Αγαπητή Βελινιδιά, έχοντας θαυμάσει το classy Battaglin σου και θέλοντας να σε ανταμείψω, προχτές πήρα την αντίθετη κατεύθυνση προς το βουνό ψηλά για να βρω τη βελανιδιά μου από την οποία κάθε χρόνο μαζεύω ένα βότανο. Στον ήλιο του μεσημεριού, το δέντρο στο αριστερό μέρος της εικόνας που προσφέρει απλόχερα τον ίσκιο του στον κόσμο, είναι η βελανιδιά.
Αγαπητή Βελινιδιά, έχοντας θαυμάσει το classy Battaglin σου και θέλοντας να σε ανταμείψω, προχτές πήρα την αντίθετη κατεύθυνση προς το βουνό ψηλά για να βρω τη βελανιδιά μου από την οποία κάθε χρόνο μαζεύω ένα βότανο. Στον ήλιο του μεσημεριού, το δέντρο στο αριστερό μέρος της εικόνας που προσφέρει απλόχερα τον ίσκιο του στον κόσμο, είναι η βελανιδιά.
Τι ωραία! Κατάλαβες βέβαια ότι βρίσκομαι μέσα σ’ αυτό το δέντρο; Σ’ ευχαριστώ που με φωτογράφισες. Ένα ταπεινό δέντρο που είμαι...εσύ ο φοβερός ταξιδευτής...
Πολλές μα πολλές εκτονωτικές του στρες βόλτες σε ανύποπτες ώρες αλλά και στο εξαιρετικό Μουσείο των Επιγραμμάτων στην Τοσίτσα, όπου οι ευγενείς άνθρωποί του μας φιλοξένησαν στην ωραία αυλή του. Τους ευχαριστούμε. Η μαμά της Ρόζυ πολύ απόλαυσε τα έργα της Λένας Ζούνη.
...μέχρις εξόντωσης των γύρω του ο Καρβουνιάρης μου, τη μέρα κουβαλάει τα πράγματα της μαμάς του, που μετακομίζει και το βράδυ που αυτή αλλογυρίζει με τη Ροζαλία της, αυτός ξεκουράζεται διαβάζοντας απ’ τη βιβλιοθήκη της μάνας του. Αυτό τον καιρό το “Άνθρωποι και Ποντίκια” του κ. Στάϊνμπεκ. Τρέφει μεγάλη, μα πολύ μεγάλη αγάπη για τους μοσχοποντικούς, αλλά σκέφτεται και την φοβερή και θανάσιμη αγάπη του Λένυ γι’ αυτούς ταυτόχρονα...Αχ Καρβουνιάρη μου στα δύσκολα μπήκες παιδί μου!
Μετά, το ποδήλατο σήκωσε το ποδαράκι του και τσούλησε κουνώντας χαρωπά την ουρά του προς τον μακρυμάλλη.
Ναι, μπορεί πριν 5 λεπτα να ήσουν πάνω μου ... αλλά μου έλειψες...κουι κουι κουι.
"Δεν θα ξαναβγαλεις νερο" του ειπε, και το εχτισε ζωντανο.
Για να'ναι σιγουρος, του εβγαλε και το "Μαλκοτση" με τον ιμαντα.
Νερο δεν ξαναβγαλε.
Μοιραζει ομως ακομη δροσια στους αλαφροϊσκιωτους, και στους ταξιδιωτες της νυχτας.
"Δεν θα ξαναβγαλεις νερο" του ειπε, και το εχτισε ζωντανο.
Για να'ναι σιγουρος, του εβγαλε και το "Μαλκοτση" με τον ιμαντα.
Νερο δεν ξαναβγαλε.
Μοιραζει ομως ακομη δροσια στους αλαφροϊσκιωτους, και στους ταξιδιωτες της νυχτας.
...
ωχ τι εγινε;
το παντρευεις;
για ποτε με το καλο;
...
οι μεγαλες ...καμπές της ζωης!
η κυρια κοιταει αλλου (περα βρεχει)
κι ο ταυρος ειναι ...το κερατο μου!
Σημείωση: Λόγω ανωτέρας... μπύρας η φωτογράφιση της πανσέληνου δεν πραγματοποιήθηκε, οπότε η επιλογή και διαμόρφωση ήδη υπάρχουσας φωτογραφίας παρέστη αναγκαία. Ζητούμε συγγνώμη από τους αναγνώστες.
Σημείωση: Λόγω ανωτέρας... μπύρας η φωτογράφιση της πανσέληνου δεν πραγματοποιήθηκε, οπότε η επιλογή και διαμόρφωση ήδη υπάρχουσας φωτογραφίας παρέστη αναγκαία. Ζητούμε συγγνώμη από τους αναγνώστες.
Τι ωραία! Κατάλαβες βέβαια ότι βρίσκομαι μέσα σ’ αυτό το δέντρο; Σ’ ευχαριστώ που με φωτογράφισες. Ένα ταπεινό δέντρο που είμαι...εσύ ο φοβερός ταξιδευτής...
από που να 'ναι η φωτό?
δημιουργείς συνειρμούς
αυτά τα κατσίκια ελευθέρας βοσκής σε πουρναρότοπους τα λεφτά όλα
Ροζ ιστορία.
...χαλανδρι εχθες...φιλη μου που προσπαθω να "λουκιασω" στον κοσμο του ποδηλατου...
Ροζ ιστορίες... για ηρεμησε, είπαμε όχι κι έτσι...
Πολλές μα πολλές εκτονωτικές του στρες βόλτες σε ανύποπτες ώρες αλλά και στο εξαιρετικό Μουσείο των Επιγραμμάτων στην Τοσίτσα, όπου οι ευγενείς άνθρωποί του μας φιλοξένησαν στην ωραία αυλή του. Τους ευχαριστούμε. Η μαμά της Ρόζυ πολύ απόλαυσε τα έργα της Λένας Ζούνη.
...μέχρις εξόντωσης των γύρω του ο Καρβουνιάρης μου, τη μέρα κουβαλάει τα πράγματα της μαμάς του, που μετακομίζει και το βράδυ που αυτή αλλογυρίζει με τη Ροζαλία της, αυτός ξεκουράζεται διαβάζοντας απ’ τη βιβλιοθήκη της μάνας του. Αυτό τον καιρό το “Άνθρωποι και Ποντίκια” του κ. Στάϊνμπεκ. Τρέφει μεγάλη, μα πολύ μεγάλη αγάπη για τους μοσχοποντικούς, αλλά σκέφτεται και την φοβερή και θανάσιμη αγάπη του Λένυ γι’ αυτούς ταυτόχρονα...Αχ Καρβουνιάρη μου στα δύσκολα μπήκες παιδί μου!
Υπότιτλοι;
μπύρες δεν βλέπω !
είχαμε στείλει τα κορίτσια να φέρουν κι άλλες εκείνη ακριβως τη στιγμη.
Τι ώρα της μέρας έγινε η λήψη; Εξαιρετική! Ο άνθρωπος ό,τι καλύτερο. Όσο για τό ποδήλατο αντάξιό του.
Μετά, το ποδήλατο σήκωσε το ποδαράκι του και τσούλησε κουνώντας χαρωπά την ουρά του προς τον μακρυμάλλη.
Ναι, μπορεί πριν 5 λεπτα να ήσουν πάνω μου ... αλλά μου έλειψες...κουι κουι κουι.
...μακρινος οριζοντας...
το έργο του (πιότερος ο μόχθος στη συντήρησή του).
Σεβόμαστε και χαιρετάμε αλλήλους...
Θα προσπαθήσω να κάνω στάσεις για να τραβήξω πιο πολλές φωτογραφίες την επόμενη φορά!
"Δεν θα ξαναβγαλεις νερο" του ειπε, και το εχτισε ζωντανο.
Για να'ναι σιγουρος, του εβγαλε και το "Μαλκοτση" με τον ιμαντα.
Νερο δεν ξαναβγαλε.
Μοιραζει ομως ακομη δροσια στους αλαφροϊσκιωτους, και στους ταξιδιωτες της νυχτας.
...
...
ωχ τι εγινε;
το παντρευεις;
για ποτε με το καλο;
...
οι μεγαλες ...καμπές της ζωης!
η κυρια κοιταει αλλου (περα βρεχει)
κι ο ταυρος ειναι ...το κερατο μου!
Σημείωση: Λόγω ανωτέρας... μπύρας η φωτογράφιση της πανσέληνου δεν πραγματοποιήθηκε, οπότε η επιλογή και διαμόρφωση ήδη υπάρχουσας φωτογραφίας παρέστη αναγκαία. Ζητούμε συγγνώμη από τους αναγνώστες.
Γιέλλοου, γουάϊ ον έρθ, ντιν᾽τ γιου λετ ιτ μέλλοου, ολντ μπόϋ;
Γκήβ απ μπήαρινγκ μαν, γουέν Φουλ, σόρρυ, αϊ μέντ δε μουν ιζ φάκινγκ μπιούτηφουλλυ φουλ!!!