Να πω πως οι Τιναριουέν είναι ένα συγκρότημα μουσικών Τουαρέγκ απ' τη Σαχάρα ... ο ιδρυτής του ο Ιμπραήμ Αγκ Αλχαμπίμπ στα τέσσερά του έγινε μάρτυρας της εκτέλεσης του πατέρα του που ήταν επαναστάτης κατά την εξέγερση του Μαλί στα 1963 ... σε μια ταινία καουμπόικη είδε τον ήρωα να παίζει την κιθάρα του ... τότε έφτιαξε μια αυτοσχέδια με ένα τενεκεδάκι κονσέρβας, το σωλήνα ενός ποδηλάτου και το καλώδιο του φρένου του ποδηλάτου κι άρχισε να παίζει παλιά τραγούδια Τουαρέγκ, αλλά και σύγχρονα Αραβικά ... καθώς ζούσε σε στρατόπεδα προσφύγων κάποιος του δώρισε μια κιθάρα, περιπλανήθηκε σαν πρόσφυγας απ' το Αλγέρι ως τη Λιβύη και τώρα αυτός ο νομάς μαζί με τους μουσικούς του περιπλανιώνται στον κόσμο μ' αυτή την μουσική ...
ΕΔΩ στο El Rey στο Λος Άντζελες σε μια σύμπραξη με μέλη των Red Hot Chilli Peppers
Ο τζιμάκος έφυγε κι άφησε πίσω του πολλά τραγούδια, κείμενα, βίντεο, βιβλία, ποιήματα που θα μας συντροφεύουν για πολλά χρόνια. Σε ότι αφορά το ροκ ήταν μια κατηγορία μόνος του. Φοβερός μουσικός, συνθέτης, ενορχηστρωτής. Ξεκίνησε με τις Μουσικές Ταξιαρχίες (Τζίμης Πανούσης -φωνή, στίχοι, μουσική, Σπύρος Πάζιος -κιθάρα, synthesizer, έγχορδα, Γιάννης Δρόλαπας -ηλεκτρική κιθάρα, Βαγγέλης Βέκιος -τύμπανα και Δημήτρης Δασκαλοθανάσης -μπάσο) και απο το 1986 και μετά ακολουθεί σόλο καριέρα.
Τον τράβηξαν πολλές φορές στα δικαστήρια, είτε το κράτος (περιύβριση αρχής, περιύβριση εθνικού συμβόλου, καθύβριση θρησκεύματος) είτε άτομα με πιο γνωστή τη διαμάχη του με τον Νταλάρα κατά την οποία ο Πανούσης τον σατίριζε για τις -και καλα- συναυλίες στηριξης που εκανε στην Κύπρο (ο Νταλαρας).
Τον θαυμάζω για όλα όσα έκανε μέχρι το τέλος αλλά περισσότερο απ' όλα θα τον θαυμάζω και θα τον θυμάμαι σαν μουσικό, μιας κι έχει βγάλει υπέροχα τραγούδια που κάποιους από μας, μας αγγίζουν βαθιά, χρόνια τώρα. Γι' αυτό και πάντα στη παρέα, στα κομμάτια του "ελληνικού ροκ" θα 'χει πάντα θέση.
Όπως αυτό το "ερωτικό", ένα από τα καλύτερα και περισσότερο ερωτικά κομμάτια όλων των εποχών.
He's got the oil on his chain, for a ride in the rain
No baloney
Ride around on my bicycle like a pony ...
I am Tony, super bicycle Tony, I'm racing
Spitfire turn and pop a wheelie, burn and evil chasing
I'm waving bye, bye, bye, bye, bye
I got a card in my spokes (!!!!)
Ο αγαπημένος μας weesay, ο μοναχικος σχεδόν τυφλός μουσικος του δρόμου με την αυτοσχέδια tin can guitar απο τη Λιβερία δεν υπάρχει πια. Τον χτύπησε πρόσφατα ενα αμάξι. Έμειναν τα βιντεάκια του να μας θυμίζουν πως αντιμετωπίζουν οι ωραίοι άνθρωποι τη ζωή...
...της δεκαετιας του '80, και οχι μονο...
...in the hole...
Να πω πως οι Τιναριουέν είναι ένα συγκρότημα μουσικών Τουαρέγκ απ' τη Σαχάρα ... ο ιδρυτής του ο Ιμπραήμ Αγκ Αλχαμπίμπ στα τέσσερά του έγινε μάρτυρας της εκτέλεσης του πατέρα του που ήταν επαναστάτης κατά την εξέγερση του Μαλί στα 1963 ... σε μια ταινία καουμπόικη είδε τον ήρωα να παίζει την κιθάρα του ... τότε έφτιαξε μια αυτοσχέδια με ένα τενεκεδάκι κονσέρβας, το σωλήνα ενός ποδηλάτου και το καλώδιο του φρένου του ποδηλάτου κι άρχισε να παίζει παλιά τραγούδια Τουαρέγκ, αλλά και σύγχρονα Αραβικά ... καθώς ζούσε σε στρατόπεδα προσφύγων κάποιος του δώρισε μια κιθάρα, περιπλανήθηκε σαν πρόσφυγας απ' το Αλγέρι ως τη Λιβύη και τώρα αυτός ο νομάς μαζί με τους μουσικούς του περιπλανιώνται στον κόσμο μ' αυτή την μουσική ...
ΕΔΩ στο El Rey στο Λος Άντζελες σε μια σύμπραξη με μέλη των Red Hot Chilli Peppers
Ο τζιμάκος έφυγε κι άφησε πίσω του πολλά τραγούδια, κείμενα, βίντεο, βιβλία, ποιήματα που θα μας συντροφεύουν για πολλά χρόνια. Σε ότι αφορά το ροκ ήταν μια κατηγορία μόνος του. Φοβερός μουσικός, συνθέτης, ενορχηστρωτής. Ξεκίνησε με τις Μουσικές Ταξιαρχίες (Τζίμης Πανούσης -φωνή, στίχοι, μουσική, Σπύρος Πάζιος -κιθάρα, synthesizer, έγχορδα, Γιάννης Δρόλαπας -ηλεκτρική κιθάρα, Βαγγέλης Βέκιος -τύμπανα και Δημήτρης Δασκαλοθανάσης -μπάσο) και απο το 1986 και μετά ακολουθεί σόλο καριέρα.
Τον τράβηξαν πολλές φορές στα δικαστήρια, είτε το κράτος (περιύβριση αρχής, περιύβριση εθνικού συμβόλου, καθύβριση θρησκεύματος) είτε άτομα με πιο γνωστή τη διαμάχη του με τον Νταλάρα κατά την οποία ο Πανούσης τον σατίριζε για τις -και καλα- συναυλίες στηριξης που εκανε στην Κύπρο (ο Νταλαρας).
Τον θαυμάζω για όλα όσα έκανε μέχρι το τέλος αλλά περισσότερο απ' όλα θα τον θαυμάζω και θα τον θυμάμαι σαν μουσικό, μιας κι έχει βγάλει υπέροχα τραγούδια που κάποιους από μας, μας αγγίζουν βαθιά, χρόνια τώρα. Γι' αυτό και πάντα στη παρέα, στα κομμάτια του "ελληνικού ροκ" θα 'χει πάντα θέση.
Όπως αυτό το "ερωτικό", ένα από τα καλύτερα και περισσότερο ερωτικά κομμάτια όλων των εποχών.
Αμερικανιά αλλά από τις ωραίες και αξιομνημόνευτες. Εδώ με την υπέροχη Stevie Nicks. Καλο ταξίδι Tom.
"It is with deep regret that we announce the passing of Mark E. Smith. He passed this morning at home."
Fall news
Peter Gunn Theme
...Zombie...
... αλλά λίγο κλίμα φιλμ νουάρ πριν τον ύπνο δεν βλάπτει ... jazz24
"Tony's Theme"
He's got the oil on his chain, for a ride in the rain
No baloney
Ride around on my bicycle like a pony ...
I am Tony, super bicycle Tony, I'm racing
Spitfire turn and pop a wheelie, burn and evil chasing
I'm waving bye, bye, bye, bye, bye
I got a card in my spokes (!!!!)
Απο το '80 διαβάζαμε και ακούγαμε Μίκυ Μάους...
έπρεπε να περιμένουμε το 2018 για να τον δούμε live!
Kasvetli Kutlama
Ο αγαπημένος μας weesay, ο μοναχικος σχεδόν τυφλός μουσικος του δρόμου με την αυτοσχέδια tin can guitar απο τη Λιβερία δεν υπάρχει πια. Τον χτύπησε πρόσφατα ενα αμάξι. Έμειναν τα βιντεάκια του να μας θυμίζουν πως αντιμετωπίζουν οι ωραίοι άνθρωποι τη ζωή...
Slide guitar
And think of all the stories that we could have told
Mary
The Breeders (2018)
Tuesday
Linoleum (Phoenix Festival, July 21 1996)
1η Μάη Johnny amd I Hardly Knew Ya
Touched by the hand of god
Martin Hannett: Joy Division were special, weren’t they? The interesting thing about Ian for me was that onstage he was totally…
Jon Savage: Possessed. It was me who said, touched by the hand of god, to a Dutch magazine. They like to remind me, you know, occasionally.
An interview with Martin Hannett, 29th May 1989 Interview by Jon Savage
Δεν θυμάμαι να το 'χω ξαναβάλει αλλά ξανάπεσα τυχαία στο επικό βίντεο της επικης ροκ εν ρολλ μαμας που βαράει τα τύμπανα υπέροχα. Για όσους έχουν υπομονή πρέπει να δουν όλο το κομμάτι μέχρι τέλους...
Football
Parquet Courts
Lewis Floyd Henry και τα μυαλά στα κάγκελα...
Για όλους εμάς τους χιλιάδες σερφερς του κέντρου της πόλης που καμια φορά μπλουζάρουμε όσο γκριζάρουμε...
For your love!
...εγω για να του τη σπασω λιγο, θα ξεκινησω αναποδα:
Bad News travel Fast...
If you need love, I 'll travel!!!
αντε, μετά τη βροχή, με το καλο να ρθει το... χιόνι!
Ghost Rider (1977)
...κατι τετοιο στους χωρους του sziggins, καποια στιγμη, η αγκυρα καπου σκαλωσε: Κοιταω κατω, τι να δω: Ενα φεγγαρι!
Κι απο εκει δεν καταφερα να την ξεκολλησω με τιποτα...