Η 1η μου χωμάτινη βόλτα

Όπως θα θυμάστε μερικοί από σας (σας ευχαριστώ για τις συμβουλές σας) προ 1 εβδομάδα αγόρασα το πρώτο μου ποδήλατο. (Cannondale F4). Η πρώτη μου βόλτα Παγκράτι - Πλάκα, κατέληξε σε τραγωδία. 15 στάσεις στο πήγαινε 18 στο έλα. Δεν το έβαλα κάτω και άρχισα να κάνω καθημερινά αυτή τη διαδρομή. Σε μια βδομάδα κατάφερα να πηγαινοέρχομαι χωρίς στάσεις καθημερινά για καφέ (Ο φίλος μου ο Μπάκας έχει καφετέρια). Σήμερα Σάββατο αποφάσισα να σκονίσω το ποδήλατο. Λόγω φτωχής φυσικής κατάστασης (αυτός είναι ο λόγος που δεν συμμετέχω ακόμα σε κοινές βόλτες) αποφάσισα να πάω κάπου κοντά. Στόχος μου ο λόφος Φιλοπάππου. Αφού ήπια το εσπρεσσάκι μου στην Πλάκα ξεκίνησα σχετικα καλά οργανωμένος. Κράνος, γάντια, παπούτσια και Μαρία Κάλλας στο ipod. Μάρτυρα των όσων θα έκανα είχα το GPS Garmin Edge 305.
Χρόνια σε λέσχες με μηχανές (βλέπε TDMHellas), τέτοια βόλτα δεν την έχω ξανακάνει. Ξεκίνησα από το παρκάκι δίπλα στο Διόνυσο και από μικρά χωμάτινα μονοπατάκια γύρισα όλο το λόφο. Ήπιες αναβάσεις και απολαυστικές καταβάσεις φτάσανε την ευχαρίστησή μου στα όρια της ηδονής. Δεν περίμενα ποτέ μου, ότι ένα ποδήλατο, μπορεί να προσφέρει τέτοιες στιγμές. Πίστευα πάντα, ότι οι μηχανές είναι το απόλυτο μέσο για διασκέδαση και λυπόμουν αυτούς που έβλεπα με τα ποδήλατα να αγγωμαχάνε στις ανηφόρες. Καθισμένος σ'ένα παγκάκι στο λόφο του Φιλοπάππου, πίνοντας την πορτοκαλάδα μου (η μαμά μου, την έστιψε χαχαχα) συνηδειτοποίησα τι είχα χάσει τόσο καιρό με τις μηχανές. Υπήρχαν τελικά μέρη, δίπλα μου που ούτε τα ήξερα. Και αυτή είναι η αρχή. Σιγά σιγά θα επεκτείνω τις εξορμήσεις μου (αν μου το επιτρέπει η φυσική μου κατάσταση) και ελπίζω κάποια στιγμή να μπορώ να συμμετέχω και γω σε μακρυνές βόλτες

Υ.Γ. Φύλαξα τη διαδρομή στο Garmin για να την κάνω ξανά την Κυριακή