Γειά σας παιδιά,
Μια μέρα βρισκόμουν στο μετρό και χωρίς να το θέλω άκουγα δίπλα μου δύο κυρίους να συζητούν.
Από τα λεγόμενά τους, ήταν και οι δύο παντρεμένοι. Ο πρώτος μόλις είχε αποκτήσει το δεύτερο
παιδί του. Ο άλλος δεν είχε ακόμα παιδιά. Στην ερώτηση του πρώτου προς τον δεύτερο γιατί δεν προχωρεί με την γυναίκα του να κάνουν μωρό τον άκουσα να λέει: "Προσπαθούμε καιρό τωρα αλλά
ο γιατρός σχεδόν μου έχει αποκλείσει την δυνατότητα να έχω παιδί εξ αιτίας του ποδηλάτου με το οποίο χρόνια τώρα μετακινούμαι. Η σέλα έχει βλάψει τους όρχεις."
Ερώτηση προς γιατρούς (και μή) ποδηλάτες: Είναι αλήθεια ή ψέμα? Κινδυνεύουμε εμείς οι άνδρες
να μείνουμε άκληροι;
Ευχαριστώ.
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
Τι κάθεσαι και ακούς....
Άν έχεις ρυθμισμένο σωστά το ποδήλατό σου γιατί να έχεις πρόβλημα;; Για να πάθεις αυτό που έπαθε ο κύριος στο μετρό, ( και αυτός τα ιατρικά του προβλήματα εκεί τα συζητούσε;;;!!!
) θα πρέπει είτε να έχεις τραυματιστεί σε κάποια δόση, ή να έχεις πάθει κάποια μόλυνση..
Τόσοι άντρες που κάνουν ποδήλατο, όλα αυτά τα χρόνια που υπάρχει το ποδήλατο, π.χ όλοι οι Ολλανδοί, όλοι οι Δανοί, μην αναφερθώ στους Κινέζους... άκληροι είναι; ( εγώ τους βλέπω και γεννοβολάνε σαν τα κουνέλια). Αν είναι τόσο επικίνδυνο για τους άντρες να κάνουν ποδήλατο, να είσαι σίγουρος ότι θα το είχαν χαμπαριάσει όλοι και κανείς δεν θα το πλησίαζε..
Α και να προσθέσω και κάτι ακόμα να σου φτιάξω την ψυχολογία. Σαν γυναίκα σου λέω ότι ποδηλάτες είναι by far οι πιο δυνατοί εραστές. Το έχει το άθλημα.. Σας ανεβάζει την τεστοστερόνη και την λίμπιντο, κάτι που αποτελεί εγγύηση για επιτυχημένες συνευρέσεις..
Μην κάθεσαι λοιπόν και ακούς τις μαλακίες που λέει ο καθένας έξω.
Άμα προβληματίζεσε κάνε μόνο μόνο ορθοπεταλιά.
Testicle Damage From Cycling
Jun 12, 2011 | By Patrick Hutchison
Riding a bicycle increases muscle strength and promotes fitness. However, if not done properly, cycling can harm you. One of the most common locations for discomfort and injury on a bicycle is the testicles. Testicle damage from cycling is usually caused by a seat that does not fit properly.
Anatomy
A bicycle seat is shaped with a wide back and a narrow front, often called the nose. As you sit on a bicycle seat, the nose can place pressure on the testicles and the surrounding area. Over time, this pressure can cause damage to the testicles and the surrounding area. However, in most cases chronic pain will occur before damage takes place, warning you to change the way you sit on your bicycle.
Neuropathy
Neuropathy refers to any nerve damage in the body. The pudendal nerve is between your genitals and your anus and is responsible for sending information, including pain signals, to the testicles and surrounding area. If your bicycle seat places pressure on the pudendal nerve, it can cause pain in the testicles and warn you of possible testicular damage. Pain from neuropathy is particularly noticeable when sitting and can also present with general numbness in the genital area.
Prevention
The best way to prevent testicle damage from cycling is to choose a bike seat that fits properly. The wide back of your bike seat is meant to contact directly with your ischial tuberosities, which are the hard bones you feel when you sit down. If your seat is too narrow, your ishial tuberosities will slip over the outside edges, pressing the middle of your seat and the nose into your pudendal nerve and testicles. A properly fitted seat will release pressure from both of these areas. You might also consider bicycle seats with shortened nose areas or those designed with grooves down the middle of the seat that reduce pudendal nerve pressure.
Treatment
Treatment for testicle damage from cycling should start with rest and ice to reduce the swelling. Continuing to ride your bike will only make the problem worse. Avoid sitting on hard surfaces or positions with seem to make the pain or numbness worse. If your pain does not go away after a few days, make an appointment with your doctor to discuss possible neuropathy or testicular trauma caused by riding your bicycle.
References
Health Communities; Testicular Pain Causes; Stanley J. Swierzewski III; May 2007
Dr. Mirkin; Bicycle Seats; Gabe Mirkin; February 2010
Jim Langley: Bicycle Seats Explained
Sheldon Brown: A Comfortable Saddle
Το κακό είναι οτι όσοι επιστήμονες και αν ασχοληθούν με αυτό πάλι το αποτέλεσμα θα είναι ενδεικτικό (ολα μετριούνται βάση ποσοστών πχ ενα ποσοστό ανδρών κτλπ )
ας προσέχουμε να είμαστε οσο ποιο ανατομικά μπορούμε πχ στο ποδήλατο
και όλα καλά
και για θέματα στειρότητας ψάξε για το τι χημικά φάγανε οι γονείς μας (πχ εγω είμαι 23 χρονών) τι πέρασε σε εμάς και τι έχουμε φάει σήμερα.
μπορεί τα φάρμακα να μεγάλωσαν το όριο ζωής αλλα υπάρχουν πολλές παρενέργειες
φιλικά Πάνος
Σε αυτό να προσθέσω κάτι που μου είπε πρόσφατα ένας γιατρός. Ότι το 70% των ζευγαριών που ζουν στα αστικά κέντρα έχουν προβλήματα υπογονιμότητας και αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στην μόλυνση του αστικού περιβάλλοντος, πέρα από τα χημικά που τρώμε με το φαγητό μας, τα διάφορα φάρμακα και άλλους παράγοντες.
Στις γυναίκες εκτός από το γεγονός ότι δυσκολεύονται να συλλάβουν, αυξάνονται οι αποβολές, στους δε άντρες, έχουν αλλάξει μέχρι και το ποια θεωρούνται τα φυσιολογικά ποσοστά στους δείκτες σπέρματος.. Δηλαδή θεωρείται πλέον φυσιολογικό αυτό που πριν από είκοσι χρόνια θα το θεωρούσαν προβληματικό.
Η τελευταία άπόψη που άκουσα είναι ότι
οι πολλές ώρες στο ποδήλατο συστηματικά
μπορούν να προκαλέσουν κάποια βλάβη.
Όμως οι λίγες ώρες επηρεάζουν θετικά
γιατί προσφέρουν ένα είδος μασάζ στην
ευαίσθητη αυτή περιοχή (καλό εεε;)
Τώρα επί του πρακτέου έχω συνάδελφο που
δεν κάνει ποδήλατο είναι 42 χρονών και
(δυστυχώς) δεν έχει κάνει παιδί (αν και το
επιθυμεί). Αντιθέτως εγώ είμαι 41 και
έχω 7 παιδιά (φυσικά πάω με ποδήλατο στη
δουλειά).
Κατά τη γνώμη μου όσο νωρίτερα τεκνοποιήσεις
τόσο το καλύτερο. Μεγαλώνοντας το πιθανότερο
είναι να υπάρχουν προβλήματα.
Θεωρώ πάντως ότι δεν πρέπει να υποβαθμίζουμε το θέμα. Σίγουρα παίζει ρόλο το ποδήλατο, όλοι έχουμε νιώσει κάποιο πόνο, σε μεγαλύτερο ή σε μικρότερο βαθμό. Μεμονωμένα παραδείγματα δεν βοηθούν και τόσο να βγει ένα ασφαλές συμπέρασμα.
Κάποτε από κάποιο λινκ είχα διαβάσει την προσέγγιση της fizik πάνω στο θέμα. Εκείνοι θεωρούν ότι η ευλυγισία της σπονδυλικής στήλης παίζει πολύ μεγάλο ρόλο, και αν αυτή είναι μικρή τότε το περισσότερο βάρος πέφτει στα γεννητικά όργανα. Όσο η ευλυγισία της σπονδυλικής στήλης μεγαλώνει, τόσο μεταφέρεται το βάρος από τα γεννητικά όργανα στα κάτω οστά της λεκάνης -sit bones στα αγγλικά,δεν ξέρω αν τα λέω σωστά.
Θεωρώ αυτή την προσέγγιση σωστή. Άρα ένα συνδυασμός απώλειας βάρους και ασκήσεων για αύξηση της ευλυγισίας στην σπονδυλική στήλη, εννοείται και με τη χρήση εξοπλισμού κτλ..., είναι αυτό που ίσως δίνει την λύση.
Βεβαια δεν είμαι γιατρός, οπότε δεν πρέπει κανείς να πάρει αυτήν την θεώρηση στα σοβαρά. Με την δική μου εμπειρία θεωρώ ότι η προσέγγιση της fizik είναι σωστή, μπορεί να λέω και βλακείες.
Όποιος εμπειρότερος ή επιστημονικά καταρτισμένος, ας βοηθήσει.
Η εντύπωση μου είναι ότι βλέπουμε το δέντρο και δεν βλέπουμε το δάσος.
Ένας άνθρωπος που αθλείται σωστά, που προσέχει την διατροφή του, που δεν καίγεται σε κρεπάλες θα είναι σαφώς πιο υγιής από έναν άνθρωπο που κάθεται άπρακτος όλη μέρα, τρώει ότι χειρότερο βρει, ή κάνει υπερβολές σε οτιδήποτε μπορεί να βλάψει την υγεία του ανεπανόρθωτα.
Το ίδιο ισχύει και για τον ισχυρισμό ότι οι ποδηλάτες αναπνέουν τα καυσαέρια. Ε τα αναπνέουν και αυτά, ( σε αυτόν τον κόσμο ζούμε) αλλά κάνουν και την γυμναστική τους για να τη φέρουν την κατάσταση σε μία σχετική ισορροπία.
Συζητάμε εδώ για το αν το ποδήλατο μπορεί να κάνει τους άντρες στείρους.
Γιατί δεν συζητάμε αν το καθισιό, η παχυσαρκία, το αλκοόλ, τα τρία πακέτα τσιγάρα την μέρα δεν μπορούν να προκαλέσουν τα ίδια αποτελέσματα;
Είμαι υπέρ του να γίνονται όλα χωρίς υπερβολές. Αν κάνει κάποιος 15 ώρες την μέρα ποδήλατο, και δεν έχει ρυθμίσει σωστά το ποδήλατό του, ή δεν τρέφεται σωστά, και δεν κάνει σωστή αποθεραπεία ε το τελευταίο που θα τον απασχολήσει θα είναι αν θα μείνει άκληρος. Βασικά δεν θα ζήσει αρκετά για να τον απασχολήσει και αυτό το ζήτημα.
Είμαστε φτιαγμένοι (σαν πλάσματα σε αυτόν τον κόσμο) με τέτοιο τρόπο που σταδιακά φθειρόμαστε και έχουμε πεπερασμένες δυνάμεις και διάρκεια ζωής.
Όταν το καταλάβουμε αυτό, θα καταλάβουμε επίσης ότι η υπερβολική ανησυχία, αλλά και η υπερβολική αδιαφορία δεν θα κάνουν ούτε πιο ποιοτική ούτε πιο ευτυχισμένη την ζωή μας.
Σταματήστε λοιπόν να ανησυχείτε τόσο πολύ και απολαύστε αυτό που έχετε, με μέτρο για όσο φυσικά το έχετε..
Εγώ πάντως δεν αθλούμαι σωστά, δεν προσέχω την διατροφή μου, και ψιλοκαίγομαι σε κρεπάλες!
Κάνω όμως και αρκετά ποδήλατο. Και εντάξει η αλήθεια είναι ότι αν κάνεις συστηματικά ποδήλατο, είσαι ψιλοαναγκασμένος να περιορίσεις την "κακή" ζωή.
Φοβάσαι κάτι που δεν το ξέρεις. Εμείς θέλουμε να μάθουμε, και να το προσεγγίσουμε ορθολογικά το θέμα.
Συζητάμε για το ποδήλατο, και όχι για την παχυσαρκία ή το κάπνισμα, γιατί δεν είμαστε σε σχετικό φόρου με την παχυσαρκία και το κάπνισμα. (Βέβαια θα είχε γέλιο να υπήρχε φόρουμ για τους ανθρώπους που αγαπούν το κάπνισμα.)
Και οι κρεπάλες κάτι έχουν να προσφέρουν στη ζωή, να μην δαιμονοποιούμε.
Και με τα καυσαέρια υπάρχει θέμα. Και δεν το φέρνεις στα ίσια με την γυμναστική, ίσα ίσα το χειροτερεύεις. Όμως το αντιμετωπίζουμε με την λογική: μάσκες, παράλληλοι δρόμοι με μικρό φόρτο, αποφυγή λεωφορείων, κτλ. Μια χαρά λοιπόν.
Δεν εξετάζουμε το πως να σταματήσουμε το ποδήλατο, εξετάζουμε το πως θα κάνουμε σωστά ποδήλατο, για να κάνουμε περισσότερο ποδήλατο.
Εγώ σχολίασα την λογική της άρνησης, του στυλ ότι αυτά δεν συμβαίνουν, ότι είναι μέρος της μεγάλης συνωμοσίας των χοντρών, καπνιστών, αμαξάτων που θέλουν όσο το δυνατών λιγότεροι να κάνουν ποδήλατο κτλ. κτλ. Δεν το λέω για σένα, ίσα ίσα, αλλά υπάρχουν αρκετές τέτοιες φωνές.
Εμείς θέλουμε να μάθουμε, η άμμεση και αντιδραστική άρνηση είναι αυτή που υποδηλώνει φόβο.
Δεν είδα κανέναν να ανησυχεί υπερβολικά, προβληματισμός υπάρχει, και καλώς υπάρχει.
Όσον αφορά την προσέγγιση της fizik που περιγράφω παραπάνω, μπορεί κανείς να μας διαφωτίσει;
Για την προσέγγιση της fizik δεν έχω να κάνω
κάποιο σχόλιο (λογική μου φαίνεται). Ο τρόπος
αντιδρά ο ανθρώπινος οργανισμός σε μια
συγκεκριμένη κατάσταση διαφέρει από άνθρωπο σε
άνθρωπο (το έχει γράψει και ο Ιπποκράτης).
Πέραν αυτών δε βλέπω κάποια αντιδραστική άρνηση
στις παραπάνω απαντήσεις. Μπορεί όλοι να έχουμε
νιώσει κάποιο πόνο σε μεγαλύτερο ή μικρότερο
βαθμό (έχουν γραφεί πολλές σελίδες σχετικά με
την καταλληλότητα της σέλας) αλλά νομίζω ότι
είναι υπερβολή να θεωρούμε ότι θα φτάσουμε και
στη στείρωση.
Καλοί οι προβληματισμοί καλύτερο όμως το ποδήλατο.
Μπερδεύτηκα, νόμιζα ότι το είπα και στο πάνω, δεν υπάρχει σε αυτές τις απαντήσεις τέτοια άρνηση. Γενικά όμως παρατηρώ μια περίεργη αντίδραση από κάποιους σε τέτοιου είδους πληροφορίες.
Πολλά πράγματα είναι καλύτερα από τους προβληματισμούς. Λίγα όμως τόσο ωφέλιμα.
Οι προβληματισμοί είναι ωφέλιμοι αλλά αφορούν εκείνους που έχουν κάποιο λόγο να προβληματίζονται.
Αυτό που μάλλον δεν έγινε κατανοητό σε αυτά που έγραψα πριν, είναι ότι θεωρώ υπερβολικό το να προβληματίζεστε για το αν θα μείνετε άκληροι από την ποδηλασία που κάνουμε οι περισσότεροι εδώ μέσα..
Μα καλά.. πόσες πια ώρες την μέρα είσαστε πάνω στο ποδήλατο που ανησυχείτε ότι θα πάθετε στείρωση;;;
Κάνετε πρωταθλητισμό ή είστε επαγγελματίες αθλητές που προπονούνται το λιγότερο 8 ώρες την μέρα και που βγάζουν το ψωμί τους από αυτό το πράγμα;
Το ποδήλατο για τους περισσότερους από εμάς είναι το μεταφορικό μέσο που μας κάνει και να περνάμε καλά. Θα καταλάβαινα έναν προβληματισμό τους στυλ "φοβάμαι μήπως τραυματίσω τα πόδια μου" αλλά το να διαβάζω από ερασιτέχνες ποδηλάτες ότι ανησυχούν μη μείνουν στείροι, το βρίσκω απλά υπερβολικό και μου μοιάζει πιο πολύ σαν φοβικό σύνδρομο παρά σαν ρεαλιστικά υπαρκτός κίνδυνος.
Σε κάθε άνθρωπο δρα διαφορετικά.
Υπάρχουν γνωστοί μου που αν και καβαλάνε λιγότερες ώρες από εμένα, πονάνε συχνά. Δεν είναι μόνο η στείρωση, αυτό είναι σπάνιο. Είναι η οποιαδήποτε δυσλειτουργία, η οποία διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Μπορεί το ποδήλατο να μην παίζει καν ρόλο.
Υπάρχουν λοιπόν αρκετοί λόγοι. Μπορεί να είναι τεχνική, εξοπλισμός, βάρος ή ακόμα και τίποτα. Μπορεί καν να μην υπάρχει θέμα.
Ρωτάμε λοιπόν σε ένα φόρουμ για να μάθουμε από τους πιο έμπειρους και κυρίως από τους πιο καταρτισμένους. Αν θέλει κάποιος διαφωτίζει. Δεν αναλύουμε τα ψυχολογικά μας. Αυτά περί συνδρόμων κτλ, ταιριάζουν σε φόρουμ ψυχολογίας, και ευτυχώς εδώ δεν είναι τέτοιο.
Ακόμη και αν είμαι φοβικός, άρρωστος, ψυναγκαστικός, απροσάρμοστος, ανεπίδεκτος, τρελός, χαζός ή έξυπνος (αλήθεια ποιος θα το κρίνει αυτό;), αυτό δεν με εμποδίζει να κάνω μια τεχνική ερώτηση.
Δεν θεωρώ ορθό να κάνουμε δίκη κινήτρων.
Στο θέμα τώρα: Από τα λίγα που έχω διαβάσει, έχω καταλάβει ότι πρέπει να γίνεται προσπάθεια μεταφοράς του βάρους στα πόδια. Μήπως παράλληλα και για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να αυξήσουμε δύναμη και ευλυγισία στην σπονδυλική στήλη; Μήπως δεν υπάρχει καν θέμα, και όποιοι πόνοι προκύπτουν είναι παροδικοί και θα φύγουν σιγά σιγά με τα χιλιόμετρα; Αν μετά από μεγάλη ποδηλατοβόλτα αισθανόμαστε πόνο, τι από τα δύο κάνουμε; Ξεκουραζόμαστε με λίγες μέρες αποχής, ή επιμένουμε πιο ήπια;