Chrispi συμφωνώ και με τις δυό σας. Υπάρχουν φορές που ο ερωτισμός μένει απλά στην ατμόσφαιρα, με κάθε τρόπο, που μπορεί να φανταστεί κανείς και φορές, που αν δεν μιλήσουμε, δεν αγγίξουμε, δεν στραπατσαριστούμε τέλος πάντων, θα κοπανάμε το κεφάλι μας στον τοίχο για την υπόλοιπη ζωή μας. Κι έτσι απόλαυσε και την αισθητική του ερωτισμού σου, αλλά διεκδίκησε και το αντικείμενό του. Αυτό δεν κάνουμε όλοι έτσι κι αλλιώς;
Άντε και καλή ώρα σε όσους ή όσες μας έκαναν να νιώσουμε υπέροχα για κάποιο λόγο και δεν μπορέσαμε ποτέ να τους το δείξουμε ή να μας το δείξουν...Η ενέργεια τους είναι πάντα παρούσα.
Και πετάλι κι έρωτας δεν διαφέρουν πολύ...γι'αυτό και το "σε είδα"...(μπράβο στον teaser που το σκέφτηκε και το πρότεινε, μπράβο και στους διαχειριστές που το έκαναν πράξη...)
Και κάτι ακόμα. Ας σταματήσει το κλισέ ότι οι δυτικοευρωπαίοι και μάλιστα οι βόρειοι είναι ψυχροί λαοί κι εμείς ας πούμε ξεχειλίζουμε ερωτισμό...
Αυτά τα λέγανε στον καιρό της γιαγιάς μου που κοιμόντουσαν με τις κότες και κάνανε παιδιά γιατί δεν είχαν τι άλλο να κάνουν...
Γι αυτό, εν κατακλείδι, σε ότι αφορά τα συναισθήματα (και δη τα ερωτικά), σημασία δεν έχει τόσο τι πραγματικά υπάρχει "εκεί έξω" αλλά το πως το βιώνουμε εμείς, τελικά...
Σωστός καλέ μου Πέτρο αλλά δεν μπορώ να σε φανταστώ να κάνεις πετάλι σε προσομοίωση:)
Ούτε να έχεις τις αγαπημένες σου συνήθειες σε βιτρίνα.
Αν δεν 'πέσεις',δεν μαθαίνεις :)
H χημεία είναι άλλος παράγοντας,που όντως υπάρχει και κρατάει ή διαλύει ανθρώπινες σχέσεις,αλλά ανάγεται σε δεύτερο επίπεδο κοινωνικοποίησης.
Στο πρώτο επίπεδο,αν δεν κάνεις αυτο που σου λέει το σώμα σου και το μυαλό σου εκείνη τη στιγμή,σου μένει η γλύκα:)
Royaloak wrote:
Και κάτι ακόμα. Ας σταματήσει το κλισέ ότι οι δυτικοευρωπαίοι και μάλιστα οι βόρειοι είναι ψυχροί λαοί κι εμείς ας πούμε ξεχειλίζουμε ερωτισμό...
Αυτά τα λέγανε στον καιρό της γιαγιάς μου που κοιμόντουσαν με τις κότες και κάνανε παιδιά γιατί δεν είχαν τι άλλο να κάνουν...
Αχ αυτή η φαντασία που μας ταξιδεύει στον έρωτα με βάση το ΕΓΩ μας... όλα από εκεί αρχίζουν και σαφώς εκεί τελειώνουν.
Εξιδανίκευση, φαντασία, αισθητική κι ερωτισμός σε πρώτο βαθμό με το αυτοπροβαλλόμενο ΕΓΩ και στην πραγματικότητα διαλυμένες ή ανύπαρκτες σχέσεις σε μια αποξενωμένη κοινωνία πνιγμένη στα αντικαταθλιπτικά πάντα "με φαντασία".
Αν ναι, και μην ξεχάσω να σας πω κι άλλες ατάκες της τρομερής γιαγιάς μου για τις σταφιδιασμένες αλλοδαπές (οι γελαστές μου αρέσουν), βέβαια κάποιοι υπερφίαλοι αναμνησιακοί να κλείσουν τα αφτιά τους κι ας ζήσουν στο μέλλον τους.
Ευχαριστώ για τον υπερχειλίζοντα φαντασιακό ερωτισμό (όσων μιλούν στο thread) αλλά δεν θα πάρω.
Πω πω... έπηξα στα φιλοσοφίματα!
Λόγια λόγια λόγια...
Τελικά "πηδάει" κανείς?
Σε αυτό το σημείο θα αναφέρω πασίγνωστο στοίχο του Τζιμάκου: "Γαμααααάτε, γιατί χανόμαστε".
Μην με παρεξηγάτε, δεν περιέχει χυδαιότητα το μήνυμά μου. Ελπίζω να καταλαβαίνετε τι θέλω να πω.
να φωναξουμε την ιδιαιτεροτητα μας? μα η σιωπη αυτη (κι οχι μονο σε αυτο το φορουμ αλλα παντου) ειναι εκκωφαντικη και φωναζει και αποκαλυπτει παρα πολλα...
το 10% ειναι το πιθανολογουμενο, (φυσικα δε μπορουμε να ξερουμε με ακριβεια αφου πολλοι κρυβονται), ποσοστο των γκει και των λεσβιων σα μερος του γενικοτερου πληθυσμου...
αυτα...
Καταλαβαίνω τι λες, αλλα δεν νομίζω οτι καταπιέζεται κανενός η σεξουαλικότητα εδώ μεσα τουλάχιστον. Ειναι που ειναι ειδικής ασχολίας το φόρουμ και δεν σηκώνει περισσότερη εξειδικευση.
Στο εξωτερικό που οι ποδηλάτες ειναι πολλοι περισσότεροι απο εμάς γινονται θεματικές βόλτες απο θεματικές ομάδες. Αυτο για να ειμαι ειλικρινής το βρισκω λίγο υπερβολικό.
Καπου σε ενα ποδηλατικο μπλογκ της αμερικης ειχα διαβασει για μαθηματα κατασκευης/επισκευης ποδηλάτων που διοργανώνονται μόνο για γυναικες. Γιατι να ειναι κατι μονο για γυναικες ή μονο για αντρες ή για τρανστζεντερ υδροχόους? Καλό θα ηταν να μας ενώσει το ποδήλατο και οχι να μας χωρίζει.
Η αναγκη του να ζουμε σε ενα περιβαλλον που μας αποδέχεται οδηγει πολλές φορές στην αυτο-γκετοποίηση. Αυτο ειναι κατι που παρατηρείται κλασικα στους γκεη, στους ελληνες της Αστόρια και σε όσους αισθανονται διαφορετικοι μεσα σε εναν τοσο διαφορετικό κόσμο.
@spyrosV εισαι καπως δογματικός σε αυτα που λες και αυτος ειναι ο πιο ενδεδειγμενος τροπος για να κανεις λαθος. Με μια κουβεντα που ειπε η κοπέλα καθισες και εβγαλες ψυχογραφημα και διαγνωση και γιατι... για τον τροπο που λειτουργει μια γυναικα. Δεν ειναι τοσο απλα τα πραγματα, σε βεβαιώ.
Και οσο για τον ερωτα... αν δεν υπήρχε το ανεκπλήρωτο σε αυτον τον κοσμο τι θα αλλαζε? θα ειχαμε λιγοτερη ποιηση - και περισσοτερα διαζύγια - αυτο θα αλλαζε
@god saved the bike & elderly biker κανατε την κουβεντα πολυ ενδιαφέρουσα :)
Γνωρίζω ότι κάθε προσπάθεια να πεις κάτι συγκεκριμένο και ποσώ μάλλον αμετάβλητο ως επί το πλείστον κι ακόμη περισσότερο για τις γυναικες είναι εσφαλμένη, αλλά είναι στη φύση μου (είμαι μαθηματικός) να προτείνω συγκεκριμένα πράγματα -τρόπους λύσης- και συγχρόνως να προκαλέσω τον συνομιλητή μου είτε σε εγρήγορση είτε να ανάψουν λίγο τα αίματα ρε παιδί μου, παρά να επιδίδομαι σε αοριστολογίες-γενικότητες και πιθανότατα εκφράσεις που συσκοτίζουν, όπως έχω παρατηρήσει ότι οι περισσότεροι εδώ μεσα πράττουν.
Αν κι αναφέρομαι σε διαξιφισμούς, δεν σκοπεύω να προσβάλλω κι ουδέποτε είμαι φοβικός στις εκφράσεις μου.
Εξάλλου πάντοτε προτιμώ το συγκεκριμένο λάθος άρα και διορθώσιμο από μια διανοουμενίστικη προβολή γνώσης... είτε τις ποικίλες φράσεις αλληλοκατανόησης κι αλληλεγγύης...
α, κι εγω ειμαι solution-oriented εξωγήινη
αλλα αν θεωρησουμε οτι οι ανθρωποι ειναι εξίσωση
μιλαμε για μια εξίσωση μόνο με αγνώστους
που λύνεται μονο με φαντασία και παλι δεν ξερουμε αν εχουμε κανει λαθος
επομένως καλύτερα να αλλάξουμε κατευθυνση και να το δουμε ποιητικα.
Δεν καταλήγουμε πουθενά γιατί δεν αναφέρεις κάτι το συγκεκριμένο, δεν προτάσεις τις σκέψεις σου, δεν προτείνεις, απλά βάλλεις τις δικές μου και μ' αρέσει :D
απλά δεν έχει συνέχεια.
αλλα αν θεωρησουμε οτι οι ανθρωποι ειναι εξίσωση
μιλαμε για μια εξίσωση μόνο με αγνώστους
που λύνεται μονο με φαντασία και παλι δεν ξερουμε αν εχουμε κανει λαθος
και ο ενδιαφερόμενος πάντα απουσιάζει λόγω ανειλλημένων υποχρεώσεων
Λέξεις
που τραβάν γραμμές
και σκίζουνε σελίδες
πάνω στο χαρτί
η μία την άλλη
σκέψη πολεμάνε
Λέξεις
απαλές και κοφτερές,
μεγάλες και μικρές
λέξεις σαν ψίθυροι
Λέξεις που φτιάχνουνε φτερά
και ταξιδεύουν
και άλλες που βάζουνε φωτιά
κι ύστερα μετανιώνουν
Λέξεις από το ίδιο μελάνι φτιαγμένες
από την ίδια επιθυμία
και την ίδια αδυναμία
τέτοιες λέξεις σου γράφω
τέτοιες λέξεις,
σου γράφω και σβήνω
γράφω και σβήνω
επίθετα, ουσιαστικά
γράφω και χορογραφώ
πάνω στα πιο όμορφα τραγούδια
που δε μπορώ να σου πω
επίθετα πολύχρωμα που ιριδίζουν
και πετάνε ψηλά
σαν τις σαπουνόφουσκες
γράφω και σβήνω
μικρές επαναστάσεις ξεκινώ
κι ύστερα περνάω από πάνω
και τις καταπνίγω
γράφω και σβήνω
οι λέξεις που επέζησαν
σαν αιχμάλωτοι πολέμου
συγκεντρώνονται σε γραμμές
και κουβαλάνε μέσα τους
περισσότερα από όσα μπορούν να αντέξουν
από όσα μπορούν να σου πουν
κι οι λέξεις που σβήσαν
αυτές,
αυτές οι λέξεις πάνε στον παράδεισο
-------------------------------------------
και μια έκπληξη
(ολίγον δανεική...)
Δεν προτάσσω τις σκεψεις μου και δεν προτείνω?
Τι θες να κανω, να κατεβασω νομοσχέδιο και να ζητησω αναθεωρηση του Συνταγματος?
Τα ειπα οπως τα λεω και οπως μου βγαινουν.
Νομιζω εγινα κατανοητή και πως τοποθετήθηκα επι του θεματος
υγ: Μερσι για την παράθεση
υγ2: θες να μου πεις πως εχεις διαβασει και τα 226 ποστ που εχω ανεβασει στην Αλεπουδα?
Δεν προτάσσω τις σκεψεις μου και δεν προτείνω?
Τι θες να κανω, να κατεβασω νομοσχέδιο και να ζητησω αναθεωρηση του Συνταγματος?
άμα το αποφασίσεις πάντως,και topic επιτρέποντος,θυμήσου και κείνες τις δύσμοιρες τις γιαγιάδες που φάγανε πόρτα στην Τήλο και μείνανε με τα κουφέτα :P
δεν γνωριζω το περιστατικό αλλα εγω να ξερεις ειμαι κατά του γαμου ανεξαρτήτως.
Επίσης δεν θελω επ ουδενί να μπω στη Βουλή γιατι θα μαδησω την ουρά μου τριχα-τρίχα απο την απελπισία.
Ασε που εχω την εντυπωση οτι το κοινοβούλιο θα μυρίζει κλειστοφοβική καλτσίλα, εθνοσωτήρια σκόνη και δερματόδετη σκαμπουδίλα
...kai etsi sas grafw apo internet cafe...sorry gia ta grieklish...
...katarxin, xairomai pou ginetai auth h suzhthsh sto foroum, aisthanomai oti o vasikos stoxos pou eixa otan egrafa to post epiteuxthike...na graftei dhladh epitelous kati pou hthela kairo na diavasw kai eleipe...etsi, apofasisa na to grapsw egw...kata deuteron, sas euxaristw olous kai oles pou krathsate th suzhthsh se polu kalo epipedo kai thn kanate alhthina endiaferousa me ta sxolia kai tis apopseis sas...
kai na prosthesw merika akomh...paidia, sas euxaristw gia tis paraineseis na riskarw kai na diekdikw to kata kairous erwtiko mou endiafon, alla apo ta 16 mou den eimai in the closet...h fush mou exei dwsei mia idiosugkrasia anupomonh, eilikrinh kai parormhtikh kai exw faei para polles fores ta moutra mou kanontas ayto pou nomizete oti deiliazw na kanw...an me gnwrizate kalutera 8a mou dinate mallon thn antitheti sumvouli...thn edwsa eutuxws egw h idia se mena edw kai merika xronia kai ola einai polu pio hrema kai omorfa sth zwh mou apo tote...
oson afora th dunamh ths fantasias, nai, an diavasete ti sumvainei sth fusikh episthmh edw kai kammia e3intaria xronia 8a deite oti oi episthmones pleon paradexontai ayto pou gnwrizan, diaisthitika isws, oloi oi megaloi mustes...oti dhladh o kosmos einai ftiagmenos apo skepsi...mh 3exnate oti ena apo ta onomata tou 8eou einai dhmiourgos, dhladh kapoios h kapoia me axalinwth fantasia...mia sumpathitikh eklaikeush olwn autwn twn thewriwn tha vreite sthn tainia what the bleep do we know (to prwto kai to deutero meros)
exete akousei pote gia to mind training?...to efarmozoun korufaioi athlithes kai mousikoi kai sunistatai sto na fantazesai oti kaneis thn proponhsh, h oti paizeis to paixnidi h to mousiko kommati...exei apodeixtei oti au3anei thn apodosh kai thn ikanothta se megalutero vathmo apo oti an to ekanes pragmatika...vevaia auto, eina kati pou uparxei edw kai xiliades xronia mesa apo texnikes ths episthmhs ths yoga...alla exei 3anaanakalifthei, as poume...
twra gia to berolino kai tous berolinezous, mono kruoi den einai...einai glukoulides, eugenestatoi, me kati apisteuta a8wa matia, xamogelastoi kai hremoi, niwthw polu tuxerh pou a3iwthika na episkeftw auto to paradeisenio meros...edw, einai h prwth fora sth zwh mou pou ekana th skepsh kai eniwsa pws einai wraio kai kalo na eisai an8rwpos...
......και ίσως δώσω απάντηση σε κάποια μηνύματα.
Κάνω καθημερινά το δρομολόγιο Πετρούπολη - Κάντζα μέσω προαστιακού για να πάω στη δουλειά μου.
Ένα πρωινό, το καλοκαίρι που μας πέρασε, αποφάσισα να πάω με το ποδήλατο όλη τη διαδρομή επειδή είχα κάποια δουλεία στο κέντρο. Πράγματι ξεκίνησα με πολύ καλή διάθεση επειδή μου αρέσει να κάνω διαδρομές τέτοιου είδους.
Καθώς διέσχιζα τη Λιοσίων, και περνώντας το φανάρι της πλατείας Αττικής, βλέπω στιγμιαία στο αντίθετο ρεύμα μία ποδηλάτισσα να περνάει. Αυτή η κοπέλα με χαιρέτησε. Όχι όμως με ένα νεύμα ή με το κλασικό ντιν νταν από το κουδουνάκι. Σήκωσε ολόκληρο το αριστερό της χέρι στον αέρα. Ήταν σαν να μου έλεγε "ΚΑΛΗΜΕΡΑ" δυνατά, σε εμένα, έναν εντελώς άγνωστο. Ήταν μια κίνηση που ομολογουμένως με εξέπληξε ευχάριστα.
Ίσα που πρόλαβα να της κάνω ένα νεύμα και συνεχίσαμε και οι δύο προς τις διαφορετικές κατευθύνσεις που είχαμε.
Το να με χαιρετήσει ένας άγνωστος μου ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Μια κίνηση που μου έφτιαξε τη διάθεση για το υπόλοιπο της διαδρομής και όχι μόνο. Σίγουρα τα συναισθήματα που ένιωσα ήταν πάρα πολύ ευχάριστα. Δεν είδα την κοπέλα εκείνη ερωτικά ή κάπως αλλιώς αλλά με μια κίνησή της μου άλλαξε τον τρόπο που έβλεπα τον κόσμο.
Καταλήγοντας θέλω να πω στον Nayarxo να συνεχίσει να χαιρετάει τον κόσμο, του φτιάχνει τη διάθεση. Ακόμη κι αν μερικοί δεν ανταποδίδουν, σίγουρα το νιώθουν από μέσα τους. Ίσως κάποιοι άνθρωποι χρειάζονται περισσότερο χρόνο να ξεφορτωθούν το καβούκι τους και το προσωπείο που έχουνε για να κατεβαίνουν στο δρόμο.
Επίσης μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή μας έρχεται τις περισσότερες φορές από μια μικρή, ασήμαντη αλλαγή. Τα μικρά πράγματα είναι που μας κάνουν να νιώθουμε γεμάτοι στη ζωή, όχι τα μεγάλα.
θες να μου πεις πως εχεις διαβασει και τα 226 ποστ που εχω ανεβασει στην Αλεπουδα?
2η αγάπη μου είναι η ψυχολογία αλλά απεχθάνομαι τους ψυχολόγους και συναφή.
Προσπαθούσα να βρω φύλο+ηλικία, είδα εσένα με κοντά μαλλιά και τις αδερφές σου σε φωτό ;)
νομίζω ότι είναι 248; και ναί τα μυαλά μου έγιναν ολίγον κομπόστα... :P
......και ίσως δώσω απάντηση σε κάποια μηνύματα.
Κάνω καθημερινά το δρομολόγιο Πετρούπολη - Κάντζα μέσω προαστιακού για να πάω στη δουλειά μου.
Ένα πρωινό, το καλοκαίρι που μας πέρασε, αποφάσισα να πάω με το ποδήλατο όλη τη διαδρομή επειδή είχα κάποια δουλεία στο κέντρο. Πράγματι ξεκίνησα με πολύ καλή διάθεση επειδή μου αρέσει να κάνω διαδρομές τέτοιου είδους.
Καθώς διέσχιζα τη Λιοσίων, και περνώντας το φανάρι της πλατείας Αττικής, βλέπω στιγμιαία στο αντίθετο ρεύμα μία ποδηλάτισσα να περνάει. Αυτή η κοπέλα με χαιρέτησε. Όχι όμως με ένα νεύμα ή με το κλασικό ντιν νταν από το κουδουνάκι. Σήκωσε ολόκληρο το αριστερό της χέρι στον αέρα. Ήταν σαν να μου έλεγε "ΚΑΛΗΜΕΡΑ" δυνατά, σε εμένα, έναν εντελώς άγνωστο. Ήταν μια κίνηση που ομολογουμένως με εξέπληξε ευχάριστα.
Ίσα που πρόλαβα να της κάνω ένα νεύμα και συνεχίσαμε και οι δύο προς τις διαφορετικές κατευθύνσεις που είχαμε.
Το να με χαιρετήσει ένας άγνωστος μου ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Μια κίνηση που μου έφτιαξε τη διάθεση για το υπόλοιπο της διαδρομής και όχι μόνο. Σίγουρα τα συναισθήματα που ένιωσα ήταν πάρα πολύ ευχάριστα. Δεν είδα την κοπέλα εκείνη ερωτικά ή κάπως αλλιώς αλλά με μια κίνησή της μου άλλαξε τον τρόπο που έβλεπα τον κόσμο.
Καταλήγοντας θέλω να πω στον Nayarxo να συνεχίσει να χαιρετάει τον κόσμο, του φτιάχνει τη διάθεση. Ακόμη κι αν μερικοί δεν ανταποδίδουν, σίγουρα το νιώθουν από μέσα τους. Ίσως κάποιοι άνθρωποι χρειάζονται περισσότερο χρόνο να ξεφορτωθούν το καβούκι τους και το προσωπείο που έχουνε για να κατεβαίνουν στο δρόμο.
Επίσης μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή μας έρχεται τις περισσότερες φορές από μια μικρή, ασήμαντη αλλαγή. Τα μικρά πράγματα είναι που μας κάνουν να νιώθουμε γεμάτοι στη ζωή, όχι τα μεγάλα.
και μετά παραπονιέστε γιατί δεν έχουμε ποδηλατόδρομους και το ποδήλατο είναι υπό διωγμόν και άλλα τέτοια...
Αν είμασταν σαν την Ολλανδία, θα σταματάγαμε ποτέ να χαιρετήσουμε κάποιον άλλο ποδηλάτη; Θα υπήρχε αυτό το αίσθημα αλληλεγγύης;
Προτιμώ να μείνουν τα πράγματα όπως είναι (εντάξει, εντάξει, πλάκα κάνω...)
@tkant
εμενα μου εφτιαξε τη μερα οταν ειδα ενα παιδακι να κανει ποδήλατο στο πεζοδρομιο.
Πατησα το κουδουνι μου, ντριν-ντριν για να το χαιρετισω
αυτο τρομαξε και ξαφνιαστηκε
και λιγα μετρα αφου το ειχα περάσει
ακουσα απο πίσω ενα χαρούμενο ντριν-ντριν αλληλεγυης
:))
Oι δύο κοπέλες με τις οποίες πήγες Αγγλία να δεις κάτι συγκροτήματα... (φωτό στο λεωφορείο)
Είναι ολίγον μπερδεμένα στο blog σου αφού μου έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι κι εσύ τραγουδάς σε συγκρότημα...
δεν γνωριζω το περιστατικό αλλα εγω να ξερεις ειμαι κατά του γαμου ανεξαρτήτως.
Kαι εγώ,αλλά αν κάποιος άλλος είναι υπέρ?
[κ άσε το γάμο,γιατί σε ένα ζευγάρι 50 χρόνια πχ.μαζί να μην μπορεί να κληροδοτήσει ο ένας τον άλλο?Η να του παρέχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ως έμμεσου μέλους?:)]
Στηρίζοντας μία νέα ιδέα,στηρίζεις αυτόματα κάποιον που την έχει πραγματικά ανάγκη.
alepouda wrote:
Επίσης δεν θελω επ ουδενί να μπω στη Βουλή γιατι θα μαδησω την ουρά μου τριχα-τρίχα απο την απελπισία.
Ασε που εχω την εντυπωση οτι το κοινοβούλιο θα μυρίζει κλειστοφοβική καλτσίλα, εθνοσωτήρια σκόνη και δερματόδετη σκαμπουδίλα
Αυτό μάλλον είναι ίδιον όλων των κλειστών χώρων.Θα το έχεις διαπιστώσει υποθέτω,με πόνο,όταν περνάει το τρένο απο Ομόνοια:P
Η εθνοσωτηρία δε,κυκλοφορεί αδέσποτη έξω,και είναι και της μόδας τελευταία:P xΕxE...uPs:P
Η πρόταση μου παραμένει :D
chrispi wrote:
exw faei para polles fores ta moutra mou kanontas ayto pou nomizete oti deiliazw na kanw...an me gnwrizate kalutera 8a mou dinate mallon thn antitheti sumvouli...thn edwsa eutuxws egw h idia se mena edw kai merika xronia kai ola einai polu pio hrema kai omorfa sth zwh mou apo tote......
Απο ότι καταλαβαίνω,έμαθες στον εαυτό σου να χαίρεται με μικροπράγματα και θετική ενέργεια στην καθημερινότητα
Αν όντως είναι κάπως έτσι,καλά έκανες,παρόλαυτα,εκπληρώνεις ταυτόχρονα όλα όσα θα ήθελες?
Η σημείωση πολλών παιδιών πιο πάνω εστιάζεται στο γιατί μετά απο τόσο καιρό το σκέφτεσαι ακόμα...
sixoremenos][quote=tkant wrote:
Αν είμασταν σαν την Ολλανδία, θα σταματάγαμε ποτέ να χαιρετήσουμε κάποιον άλλο ποδηλάτη; Θα υπήρχε αυτό το αίσθημα αλληλεγγύης;
Προτιμώ να μείνουν τα πράγματα όπως είναι (εντάξει, εντάξει, πλάκα κάνω...)
Κι όμως υπάρχει το σενάριο της αλληλεγγύης...Αν ήταν δεδομένο το ποδήλατο και δεν υπήρχε κάποια μορφή 'επανάστασης' επικοινωνίας?? :):)
Ίσως μου λείψει μιά μέρα αν γίνουμε πολλοί πολλοί περισσότεροι:( [Το εύχομαι βέβαια...]
She had the knowledge
To get her what she wanted
The stars of track and field are beautiful people...
2-3 κοπελες που παιζουν ντραμς, αν σου κανει αυτο...
:)
@god saved the bike
εννοειται οτι ειμαι εναντια στο "θεσμο-πανηγυρι" του γαμου
αλλα υπερ της διασφαλισης των δικαιωμάτων των ζευγαριων
με το συμφωνο συμβίωσης κτλ. Συμβιωση ανεξαρτήτου συνθεσης του ζευγαριου.
......και ίσως δώσω απάντηση σε κάποια μηνύματα.
Κάνω καθημερινά το δρομολόγιο Πετρούπολη - Κάντζα μέσω προαστιακού για να πάω στη δουλειά μου.
Ένα πρωινό, το καλοκαίρι που μας πέρασε, αποφάσισα να πάω με το ποδήλατο όλη τη διαδρομή επειδή είχα κάποια δουλεία στο κέντρο. Πράγματι ξεκίνησα με πολύ καλή διάθεση επειδή μου αρέσει να κάνω διαδρομές τέτοιου είδους.
Καθώς διέσχιζα τη Λιοσίων, και περνώντας το φανάρι της πλατείας Αττικής, βλέπω στιγμιαία στο αντίθετο ρεύμα μία ποδηλάτισσα να περνάει. Αυτή η κοπέλα με χαιρέτησε. Όχι όμως με ένα νεύμα ή με το κλασικό ντιν νταν από το κουδουνάκι. Σήκωσε ολόκληρο το αριστερό της χέρι στον αέρα. Ήταν σαν να μου έλεγε "ΚΑΛΗΜΕΡΑ" δυνατά, σε εμένα, έναν εντελώς άγνωστο. Ήταν μια κίνηση που ομολογουμένως με εξέπληξε ευχάριστα.
Ίσα που πρόλαβα να της κάνω ένα νεύμα και συνεχίσαμε και οι δύο προς τις διαφορετικές κατευθύνσεις που είχαμε.
Το να με χαιρετήσει ένας άγνωστος μου ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Μια κίνηση που μου έφτιαξε τη διάθεση για το υπόλοιπο της διαδρομής και όχι μόνο. Σίγουρα τα συναισθήματα που ένιωσα ήταν πάρα πολύ ευχάριστα. Δεν είδα την κοπέλα εκείνη ερωτικά ή κάπως αλλιώς αλλά με μια κίνησή της μου άλλαξε τον τρόπο που έβλεπα τον κόσμο.
Καταλήγοντας θέλω να πω στον Nayarxo να συνεχίσει να χαιρετάει τον κόσμο, του φτιάχνει τη διάθεση. Ακόμη κι αν μερικοί δεν ανταποδίδουν, σίγουρα το νιώθουν από μέσα τους. Ίσως κάποιοι άνθρωποι χρειάζονται περισσότερο χρόνο να ξεφορτωθούν το καβούκι τους και το προσωπείο που έχουνε για να κατεβαίνουν στο δρόμο.
Επίσης μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή μας έρχεται τις περισσότερες φορές από μια μικρή, ασήμαντη αλλαγή. Τα μικρά πράγματα είναι που μας κάνουν να νιώθουμε γεμάτοι στη ζωή, όχι τα μεγάλα.
epauksanw se ola ta parapanw. i dikia mou istoria einai akrivws i antitheth. extes ston proastiako, ston bagoni pou mpika eida ena wraiotato spasto kai skefteika pos tha exw pareoula mexri tin metepibibash mou sta Anw Liosia. den entopisa kapoion kai etsi ekatsa stin akri koitontas ta duo podilata, kati san na ta prosexw. otan katevika gia na parw ton allo surmo vgika grigora, epibibastika kai akoumpisa to koursaki mou stin mesa meria gia na min enoxlei. Tote eida mia kopelia na tsoulaei to demeno pia spasto kai na exei ena vlema aporias gia pos tha voleutoun kai ta duo podilata. etrekse pros stin epomenh porta opou kai mpike. den prolava na tin fonaksw, na tis milisw, apla eixe fugei. eniwsa polu perierga, asxima tha elega. den stekomai kan sto gegonos pos einai kopela alla sto oti den edeiksa tin aparaithth eugeneia. tha epanorthosw tis to uposxomai...
Chrispi συμφωνώ και με τις δυό σας. Υπάρχουν φορές που ο ερωτισμός μένει απλά στην ατμόσφαιρα, με κάθε τρόπο, που μπορεί να φανταστεί κανείς και φορές, που αν δεν μιλήσουμε, δεν αγγίξουμε, δεν στραπατσαριστούμε τέλος πάντων, θα κοπανάμε το κεφάλι μας στον τοίχο για την υπόλοιπη ζωή μας. Κι έτσι απόλαυσε και την αισθητική του ερωτισμού σου, αλλά διεκδίκησε και το αντικείμενό του. Αυτό δεν κάνουμε όλοι έτσι κι αλλιώς;
Άντε και καλή ώρα σε όσους ή όσες μας έκαναν να νιώσουμε υπέροχα για κάποιο λόγο και δεν μπορέσαμε ποτέ να τους το δείξουμε ή να μας το δείξουν...Η ενέργεια τους είναι πάντα παρούσα.
Και πετάλι κι έρωτας δεν διαφέρουν πολύ...γι'αυτό και το "σε είδα"...(μπράβο στον teaser που το σκέφτηκε και το πρότεινε, μπράβο και στους διαχειριστές που το έκαναν πράξη...)
Και κάτι ακόμα. Ας σταματήσει το κλισέ ότι οι δυτικοευρωπαίοι και μάλιστα οι βόρειοι είναι ψυχροί λαοί κι εμείς ας πούμε ξεχειλίζουμε ερωτισμό...
Αυτά τα λέγανε στον καιρό της γιαγιάς μου που κοιμόντουσαν με τις κότες και κάνανε παιδιά γιατί δεν είχαν τι άλλο να κάνουν...
Σωστός καλέ μου Πέτρο αλλά δεν μπορώ να σε φανταστώ να κάνεις πετάλι σε προσομοίωση:)
Ούτε να έχεις τις αγαπημένες σου συνήθειες σε βιτρίνα.
Αν δεν 'πέσεις',δεν μαθαίνεις :)
H χημεία είναι άλλος παράγοντας,που όντως υπάρχει και κρατάει ή διαλύει ανθρώπινες σχέσεις,αλλά ανάγεται σε δεύτερο επίπεδο κοινωνικοποίησης.
Στο πρώτο επίπεδο,αν δεν κάνεις αυτο που σου λέει το σώμα σου και το μυαλό σου εκείνη τη στιγμή,σου μένει η γλύκα:)
αχαχαχαχαχαχα έγραψες:D
L-ife is out there :)
Αχ αυτή η φαντασία που μας ταξιδεύει στον έρωτα με βάση το ΕΓΩ μας... όλα από εκεί αρχίζουν και σαφώς εκεί τελειώνουν.
Εξιδανίκευση, φαντασία, αισθητική κι ερωτισμός σε πρώτο βαθμό με το αυτοπροβαλλόμενο ΕΓΩ και στην πραγματικότητα διαλυμένες ή ανύπαρκτες σχέσεις σε μια αποξενωμένη κοινωνία πνιγμένη στα αντικαταθλιπτικά πάντα "με φαντασία".
Αν ναι, και μην ξεχάσω να σας πω κι άλλες ατάκες της τρομερής γιαγιάς μου για τις σταφιδιασμένες αλλοδαπές (οι γελαστές μου αρέσουν), βέβαια κάποιοι υπερφίαλοι αναμνησιακοί να κλείσουν τα αφτιά τους κι ας ζήσουν στο μέλλον τους.
Ευχαριστώ για τον υπερχειλίζοντα φαντασιακό ερωτισμό (όσων μιλούν στο thread) αλλά δεν θα πάρω.
..κι ακομα για σενα μιλαω !
...κι ακόμη για σένα παραμιλάω!
Πω πω... έπηξα στα φιλοσοφίματα!
Λόγια λόγια λόγια...
Τελικά "πηδάει" κανείς?
Σε αυτό το σημείο θα αναφέρω πασίγνωστο στοίχο του Τζιμάκου: "Γαμααααάτε, γιατί χανόμαστε".
Μην με παρεξηγάτε, δεν περιέχει χυδαιότητα το μήνυμά μου. Ελπίζω να καταλαβαίνετε τι θέλω να πω.
Καταλαβαίνω τι λες, αλλα δεν νομίζω οτι καταπιέζεται κανενός η σεξουαλικότητα εδώ μεσα τουλάχιστον. Ειναι που ειναι ειδικής ασχολίας το φόρουμ και δεν σηκώνει περισσότερη εξειδικευση.
Στο εξωτερικό που οι ποδηλάτες ειναι πολλοι περισσότεροι απο εμάς γινονται θεματικές βόλτες απο θεματικές ομάδες. Αυτο για να ειμαι ειλικρινής το βρισκω λίγο υπερβολικό.
Καπου σε ενα ποδηλατικο μπλογκ της αμερικης ειχα διαβασει για μαθηματα κατασκευης/επισκευης ποδηλάτων που διοργανώνονται μόνο για γυναικες. Γιατι να ειναι κατι μονο για γυναικες ή μονο για αντρες ή για τρανστζεντερ υδροχόους? Καλό θα ηταν να μας ενώσει το ποδήλατο και οχι να μας χωρίζει.
Η αναγκη του να ζουμε σε ενα περιβαλλον που μας αποδέχεται οδηγει πολλές φορές στην αυτο-γκετοποίηση. Αυτο ειναι κατι που παρατηρείται κλασικα στους γκεη, στους ελληνες της Αστόρια και σε όσους αισθανονται διαφορετικοι μεσα σε εναν τοσο διαφορετικό κόσμο.
@spyrosV εισαι καπως δογματικός σε αυτα που λες και αυτος ειναι ο πιο ενδεδειγμενος τροπος για να κανεις λαθος. Με μια κουβεντα που ειπε η κοπέλα καθισες και εβγαλες ψυχογραφημα και διαγνωση και γιατι... για τον τροπο που λειτουργει μια γυναικα. Δεν ειναι τοσο απλα τα πραγματα, σε βεβαιώ.
Και οσο για τον ερωτα... αν δεν υπήρχε το ανεκπλήρωτο σε αυτον τον κοσμο τι θα αλλαζε? θα ειχαμε λιγοτερη ποιηση - και περισσοτερα διαζύγια - αυτο θα αλλαζε
@god saved the bike & elderly biker κανατε την κουβεντα πολυ ενδιαφέρουσα :)
Γνωρίζω ότι κάθε προσπάθεια να πεις κάτι συγκεκριμένο και ποσώ μάλλον αμετάβλητο ως επί το πλείστον κι ακόμη περισσότερο για τις γυναικες είναι εσφαλμένη, αλλά είναι στη φύση μου (είμαι μαθηματικός) να προτείνω συγκεκριμένα πράγματα -τρόπους λύσης- και συγχρόνως να προκαλέσω τον συνομιλητή μου είτε σε εγρήγορση είτε να ανάψουν λίγο τα αίματα ρε παιδί μου, παρά να επιδίδομαι σε αοριστολογίες-γενικότητες και πιθανότατα εκφράσεις που συσκοτίζουν, όπως έχω παρατηρήσει ότι οι περισσότεροι εδώ μεσα πράττουν.
Αν κι αναφέρομαι σε διαξιφισμούς, δεν σκοπεύω να προσβάλλω κι ουδέποτε είμαι φοβικός στις εκφράσεις μου.
Εξάλλου πάντοτε προτιμώ το συγκεκριμένο λάθος άρα και διορθώσιμο από μια διανοουμενίστικη προβολή γνώσης... είτε τις ποικίλες φράσεις αλληλοκατανόησης κι αλληλεγγύης...
α, κι εγω ειμαι solution-oriented εξωγήινη
αλλα αν θεωρησουμε οτι οι ανθρωποι ειναι εξίσωση
μιλαμε για μια εξίσωση μόνο με αγνώστους
που λύνεται μονο με φαντασία και παλι δεν ξερουμε αν εχουμε κανει λαθος
επομένως καλύτερα να αλλάξουμε κατευθυνση και να το δουμε ποιητικα.
αφου εισαι μαθηματικος σου εχω μια εκπληξη
Δεν καταλήγουμε πουθενά γιατί δεν αναφέρεις κάτι το συγκεκριμένο, δεν προτάσεις τις σκέψεις σου, δεν προτείνεις, απλά βάλλεις τις δικές μου και μ' αρέσει :D
απλά δεν έχει συνέχεια.
αν ξέχασες το έχω διαβάσει το blog σου -και το συγκεκριμένο- αλλά ρε παιδί μου, ξέχασα να σου το πω από κοντά, πολύ πολυλογία... μήπως είσαι γυναίκα;
και ο ενδιαφερόμενος πάντα απουσιάζει λόγω ανειλλημένων υποχρεώσεων
Οι λέξεις
Λέξεις
που τραβάν γραμμές
και σκίζουνε σελίδες
πάνω στο χαρτί
η μία την άλλη
σκέψη πολεμάνε
Λέξεις
απαλές και κοφτερές,
μεγάλες και μικρές
λέξεις σαν ψίθυροι
Λέξεις που φτιάχνουνε φτερά
και ταξιδεύουν
και άλλες που βάζουνε φωτιά
κι ύστερα μετανιώνουν
Λέξεις από το ίδιο μελάνι φτιαγμένες
από την ίδια επιθυμία
και την ίδια αδυναμία
τέτοιες λέξεις σου γράφω
τέτοιες λέξεις,
σου γράφω και σβήνω
γράφω και σβήνω
επίθετα, ουσιαστικά
γράφω και χορογραφώ
πάνω στα πιο όμορφα τραγούδια
που δε μπορώ να σου πω
επίθετα πολύχρωμα που ιριδίζουν
και πετάνε ψηλά
σαν τις σαπουνόφουσκες
γράφω και σβήνω
μικρές επαναστάσεις ξεκινώ
κι ύστερα περνάω από πάνω
και τις καταπνίγω
γράφω και σβήνω
οι λέξεις που επέζησαν
σαν αιχμάλωτοι πολέμου
συγκεντρώνονται σε γραμμές
και κουβαλάνε μέσα τους
περισσότερα από όσα μπορούν να αντέξουν
από όσα μπορούν να σου πουν
κι οι λέξεις που σβήσαν
αυτές,
αυτές οι λέξεις πάνε στον παράδεισο
-------------------------------------------
και μια έκπληξη
(ολίγον δανεική...)
Δεν προτάσσω τις σκεψεις μου και δεν προτείνω?
Τι θες να κανω, να κατεβασω νομοσχέδιο και να ζητησω αναθεωρηση του Συνταγματος?
Τα ειπα οπως τα λεω και οπως μου βγαινουν.
Νομιζω εγινα κατανοητή και πως τοποθετήθηκα επι του θεματος
υγ: Μερσι για την παράθεση
υγ2: θες να μου πεις πως εχεις διαβασει και τα 226 ποστ που εχω ανεβασει στην Αλεπουδα?
άμα το αποφασίσεις πάντως,και topic επιτρέποντος,θυμήσου και κείνες τις δύσμοιρες τις γιαγιάδες που φάγανε πόρτα στην Τήλο και μείνανε με τα κουφέτα :P
Aλεπούδα στη Βουλή,για μια χώρα τριχωτή! :):):)
δεν γνωριζω το περιστατικό αλλα εγω να ξερεις ειμαι κατά του γαμου ανεξαρτήτως.
Επίσης δεν θελω επ ουδενί να μπω στη Βουλή γιατι θα μαδησω την ουρά μου τριχα-τρίχα απο την απελπισία.
Ασε που εχω την εντυπωση οτι το κοινοβούλιο θα μυρίζει κλειστοφοβική καλτσίλα, εθνοσωτήρια σκόνη και δερματόδετη σκαμπουδίλα
...kai etsi sas grafw apo internet cafe...sorry gia ta grieklish...
...katarxin, xairomai pou ginetai auth h suzhthsh sto foroum, aisthanomai oti o vasikos stoxos pou eixa otan egrafa to post epiteuxthike...na graftei dhladh epitelous kati pou hthela kairo na diavasw kai eleipe...etsi, apofasisa na to grapsw egw...kata deuteron, sas euxaristw olous kai oles pou krathsate th suzhthsh se polu kalo epipedo kai thn kanate alhthina endiaferousa me ta sxolia kai tis apopseis sas...
kai na prosthesw merika akomh...paidia, sas euxaristw gia tis paraineseis na riskarw kai na diekdikw to kata kairous erwtiko mou endiafon, alla apo ta 16 mou den eimai in the closet...h fush mou exei dwsei mia idiosugkrasia anupomonh, eilikrinh kai parormhtikh kai exw faei para polles fores ta moutra mou kanontas ayto pou nomizete oti deiliazw na kanw...an me gnwrizate kalutera 8a mou dinate mallon thn antitheti sumvouli...thn edwsa eutuxws egw h idia se mena edw kai merika xronia kai ola einai polu pio hrema kai omorfa sth zwh mou apo tote...
oson afora th dunamh ths fantasias, nai, an diavasete ti sumvainei sth fusikh episthmh edw kai kammia e3intaria xronia 8a deite oti oi episthmones pleon paradexontai ayto pou gnwrizan, diaisthitika isws, oloi oi megaloi mustes...oti dhladh o kosmos einai ftiagmenos apo skepsi...mh 3exnate oti ena apo ta onomata tou 8eou einai dhmiourgos, dhladh kapoios h kapoia me axalinwth fantasia...mia sumpathitikh eklaikeush olwn autwn twn thewriwn tha vreite sthn tainia what the bleep do we know (to prwto kai to deutero meros)
exete akousei pote gia to mind training?...to efarmozoun korufaioi athlithes kai mousikoi kai sunistatai sto na fantazesai oti kaneis thn proponhsh, h oti paizeis to paixnidi h to mousiko kommati...exei apodeixtei oti au3anei thn apodosh kai thn ikanothta se megalutero vathmo apo oti an to ekanes pragmatika...vevaia auto, eina kati pou uparxei edw kai xiliades xronia mesa apo texnikes ths episthmhs ths yoga...alla exei 3anaanakalifthei, as poume...
twra gia to berolino kai tous berolinezous, mono kruoi den einai...einai glukoulides, eugenestatoi, me kati apisteuta a8wa matia, xamogelastoi kai hremoi, niwthw polu tuxerh pou a3iwthika na episkeftw auto to paradeisenio meros...edw, einai h prwth fora sth zwh mou pou ekana th skepsh kai eniwsa pws einai wraio kai kalo na eisai an8rwpos...
......και ίσως δώσω απάντηση σε κάποια μηνύματα.
Κάνω καθημερινά το δρομολόγιο Πετρούπολη - Κάντζα μέσω προαστιακού για να πάω στη δουλειά μου.
Ένα πρωινό, το καλοκαίρι που μας πέρασε, αποφάσισα να πάω με το ποδήλατο όλη τη διαδρομή επειδή είχα κάποια δουλεία στο κέντρο. Πράγματι ξεκίνησα με πολύ καλή διάθεση επειδή μου αρέσει να κάνω διαδρομές τέτοιου είδους.
Καθώς διέσχιζα τη Λιοσίων, και περνώντας το φανάρι της πλατείας Αττικής, βλέπω στιγμιαία στο αντίθετο ρεύμα μία ποδηλάτισσα να περνάει. Αυτή η κοπέλα με χαιρέτησε. Όχι όμως με ένα νεύμα ή με το κλασικό ντιν νταν από το κουδουνάκι. Σήκωσε ολόκληρο το αριστερό της χέρι στον αέρα. Ήταν σαν να μου έλεγε "ΚΑΛΗΜΕΡΑ" δυνατά, σε εμένα, έναν εντελώς άγνωστο. Ήταν μια κίνηση που ομολογουμένως με εξέπληξε ευχάριστα.
Ίσα που πρόλαβα να της κάνω ένα νεύμα και συνεχίσαμε και οι δύο προς τις διαφορετικές κατευθύνσεις που είχαμε.
Το να με χαιρετήσει ένας άγνωστος μου ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Μια κίνηση που μου έφτιαξε τη διάθεση για το υπόλοιπο της διαδρομής και όχι μόνο. Σίγουρα τα συναισθήματα που ένιωσα ήταν πάρα πολύ ευχάριστα. Δεν είδα την κοπέλα εκείνη ερωτικά ή κάπως αλλιώς αλλά με μια κίνησή της μου άλλαξε τον τρόπο που έβλεπα τον κόσμο.
Καταλήγοντας θέλω να πω στον Nayarxo να συνεχίσει να χαιρετάει τον κόσμο, του φτιάχνει τη διάθεση. Ακόμη κι αν μερικοί δεν ανταποδίδουν, σίγουρα το νιώθουν από μέσα τους. Ίσως κάποιοι άνθρωποι χρειάζονται περισσότερο χρόνο να ξεφορτωθούν το καβούκι τους και το προσωπείο που έχουνε για να κατεβαίνουν στο δρόμο.
Επίσης μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή μας έρχεται τις περισσότερες φορές από μια μικρή, ασήμαντη αλλαγή. Τα μικρά πράγματα είναι που μας κάνουν να νιώθουμε γεμάτοι στη ζωή, όχι τα μεγάλα.
2η αγάπη μου είναι η ψυχολογία αλλά απεχθάνομαι τους ψυχολόγους και συναφή.
Προσπαθούσα να βρω φύλο+ηλικία, είδα εσένα με κοντά μαλλιά και τις αδερφές σου σε φωτό ;)
νομίζω ότι είναι 248; και ναί τα μυαλά μου έγιναν ολίγον κομπόστα... :P
Ναι, κι εμείς στην Ελλάδα και ειδικά στην Αθήνα αυτό σκεφτόμαστε όλη μέρα.
και μετά παραπονιέστε γιατί δεν έχουμε ποδηλατόδρομους και το ποδήλατο είναι υπό διωγμόν και άλλα τέτοια...
Αν είμασταν σαν την Ολλανδία, θα σταματάγαμε ποτέ να χαιρετήσουμε κάποιον άλλο ποδηλάτη; Θα υπήρχε αυτό το αίσθημα αλληλεγγύης;
Προτιμώ να μείνουν τα πράγματα όπως είναι (εντάξει, εντάξει, πλάκα κάνω...)
@tkant
εμενα μου εφτιαξε τη μερα οταν ειδα ενα παιδακι να κανει ποδήλατο στο πεζοδρομιο.
Πατησα το κουδουνι μου, ντριν-ντριν για να το χαιρετισω
αυτο τρομαξε και ξαφνιαστηκε
και λιγα μετρα αφου το ειχα περάσει
ακουσα απο πίσω ενα χαρούμενο ντριν-ντριν αλληλεγυης
:))
@spirosV
δεν εχω αδελφές, δεν εχω ιδεα τι ειδες
Oι δύο κοπέλες με τις οποίες πήγες Αγγλία να δεις κάτι συγκροτήματα... (φωτό στο λεωφορείο)
Είναι ολίγον μπερδεμένα στο blog σου αφού μου έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι κι εσύ τραγουδάς σε συγκρότημα...
Kαι εγώ,αλλά αν κάποιος άλλος είναι υπέρ?
[κ άσε το γάμο,γιατί σε ένα ζευγάρι 50 χρόνια πχ.μαζί να μην μπορεί να κληροδοτήσει ο ένας τον άλλο?Η να του παρέχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ως έμμεσου μέλους?:)]
Στηρίζοντας μία νέα ιδέα,στηρίζεις αυτόματα κάποιον που την έχει πραγματικά ανάγκη.
Αυτό μάλλον είναι ίδιον όλων των κλειστών χώρων.Θα το έχεις διαπιστώσει υποθέτω,με πόνο,όταν περνάει το τρένο απο Ομόνοια:P
Η εθνοσωτηρία δε,κυκλοφορεί αδέσποτη έξω,και είναι και της μόδας τελευταία:P xΕxE...uPs:P
Η πρόταση μου παραμένει :D
Απο ότι καταλαβαίνω,έμαθες στον εαυτό σου να χαίρεται με μικροπράγματα και θετική ενέργεια στην καθημερινότητα
Αν όντως είναι κάπως έτσι,καλά έκανες,παρόλαυτα,εκπληρώνεις ταυτόχρονα όλα όσα θα ήθελες?
Η σημείωση πολλών παιδιών πιο πάνω εστιάζεται στο γιατί μετά απο τόσο καιρό το σκέφτεσαι ακόμα...
Κι όμως υπάρχει το σενάριο της αλληλεγγύης...Αν ήταν δεδομένο το ποδήλατο και δεν υπήρχε κάποια μορφή 'επανάστασης' επικοινωνίας?? :):)
Ίσως μου λείψει μιά μέρα αν γίνουμε πολλοί πολλοί περισσότεροι:( [Το εύχομαι βέβαια...]
She had the knowledge
To get her what she wanted
The stars of track and field are beautiful people...
.......ότι παίζει drums
μπέρδεμα
τα εχεις μπερδεψει
παρε ενα ρεπο
Ειμαι κατι σαν φωτογραφος τους συγκροτήματος,
και πηγα μαζι τους οταν παιξαν στο Λονδινο.
Προφανως διαβασες τα ποστ-ανταποκριση που ειχα γραψει τοτε
Δεν τραγουδαω και δεν ειμαστε οι αδελφές Τατά
.....με τη φωτογραφική?
(βλάκας εντελώς)
2-3 κοπελες που παιζουν ντραμς, αν σου κανει αυτο...
:)
@god saved the bike
εννοειται οτι ειμαι εναντια στο "θεσμο-πανηγυρι" του γαμου
αλλα υπερ της διασφαλισης των δικαιωμάτων των ζευγαριων
με το συμφωνο συμβίωσης κτλ. Συμβιωση ανεξαρτήτου συνθεσης του ζευγαριου.
epauksanw se ola ta parapanw. i dikia mou istoria einai akrivws i antitheth. extes ston proastiako, ston bagoni pou mpika eida ena wraiotato spasto kai skefteika pos tha exw pareoula mexri tin metepibibash mou sta Anw Liosia. den entopisa kapoion kai etsi ekatsa stin akri koitontas ta duo podilata, kati san na ta prosexw. otan katevika gia na parw ton allo surmo vgika grigora, epibibastika kai akoumpisa to koursaki mou stin mesa meria gia na min enoxlei. Tote eida mia kopelia na tsoulaei to demeno pia spasto kai na exei ena vlema aporias gia pos tha voleutoun kai ta duo podilata. etrekse pros stin epomenh porta opou kai mpike. den prolava na tin fonaksw, na tis milisw, apla eixe fugei. eniwsa polu perierga, asxima tha elega. den stekomai kan sto gegonos pos einai kopela alla sto oti den edeiksa tin aparaithth eugeneia. tha epanorthosw tis to uposxomai...