Απλά γνώμη μου από τα πόσα χρόνια φούρναρης με το μηχανάκι και κάποια χρόνια βοηθός φούρναρη με το ποδηλατάκι:
α. Ξεχνάμε Λονδίνα κομοδίνα και μπαουλοντίβανα.Εδω είναι Ελλάδα.
...
β. Ό,τι λέει ο από πάνω δεν το λέει επειδή θέλει να χάσει χώρο το ποδήλατο απ'το δρόμο. Το λέει γιατί εδω και χρόνια αυτός είναι ο μόνος ασφαλής τρόπος να κάθεσαι στο φανάρι με δίτροχο (μηχανάκι ή ποδήλατο).
...
γ. Δεν κοιτάμε μόνο τα μαθηματικά (μέση, 1/3 και ένα πέμπτο και τρουά κάρ). Σωστό είναι το 1/3 όταν τρέχει το ποδήλατο. Όταν στέκεται στο φανάρι είσαι στο πλάι ή ενδιάμεσα ή μπροστά πολύ. Δηλαδή: Ή επιδιώκεις ορατότητα χωρίς να τον κάνεις να αισθάνεται ότι μπλοκάρεται ή επιδιώκεις να μην είσαι στη ροή του.Ένα απ' τα δύο. Τέλος.
...
δ. Με τα αμάξια μακρυά κι αγαπημένοι ή ακόμα καλύτερα μακρυά κι αλάργα.
...
ε. Τους ψυχολογούμε. Είναι στην κατάστασή τους. Είμαστε στη δική μας. Είμαστε στην τσίλια. Είναι στον κόσμο τους.
...
στ.Επιδιώκουμε οπτική επαφή. Ανθρώπινη επαφή. Με τα μάτια. όχι επιθετικά. Να δούμε ότι μας είδανε. Πάλι βλέπεις ότι τσαντίζεται; Θάχει λόγους. (Είναι τρελός, παίρνει χάπια, οδηγάει από το πρωί και είναι ράκος, χωρίζει, είναι άρρωστος αυτός ή κάποιος συγγενής του, είναι επιθετικός, αυταρχικός, ή απλά το πιθανότερο: έτσι είναι στην Ελλάδα οι οδηγοί αυτοκινήτων διότι γενικότερα ζούμε σε μιά κοινωνία διαγκωνισμών και όχι κανόνων). ΟΚ. Δώστου χώρο. Έχει κάποιο πρόβλημα. Προσπάθησε να τον κατανοήσεις. Δεν χάνεις τίποτα.
...
ζ. Κοιτάς/με και τα δικά σου/δικά μας -δεν το λέω μόνο για σένα- θεματάκια με την οδηγική οργή. Ο άλλος είναι έτσι. Η κατάσταση στην Ελλάδα είναι έτσι. ΟΚ. Εσύ γιατί να τσιμπίσεις; Τι έχεις να κερδίσεις;
Δεν κυκλοφορώ σε πόλη αλλά το σχόλιο σου το βρήκα εξαιρετικό
Συμφωνω κιεγω απολυτα με οσα ειπε ο didotou....στην ουσια ο καθε ποδηλατης χωριστα φροντιζει για ολους τους υπολοιπους...για να απαιτησουμε σεβασμο απο τους οδηγους πρεπει εμεις πρωτοι να φροντιζουμε γιαυτο...εγω τουλαχιστον το βλεπω στο βλεμμα των οδηγων..σε καθε εναν ποδηλατη βλεπουν αυτον που τους ενοχλησε αυτον που ηταν αντιθετα αυτον που..που..που..κλπ.περα λοιπον απο το οτι πρεπει να ειμαστε τυπικοι με τον κ.ο.κ. πρεπει να ειμαστε και να φερομαστε ..εξυπνα..για το καλο ολων μας..
Καλά τα είπε Ο didotou (μη του αλλάξω φύλο πάλι του ανθρώπου, πρόσεξα το Ο).
Θα προσθέσω κάτι στα λεγόμενά του, απλά για να δείξω το πόσο δίκιο έχει.
Πριν πολλά χρόνια (το έτος 2000) πηγαίνω σε ένα γάμο. Κινούμαι με το αυτοκίνητο, έχω και τη σύζυγο δίπλα. Στο δρόμο κάποιος προσπαθεί να με προσπεράσει επικίνδυνα και από δεξιά, δεν του επιτρέπω, με βρίζει, τον βρίζω, κατεβαίνει κάτω και γινόμαστε πραγματικές «μπίλιες». Τα νεύρα του βρίσκονται στον υπερθετικό βαθμό και κάνει ζημιά στο αυτοκίνητό μου με τα χέρια του!
Πάω στο κοντινότερο αστυνομικό τμήμα και υποβάλλω εναντίον του μήνυση για εξύβριση και φθορά ξένης περιουσίας.
Πέντε (5) χρόνια μετά μας καλούν για την εκδίκαση. Με παίρνει την προηγούμενη ημέρα τηλέφωνο και μου λέει: «Δεν θυμάμαι καθόλου το περιστατικό, εκείνη την εποχή ΧΩΡΙΖΑ έχοντας δύο μικρά παιδιά και η ψυχική μου κατάσταση ήταν χάλια. Θα σας αποζημιώσω για τη φθορά που προκάλεσα και σας ζητώ συγγνώμη για την εξύβριση. Παρακαλώ να μην προχωρήσετε με τη μήνυση».
Ηθικό δίδαγμα: ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις στον δρόμο, οπότε βάλε το κριτήριό σου όσο πιο σοφά μπορείς και αποφάσισε πότε αξίζει πραγματικά να δώσεις την όποια σημασία στην οποιαδήποτε πρόκληση και πότε όχι.
Πολύ σωστά!!!
Δεν κυκλοφορώ σε πόλη αλλά το σχόλιο σου το βρήκα εξαιρετικό
Συμφωνω κιεγω απολυτα με οσα ειπε ο didotou....στην ουσια ο καθε ποδηλατης χωριστα φροντιζει για ολους τους υπολοιπους...για να απαιτησουμε σεβασμο απο τους οδηγους πρεπει εμεις πρωτοι να φροντιζουμε γιαυτο...εγω τουλαχιστον το βλεπω στο βλεμμα των οδηγων..σε καθε εναν ποδηλατη βλεπουν αυτον που τους ενοχλησε αυτον που ηταν αντιθετα αυτον που..που..που..κλπ.περα λοιπον απο το οτι πρεπει να ειμαστε τυπικοι με τον κ.ο.κ. πρεπει να ειμαστε και να φερομαστε ..εξυπνα..για το καλο ολων μας..
Καλά τα είπε Ο didotou (μη του αλλάξω φύλο πάλι του ανθρώπου, πρόσεξα το Ο).
Θα προσθέσω κάτι στα λεγόμενά του, απλά για να δείξω το πόσο δίκιο έχει.
Πριν πολλά χρόνια (το έτος 2000) πηγαίνω σε ένα γάμο. Κινούμαι με το αυτοκίνητο, έχω και τη σύζυγο δίπλα. Στο δρόμο κάποιος προσπαθεί να με προσπεράσει επικίνδυνα και από δεξιά, δεν του επιτρέπω, με βρίζει, τον βρίζω, κατεβαίνει κάτω και γινόμαστε πραγματικές «μπίλιες». Τα νεύρα του βρίσκονται στον υπερθετικό βαθμό και κάνει ζημιά στο αυτοκίνητό μου με τα χέρια του!
Πάω στο κοντινότερο αστυνομικό τμήμα και υποβάλλω εναντίον του μήνυση για εξύβριση και φθορά ξένης περιουσίας.
Πέντε (5) χρόνια μετά μας καλούν για την εκδίκαση. Με παίρνει την προηγούμενη ημέρα τηλέφωνο και μου λέει: «Δεν θυμάμαι καθόλου το περιστατικό, εκείνη την εποχή ΧΩΡΙΖΑ έχοντας δύο μικρά παιδιά και η ψυχική μου κατάσταση ήταν χάλια. Θα σας αποζημιώσω για τη φθορά που προκάλεσα και σας ζητώ συγγνώμη για την εξύβριση. Παρακαλώ να μην προχωρήσετε με τη μήνυση».
Ηθικό δίδαγμα: ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις στον δρόμο, οπότε βάλε το κριτήριό σου όσο πιο σοφά μπορείς και αποφάσισε πότε αξίζει πραγματικά να δώσεις την όποια σημασία στην οποιαδήποτε πρόκληση και πότε όχι.
Επειδή το σχόλιο του didοtou είναι όντως πάρα πολύ σωστό, μπήκε και στα "χρήσιμα" του σαιτ στο http://www.podilates.gr/node/12416#comment-299863 να μη χαθεί...
Παιδιά, ευχαριστώ.
Χαίρομαι που η άποψή αυτή μπήκε και στα ..."χρήσιμα".
Ελπίζω να μας φανεί και χρήσιμη και στο δρόμο. Το λέω και σε μένα...