έχετε αντιληφθεί ότι το ατύχημα έγινε στην διάβαση και άρα πριν το φανάρι ??????
Μπορεί ο τύπος να είχε πρόθεση να περάσει το κόκκινο, ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΟΧΙ, να ήθελε απλώς να βρεθεί μπροστά απο το λεωφορείο ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΜΑΣ !!!!.
Εκτός και αν υπάρχει ποδηλάτης που θα περιμένει στην Λιοσίων, στο φανάρι, πίσω απο το Λεωφορείο, να εισπνεύσει χαρωπός στην εκκίνηση, βαθειά στα πνευμόνια του, τα καυσαέρια εκκίνησης του Λεωφορείου.
Ήταν απρόσεκτος? Ήταν, όπως ήταν και η alepouda (βλέπε παραπάνω), που έπαθε και έμαθε!!!!
Τό έγκλημα ποιό ήταν???
"Ωστόσο δεν φάνηκε να αντιλαμβάνεται ότι θα ήταν υποχρέωσή του να με συνοδέψει ούτε καν να αφήσει τα στοιχεία του. Εγώ του ζήτησα ένα τηλέφωνο. Αυτή τη μειωμένη συναίσθηση ευθύνης είναι που δεν μπορώ να αποδεχτώ και αυτός είναι και ο λόγος που τον αναζητώ. Αν μη τι άλλο, οφείλει να ξέρει!! Η μειωμένη συναίσθηση ευθύνης είναι που κάνει κατά τη γνώμη μου τους ανθρώπους επικίνδυνους."
κραυγάζει πνιγμένη απο τό δίκιο η παθούσα. Αυτό είναι που εξοργίζει και μένα. Έχεις αντίρηση KaOs ????
εγώ προσωπικά κάνω ποδήλατο γιατί μ΄αρέσει και το ευχαριστιέμαι. Κυκλοφορώ στο κέντρο της Αθήνας για να πάω στη δουλιά μου, και σε άλλα μέρη.
Σταματάω στα κόκκινα. Τώρα αν κάποιοι την έχουν δει νίντζα ή πολεμιστές ή μαχητές της ασφάλτου και βλέπουν το κυκλοφοριακό τοπίο της Αθήνας, το οποίο πράγματι είναι χαοτικό, ως πεδίο μάχης όπου μπορούν να εφαρμόζουν την τέχνη του πολέμου, τότε να ξέρουν ότι η κάθε στιγμή ενός πολεμιστή μπορεί να είναι και η τελευταία του στην καλύτερη περίπτωση' στην χειρότερη πληρώνουν κ΄άλλοι.
Όσο για αυτούς που δικαιολογούν τα πάντα με την έλλειψη υποδομών να συμφωνήσω κ΄εγώ. Όμως και το φανάρι είναι μια υποδομή, αλλά δε το σεβόμαστε γιατί περιμένουμε πρώτα να φτιαχτούν υποδομές τύπου Ολλανδίας και Γερμανίας. Η αλήθεια είναι ότι όσοι δεν σταματούν στο κόκκινο το κάνουν μονο και μόνο γιατί το φανάρι σου κόβει τη φόρα και πρέπει να ξεκινήσεις από την αρχή το πεταλάρισμα. Τι να κάνουμε όμως ο δρόμος δεν είναι πιστά.
Πιστεύω πως σ’ αυτή τη συζήτηση το θέμα είναι ο “φυγάς” των ευθυνών του, ο γι’ αυτό “επικίνδυνος” ποδηλάτης, να καταλάβει το λάθος του και να συμπαρασταθεί στο θύμα του ατυχήματος, στο οποίο μας αρέσει ή όχι ήταν ο ένας και μοναδικός, που δυστυχώς προκάλεσε κακό.
Άθελά του ή όχι δεν είναι το θέμα. Η ίδια η παθούσα μας καταδεικνύει το ήθος του ζητήματος. Δεν είναι το θέμα η τιμωρία ή ό,τι άλλο σχετικό. Το τηλέφωνο που δεν απαντάει είναι το θέμα και η εξαφάνιση του.
Το αν σεβόμαστε το κόκκινο ή όχι “παίζεται” σε άλλη συζήτηση. Ας βοηθήσουμε τον ποδηλάτη, να “φύγει" απ΄τη θέση του “φυγά” και να “φανερωθεί" στη θέση του “υπεύθυνου”.
Αυτό κατά τη γνώμη μου βοηθάει τη δυναμική μιας ποδηλατικής κοινότητας. Ας κρατήσουμε την συζήτηση στην επικαιρότητα ώσπου ο άνθρωπος αυτός να αδράξει την ευκαιρία να αποδείξει πως είναι άξιος να πάρει τις ευθύνες του.
Το πόσο “κάγκουρας” ή όχι είναι κάποιος δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Δεν ήταν κανείς μας εκεί. Ή ήταν;
Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες ότι το θέμα μας δεν είναι το κόκκινο, αλλά η στάση του ποδηλάτη. Την άποψη μου για τη στάση του ποδηλάτη την έχω αναφέρει. Ωστόσο και η άλλη κουβέντα έχει ενδιαφέρον, κυρίως διότι πρέπει να είναι στόχος μας να διεκδικήσουμε μία άλλη κυκλοφοριακή οργάνωση μέσω του ΚΟΚ στην οποία ο ποδηλάτης θα είναι πρωταγωνιστής στην άσφαλτο και όχι παρείσακτος:
diopan wrote:
Η αλήθεια είναι ότι όσοι δεν σταματούν στο κόκκινο το κάνουν μονο και μόνο γιατί το φανάρι σου κόβει τη φόρα και πρέπει να ξεκινήσεις από την αρχή το πεταλάρισμα. Τι να κάνουμε όμως ο δρόμος δεν είναι πιστά.
Δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος. Ο κυριότερος λόγος είναι ότι το ποδήλατο έχει πολύ μικρότερη επιτάχυνση από τα άλλα οχήματα και εμποδίζει αρκετά στην εκκίνηση με αποτέλεσμα να δημιουργεί πολύ μεγάλα προβλήματα και άγχος στον αναβάτη, ιδιαίτερα αν υπάρχει κάποιο βαρύ όχημα πίσω μας. Προσωπικά στις λεωφορειολωρίδες όταν με πιάνει φανάρι είμαι τύπος και υπογραμμός, κάθομαι πίσω από το λεωφορείο και περιμένω να ξεκινήσει, διότι ξέρω ότι θα με προσπεράσει παρακάτω, το οποίο είναι δύσκολο για το λεωφορείο, ειδικά όταν οι άλλες λωρίδες είναι πιασμένες. Το αποτέλεσμα είναι να μου έρχεται όλοι οι μπόχα του στη μούρη όταν ξεκινάει με αποτέλεσμα να νιώθω (στιγμιαία) ιδιαίτερα ταπεινωμένος και δυσαρεστημένος με την επιλογή μου. Αν ο δρόμος είναι κατηφορικός, έχει στάση παρακάτω και ξέρω ότι δε θα το εμποδίσω, προσπαθώ (αν και στην πλειονότητα των φαναριών είναι αδύνατον για την ασφάλειά μου) να ξεκινήσω πριν από τα υπόλοιπα οχήματα και συμπεριφέρομαι όπως ακριβώς οι πεζοί (για το λόγο αυτό είμαι και πολύ κοντά στο πεζοδρόμιο, μεταμορφώνομαι δηλαδή στιγμιαία σε "πεζό"). Τώρα όλα αυτά είναι όχι μόνο πολύ δύσκολο να τα εξηγήσω στα παιδιά μου, αλλά και επικίνδυνο. Όταν είμαι μαζί με τα παιδιά (είναι νήπια) τους εξηγώ ότι στο κόκκινο σταματάμε και στο πράσινο περνάμε και είμαι πάλι τύπος και υπογραμμός για να μην παίρνουν λάθος μηνύματα (τα λόγια μας πρέπει να ταιριάζουν με τις πράξεις μας), ώστε να έχουν συνείδηση (όπως έχω εγώ) ότι όταν παραβιάζουμε το σηματοδότη κάνουμε μία παράβαση που θέτει σε κίνδυνο τη ζωή τη δική μας και των άλλων.
VAkt wrote:
kathanas wrote:
2) Οδηγεί ένα μηχάνημα πολύ πιο δολοφονικό από το ποδήλατο και δεν δικαιούται να κάνει τις ίδιες σκέψεις με εμένα.
παρέμβαση....
Τον παπά του χωριού που έχω καταγωγή, τον χτύπησε ποδήλατο και όπως έπεσε (μεγάλος άνθρωπος δεν μπορεσε να κρατηθεί) χτύπησε τον αυχένα του στο κράσπεδο του πεζοδρομίου….ακαριαίος θάνατος οπότε όπως καταλαβαίνεις όλα είναι σχετικά…..
Γι' αυτό χρησιμοποίησα και τον όρο "πιο δολοφονικό"
Πιστεύω πως σ’ αυτή τη συζήτηση το θέμα είναι ο “φυγάς” των ευθυνών του, ο γι’ αυτό “επικίνδυνος” ποδηλάτης, να καταλάβει το λάθος του και να συμπαρασταθεί στο θύμα του ατυχήματος, στο οποίο μας αρέσει ή όχι ήταν ο ένας και μοναδικός, που δυστυχώς προκάλεσε κακό.
Άθελά του ή όχι δεν είναι το θέμα. Η ίδια η παθούσα μας καταδεικνύει το ήθος του ζητήματος. Δεν είναι το θέμα η τιμωρία ή ό,τι άλλο σχετικό. Το τηλέφωνο που δεν απαντάει είναι το θέμα και η εξαφάνιση του.
Το αν σεβόμαστε το κόκκινο ή όχι “παίζεται” σε άλλη συζήτηση. Ας βοηθήσουμε τον ποδηλάτη, να “φύγει" απ΄τη θέση του “φυγά” και να “φανερωθεί" στη θέση του “υπεύθυνου”.
Αυτό κατά τη γνώμη μου βοηθάει τη δυναμική μιας ποδηλατικής κοινότητας. Ας κρατήσουμε την συζήτηση στην επικαιρότητα ώσπου ο άνθρωπος αυτός να αδράξει την ευκαιρία να αποδείξει πως είναι άξιος να πάρει τις ευθύνες του.
Το πόσο “κάγκουρας” ή όχι είναι κάποιος δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Δεν ήταν κανείς μας εκεί. Ή ήταν;
Γλυκιά Royal Oak καλημέρα.
Το άστοχο είναι ο τίτλος 'Αναζητείται επικίνδυνος ποδηλάτης'.
Το θέμα κόκκινο κολλάει παντού (χρώμα υποχρέωσης,χρώμα πάθους,χρώμα...ομάδας,χρώμα αίματος).
Πάνω απ'όλα να γίνει γρήγορα καλά η κυρία.
Αν πιάσουμε την σκληρή γλώσσα των δεδομένων θα δούμε πως υπάρχει μια πλευρά μόνο.Δεν μπορώ να δω στην ιστορία πέρα από τον τραυματισμό τίποτα άλλο.Δεν μπορώ να δω φυγά,επικίνδυνο,θύτη,ένοχο παρά μόνο ένα σοβαρό τραυματισμό.Δεν είμαι δικαστής και δεν έχω όλα τα στοιχεία για να πω πως αυτός ο Χ είναι ο ένοχος.
Άκου.
Το ΄89 είμαι με το μοτόρι στην αρχή της Σταδίου.Απεργίες στα ΜΜΜ,χαμός στους δρόμους.Ανεβαίνω με προσοχή και από το μηδέν,από το τίποτα,πετάγεται στον δρόμο μια κοπελιά,παγώνει και κάνει τρελά μέσα στον δρόμο(δεξιά-αριστερά/σταματά).Πέφτω κάτω,σβούρες το μοτόρι,τούμπες ο Vale (όλα αυτά με μηδέν ταχύτητα).Η νεαρά σκάει κάτω με μικρή επαφή στο φτερό του μοτορίου και χτυπάει πόδι(στραμπούληγμα).
Το τι τσαντιά,μπουνιά,κλωτσιά έφαγα από πεζούς δε λέγεται.Αλήτη,τσαντάκια,πρεζάκια και πολλά άλλα αυτά που άκουσα.Με γλύτωσε η νεαρά από το μένος των αγανακτισμένων(-Δεν φταίει το παιδί κλπ κλπ).Ανεβαίνουμε στο μοτόρι και πάμε στις πρώτες βοήθειες (Γ Σεπτεμβρίου).
Βλέπω όργανο στην είσοδο,κλάνω μέντες αλλά βράχος ο Vale.Με τη νεαρά ευτυχώς όλα καλά. Σημ.Ήθελα το τηλέφωνο της(σταθερό/κινητά δεν είχαμε ακόμα), αλλά δεν πήρα...δεν ήθελε και το δικό μου(την τύχη μου μέσα).Με έδιωξε μετά από κάποια ώρα.
Τι θέλω να πω με τα παραπάνω;
Εκτός ότι είμαι άσχημος και η νεαρά δεν ήθελε να με ξέρει,όλοι όσοι είχαν δει ή όχι το συμβάν έβγαλαν απόφαση,ένας ήταν ο ένοχος.Ο αλήτης με το μοτόρι.
Αυτό λέω σαν Χ. / Σκέψου τώρα που βλέπουμε μόνο μερικά στοιχεία.Και δεν είμαστε δικαστές για να πούμε περί ενόχου και περί του ηθικού της ιστορίας.
Αν δε δω όλες τις πλευρές θα λέω μόνο τα αυτονόητα.
Όταν είσαι στο δρόμο με το ποδήλατο πρέπει να τηρείς τον ΚΟΚ.
Μία φορά παραβίασα μονόδρομο και έπεσα σε αυτοκίνητο (δεν έπαθα τίποτα αλλά πήρα το μάθημά μου).
Είμαστε πιο ευάλωτοι από τους υπόλοιπους και θέλει τριπλή προσοχή!!! Η ιστορία αυτή δείχνει ότι όχι μόνο κακό κάνουμε στον εαυτό μας αλλά και στους άλλους
Άστα αυτά ρε ! Χαλβάδιαζες το κορίτσι και έπαθες το κλασικό, παω όπου πάνε τα μάτια μου (ή αλλιώς το μάτι με τράβηξε το τιμόνι δεν με τράβηξε) και αντί να την ρίξεις με τα λόγια την έριξες με το μπροστινό φτερό !
Άστα αυτά ρε ! Χαλβάδιαζες το κορίτσι και έπαθες το κλασικό, παω όπου πάνε τα μάτια μου (ή αλλιώς το μάτι με τράβηξε το τιμόνι δεν με τράβηξε) και αντί να την ρίξεις με τα λόγια την έριξες με το μπροστινό φτερό !
Λες ρε συ;
Να κάνω το παγώνι;
Ναι,η αλήθεια είναι πως ήταν φοβερό παιδί.
Όλο φροντίδα ήταν ο Vale.
Vale, οι λέξεις φυγάς κλπ είναι σε εισαγωγικά κι αυτό αποσκοπεί να δώσει αρνητική έμφαση σε τέτοιου είδους στάση κι αντιμετώπιση του “επικίνδυνου” ποδηλάτη. Οπότε;
Κόκκινο με μαύρο φοράω κατά κανόνα διαχρονικά. Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Ειδικά με έθνικ στοιχεία. Σκουλαρίκια με κοράλια (μανία με την Θιβετιανή κουλτούρα). Κασκώλ. Πασμίνες. Γάντια. Κόκκινο κραγιόν. Πάντα σε φόντο μαύρο.
Το άλλο κόκκινο τώρα. Κόκκινο κι εγώ παραβιάζω, όπου δεν κινδυνεύει κανείς. Φαντάσου να είσαι σε άδειο δρόμο και να περιμένεις το απόλυτο κενό επί ώρα. Ομολογώ ότι, όπου μπορώ, γλυτώνω, ό,τι μπορώ. Κι ανάποδα θα πάω, αλλά όχι κατα κανόνα. Όπου αυτό είναι εφικτό χωρίς κίνδυνο.
Και αν μου τύχαινε, να χτυπήσω κάποιον και να “φύγω” απ’ την ευθύνη μου, θα ευγνωμονούσα αυτόν, που θα με βοηθούσε να δω, πώς θα έπρεπε να είχα συμπεριφερθεί.
ΥΠΕΡΒΑΣΗ! Μας είναι γνωστή η λέξη. Πολύ της μοδός. Μας είναι γνωστό το νόημα και η εμπειρία πίσω απ’ τη λέξη; Πολύ κοπιώδης η δεύτερη και με τεράστιο ρίσκο για αποτυχία, απλά γιατί εμπλέκονται πολλοί παράγοντες εκτός απ’ τη θέλησή μας και τη δυνατότητά μας.
Αλλά πάλι εγώ είμαι εγώ κι ο άλλος είναι ο άλλος. Κι όπως λέει κι ο kaos, αν αυτά γράφονται, απλά όπως τώρα, αυτό το ωραίο μεσημεράκι, χωρίς να υπερβαίνει κανείς το γράψιμό τους με κάποιου είδους έμπρακτη επιβεβαίωση, ε, τότε είναι ανούσιο και βαρετό.
Αν πιάσουμε την σκληρή γλώσσα των δεδομένων θα δούμε πως υπάρχει μια πλευρά μόνο.Δεν μπορώ να δω στην ιστορία πέρα από τον τραυματισμό τίποτα άλλο.Δεν μπορώ να δω φυγά,επικίνδυνο,θύτη,ένοχο παρά μόνο ένα σοβαρό τραυματισμό.Δεν είμαι δικαστής και δεν έχω όλα τα στοιχεία για να πω πως αυτός ο Χ είναι ο ένοχος.
όχι Vale 46, υπάρχει ενοχή !
Ο ΤΥΠΟΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΊΝΕΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ εφόσον είχε τραυματιστεί.
και σε αυτό νομίζω ότι θα πρέπει να καταλήξει αυτή η κουβέντα, έτσι θα έχουμε πάει μπροστά.
vale μολόγατα ... ο τραυματισμός και η εγκατάλειψη της κυρίας δεν ήταν ένας έμμεσος τρόπος.. να πάρεις εκδίκηση για την πιτσιρίκα;.. ...έχουμε μάτια και διαβάζουμε...
Περαστικά στην κυρία και γρήγορα όρθια / να είναι πάντα καλά.
Αγαπητέ Tiger-1 εσύ περνάς κόκκινο;
Ή εάν σε ρώταγε ένας πιτσιρίκος τι να κάνει,τι θα του απαντούσες;
Αν πω για φατρίες καλύτερα να πω αγέλες / έτσι είναι αλλά μην τα νομιμοποιούμε όλα.
Tiger-1 wrote:
Σταματήστε λοιπόν κάποιοι να γίνεστε γραφικοί και να ευαγγελίζεστε να μην περνούν ποτέ οι ποδηλάτες με κόκκινο κλπ. Είχε δίκιο όποιος είπε οτι είστε ποδηλάτες του πληκτρολογίου όσοι το κάνετε. Πηγαίνετε να τα πείτε αυτά στο Μόναχο, όχι στην Αθήνα. Και κάντε όσο πιο πολλά χιλιόμετρα μπορείτε, κάνει καλό (αυτό ισχύει για όλους μας. )
Σεβασμός στους συμπολίτες μας, και πολλή πολλή προσοχή στους δρόμους παιδιά.
Σημ.Οι ηθικολογίες είναι αστείες δεν είμαι του χώρου περί ηθικής των πραγμάτων.
Σημ.2 Και στην παράβαση έρχεται ο νόμος. Ο νόμος, η κρατική αγκαλιά (και εμείς βεβαίως-βεβαίως) δίδαξαν στους νέους το πράσινο και το κόκκινο και όλα τα του τσελεμεντέ.
Φίλε Vale,
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι, προς αποφυγή παρεξήγησης. Θεωρώ απλά προφανές οτι για οποιοδήποτε άλλο μεταφορικό μέσο (αμάξι, μηχανή, παπί, κλπ) το κόκκινο είναι ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟ.
Σε έναν πιτσιρικά δεν θα πρότεινα ποτέ να περνάει με κόκκινο. Δεν θα διαχώριζα μεταφορικά μέσα, απλά δεν θα του έλεγα να περνάει με κόκκινο γενικά.
Πιστευώ οτι, στα 44 μου, μετά από όσα έχω κάνει στους δρόμους και στις πίστες όλα αυτά τα χρόνια με αμάξια και μηχανές (συμπεριλαμβάνοντας ένα παρά λίγο θανατηφόρο ατύχημα με το Husqvarna μου πριν 5 χρόνια), μπορώ να ελπίζω οτι η φωνή μου θα έχει κάποια βαρύτητα σε έναν πιτσιρικά που τώρα μαθαίνει την ζούγκλα των δρόμων, και θέλει να εκφράσει την εκρηκτικότητά του χωρίς να σκοτωθεί. Τονίζω το ελπίζω, καθότι κανένας δεν μας έχει δώσει το δικαίωμα να πατρονάρουμε τους άλλους, ούτε τους πιτσιρικάδες, ούτε τους λιγότερο έμπειρους από εμάς.
Η θέση μου σχετικά με το ποδήλατο στους δρόμους (και τονίζω μόνο με το ποδήλατο) είναι οτι ο καθένας οδηγεί βάσει της εμπειρίας και της ικανότητάς του, και δεν υπάρχουν αυστηροί κανόνες σωστού ή λάθους, με την απαραίτητη προυπόθεση του σεβασμού στους άλλους και την προστασία του εαυτού του και των άλλων στον δρόμο..
Αν μου επιτρέπετε από την εμπειρία μου, και σαν παθόντα (παρά τρίχα μοιραίου) να κάνω μια και μόνη προτροπή κοινή σε όλους τους χρήστες του δρόμου, ανεξάρτητα μέσου:
ΜΗΝ ΑΝΕΒΑΖΕΤΕ ΑΔΡΕΝΑΛΙΝΗ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ. ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ. ΕΚΤΟΝΩΘΗΤΕ ΑΛΛΟΥ.
Φιλικά προς όλους. Καλές πεταλιές, και διασκεδάστε το ποδήλατο, είναι (μετά το σεξ πάντα ) οτι καλύτερο...
Πιστευώ οτι, στα 44 μου, μετά από όσα έχω κάνει στους δρόμους και στις πίστες όλα αυτά τα χρόνια με αμάξια και μηχανές (συμπεριλαμβάνοντας ένα παρά λίγο θανατηφόρο ατύχημα με το Husqvarna μου πριν 5 χρόνια), μπορώ να ελπίζω οτι η φωνή μου θα έχει κάποια βαρύτητα σε έναν πιτσιρικά που τώρα μαθαίνει την ζούγκλα των δρόμων, και θέλει να εκφράσει την εκρηκτικότητά του χωρίς να σκοτωθεί. Τονίζω το ελπίζω, καθότι κανένας δεν μας έχει δώσει το δικαίωμα να πατρονάρουμε τους άλλους, ούτε τους πιτσιρικάδες, ούτε τους λιγότερο έμπειρους από εμάς.
Αν μου επιτρέπετε από την εμπειρία μου, και σαν παθόντα (παρά τρίχα μοιραίου) να κάνω μια και μόνη προτροπή κοινή σε όλους τους χρήστες του δρόμου, ανεξάρτητα μέσου:
ΜΗΝ ΑΝΕΒΑΖΕΤΕ ΑΔΡΕΝΑΛΙΝΗ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ. ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ. ΕΚΤΟΝΩΘΗΤΕ ΑΛΛΟΥ.
Στα γρήγορα να πω (είμαι εκτός έδρας). Φίλε Tiger-1 έτσι είναι δεν λέω τίποτα.
Σημ. Και να "σφαχτούμε" στο μέλλον(λέω ρε συ,αν) είσαι ωραίος.Τέλος.
Τα λέμε.
Ας μη γελιόμαστε. Σε μια κοινωνία η οποία βρίσκεται σε τέτοια παρακμή οι ποδηλάτες δε μπορούμε να αποτελούμε εξαίρεση. Ο καθένας κοιτάει την πάρτη του. Μπορεί να μας αλλάζει λίγο ο αέρας της ελευθερίας που φυσάει όταν βρισκόμαστε πάνω στη σέλα αλλά δεν μπορεί να μας κάνει και καλύτερους ανθρώπους
Να ζητησει την αποζημιωση απο τους διφορους ``ειδικους`` της τηλεορασης τυπου σταθακης,στραττισινο κλπ που εμαθαν στο λαο οτι ``ο πεζος εχει παντα δικιο```
Ο πεζος εχει παντα δικιο αλλα προσεχει να μην το διεκδικησει γιατι θα ειναι η στο καρτσακι ή στο χωμα!!!
σήμερα, 1,5 μήνα μετα το ατύχημα, η Χ.Δ εκτός του οτι έχει διαγνωστει επίσημα κάταγμα στο σπόνδυλο στην μέση, υποφέρει απο απίστευτους ιλλίγγους. Οι ίλλιγγοι ώρες ώρες είναι τόσο ισχυροί που δεν μπορεί ούτε το κεφάλι να κουνήσει. Αυτό το ατύχημα υπέβαλλε την μητέρα μου - διοτι για την μητέρα μου πρόκειται- σε μια απίστευτη ταλαιπωρία. Έχει αναγκαστεί να λείπει από την δουλειά της και τα καθήκοντά της, και το μόνο που μπορεί να κάνει ειναι ΥΠΟΜΟΝΗ να περάσει το κάταγμα και οι ίλλιγοι - οι οποίοι είναι ιδιαίτερα βασανιστικοί.
να λοιπόν που ένα ποδήλατο, εκτός του οτι συχνά κινδυνεύει στην άσφαλτο απο ασυνειδητους οδηγούς αυτοκινήτων - μπορεί να προκαλέσει σε πεζό εξισου σοβαρό ατύχημα...
ευχαριστούμε το σάητ των ποδηλατών και όλους εσάς για τις ευχές σας
έχετε αντιληφθεί ότι το ατύχημα έγινε στην διάβαση και άρα πριν το φανάρι ??????
Μπορεί ο τύπος να είχε πρόθεση να περάσει το κόκκινο, ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΟΧΙ, να ήθελε απλώς να βρεθεί μπροστά απο το λεωφορείο ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΜΑΣ !!!!.
Εκτός και αν υπάρχει ποδηλάτης που θα περιμένει στην Λιοσίων, στο φανάρι, πίσω απο το Λεωφορείο, να εισπνεύσει χαρωπός στην εκκίνηση, βαθειά στα πνευμόνια του, τα καυσαέρια εκκίνησης του Λεωφορείου.
Ήταν απρόσεκτος? Ήταν, όπως ήταν και η alepouda (βλέπε παραπάνω), που έπαθε και έμαθε!!!!
Τό έγκλημα ποιό ήταν???
"Ωστόσο δεν φάνηκε να αντιλαμβάνεται ότι θα ήταν υποχρέωσή του να με συνοδέψει ούτε καν να αφήσει τα στοιχεία του. Εγώ του ζήτησα ένα τηλέφωνο. Αυτή τη μειωμένη συναίσθηση ευθύνης είναι που δεν μπορώ να αποδεχτώ και αυτός είναι και ο λόγος που τον αναζητώ. Αν μη τι άλλο, οφείλει να ξέρει!! Η μειωμένη συναίσθηση ευθύνης είναι που κάνει κατά τη γνώμη μου τους ανθρώπους επικίνδυνους."
κραυγάζει πνιγμένη απο τό δίκιο η παθούσα. Αυτό είναι που εξοργίζει και μένα. Έχεις αντίρηση KaOs ????
εγώ προσωπικά κάνω ποδήλατο γιατί μ΄αρέσει και το ευχαριστιέμαι. Κυκλοφορώ στο κέντρο της Αθήνας για να πάω στη δουλιά μου, και σε άλλα μέρη.
Σταματάω στα κόκκινα. Τώρα αν κάποιοι την έχουν δει νίντζα ή πολεμιστές ή μαχητές της ασφάλτου και βλέπουν το κυκλοφοριακό τοπίο της Αθήνας, το οποίο πράγματι είναι χαοτικό, ως πεδίο μάχης όπου μπορούν να εφαρμόζουν την τέχνη του πολέμου, τότε να ξέρουν ότι η κάθε στιγμή ενός πολεμιστή μπορεί να είναι και η τελευταία του στην καλύτερη περίπτωση' στην χειρότερη πληρώνουν κ΄άλλοι.
Όσο για αυτούς που δικαιολογούν τα πάντα με την έλλειψη υποδομών να συμφωνήσω κ΄εγώ. Όμως και το φανάρι είναι μια υποδομή, αλλά δε το σεβόμαστε γιατί περιμένουμε πρώτα να φτιαχτούν υποδομές τύπου Ολλανδίας και Γερμανίας. Η αλήθεια είναι ότι όσοι δεν σταματούν στο κόκκινο το κάνουν μονο και μόνο γιατί το φανάρι σου κόβει τη φόρα και πρέπει να ξεκινήσεις από την αρχή το πεταλάρισμα. Τι να κάνουμε όμως ο δρόμος δεν είναι πιστά.
Πιστεύω πως σ’ αυτή τη συζήτηση το θέμα είναι ο “φυγάς” των ευθυνών του, ο γι’ αυτό “επικίνδυνος” ποδηλάτης, να καταλάβει το λάθος του και να συμπαρασταθεί στο θύμα του ατυχήματος, στο οποίο μας αρέσει ή όχι ήταν ο ένας και μοναδικός, που δυστυχώς προκάλεσε κακό.
Άθελά του ή όχι δεν είναι το θέμα. Η ίδια η παθούσα μας καταδεικνύει το ήθος του ζητήματος. Δεν είναι το θέμα η τιμωρία ή ό,τι άλλο σχετικό. Το τηλέφωνο που δεν απαντάει είναι το θέμα και η εξαφάνιση του.
Το αν σεβόμαστε το κόκκινο ή όχι “παίζεται” σε άλλη συζήτηση. Ας βοηθήσουμε τον ποδηλάτη, να “φύγει" απ΄τη θέση του “φυγά” και να “φανερωθεί" στη θέση του “υπεύθυνου”.
Αυτό κατά τη γνώμη μου βοηθάει τη δυναμική μιας ποδηλατικής κοινότητας. Ας κρατήσουμε την συζήτηση στην επικαιρότητα ώσπου ο άνθρωπος αυτός να αδράξει την ευκαιρία να αποδείξει πως είναι άξιος να πάρει τις ευθύνες του.
Το πόσο “κάγκουρας” ή όχι είναι κάποιος δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Δεν ήταν κανείς μας εκεί. Ή ήταν;
Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες ότι το θέμα μας δεν είναι το κόκκινο, αλλά η στάση του ποδηλάτη. Την άποψη μου για τη στάση του ποδηλάτη την έχω αναφέρει. Ωστόσο και η άλλη κουβέντα έχει ενδιαφέρον, κυρίως διότι πρέπει να είναι στόχος μας να διεκδικήσουμε μία άλλη κυκλοφοριακή οργάνωση μέσω του ΚΟΚ στην οποία ο ποδηλάτης θα είναι πρωταγωνιστής στην άσφαλτο και όχι παρείσακτος:
Δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος. Ο κυριότερος λόγος είναι ότι το ποδήλατο έχει πολύ μικρότερη επιτάχυνση από τα άλλα οχήματα και εμποδίζει αρκετά στην εκκίνηση με αποτέλεσμα να δημιουργεί πολύ μεγάλα προβλήματα και άγχος στον αναβάτη, ιδιαίτερα αν υπάρχει κάποιο βαρύ όχημα πίσω μας. Προσωπικά στις λεωφορειολωρίδες όταν με πιάνει φανάρι είμαι τύπος και υπογραμμός, κάθομαι πίσω από το λεωφορείο και περιμένω να ξεκινήσει, διότι ξέρω ότι θα με προσπεράσει παρακάτω, το οποίο είναι δύσκολο για το λεωφορείο, ειδικά όταν οι άλλες λωρίδες είναι πιασμένες. Το αποτέλεσμα είναι να μου έρχεται όλοι οι μπόχα του στη μούρη όταν ξεκινάει με αποτέλεσμα να νιώθω (στιγμιαία) ιδιαίτερα ταπεινωμένος και δυσαρεστημένος με την επιλογή μου. Αν ο δρόμος είναι κατηφορικός, έχει στάση παρακάτω και ξέρω ότι δε θα το εμποδίσω, προσπαθώ (αν και στην πλειονότητα των φαναριών είναι αδύνατον για την ασφάλειά μου) να ξεκινήσω πριν από τα υπόλοιπα οχήματα και συμπεριφέρομαι όπως ακριβώς οι πεζοί (για το λόγο αυτό είμαι και πολύ κοντά στο πεζοδρόμιο, μεταμορφώνομαι δηλαδή στιγμιαία σε "πεζό"). Τώρα όλα αυτά είναι όχι μόνο πολύ δύσκολο να τα εξηγήσω στα παιδιά μου, αλλά και επικίνδυνο. Όταν είμαι μαζί με τα παιδιά (είναι νήπια) τους εξηγώ ότι στο κόκκινο σταματάμε και στο πράσινο περνάμε και είμαι πάλι τύπος και υπογραμμός για να μην παίρνουν λάθος μηνύματα (τα λόγια μας πρέπει να ταιριάζουν με τις πράξεις μας), ώστε να έχουν συνείδηση (όπως έχω εγώ) ότι όταν παραβιάζουμε το σηματοδότη κάνουμε μία παράβαση που θέτει σε κίνδυνο τη ζωή τη δική μας και των άλλων.
Γι' αυτό χρησιμοποίησα και τον όρο "πιο δολοφονικό"
Γλυκιά Royal Oak καλημέρα.
Το άστοχο είναι ο τίτλος 'Αναζητείται επικίνδυνος ποδηλάτης'.
Το θέμα κόκκινο κολλάει παντού (χρώμα υποχρέωσης,χρώμα πάθους,χρώμα...ομάδας,χρώμα αίματος).
Πάνω απ'όλα να γίνει γρήγορα καλά η κυρία.
Αν πιάσουμε την σκληρή γλώσσα των δεδομένων θα δούμε πως υπάρχει μια πλευρά μόνο.Δεν μπορώ να δω στην ιστορία πέρα από τον τραυματισμό τίποτα άλλο.Δεν μπορώ να δω φυγά,επικίνδυνο,θύτη,ένοχο παρά μόνο ένα σοβαρό τραυματισμό.Δεν είμαι δικαστής και δεν έχω όλα τα στοιχεία για να πω πως αυτός ο Χ είναι ο ένοχος.
Άκου.
Το ΄89 είμαι με το μοτόρι στην αρχή της Σταδίου.Απεργίες στα ΜΜΜ,χαμός στους δρόμους.Ανεβαίνω με προσοχή και από το μηδέν,από το τίποτα,πετάγεται στον δρόμο μια κοπελιά,παγώνει και κάνει τρελά μέσα στον δρόμο(δεξιά-αριστερά/σταματά).Πέφτω κάτω,σβούρες το μοτόρι,τούμπες ο Vale (όλα αυτά με μηδέν ταχύτητα).Η νεαρά σκάει κάτω με μικρή επαφή στο φτερό του μοτορίου και χτυπάει πόδι(στραμπούληγμα).
Το τι τσαντιά,μπουνιά,κλωτσιά έφαγα από πεζούς δε λέγεται.Αλήτη,τσαντάκια,πρεζάκια και πολλά άλλα αυτά που άκουσα.Με γλύτωσε η νεαρά από το μένος των αγανακτισμένων(-Δεν φταίει το παιδί κλπ κλπ).Ανεβαίνουμε στο μοτόρι και πάμε στις πρώτες βοήθειες (Γ Σεπτεμβρίου).
Βλέπω όργανο στην είσοδο,κλάνω μέντες αλλά βράχος ο Vale.Με τη νεαρά ευτυχώς όλα καλά.
Σημ.Ήθελα το τηλέφωνο της(σταθερό/κινητά δεν είχαμε ακόμα), αλλά δεν πήρα...δεν ήθελε και το δικό μου(την τύχη μου μέσα).Με έδιωξε μετά από κάποια ώρα.
Τι θέλω να πω με τα παραπάνω;
Εκτός ότι είμαι άσχημος και η νεαρά δεν ήθελε να με ξέρει,όλοι όσοι είχαν δει ή όχι το συμβάν έβγαλαν απόφαση,ένας ήταν ο ένοχος.Ο αλήτης με το μοτόρι.
Αυτό λέω σαν Χ. / Σκέψου τώρα που βλέπουμε μόνο μερικά στοιχεία.Και δεν είμαστε δικαστές για να πούμε περί ενόχου και περί του ηθικού της ιστορίας.
Αν δε δω όλες τις πλευρές θα λέω μόνο τα αυτονόητα.
Όταν είσαι στο δρόμο με το ποδήλατο πρέπει να τηρείς τον ΚΟΚ.
Μία φορά παραβίασα μονόδρομο και έπεσα σε αυτοκίνητο (δεν έπαθα τίποτα αλλά πήρα το μάθημά μου).
Είμαστε πιο ευάλωτοι από τους υπόλοιπους και θέλει τριπλή προσοχή!!! Η ιστορία αυτή δείχνει ότι όχι μόνο κακό κάνουμε στον εαυτό μας αλλά και στους άλλους
Εύχομαι περαστικά στην κυρία
Άστα αυτά ρε ! Χαλβάδιαζες το κορίτσι και έπαθες το κλασικό, παω όπου πάνε τα μάτια μου (ή αλλιώς το μάτι με τράβηξε το τιμόνι δεν με τράβηξε) και αντί να την ρίξεις με τα λόγια την έριξες με το μπροστινό φτερό !
Λες ρε συ;
Να κάνω το παγώνι;
Ναι,η αλήθεια είναι πως ήταν φοβερό παιδί.
Όλο φροντίδα ήταν ο Vale.
Vale, οι λέξεις φυγάς κλπ είναι σε εισαγωγικά κι αυτό αποσκοπεί να δώσει αρνητική έμφαση σε τέτοιου είδους στάση κι αντιμετώπιση του “επικίνδυνου” ποδηλάτη. Οπότε;
Κόκκινο με μαύρο φοράω κατά κανόνα διαχρονικά. Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Ειδικά με έθνικ στοιχεία. Σκουλαρίκια με κοράλια (μανία με την Θιβετιανή κουλτούρα). Κασκώλ. Πασμίνες. Γάντια. Κόκκινο κραγιόν. Πάντα σε φόντο μαύρο.
Το άλλο κόκκινο τώρα. Κόκκινο κι εγώ παραβιάζω, όπου δεν κινδυνεύει κανείς. Φαντάσου να είσαι σε άδειο δρόμο και να περιμένεις το απόλυτο κενό επί ώρα. Ομολογώ ότι, όπου μπορώ, γλυτώνω, ό,τι μπορώ. Κι ανάποδα θα πάω, αλλά όχι κατα κανόνα. Όπου αυτό είναι εφικτό χωρίς κίνδυνο.
Και αν μου τύχαινε, να χτυπήσω κάποιον και να “φύγω” απ’ την ευθύνη μου, θα ευγνωμονούσα αυτόν, που θα με βοηθούσε να δω, πώς θα έπρεπε να είχα συμπεριφερθεί.
ΥΠΕΡΒΑΣΗ! Μας είναι γνωστή η λέξη. Πολύ της μοδός. Μας είναι γνωστό το νόημα και η εμπειρία πίσω απ’ τη λέξη; Πολύ κοπιώδης η δεύτερη και με τεράστιο ρίσκο για αποτυχία, απλά γιατί εμπλέκονται πολλοί παράγοντες εκτός απ’ τη θέλησή μας και τη δυνατότητά μας.
Αλλά πάλι εγώ είμαι εγώ κι ο άλλος είναι ο άλλος. Κι όπως λέει κι ο kaos, αν αυτά γράφονται, απλά όπως τώρα, αυτό το ωραίο μεσημεράκι, χωρίς να υπερβαίνει κανείς το γράψιμό τους με κάποιου είδους έμπρακτη επιβεβαίωση, ε, τότε είναι ανούσιο και βαρετό.
όχι Vale 46, υπάρχει ενοχή !
Ο ΤΥΠΟΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΊΝΕΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ εφόσον είχε τραυματιστεί.
και σε αυτό νομίζω ότι θα πρέπει να καταλήξει αυτή η κουβέντα, έτσι θα έχουμε πάει μπροστά.
βρεθηκε ο ένοχος..και το κίνητρο..
vale μολόγατα ... ο τραυματισμός και η εγκατάλειψη της κυρίας δεν ήταν ένας έμμεσος τρόπος.. να πάρεις εκδίκηση για την πιτσιρίκα;..
...έχουμε μάτια και διαβάζουμε...
Καλημέρα georgevr.
Ναι,σαν ιστορία έχεις δίκιο αλλά εγώ δεν μπορώ να πω άποψη για το γεγονός.
Υπάρχουν κενά, αν δεν δω και την άλλη πλευρά.
Σημ. Μην το βαραίνουμε άλλο το θέμα,πάνω απ'όλα να είναι καλά η κυρία.Αν ο ποδηλάτης είναι ένοχος ντροπή του.Μικρόψυχος και να βγάλει τα παντελόνια.
Σημ.2 Royal Oak / Kραγιον,βαθύ κόκκινο.Κόλαση.
Σημ.3 Ainastros / Φιλάκια.
Φίλε Vale,
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι, προς αποφυγή παρεξήγησης. Θεωρώ απλά προφανές οτι για οποιοδήποτε άλλο μεταφορικό μέσο (αμάξι, μηχανή, παπί, κλπ) το κόκκινο είναι ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟ.
Σε έναν πιτσιρικά δεν θα πρότεινα ποτέ να περνάει με κόκκινο. Δεν θα διαχώριζα μεταφορικά μέσα, απλά δεν θα του έλεγα να περνάει με κόκκινο γενικά.
Πιστευώ οτι, στα 44 μου, μετά από όσα έχω κάνει στους δρόμους και στις πίστες όλα αυτά τα χρόνια με αμάξια και μηχανές (συμπεριλαμβάνοντας ένα παρά λίγο θανατηφόρο ατύχημα με το Husqvarna μου πριν 5 χρόνια), μπορώ να ελπίζω οτι η φωνή μου θα έχει κάποια βαρύτητα σε έναν πιτσιρικά που τώρα μαθαίνει την ζούγκλα των δρόμων, και θέλει να εκφράσει την εκρηκτικότητά του χωρίς να σκοτωθεί. Τονίζω το ελπίζω, καθότι κανένας δεν μας έχει δώσει το δικαίωμα να πατρονάρουμε τους άλλους, ούτε τους πιτσιρικάδες, ούτε τους λιγότερο έμπειρους από εμάς.
Η θέση μου σχετικά με το ποδήλατο στους δρόμους (και τονίζω μόνο με το ποδήλατο) είναι οτι ο καθένας οδηγεί βάσει της εμπειρίας και της ικανότητάς του, και δεν υπάρχουν αυστηροί κανόνες σωστού ή λάθους, με την απαραίτητη προυπόθεση του σεβασμού στους άλλους και την προστασία του εαυτού του και των άλλων στον δρόμο..
Αν μου επιτρέπετε από την εμπειρία μου, και σαν παθόντα (παρά τρίχα μοιραίου) να κάνω μια και μόνη προτροπή κοινή σε όλους τους χρήστες του δρόμου, ανεξάρτητα μέσου:
ΜΗΝ ΑΝΕΒΑΖΕΤΕ ΑΔΡΕΝΑΛΙΝΗ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ. ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ. ΕΚΤΟΝΩΘΗΤΕ ΑΛΛΟΥ.
) οτι καλύτερο... 
Φιλικά προς όλους. Καλές πεταλιές, και διασκεδάστε το ποδήλατο, είναι (μετά το σεξ πάντα
Στα γρήγορα να πω (είμαι εκτός έδρας).
Φίλε Tiger-1 έτσι είναι δεν λέω τίποτα.
Σημ. Και να "σφαχτούμε" στο μέλλον(λέω ρε συ,αν) είσαι ωραίος.Τέλος.
Τα λέμε.
Ας μη γελιόμαστε. Σε μια κοινωνία η οποία βρίσκεται σε τέτοια παρακμή οι ποδηλάτες δε μπορούμε να αποτελούμε εξαίρεση. Ο καθένας κοιτάει την πάρτη του. Μπορεί να μας αλλάζει λίγο ο αέρας της ελευθερίας που φυσάει όταν βρισκόμαστε πάνω στη σέλα αλλά δεν μπορεί να μας κάνει και καλύτερους ανθρώπους
Να ζητησει την αποζημιωση απο τους διφορους ``ειδικους`` της τηλεορασης τυπου σταθακης,στραττισινο κλπ που εμαθαν στο λαο οτι ``ο πεζος εχει παντα δικιο```
Ο πεζος εχει παντα δικιο αλλα προσεχει να μην το διεκδικησει γιατι θα ειναι η στο καρτσακι ή στο χωμα!!!
τοσο ωμα τοσο απλα
αγαπητοι ποδηλατες,
σήμερα, 1,5 μήνα μετα το ατύχημα, η Χ.Δ εκτός του οτι έχει διαγνωστει επίσημα κάταγμα στο σπόνδυλο στην μέση, υποφέρει απο απίστευτους ιλλίγγους. Οι ίλλιγγοι ώρες ώρες είναι τόσο ισχυροί που δεν μπορεί ούτε το κεφάλι να κουνήσει. Αυτό το ατύχημα υπέβαλλε την μητέρα μου - διοτι για την μητέρα μου πρόκειται- σε μια απίστευτη ταλαιπωρία. Έχει αναγκαστεί να λείπει από την δουλειά της και τα καθήκοντά της, και το μόνο που μπορεί να κάνει ειναι ΥΠΟΜΟΝΗ να περάσει το κάταγμα και οι ίλλιγοι - οι οποίοι είναι ιδιαίτερα βασανιστικοί.
να λοιπόν που ένα ποδήλατο, εκτός του οτι συχνά κινδυνεύει στην άσφαλτο απο ασυνειδητους οδηγούς αυτοκινήτων - μπορεί να προκαλέσει σε πεζό εξισου σοβαρό ατύχημα...
ευχαριστούμε το σάητ των ποδηλατών και όλους εσάς για τις ευχές σας
Πολλές- πολλές ευχές για γρήγορη ανάρρωση!!!
Ευχόμαστε ολόψυχα περαστικά... κουράγιο σε όλους σας...
ταχεία και ανώδυνη ανάρρωση, σύντομα επιστροφή στην καθημερινή της ζωή.