Καλησπέρα σε όλους τους ποδηλάτες! Ονομάζομαι Στάθης κ έιμαι 15 χρονών. Το ποδήλατο το αγάπησα απο τα πρώτα μου χρόνια κ δεν έχω ξεκολλήσει απο τότε. Εχω ενα ideal spark το οποίο απέκτησα το καλοκαίρι αυτό,και έχω μείνει πολύ μα πάρα πολύ ευχαριστημένος!
Αυτό το καλοκαίρι λοιπόν πήγαινα με έναν φίλο μου την παρακάτω διαδρομή: Συνάντηση στο ΟΑΚΑ,μετά προς Κηφησσιά( είτε με τρένο είτε ανεβαίνοντας την ανηφόρα αυτή παράλληλα με τις γραμμές) κ μετά κατεβαίνοντας ΚΑΤ προχωρούσαμε προς ένα αλσος( Συγγρού λέγεται αν θυμάμαι καλά) κ ύστερα Μαρούσι Επειτα διάλειμμα για φαγητό στο mall κ μετα,με την δύση του ηλίου στα σπίτια μας ο καθένας!( Μένω δίπλα στο δάσος του Φιξ, ηράκλειο αττικής). Η διαδρομή αυτή είναι πολύ ωραία,αν και με τόση ζέστη το καλοκαίρι θα χρειαστεί κανεις ολόκληρη αλλαξιά λόγω του ιδρώτα :P.
Παρ'ολ'αυτά έχω να σχολιασω καποια γεγονότα που με νευριασαν ιδιαιτέρως. Πρώτον,τα ποδήλατα πριν τις 6μιση απαγορεύονται στον ΗΣΑΠ, πράμα που σε αναγκάζει να μοχθήσεις για να φτάσεις στο ΚΑΤ/Κηφησσιά και επίσης σου τρώει τσάμπα χρόνο που μπορύσε να αξιοποιηθεί αλλιώς στις διαδρομές.( By the way γιατί γίνεται αυτή η απαγόρευση?).
Δευτερον,δεν υπάρχει η παραμικρή βοήθεια προς τους ποδηλάτες σε χώρους του ΗΣΑΠ κ στο άλσος. Με αυτόν τον τρόπο,όποτε πρέπει να περάσουμε απο γέφυρα τις ράγες του ηλεκτρικού,παίρνουμε τα ποδήλατα σαν αρσιβαρίστες. Επίσης, ούτε ράμπα για δείγμα στον σταθμό της Ειρήνης,ώστε να μπορέσουμε εμείς οι ποδηλάτες να έχουμε μια μικρή άνεση( φανταστείτε τα άτομα με ειδικές αναγκες πόσα έχουν να πουν). Να μιλήσω για ποδηλατόδρομους σε αυτές τις περιοχές? Το πόστ δεν θα σταματήσει ούτε αύριο! Δεν είναι δυνατόν να είμαστε ευρωπαική χώρα και να μην έχουμε ούτε έναν ποδηλατόδρομο στην Αθήνα!
Ενα πράμα ακόμα που με ξίνησε,είναι τα σχόλια των οδηγών,κυρίως σε στενούς δρόμους. ΟΚ ρε φίλε,έχεις δίκιο που κορνάρεις κ βρίζεις,αλλα όταν δεν χωράω ούτε να χωθώ κάπου, τι να σου κανω? Αν δεν κάνω λάθος οι πεζοί έχουν προτεραιότητα στην κυκλοφορία,μετά τα ποδήλατα κ μετά τα αυτοκίνητα ( πράμα που διαψεύδεται καθημερινώς,αρκεί να μην είσαι στο αεροδρόμιο ή στο λιμάνι,όπου εκεί μας ποιάνει η κρίση ευρωπαισμού).
Αυτά απο μένα,συγνώμη για τα τυχόν ορθογραφικά λάθη,πιστεύω να μην εξευτέλησα την ελληνική γλώσσα :P. Και μια χάρη,θα μπορούσατε να προτείνετε άλλες διαδρομές στις περιοχές αυτές? Το ποδήλατο μετά την αεροπορία είναι η αγαπημένη μου ενασχόληση! Ευχαριστώ που διαβάσατε το ποστ αυτό, εύχομαι να ξυπνήσουν οι αρμόδιοι και να καταλάβουν ότι το ποδήλατο είναι το πιο οικολογικό μέσο μεταφοράς!
Χαιρετισμούς, stathisman
το post σου τόσο από πλευράς ορθογραφίας, όσο και από πλευράς συγκρότησης! Αν δεν έλεγες την ηλικία σου δεν θα φανταζόμουν ότι μόλις τελείωσες το Γυμνάσιο! Γράφεις πολύ καλύτερα από ανθρώπους που έχουν τα διπλά και τα τριπλά σου χρόνια. Επίσης είσαι αξιέπαινος γιατί προσπαθείς να σεβαστείς τη γλώσσα ακόμα και στον...ιντερνετικό χώρο, όπου οι περισσότεροι θυσιάζουν την γλωσσική ορθότητα χάριν της ταχύτητας της επικοινωνίας. Επί της ουσίας τώρα:
Εφόσον έχεις όρεξη για ποδήλατο, μπορείς σιγά-σιγά να ανοιχθείς σε όλο και πιο μακρινές διαδρομές. Μπες στο τραίνο και κατέβα Κηφισιά. Από εκεί έχεις την επιλογή να εξερευνήσεις τους δρόμους της Κηφισιάς, να ανέβεις προς Πολιτεία ή προς Νέα Πεντέλη. Θα σου πρότεινα να βρεις την οδό Ρόδων, η οποία πηγαίνει παράλληλα προς την Κηφισίας (Θησέως) και βρίσκεται στα δεξιά σου όπως ανεβαίνεις προς Εκάλη και ξεκινά περίπου από το ύψος της Νέας Ερυθραίας ή λίγο πιο μακρυά. Είναι ευθύς δρόμος χωρίς πολλά αυτοκίνητα με πολύ πράσινο. Στο τέρμα του δρόμου κατεβαίνεις την μεγάλη κατηφόρα διασχίζεις κάθετα την Λεωφ. Διονύσου και κατευθύνεσαι προς Δροσιά, όπου επίσης δεν έχει πολλά αυτοκίνητα. Ίσως να είναι λίγο μακρινές για σένα ακόμα αυτές οι διαδρομές αλλά φτάνοντας με το τραίνο Κηφισιά εξοικονομείς χρόνο. Μπορείς βέβαια να αρκεστείς και στους δρόμους της Πεύκης ή να μπεις και μέσα στο δάσος Συγγρού για λίγη περιπέτεια. Αυτά προς το παρόν!
Καλές βόλτες!!
Εξαιρετικά εύστοχο το σχόλιο περί κρίσης ευρωπαϊσμού στο αεροδρόμιο!
Μη σταματάς να ποδηλατείς και μη σταματάς να γράφεις!
Όσο περί ηλικίας, δεν υπάρχουν μικροί και μεγάλοι, υπάρχουν ώριμοι και ανώριμοι, κατά την γνώμη μου.
Όπως, υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο "μεγαλώνω" και στο "γερνάω"....
Είσαι αρτιμελείς χωρίς κανένα πρόβλημα υγείας και αντιμετωπίζεις τόσες δυσκολίες.
Φαντάσου να ήσουν με πατερίτσες ή σε καροτσάκι...
Οι δυσκολίες και οι απαγορεύσεις υπάρχουν διότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει καμία έννοια οργάνωσης και σχεδιασμού. Επιπλέον υπάρχει χρονοκαθυστέρηση σε σχέση με την Ευρώπη. Επομένως αυτά που θεωρούνται δεδομένα για τα ποδήλατα στις υπόλοιπες χώρες, στην Ελλάδα θα έρθουν σε 5-10-15 χρόνια.
Μέχρι τότε κάνε υπομονή, κάνε βαρη να μπορείς να κουβαλάς το ideal και κόλλησε σε όσους μπορεις το μικρόβιο της ποδηλασίας.
Φίλε Στάθη,
το post σου με ενθουσιάζει και με μελαγχολεί. Οταν ξεκίνησα να ποδηλατώ στους δρόμους αρχές του '70 η συμπεριφορά των οδηγών ήταν πολύ χειρότερη, ήταν όμως τότε πολύ λιγότερα τα αυτοκίνητα στην τερατούπολη...Αυτό που δεν λέει να αλλάξει όμως καθόλου είναι η στάση του κράτους απέναντι των ποδηλατών. Αυτά τα κάγκελα που αναφέρεις, στο σταθμό της Ειρήνης, τα είχαν ξηλώσει κάποιοι και τα ξανά-έστησαν...Δουλειά τους έχει καταντήσει, να στήνουν κάγκελα παντού... Αυτά για τις... μελαγχολίες.
Με ενθουσιάζεις όμως όταν παίρνεις το ποδήλατο με την παρέα σου και τριγυρνάς την πόλη. Oταν όλο το σύστημα έχει πέσει πάνω σας [εννοώ τους μαθητές] για να σας κάνει ανταγωνιστικούς και "απαραίτητους", το πλέον αισιόδοξο μήνυμα είναι να βλέπεις τους νέους να κυκλοφορούν με το ποδήλατο στην πόλη τους ελεύθεροι και ωραίοι...
Συνέχισε φίλε τις βόλτες σου και μην ξεχνάς ότι όσο περισσότεροι γινόμαστε οι ποδηλάτες τόσο λιγότεροι και καλύτεροι θα γίνονται οι οδηγοί.
Α.. και μην ξεχάσω τη γλώσσα δεν την σκοτώνουν οι "μαθητές", τη σκοτώνουν οι "δάσκαλοι".