
κι ενώ διαλύεται κάθε δεσμός με την προηγούμενη ζωή μου, που βλακωδώς συντηρήθηκε κάπου τριάμισι χρόνια...
[τελικά είμαι βαθιά συντηρητικούρα και βαθιά δεμένη με ανθρώπους, ζώα, λουλούδια και πράγματα που έχω φτιάξει με όσο κέφι κι αγάπη μπόρεσα...εντάξει tkant...ξέρω...οι άνθρωποι παίρνουν τίποτα μαζί τους και με μια σχεδία διαπλέουν θάλασσες βουνό και πνίγονται κι όσοι επιβιώνουν τρώνε άλλα φριχτότερα...συγνώμη που είμαι τέτοια σιχαμένη...αλήθεια συγνώμη...η χειρότερη απώλεια είναι οι άνθρωποι αναμφισβήτητα...]
κι ενώ λοιπόν ο Aragorn σ' ένα ταπεινό χαλάκι πλάι μου μερικά εκατοστά ροχαλίζει...
εγώ τσακώνομαι με το word καθώς σας γράφω, γιατί χοροπηδάνε οι αράδες καθώς γράφω και θυμώνω...΄
κι ακούω ΑΥΤΟ με την Gibson της Patti Smith να χτυπάει ρε ματζόρε ... κι αυτή να κάνει ποίηση ακόμα και την πρεσβυωπία της...Forza Patti...θα πεθάνουμε όρθιες...
[μη σκέφτεσαι και κοιμήσου κυρά μου!!! γενικά μη σκέφτεσαι γμτ!]
Where are the legs with which you run,
Hurroo Hurroo
Where are the legs with which you run,
Hurroo Hurroo
Where are the legs with which you run,
When first you went to carry a gun
Indeed your dancing days are done
Johnny I hardly knew ya
...the gypsies know they read it in their balls, their cards, on our palms...deep in our hidden glances they see...they know those gypsies...
Dust in the Wind
how many more years
Ball of Confusion
The Traveler - (Ryan Horne - Terrible Tommy)
Michael Kiwanuka - Black Man In A White World
...got nothing yet
Ευρεια οθονη και μονο με τερμα τον ηχο!!
Dropkick Murphys "Blood"
Κι ενα ενθυμιο απο το 2013 (απο 1:13)
και εδω απο 2:27 και απο 3.45
και τελειως καθαρα εδω
Αν μείνεις θα μιλήσουμε στα δέντρα
Θα λατρέψουμε τον άνεμο
...
But if you stay, I'll make you a day
Like no day has been or will be again
We'll sail the sun, we'll ride on the rain
We'll talk to the trees and worship the wind
Μιας και πιαστηκα συνεχιζω...
Dropkick Murphys - "Rose Tattoo"
Προτού σωπάσω γράφω όσα μπορώ να θυμηθώ πριν τα ξεχάσω,
την έμπνευσή μου τελείως πριν χάσω.
Κι ας έτρεξα σφιχτά για να την πιάσω
σαν τον Van Gogh η μούσα μου είχε κόψει τ’ αυτιά της πριν την προφτάσω.
Μου ΄ναι πια δύσκολο να γράψω,
σε μια μόνιμη μάχη εμένα τον ίδιο για να ξεπεράσω.
Θέλω να εκφραστώ και να σ’ εκφράσω
μα πάνω στην προσπάθεια την ψυχολογία μου διαταράσσω.
Μέρα νύχτα πάω να σκάσω. Είναι φορές που το στυλό
δεν θέλω να ξαναδώ και να πιάσω.
Που θέλω να δημιουργώ να πάψω,
το στόμα μου μια για πάντα να ράψω
και κάθε στίχο να κάψω.
Κι ας η καρδιά τόσο το θέλει
τελευταία το μυαλό μου τις ρίμες βγάζει με το τσιγκέλι.
Αδειάζει η φαρέτρα μου από βέλη;
Μήπως ηρθ’ ο καιρός αναρωτιέμαι να σταματήσω εν τέλει;
«Άραγε χάνω σιγά σιγά το ταλέντο μου;
Μήπως δεν το’ χα ποτέ και αυταπατώμαι;
Μήπως νωρίς κι εγώ έφτασα στο κρεσέντο μου;»
Και αν το τέλος πλησιάζει διερωτώμαι.
Θέλω να φύγω στην καλύτερη στιγμή μου,
όσο κι αν οι εχθροί μου χαρούνε για τη φυγή μου.
Κι ίσως αν το κουράγιο βρω να ξανακούσεις τη φωνή μου.
Μερικές σκέψεις μέσα απ’ το κελί μου.
πουστηδες και παλικάρια γίναμε μαλλιά κουβάρια
Μέσα στη νύχτα...ξυπνώ μετά μια μέρα κόλαση...οι μισοί μου δίσκοι...κάποιοι σπάνιοι όπως μερικές ethnic εκδόσεις της Ουνέσκο, κούρδικη, κορσικάνικη κι ελληνική μουσική με επιμέλεια της Σαμίου, φευγάτοι...εύχομαι όποιος τους πήρε να τους σεβαστεί και να τους απολαύσει όπως εγώ...η Μάιντα κοιμάται πια στο κοιμητήρι των ζώων στα Μεσόγεια...δίπλα μου πια κοιμάται ο μεγαλειώδης Aragorn, ένα σέττερ πεταμένο με ήπιο Καλαζάρ, πού πήρα μαζί μου την μεθεπόμενη του θανάτου της Μάιντας και θα κρατήσω μαζί μου όσο τραβήξει γι' αυτόν...λατρεμένος απ' την πρώτη στιγμή...τον γνώρισα ενώ ζούσε η Μάιντα...τους βολτάραμε παρέα σ' ένα λόφο στη γειτονιά μου κι όταν ήρθαν τα άλλα σκυλιά κοντά της ο Aragorn έστησε το σώμα του να την προστατέψει κι αυτό με σιγούρεψε πως αυτός ήταν ο επόμενος σκύλος μου...τον προόριζα για ταίρι της Μάιντας...μα η ζωή άλλα ήθελε...
κι ενώ αυτά...
κι ενώ διαλύεται κάθε δεσμός με την προηγούμενη ζωή μου, που βλακωδώς συντηρήθηκε κάπου τριάμισι χρόνια...
[τελικά είμαι βαθιά συντηρητικούρα και βαθιά δεμένη με ανθρώπους, ζώα, λουλούδια και πράγματα που έχω φτιάξει με όσο κέφι κι αγάπη μπόρεσα...εντάξει tkant...ξέρω...οι άνθρωποι παίρνουν τίποτα μαζί τους και με μια σχεδία διαπλέουν θάλασσες βουνό και πνίγονται κι όσοι επιβιώνουν τρώνε άλλα φριχτότερα...συγνώμη που είμαι τέτοια σιχαμένη...αλήθεια συγνώμη...η χειρότερη απώλεια είναι οι άνθρωποι αναμφισβήτητα...]
κι ενώ λοιπόν ο Aragorn σ' ένα ταπεινό χαλάκι πλάι μου μερικά εκατοστά ροχαλίζει...
εγώ τσακώνομαι με το word καθώς σας γράφω, γιατί χοροπηδάνε οι αράδες καθώς γράφω και θυμώνω...΄
κι ακούω ΑΥΤΟ με την Gibson της Patti Smith να χτυπάει ρε ματζόρε ... κι αυτή να κάνει ποίηση ακόμα και την πρεσβυωπία της...Forza Patti...θα πεθάνουμε όρθιες...
[μη σκέφτεσαι και κοιμήσου κυρά μου!!! γενικά μη σκέφτεσαι γμτ!]
frigoooooo!!! εσύ ίσως καταλάβεις...
Janis Joplin - Kozmic Blues
The world is full of changes
Sometimes all these changes make me sad
(I have to plant them seeds, till something new is growing)
Ash Ra Tempel - Schwingungen
,
Για τη σημερινη μερα,δυο απο Nina Simone.
NinaSimone - Mississippi Goddam
Feeling Good - Nina Simone
...beauty walks a razor blade someday I'll make it mine...
St Patrick's day!
Hurroo Hurroo
Where are the legs with which you run,
Hurroo Hurroo
Where are the legs with which you run,
Hurroo Hurroo
Where are the legs with which you run,
When first you went to carry a gun
Indeed your dancing days are done
Johnny I hardly knew ya
και
walk away me boys
walk away me boys
and by morning we'll be free
wipe that golden tear
from your mother dear
and raise what's left
of the flag for me
foggy dew
... easy (?) go ...
Worker's song
Couldn't stay out of tune...
"I can feel it in my bones
I'm gonna spend my whole life alone
It's fuck and run, fuck and run
Even when I was seventeen
Fuck and run, fuck and run
Even when I was twelve"
... crazy love is all around ... hateful madness all around ...
pure and utter shit λοιπόν!
Chuck Berry - Johnny B Goode (1959)
The Pot and Kettle
...ξεκίνησε από το Χιλιομόδι!
...1000mods