Με τον κ. Βαγγέλη δεν είχαμε συναντηθεί σε εκδηλώσεις για το ποδήλατο στην πόλη. Δεν μιλάγαμε, δεν είχαμε κοινές αναζητήσεις. Ήταν ποδηλάτης πριν από όλους εμάς. Στα ογδόντα τέσσερα και χρόνια του, όλες τις μετακινήσεις του τις έκανε με το ποδήλατό του. Η Τετάρτη 17/2/10 ήταν η μοιραία γι’ αυτόν μέρα. Κοντά στο εστιατόριο του «Καραμανλή» μέσα στην πόλη άφησε την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο όταν τον κτύπησε ένα αυτοκίνητο πηγαίνοντας όπως πάντα με το ποδήλατό του.
Μήπως αυτός ο θάνατος πρέπει να μας ευαισθητοποιήσει;
Μήπως πρέπει να δούμε μια άλλη σχεδίαση της πόλης ώστε τα ποδήλατα να κινούνται με ασφάλεια στο δικό τους χώρο;
Μήπως πρέπει αυτή η απόλυτη κυριαρχία του αυτοκίνητου σε μια πόλη επίπεδη κάποιοι στιγμή να έχει όρια.
Την Παρασκευή 20 Νοέμβρη η εφημερίδα «τα Νέα» εκ των Αθηνών περιλάμβανε άρθρο με τον παραπάνω τίτλο παροτρύνοντας τουρίστες και επισκέπτες να περιηγηθούν στο Ναύπλιο με το ποδήλατο. Την Τετάρτη 19 Φλεβάρη όσοι εξ αυτών των επισκεπτών είχαν κάτσει για φαϊ είτε στην ταβέρνα Καραμαλή (Ναυτίλος) είτε στα διπλανά fast food είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά το κατά πόσο το Ναύπλιο είναι μια πόλη που μπορεί κανείς να περιηγηθεί ευχάριστα και με ασφάλεια . Ο 84χρονος ποδηλάτης Βαγγέλης Πανουσόπουλος σκοτώθηκε καθώς επέβαινε «ευχάριστα και με ασφάλεια» στο ποδήλατο του από ένα φορτηγό σε ένα από τα πιο πολυσύχναστα περάσματα του Ναυπλίου.
Εμείς σαν ποδηλάτες Ναυπλίου αναρωτιόμαστε
Πόσοι ακόμη ποδηλάτες πρέπει να φύγουν από τη ζωή μέχρις ότου γίνει πράξη η δημιουργία ποδηλατοδρόμων την οποία σα φωνή βοώντος εν τη ερήμω απαιτούμε 1 χρόνο τώρα ;
Έχει κανείς ακόμη την ψευδαίσθηση ότι αρκούν λίγα σαμαράκια για την αποφυγή τροχαίων δυστυχημάτων ;
ναι όντως κρίμα αλλά αυτά συμβαίνουν
και εγώ έχω κοντέψει να πατήσω αρκετούς ποδηλάτες
Με τον κ. Βαγγέλη δεν είχαμε συναντηθεί σε εκδηλώσεις για το ποδήλατο στην πόλη. Δεν μιλάγαμε, δεν είχαμε κοινές αναζητήσεις. Ήταν ποδηλάτης πριν από όλους εμάς. Στα ογδόντα τέσσερα και χρόνια του, όλες τις μετακινήσεις του τις έκανε με το ποδήλατό του. Η Τετάρτη 17/2/10 ήταν η μοιραία γι’ αυτόν μέρα. Κοντά στο εστιατόριο του «Καραμανλή» μέσα στην πόλη άφησε την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο όταν τον κτύπησε ένα αυτοκίνητο πηγαίνοντας όπως πάντα με το ποδήλατό του.
Μήπως αυτός ο θάνατος πρέπει να μας ευαισθητοποιήσει;
Μήπως πρέπει να δούμε μια άλλη σχεδίαση της πόλης ώστε τα ποδήλατα να κινούνται με ασφάλεια στο δικό τους χώρο;
Μήπως πρέπει αυτή η απόλυτη κυριαρχία του αυτοκίνητου σε μια πόλη επίπεδη κάποιοι στιγμή να έχει όρια.
από http://podilates-nafpliou.blogspot.com/2010/02/blog-post.html
Καλό ταξίδι …ποδηλάτη Βαγγέλη
«Γνωρίστε το Ναύπλιο με ποδήλατο»
Την Παρασκευή 20 Νοέμβρη η εφημερίδα «τα Νέα» εκ των Αθηνών περιλάμβανε άρθρο με τον παραπάνω τίτλο παροτρύνοντας τουρίστες και επισκέπτες να περιηγηθούν στο Ναύπλιο με το ποδήλατο. Την Τετάρτη 19 Φλεβάρη όσοι εξ αυτών των επισκεπτών είχαν κάτσει για φαϊ είτε στην ταβέρνα Καραμαλή (Ναυτίλος) είτε στα διπλανά fast food είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά το κατά πόσο το Ναύπλιο είναι μια πόλη που μπορεί κανείς να περιηγηθεί ευχάριστα και με ασφάλεια . Ο 84χρονος ποδηλάτης Βαγγέλης Πανουσόπουλος σκοτώθηκε καθώς επέβαινε «ευχάριστα και με ασφάλεια» στο ποδήλατο του από ένα φορτηγό σε ένα από τα πιο πολυσύχναστα περάσματα του Ναυπλίου.
Εμείς σαν ποδηλάτες Ναυπλίου αναρωτιόμαστε
Πόσοι ακόμη ποδηλάτες πρέπει να φύγουν από τη ζωή μέχρις ότου γίνει πράξη η δημιουργία ποδηλατοδρόμων την οποία σα φωνή βοώντος εν τη ερήμω απαιτούμε 1 χρόνο τώρα ;
Έχει κανείς ακόμη την ψευδαίσθηση ότι αρκούν λίγα σαμαράκια για την αποφυγή τροχαίων δυστυχημάτων ;
Τι μπορεί να κάνει κανείς για την απαράδεκτη συμπεριφορά και την κουλτούρα των οδηγών που θεωρούν τους δρόμους όπως και το λιμάνι μονοπώλιο του αυτοκινήτου;
http://podilates-nafpliou.blogspot.com/2010/02/blog-post_1806.html