Aγορά κλεμμένου ποδηλάτου...

20 σχόλια / 0 νέα/ο
Τελευταία δημοσίευση
LowInertia
Εικόνα LowInertia
Απών/απούσα

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΤΕ. ΚΥΡΙΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΟΥ ΜΕ ΤΑΛΑΝΙΖΕΙ ΚΑΜΠΟΣΕΣ ΜΕΡΕΣ.

Πριν απο 6 μερες μου εκλεψαν το ποδηλατο μου λογω ΜΑΛΑΚΙΑΣ ΜΟΥ (ξεκλειδωτο μεσα σε πολυκατοικια). Εχοντας στο μυαλο μου την ιστορια του Ironman που βρηκε το ποδηλατο του μετα απο 4 μερες κινησα στο κεντρο μπας και βρω και εγω το δικο μου. Περασα απ' ολες τις κακοφημες περιοχες του κεντρου (Mενανδρου, Γερανιου) που ειχα μαθει οτι πουλαν κλεμμενα με την ελπιδα οτι ισως εντοπισω και το δικο μου μιας και μου το ειχαν κλεψει μονο την προηγουμενη μερα.
Μετα απο 3 μερες ασκοπης περιπλανησης δε βρηκα ουτε τις μεγαλες αγορες κλεμμενων ποδηλατων που ειχα μαθει ουτε τιποτα. Μονο 4-5 ποδηλατα απο δω κι απο κει, κλειδωμενα σε κατι κολωνες και εναν κωλογερο στο Μοναστηρακι που ηθελε να μου πουλησει κατι κλεμμενα για καινουρια.
Βεβαια μεσα σε αυτες τις 3 μερες, εκτος του οτι εμαθα πολλους δρομους της Αθηνας που δεν ηξερα καν, και εκτος του οτι επιασα φιλιες ας το πουμε με κατι εμπορους κλεμμενων (2 παιδια απο τον Νοτο... ΕΥΓΕΝΕΣΤΑΤΑ), ειδα και ενα 2 ποδηλατα που πραγματικα τα ζηλεψα.
Σαν το ποδηλατο μου δεν ηταν οπωσδηποτε αλλα κι αυτα κατι αξιζαν, (ειδικα ενα fitness τιρκουαζ...). Αφου τελειωσε ετσι αδοξα η αναζητηση μου περιεργες ιδεες μου μπηκαν στο μυαλο και θα ηθελα να τις μοιραστω μαζι σας γιατι ενω εχω μιλησει με ολους τους φιλους μου, ισως μονο ενας ποδηλατης θα μπορεσει να μου απαντησει πληρως και ειλικρινα στα παρακατω.

Λεπον, το ερωτημα ειναι: οταν σου εχουν κλεψει το ποδηλατο ποσο μαλακια ειναι να αγορασεις κλεμμενο ποδηλατο μετα?
Η απαντηση θα ηταν ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ βεβαια, αν και το θεμα ειναι λιγο πιο περιπλοκο, τουλαχιστον οπως το βλεπω εγω.

Καταρχας, για μενα το να οδηγεις κλεμμενο ποδηλατο σημαινει να στηριζεις ολο αυτο το κυκλωμα που κερδιζει εις βαρος του καθενος απο μας οποτε ΨΟΦΑ. Ολα καλα ως εκει, μονο που εδω περιπλεκονται τα πραγματα οπως ειπα παραπανω. Οσοι βγαινουν στη γυρα για να βρουν το κλεμμενο τους ποδηλατο, τουλαχιστον οι περισσοτεροι απ οσο ξερω, πηγαινουν εχοντας στο νου τους οτι αν και οποτε το βρουν, θα αναγκαστουν να το πληρωσουν ξανα στο κλεφτρονι ή στο λαμογιο που τα εμπορευεται, οποτε αναγκαστικα θα στηριξουν το εν λογω κυκλωμα. Οι αλλες επιλογες τους ειναι ή να τις παιξουν με οποιον παει να τους ξαναπουλησει το ποδηλατο τους και να το παρει τζαμπα με τη βια, ή να συνεχισουν τη ζωη τους προσεχοντας λιγο παραπανω με το καινουριο τους ποδηλατο. Το πρωτο αν και ακουγεται καλο, ειναι too good (& dangerous) to be true και το 2ο το πιο ''ιδεολογικα'', αν μου επιτρεπεται αυτη η λεξη, καθαρο και ακριβο προφανως. Οποτε μενουμε με το ''παω και αν το βρω, χαλαλι το 50€ που θα δωσω για να το ξαναπαρω''. Αυτο ακριβως ειχα στο νου μου και εγω τις 3 εκεινες μερες, μονο που στο τελος της 3ης, το πισω μερος του μυαλου μου εκανε ασκησεις λογικης. Εχουμε και λεμε λοιπον, ενω δε θες (τουλαχιστον στην περιπτωση μου οπως και αρκετων εδω μεσα) να στηριξεις αυτο το κυκλωμα, το να βρεις και να αγορασεις το ποδηλατο σου ξανα, ειναι εμπρακτη στηριξη του κυκλωματος, και αν κρινω απο τα σχολια πολλων εδω, ειναι μια αποδεκτη πραξη (η αγορα του κλεμμενου ποδηλατου σου, ε, οχι η στηριξη του κυκλωματος γενικα). Εστω οτι εγω δε βρισκω το ποδηλατο μου αλλα αγοραζω ενα αλλο κλεμμενο (καθαρα και μονο επειδη δε μπορουσα να βρω το δικο μου). Ποσο αντιβαινει την ''ιδεολογια'' μου αυτη η κινηση? Εννοω, βρισκετε καποιο λογικο σφαλμα στο συλλογισμο μου?

Να ξεκαθραρισω τη θεση μου, δε ψαχνω ατομα να μου πουν: ''πανε παρε το κλεμμενο αφου το θες'', ή ''Οι PODILATES δεν κλεβουν ποδηλατα!!''. Κυριως το εβαλα σαν τροφη για σκεψη.

Προσωπικη μου αποψη ειναι οτι ο συλλογισμος ειναι σωστος και αφου δεχεσαι να αγορασεις ξανα το δικο σου υποστηριζοντας το κυκλωμα πρακτικα και ''ιδεολογικα'', τοτε το να αγορασεις ενα αλλο κλεμμενο στη θεση του δικου σου, καθαρα και μονο λογω αναγκαιοτητας (μη ευρεση του δικου σου) ειναι απολυτως δεκτο. Απο την αλλη δε νομιζω να μπορουσα να καβαλησω εγω σαν LowInertia ενα ποδηλατο το οποιο ξερω οτι το κλαιει καποιος, οπως εγω εκλαψα (ναι ρε!) το δικο μου.

Αξιολόγηση: 
0
Η αξιολόγηση σας: Κανένα
0
0 ψήφοι
iDEALisths
Εικόνα iDEALisths
Απών/απούσα

αλλα ισως βρεθει ενα λογικο σφαλμα στο συλλογισμο σου,
επειδη δε θελω να τον υποτιμισω θα τον ξαναδιαβαζω μεχρι να με πεισει &απαντηση καποιου αλλου οτι

LowInertia wrote:
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΤΕ. ΚΥΡΙΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΟΥ ΜΕ ΤΑΛΑΝΙΖΕΙ ΚΑΜΠΟΣΕΣ ΜΕΡΕΣ.

...Οι αλλες επιλογες τους ειναι ή να τις παιξουν με οποιον παει να τους ξαναπουλησει το ποδηλατο τους και να το παρει τζαμπα με τη βια, ή να συνεχισουν τη ζωη τους προσεχοντας λιγο παραπανω με το καινουριο τους ποδηλατο. Το πρωτο αν και ακουγεται καλο, ειναι too good (& dangerous) to be true και το 2ο το πιο ''ιδεολογικα'', αν μου επιτρεπεται αυτη η λεξη, καθαρο και ακριβο προφανώς...

...Να ξεκαθραρισω τη θεση μου, δε ψαχνω ατομα να μου πουν: ''πανε παρε το κλεμμενο αφου το θες'', ή ''Οι PODILATES δεν κλεβουν ποδηλατα!!''. Κυριως το εβαλα σαν τροφη για σκεψη...

... Απο την αλλη δε νομιζω να μπορουσα να καβαλησω εγω σαν LowInertia ενα ποδηλατο το οποιο ξερω οτι το κλαιει καποιος, οπως εγω εκλαψα (ναι ρε!) το δικο μου.

με συγχωρεις ομως που εστω φιλοσοφικα θα το ρωτησω, αλλα αν σου "κλεβαν" τη γκομενα, θα σκεφτώσουν με τον ιδιο τροπο!?

Kostikas
Εικόνα Kostikas
Απών/απούσα

Οποιος νομιζει οτι του εκλεψαν την γκομενα απαταται! Η γκομενα μονη της φευγει απο εσενα την στιγμη που εκεινη θα το αποφασισει, κανεις δεν στην κλεβει! Αρα και η επομενη σου γκομενα απο καποιον αλλον θα εχει φυγει!! Οποτε δεν ειναι ορθος ο συλλογισμος σου!
Στον φιλο που του εκλεψαν το ποδηλατο το μονο που εχω να του πω ειναι πως κατα την γνωμη μου, δεν αγοραζουμε κλεμμενο ποδηλατο απο αποψη και οχι για να σταματησει το κυκλωμα, γιατι πολυ απλα δεν προκειται ποτε να σταματησουν οι κλεφτες να κλεβουν καθε λογης πραγματα και παντα θα υπαρχει καποιος αγοραστης γι αυτα!!

Ιάσονας
Εικόνα Ιάσονας
Απών/απούσα

Kostikas wrote:
Οποιος νομιζει οτι του εκλεψαν την γκομενα απαταται! Η γκομενα μονη της φευγει απο εσενα την στιγμη που εκεινη θα το αποφασισει, κανεις δεν στην κλεβει! Αρα και η επομενη σου γκομενα απο καποιον αλλον θα εχει φυγει!! Οποτε δεν ειναι ορθος ο συλλογισμος σου!
Ποιανού την γκόμενα έκλεψες ρε αλήτη;

Kostikas
Εικόνα Kostikas
Απών/απούσα

Κανενος δυστυχως!!!!!!!

LowInertia
Εικόνα LowInertia
Απών/απούσα

Kostikas wrote:
Οποιος νομιζει οτι του εκλεψαν την γκομενα απαταται! Η γκομενα μονη της φευγει απο εσενα την στιγμη που εκεινη θα το αποφασισει, κανεις δεν στην κλεβει! Αρα και η επομενη σου γκομενα απο καποιον αλλον θα εχει φυγει!! Οποτε δεν ειναι ορθος ο συλλογισμος σου!
Στον φιλο που του εκλεψαν το ποδηλατο το μονο που εχω να του πω ειναι πως κατα την γνωμη μου, δεν αγοραζουμε κλεμμενο ποδηλατο απο αποψη και οχι για να σταματησει το κυκλωμα, γιατι πολυ απλα δεν προκειται ποτε να σταματησουν οι κλεφτες να κλεβουν καθε λογης πραγματα και παντα θα υπαρχει καποιος αγοραστης γι αυτα!!

Για την γκομενα ο παραλληλισμος ηταν τρελο φαουλ και δε χρειαζεται να επεκταθω. Στο υπολοιπο σκελος της απαντησης, εννοειται οτι ειναι κυριως θεμα αποψης ή ''ιδεολογιας'' οπως ανεφερα και εγω. Δεν ειπα οτι αν δεν αγορασω εγω κλεμμενο θα πεσει εξω η επιχειρηση. Πιστευω το εκανα σαφες.

LowInertia
Εικόνα LowInertia
Απών/απούσα

απ ρε. up!

Wicca
Απών/απούσα

Το θέμα δεν είναι ότι αν δεν αγοράσουμε εμείς τα κλεμμένα ποδήλατα, δικά μας ή άλλων, θα πέσει έξω η "επιχείρηση". Όσο θα υπάρχουν κάποιοι που τα αγοράζουν, οι οποιοιδήποτε, τότε η "επιχείρηση" καλά θα κρατεί.

Το θέμα όμως είναι: Συμβάλουμε και εμείς, όντας παθόντες, και τα ( υποψήφια ) θύματα της όλης υπόθεσης,( γιατί τα δικά μας ποδήλατα κλέβουν, ή τα δικά μας ποδήλατα είναι υποψήφια για κλέψιμο), με τον όβολο μας στην διατήρηση της επιχείρησης;

Και πες ότι έβρισκες το ποδήλατο σου. Θα έδινες σε αυτόν που στο έκλεψε και άλλα πενήντα ευρώ; Δηλαδή από κλέφτη θα τον αναγόρευες σε "απαγωγέα";; Για σκέψου το λίγο..

Stel10s
Απών/απούσα

Οσο υπαρχουν ατομα που αγοραζουν κλεμενα, ακομα και τα δικα τους, θα διατηρείται το κύκλωμα που κλεβει ποδηλατα.

Τωρα με τοσους που ψαχνουν τα ποδηλατα τους (μεσα στην τσατηλα τους) απορω πως δεν εχει βρεθει ενας να τους γαζωσει. Οταν ο αλλος απο τα νευρα του ξημεροβραδιαζει για μερες, βδομαδες ψάχνοντας, νομιζω οτι δεν ειναι υπερβολικο και αυτο.

Νομιζω οτι πρεπει η αστυνομια να δρασει γιατι το κακο εχει παραγινει.

LowInertia
Εικόνα LowInertia
Απών/απούσα

Wicca wrote:
Το θέμα δεν είναι ότι αν δεν αγοράσουμε εμείς τα κλεμμένα ποδήλατα, δικά μας ή άλλων, θα πέσει έξω η "επιχείρηση". Όσο θα υπάρχουν κάποιοι που τα αγοράζουν, οι οποιοιδήποτε, τότε η "επιχείρηση" καλά θα κρατεί.

Το θέμα όμως είναι: Συμβάλουμε και εμείς, όντας παθόντες, και τα ( υποψήφια ) θύματα της όλης υπόθεσης,( γιατί τα δικά μας ποδήλατα κλέβουν, ή τα δικά μας ποδήλατα είναι υποψήφια για κλέψιμο), με τον όβολο μας στην διατήρηση της επιχείρησης;

Και πες ότι έβρισκες το ποδήλατο σου. Θα έδινες σε αυτόν που στο έκλεψε και άλλα πενήντα ευρώ; Δηλαδή από κλέφτη θα τον αναγόρευες σε "απαγωγέα";; Για σκέψου το λίγο..

Οντως, αυτη την κατασταση ...ομηριας δε την ειχα σκεφτει. Εχεις ενα point. Εσυ τι θα εκανες στη θεση μου?

scarpedico
Εικόνα scarpedico
Απών/απούσα

η αγορά είναι εναντίων μας , αν δεν αγοράσω εγώ θα το πάρει κάποιος άλλος.το ποιο στάνταρ είναι να βρεις αστυνομικό να σκάσει εκεί μετά με την ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά .το κλεμενο το αγοράζεις αλλά μετά θα ξέρεις απο που προέρχετε αν αντέχεις οκ αν όχι ασε το , τα περισσότερα ποδήλατα τα κλέβουν απο αμέλεια του ιδιοκτήτη οσοτου κ πάλι πέφτουμε στο "φταίω κ εγώ".δύσκολα λοιπόν όσο εύκολο μπορεί να είναι η αγορά ενωσ κλεμενου άλλο τόσο κ να ζήσεις με την ιδέα. Το ποιο απλό είναι να τυπώσεις αφησακια κλάπηκε αυτό δίνετε αμοιβή μπας και απλά τότε δεν μπορείς να κατηγορήσεισ κάποιον έτσι

Royal Oak
Εικόνα Royal Oak
Απών/απούσα

scarpedico wrote:
η αγορά είναι εναντίων μας , αν δεν αγοράσω εγώ θα το πάρει κάποιος άλλος.το ποιο στάνταρ είναι να βρεις αστυνομικό να σκάσει εκεί μετά με την ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά .το κλεμενο το αγοράζεις αλλά μετά θα ξέρεις απο που προέρχετε αν αντέχεις οκ αν όχι ασε το , τα περισσότερα ποδήλατα τα κλέβουν απο αμέλεια του ιδιοκτήτη οσοτου κ πάλι πέφτουμε στο "φταίω κ εγώ".δύσκολα λοιπόν όσο εύκολο μπορεί να είναι η αγορά ενωσ κλεμενου άλλο τόσο κ να ζήσεις με την ιδέα. Το ποιο απλό είναι να τυπώσεις αφησακια κλάπηκε αυτό δίνετε αμοιβή μπας και απλά τότε δεν μπορείς να κατηγορήσεισ κάποιον έτσι

Θα προσπαθήσω να διορθώσω τις λέξεις και να τις βάλω σε μια σειρά προτάσεων κι όχι βουστροφηδόν γραφής για να διαβάσουμε την ουσία τους. Η γενική μου άποψη ωστόσο είναι ότι αυτό που μπόρεσα να διαβάσω πιο πάνω είναι ο αρτιότερος κώδικας λειτουργίας κλοπής-κλεπταποδοχής. Κι ο γράφων φυσικά φέρει τεράστια ευθύνη που τον προτείνει και ενθαρύνει όσους χάσανε ποδήλατα (που παρεμπιπτόντως τους θεωρεί και υπαίτιους) να τον υιοθετήσουν με όποιους απ’ τους προτεινόμενους τρόπους μπορούν.

1. Η αγορά είναι εναντίον μας, αν δεν αγοράσω εγώ, θα το πάρει κάποιος άλλος.
Ερμηνεία: η αγορά είναι εναντίον μας (φυσικά και εξυπακούεται!), αν δεν αγοράσω εγώ, θα το πάρει κάποιος άλλος (ηθελημένη αναμφίβολα μοιρολατρία και άνευ όρων και αρχών παράδοση στην αγορά που είναι βέβαια εναντίον μας).

2. Το πιο στάνταρ είναι να βρεις αστυνομικό να σκάσει εκεί με την ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά.
Ερμηνεία: Η ελπίδα αυτής της φράσης είναι τόσο ισχυρή όσο και ένα ταξίδι στον πλανήτη Άρη με καγιάκ

3. Το κλεμμένο το αγοράζεις, αλλά μετά θα ξέρεις από πού προέρχεται, αν αντέχεις οκ, αν όχι άσε το.
Ερμηνεία: Άμα αγοράσεις το κλεμμένο πρέπει να’χεις τα κατάλληλα ηθικά εντόσθια για να χωνέψεις την πράξη σου (ύψιστος βαθμός ευσυνειδησίας

4. Τα περισσότερα ποδήλατα τα κλέβουν από αμέλεια του ιδιοκτήτη, ωσότου και πάλι πέφτουμε στο “φταίω κι εγώ”.
Ερμηνεία: κάθε θύμα κλοπής είναι το λιγότερο ηλίθιος, μια και δεν πρόσεχε και προκάλεσε την τύχη του, κι έτσι “ωσότου” πέφτουμε στο “φταίω εγώ”. Τα λόγια είναι περιττά

5. Δύσκολα λοιπόν, όσο εύκολο μπορεί να είναι η αγορά ενός κλεμμένου, άλλο τόσο και να ζήσεις με την ιδέα.
Ερμηνεία: μπορείς να σηκώσεις το βαρύ αμάρτημα της κλεπταποδοχής; Εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατείς στα κάρβουνα

6. Το πιο απλό είναι να τυπώσεις αφισάκια κλάπηκε αυτό δίνεται αμοιβή μπας και απλά τότε δεν μπορείςνα κατηγορήσεις κάποιον έτσι.
Ερμηνεία: αμ δημοσιοποιείς πόσο ηλίθιος είσαι που έπεσες θύμα κλοπής, αμ τους πληρώνεις και το κάτι τι τους που κουράστηκαν οι άνθρωποι να στο κλέψουν και να στο φέρουν και πίσω και φυσικά το καλύτερο ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ???????!!!!!!! αμ αυτό πού το βάζεις??????!!!!!

Να’σαι καλά βρε scarpedico...μου έφτιαξες το κέφι. Ακόμα γελάω. Προτείνω να μπει το κείμενο μαζί με τα must see περί κλοπής. Πιο στυγνό δεν έχει γραφεί. Στυγνό, περιεκτικό και ουσιαστικό. Εύγε

Royal Oak
Εικόνα Royal Oak
Απών/απούσα

Γιατί όλα τα κείμενα που υποστηρίζουν τη “χαλαρότητα” στην ηθική στάση “αγοράζω κλεμμένα ποδήλατα” έχουν μια προγλωσσική ασάφεια;

Πρόταση: μαθήματα με φιλόλογο συγγραφής οριστικών προτάσεων με σαφήνεια και άποψη καθαρή. Οι επιλογές είναι δύο και είναι οι εξής:

1. ΑΓΟΡΑΖΩ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΑ
2. ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΩ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΑ.

Προτείνω δε ένα δημοψήφισμα πάνω στις δύο θέσεις εδώ στο site, έτσι σαν τις δημοσκοπήσεις βρε αδερφέ, να δούμε ποιος αγαπάει τον έξυπνο κλέφτη και ποιος τον ηλίθιο νοικοκύρη.

Γιατί εμένα μου κάνει μια συνεχή πολεμική απέναντι σ’ όποιον αγοράζει το ποδήλατό του κανονικά όλο αυτό το αλισβερίσι. Αλλιώς ας πούμε ντεκλαρέ ότι συμφέρει βρε αδερφέ το παζάρι κι ασε τους ηλίθιους νομοταγείς αγοραστές που δεν προσέχουν κι όλας, να το τροφοδοτούν.

Petaliaris
Εικόνα Petaliaris
Απών/απούσα

η αγορά κλεμένου, είναι γρουσουζάάά, και η αποδοχή του επίσης, είτε το γνωρίζει κάποιος είτε όχι !
Μεταφυσικά πάντα μιλώντας, είναι οι κατάρες και η γλωσσοφαγιά!
υπάρχει μιά έλξη, μιά δύναμη...(πέρα απο τον εσωτερικό, ηθικό κώδικα)

http://fishingtales-thanasis.blogspot.gr/2011_07_01_archive.html

αυτός που έκλεψε τα κουπιά,άν δε τα επιστρέψει ..να τα κάνει πατερίτσες !

Wicca
Απών/απούσα

LowInertia wrote:
Wicca wrote:
Το θέμα δεν είναι ότι αν δεν αγοράσουμε εμείς τα κλεμμένα ποδήλατα, δικά μας ή άλλων, θα πέσει έξω η "επιχείρηση". Όσο θα υπάρχουν κάποιοι που τα αγοράζουν, οι οποιοιδήποτε, τότε η "επιχείρηση" καλά θα κρατεί.

Το θέμα όμως είναι: Συμβάλουμε και εμείς, όντας παθόντες, και τα ( υποψήφια ) θύματα της όλης υπόθεσης,( γιατί τα δικά μας ποδήλατα κλέβουν, ή τα δικά μας ποδήλατα είναι υποψήφια για κλέψιμο), με τον όβολο μας στην διατήρηση της επιχείρησης;

Και πες ότι έβρισκες το ποδήλατο σου. Θα έδινες σε αυτόν που στο έκλεψε και άλλα πενήντα ευρώ; Δηλαδή από κλέφτη θα τον αναγόρευες σε "απαγωγέα";; Για σκέψου το λίγο..

Οντως, αυτη την κατασταση ...ομηριας δε την ειχα σκεφτει. Εχεις ενα point. Εσυ τι θα εκανες στη θεση μου?

Καλημέρα,
Αυτή η κατάσταση προϋποθέτει καταρχάς να βρεις το ποδήλατο σου στο παζάρι, άρα σημαίνει ότι έχεις πάει εκεί και ψάχνεσαι.
Εγώ στην θέση σου, αφού θα είχα κάνει ήδη καταγγελία στην αστυνομία για να υπάρχει, και αν είχα εντοπίσει το ποδήλατο στο παζάρι, θα πήγαινα με αστυνομικό να κάνω σικέ αγορά, και να γίνει σύλληψη. Ή θα έδειχνα τις αποδείξεις, ( το serial number π.χ) ότι το ποδήλατο είναι δικό μου για να τους συλλάβει επ' αυτοφόρω για οποιαδήποτε συναλλαγή. ( πες ότι το πούλαγε αυτός που το έκλεψε σε κάποιον άλλον- και ο άλλος κλεπταποδόχος είναι.. αφού τραβιέται εκεί ας μπλέξει στην τελική).

Σε τέτοιες περιπτώσεις θέλω να πω, η σωστότερη τακτική δεν είναι να κοιτάξουμε την πάρτη μας, ( μου κλέψαν το ποδήλατο, το βρήκα, θα δώσω λεφτά να το "αγοράσω" πάλι πίσω), αλλά να κοιτάξουμε να σταματήσουμε το κακό από εκεί που ξεκινάει.

Έχω καταλήξει στο εξής συμπέρασμα.
Για να σταματήσουν οι κλοπές, η τακτική είναι "Προσέχουμε για να έχουμε".

Κλειδώνουμε καλά, κλειδώνουμε σε μέρη που βλέπουμε το ποδήλατο, αν δούμε κάποιον και πειράξει το ποδήλατο μας ή το ποδήλατο κάποιου άλλου προσπαθούμε να εμποδίσουμε την κλοπή, αν εντοπίσουμε το ποδήλατο κάποιου άλλου ή το δικό μας σε παζάρι, πάμε με αποδείξεις και την αστυνομία ( και ναι το ρουφανεύουμε guys δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό σε αυτό), και σε κάθε περίπτωση λειτουργούμε σαν κοινότητα σε θέμα οποιασδήποτε κλοπής,.
Δηλαδή φυλάμε τα δικά μας ποδήλατα, φυλάμε και των διπλανών. Και δεν υποστηρίζουμε το παράνομο εμπόριο με κανέναν τρόπο. Είτε αυτό αφορά εμάς είτε άλλους.

scarpedico
Εικόνα scarpedico
Απών/απούσα

Royal Oak δεν κατάλαβα αν σου άρεσε τελικά η απλά θεωρείς ότι δεν πρέπει καν να πούμε αυτα που βλέπουμε, το πρόβλημα που συναντώ είναι ότι όλοι μας σχεδόν ασχολούμαστε σκεπτόμενοι τι μας κάνει η ζωή, ενώ τελικά χάνουμε την ουσία , δεν είπα ότι αυτα είναι οι μέγιστες λύσεις απλά εδώ που φτάσαμε είναι αυτα που μπορεί να πιάσουν στην πράξη .αν εγώ τα γράψω κ ο άλλος ακολουθήσει χωρίς να σκεφτεί δεν φταίω εγώ αλλά αυτός .Α μπαίνω απο κινητο κ εχω κ δισλεξια κρεμαστε με. Δεν έχουμε κάτι να χωρίσουμε απλά δεν συμφωνούμε μάλλον:)

scarpedico
Εικόνα scarpedico
Απών/απούσα

Royal Oak τα ξανά διάβασα αλλά δεν μπορώ να στα γράψω με παραπομπές συγνώμη. Μάλλον τα παρεξηγήσες προσωπικα είμαι κάθετα αντίθετος με τα κλεμμένα. Εκείνο στο τέλος με πείραξε λίγο , όταν εγώ σταμάτησα τον μελαμψο με το ακριβό ποδήλατο που τον ρώτησα αν έχει τα χαρτιά του ευτυχώς είδα κ φώναξα περαστικό αστυνομικό κ επιτόπου βρήκαμε τον ιδιοκτήτη καθώς έγινε πριν λίγο η κλοπή, αν μου έμενε στα χέρια το ποδήλατο πως θα το πήγαινα στην αστυνομία ?με την ψυχή στο στόμα μην με δείρουν κ με περάσουν για κλέφτη? Παω για μαλλί κ θα βγω με κούρεμα?μπορεί κάλλιστα να είμαι κλέφτης απλά αυτό δεν ισχύει πάντα υπάρχουν κ μ%%@κες σαν εμένα που αν μπορούν να βοηθήσουν επί τόπου το κάνουν. Επίσης απο ότι εχω δει οι περισσότεροι ψάχνουν τα κλεμμένα τους κ πληρώνουν κιόλας να τα πάρουν πίσω με αλλά λόγια μόνο εγώ δεν τους φταίω.θυμάμαι εποχές αλ/γατων που είχα βαρεθεί να αφήνω χαρτάκια σε άθλια κλειδωμένα ποδήλατα που έβλεπα .

Royal Oak
Εικόνα Royal Oak
Απών/απούσα

Scarpedico, πιθανά να γνωριζόμαστε κι όλας, αφού μιλάς για τα “χαρτάκια” των αλητόγατων.

Να χωρίσω δεν έχω τίποτα μαζί σου κι αυτό είναι σίγουρο.

Χαρτάκια των αλητόγατων αφήσαμε όλοι κι εδώ είναι η ουτοπία. Πόσα χαρτάκια ν’ αφήσει κανείς; Προσωπικά κάνω και προφορική καμπάνια και με κοιτάνε κι όλας περίεργα όσοι τους λέω όσα τους λέω. Έχει τύχει να μπω σε μαγαζί στην Πανεπιστημίου και να ρωτάω τίνος είναι το κακοδεμένο ποδήλατο.

Δεν είναι εκεί το θέμα. Το θέμα είναι να αφήσουμε με σαφήνεια τα μηνύματα που έχουν σημασία για όσους διαβάζουν και πορεύονται στην πόλη χωρίς πληροφόρηση για τους κινδύνους. Η στιγμή δε της κλοπής είναι τρομακτική. Πίστεψέ με. Δεν χρειάζεται να λέμε κάποιον ηλίθιο μετά την κλοπή. Νιώθει έτσι ούτως ή άλλως ακόμα κι αν δεν είναι.Με το να τον λέμε “υπαίτιο” τον κάνουμε ακόμα πιο ηλίθιο. Και σ’ αυτό πρέπει να συμφωνήσουμε ότι δεν είναι αποτελεσματικό σε κανένα επίπεδο.

Ακόμα κι αν αμέλησε κάποιος να κάνει κάτι σωστά, έστω και μια φορά ή ακόμα κι αν αφελώς πίστεψες τον ποδηλατά, που όταν αγόρασες το πρώτο σου ποδήλατο, σου πούλησε το συρματόσχοινο σαν το καλύτερο και μοναδικό εργαλείο ασφάλειας, σε κάθε περίπτωση, δεν γίνεσαι καλύτερος, άμα σε καταχερίζει κάποιος μετά την κλοπή, που έχεις υποστεί.

Εντυπωσιακό αυτό με τους αστυνομικούς, που σε βοηθάνε να πάρεις πίσω το κλεμμένο ποδήλατο. Ερώτημα; πόσα τέτοια έχουν γίνει; Είναι αρκετά για να τα κοινοποιούμε σαν ισχυρές πιθανότητες;

Κατέβαλα προσπάθεια να κατανοήσω το νόημα πίσω απ’ τα γραφόμενά σου. Δυσλεξική είμαι κι εγώ. Προσέχω πολύ και πάλι κάτι μου φεύγει. Δεν είναι όμως εκεί το ζήτημα πάλι.

Το ζήτημα είναι στο πώς παραθέτεις μία-μία και προοδευτικά σκέψεις και λογικές, που περιγράφουν αυτό που γίνεται. Το δέχεσαι σαν δεδομένο και τετελεσμένο, μολονότι δεν οδηγεί πουθενά. Είναι το κυρίαρχο.

Εγώ απ’ την άλλη, μιλώ για αλλαγή στον τρόπο σκέψης άρα και δράσης. Η διαφορά μας λοιπόν βρίσκεται στον τρόπο σκέψης. Κι αυτή η διαφορά γεννάει και διαφορά στον τρόπο πράξης.

Όσον αφορά στον τρόπο έκφρασης και τη δυσλεξία, εγώ έχω και το κουσούρι των μακροσκελών προτάσεων. Συνιστώ μικρές προτάσεις. Κι επειδή εμείς οι δυσλεξικοί βιαζόμαστε λιγουλάκι στο να καταγράψουμε τις χιλιάδες πιεστικές ιδέες στο κεφάλι μας. Μικρές προτάσεις και ασκήσεις αργού γραψίματος. Πάτα και κανένα διάστημα στο μεταξύ. Άλλαζε και παράγραφο. Πάνω απ’ όλα όμως γράφε καθαρά νοήματα κι όχι μπερδεμένα μισόλογα.

strouf
Εικόνα strouf
Απών/απούσα

πρίν λίγες μέρες, περπατώντας στο Hyde park, έπεσα πάνω σε ένα πλήθος ποδηλατών και ατυνομικών. Επρόκειτο γιά καμπάνια ενημέρωσης γιά τις κλοπές ποδηλάτων (από την αστυνομία παρακαλώ) και καταχώρησης των στοιχείων των ποδηλάτων σε αρχείο.
Δεν σκέφτηκα δυστυχώς να τραβήξω φωτογραφίες...
Υπήρχαν κάμποσες κομμένες κλειδαριές (είδα και ακριβά kryptonite) καθώς και κατασχεμένα εργαλεία (πλαγιοτροχοί μπαταρίας και ψαλίδια).
Επίσης, δωρεάν ή πληρώνοντας μικρή αμοιβή μπορούσες να καταχωρήσεις το ποδήλατο σου σε βάση δεδομένων (προσβάσιμη από όλα τα αστυνομικά οχήματα) και να προμηθευτείς ανεξίτηλα αυτοκόλητα γιά το ποδήλατο, ώστε να λειτουργούν αποτρεπτικά για την κλοπή.
Σε σχετικά ερώτησή μου, ο αστυνομικός απάντησε πως ελέγχουν παρατημένα ή κλειδωμένα γιά μέρες ποδήλατα, αλλά και ποδηλάτες καθ' οδόν!

1

1

Royal Oak
Εικόνα Royal Oak
Απών/απούσα

Αυτό είναι γνωστό καιρό. Όπως είναι γνωστό πως η αγγλική αστυνομία εκεί έχει ένα σημαντικό ρόλο στην ενημέρωση και την παρότρυνση σε ταυτοποίηση της χρήσης μέσω αυτού του συστήματος. Το είχαμε συζητήσει κι εμείς, αλλά αυτή η συνεργασία ποδηλατών-αστυνομίας μάλλον θεωρείται ανέφικτη εδώ στην Ελλάδα...

Επίσης μη ξεχνάμε ότι εκεί έχουν εδώ και καιρό βάλει πολιτικό στόχο το προμοτάρισμα της μετακίνησης με ποδήλατο με διάφορους τρόπους. Ο ρόλος της αστυνομίας στην ασφάλεια της χρήσης εντάσσεται στο σύνολο αυτών των προσπαθειών της χώρας που είναι ποικίλων μορφών. Καιρό τώρα πηγαινοέρχονται στο Άμστερνταμ για ανταλλαγή εμπειριών με μια χώρα που είναι η πρωτοπόρα των πρωτοπόρων και έχει και κοινά στοιχεία ως βορειοευρωπαϊκή χώρα με την Αγγλία.

Γνωστό επίσης είναι ότι εκεί αντί να “βοηθάνε” την κίνηση του αυτοκινήτου στο κέντρο της πόλης την μπλοκάρουν με ένα fee της σημαντικής τάξης των 5 λιρών. Μιλάμε ότι αν κάποιος θέλει να κινηθεί στο κέντρο πληρώνει πρώτα 5 λίρες (δηλαδή περίπου 1.5 φορές το ποσό σε ευρώ). Κι επειδή οι Άγγλοι έχουν περάσει στριμώγματα και στριμώγματα οικονομικά απ’ τον καιρό της Θάτσερ, κάτι τέτοια τα αποφεύγουν σαν το διάολο.

Γενικά μου κάνει ενδιαφέρον το να παρατηρούμε και να θαυμάζουμε ίσως όσα οι άλλοι κάνουν, αλλά σε επίπεδο εγχώριας προσαρμογής όσων έξω γίνονται, φοβάμαι ότι θέλει τεράστια δουλειά σε βάθος κι όχι πάντως την άνιση συμπεριφορά απ’ τη μια να θαυμάζουμε τι κάνουν κάπου έξω κι απ’ την άλλη να λέμε εδώ δεν γίνεται τούτο ή το άλλο κι εκεί να τελειώνει το θέμα.

Η ταπεινή μου γνώμη είναι και λέω ταπεινή, γιατί δεν έχω φάει πολλά καρβέλια στον αγώνα για το ποδήλατο, όπως άλλοι εδώ. Εγώ απλά στηρίζω με πάθος την αστική μετακίνηση παντού κι όλες τις ώρες και κατευθύνσεις. Η ταπεινή μου γνώμη λοιπόν είναι, πως ίσως θα έπρεπε το τάργκετ γκρούπ των αιτημάτων μας να κατευθυνθεί σε αιτήματα που να ισχυροποιούν περισσότερο τη “θέση” μας στην πόλη με την όποια υποδομή υπάρχει ή όπου αλλού ανάλογα με τα τοπικά δεδομένα.

Νομίζω ότι υπάρχει ένα αδιέξοδο στην αναγωγή σε υπέρτατη υπόθεση των κεντρικών προσπαθειών μέσα από μελέτες επιστημονικές, μέσα από συζητήσεις σε επίπεδο θεσμικών οργάνων, χωρίς να λαμβάνεται υπ’ όψιν το μέγιστο δεδομένο του άμεσου παρόντος, ότι πια είμαστε πολλοί και κινούμαστε παντού και πάντα. Δηλαδή τι να δει κανείς περισσότερο κυκλοφορώντας όχι πια σε στενόδρομους, αλλά και σε κεντρικές αρτηρίες. Προσωπικά πιστεύω ότι δεν πρέπει να φύγει απο’κει που είναι τώρα το ποδήλατο. Εκεί πρέπει να είναι. Ή τουλάχιστον κι εκεί κυρίως. Οι άξονες ποδηλατόδρομων είναι σημαντικοί, αλλά στο βαθμό που θα καθορίσουν την εξάπλωση του μέσου σε μια πόλη που δεν είναι δυνατόν να γίνουν ποδηλατόδρομοι παντού αυτό δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα.

Κι εννοώ ότι επειδή πια είμαστε πολλοί κι απ’ τους πολλούς, είναι πολλοί που δεν επικοινωνούν με την κεντρική δράση των ποδηλατισσών ή και άλλων ομάδων, παρά μόνο σε επίπεδο βόλτας και κοινωνικής συνάφιας, παρεΐτσας δηλαδή, νομίζω ότι μέχρι στιγμής ο ήλιος είναι ακόμα κρυμμένος από άποψη “φροντίδας” πολιτειακής για τη χρήση του ποδηλάτου.

Η θεμελιακή και καθοριστική τομή είναι η μετακίνηση εν γένει κι όχι το “ποδήλατο-παιχνίδι” της βόλτας εκ του ασφαλούς. Εκεί που ένα ποδήλατο διεκδικεί τη θέση του μέσα στη δεδομένη πόλη κι εκεί τίθεται όμως καθοριστικά το θέμα της ασφάλειας απ’ τις κλοπές. Πάνε πακέτο η εκτεταμένη χρήση με τα μέτρα ασφάλειας της χρήσης. Κι αυτά σίγουρα δεν μπορούν να αρκεστούν στη χρήση ενός καλού πέταλου, που σε ένα οκτάωρο δουλειάς για παράδειγμα και χωρίς άγρυπνο μάτι πάνω στο δεμένο ποδήλατο, όλα να είναι ευάλωτα.

Οι άρτιες ποδηλατικές υποδομές, που δίνουμε προτεραιότητα είναι ήδη εγκλωβισμένες σε διάφορα παιχνίδια, που εφάπτονται στο να μην σκιάξουμε τη χρήση αυτοκινήτου ή όπου γίνανε ποδηλατόδρομοι, έγινε κι ένας χορός από εξωγενή ισοζύγια.

Γιατί λοιπόν κανείς να νοιαστεί για την ασφάλεια της χρήσης, όταν η χρήση η ίδια είναι ακόμα κάτω απ’ το πρωταθλητικό βάθρο κοιτώντας στη θέση, που θέλει αυτή να καταλάβει ή θα έπρεπε να είχε καταλάβει ένα ωραίο αυτοκίνητο;

Ρεζουμέ; 1. Διεκδίκηση να γίνει η μετακίνηση με ποδήλατο πρωταρχικός στόχος, 2. Οργάνωση μηχανισμών ασφάλειας. Κι επειδή όλα αυτά διαφοροποιούνται αρκετά με όσα ισχύουν για την χρήση μοτοσυκλέτας και αυτοκινήτου, να συνεργαστούμε για την εξειδίκευση των όποιων μέτρων, που θα μας επιτρέπουν να υπάρχουμε σαν πρωταγωνιστές στην αστική μετακίνηση κι όχι σαν ένα κακό που η μόδα έχει επιβάλει στους δρόμους της πόλης.

contact