Το ιστολόγιο του/της κωστάνζα

Γεια χαρά,

αφού δεν έχω ιδέα για το πως να βάλω φωτογραφία μέσω απάντησης, άνοιξα καινούρια το θέμα.

Το 2010, ανανέωσα το ποδηλατάκι μου: έβαλα το τιμόνι το οποίο φαίνεται στην 2η φωτό.
Το μέταλλο τύλιξα με τέϊπ για να βάζω τις πήχες κομψά.

Μή ρωτάς πόσο με γελάγανε, ήθελα να ποδηλατώ δίχος πόνου στα χέρια

Τέσπα, καλό θα ήταν να σκεφτείς τι θέλεις για να μήν πονάνε τα χέρια σου. Εάν θες ένα τέτοιο
τιμόνι, γράψε μου τις λεπτομέρειες κα θα δω τι να βρω.

Γεια χαρά,

σήμερα έκανα ηλιοθεραπεία στο μπαλκόνι και το απόλαυσα εντελώς. Μου έδινε πολλήν ενέργεια, πράγμα το οποίο πρώτα είχα παρατηρήσει στα νιάτα μου, δλδ. όταν ήμουν νέα κι όμορφη (τώρα απέμεινε το «και»). Λοιπόν, τότε ζούσαμε στο «πεδείο κοτσύφιων» το οποίο λέγεται και «Κόσοβο».
Είχε τεράστεια ζέστη έξω, πέραν των 40 βαθμών Κελσίου, κι έψαξα να βρώ τρόφημα. Οι γονείς με

Γεια χαρά,

σήμερα ποδηλατήσαμε σε 5 ρόδες, η φίλη με το ποδήλατο, εγό με το τρίκυκλο, για κολύμπι.
Φτάσαμε στο κολυμπητήριο, κάναμε τη γυμναστική μας, κολυμπούσαμε κάποιους διάδρομους.

Μετά η Κατερίνα με παρακολουθούσε να καταδύω κολυμπώντας. «Σβήσε το μυαλό σου και προχώρα», μου λέει. «Τη στιγμή που θες ν´ανέβεις, κάνε τρεις κινήσεις και θα φτάσεις στην επιφάνεια.»
Δεν πρόλαβα τεράστεια μέτρα, «δεν πειράζει, προσπάθησε ξανά!»
Μετά από μια ώρα αισθανόμουν πτώμα. Η Κατερίνα είναι καταδύτης και ξέρει να εξεηγεί το κάθε βήμα μετά το άλλο με υπομονή και ηρεμία.

Γεια χαρά,

από χθές έχουμε κωλόκαιρο: χιόνι με δυσάρεστο κρύο, όταν διασχίζεις τους μεγάλους δρόμους, ως τους αστράγαλους στέκεσαι στη λάσπη. Γι´αυτούς τους λόγους, το τρίκυκλο αρνείται να κυκλοφορεί:
προτιμά να μένει μέσα στεγνά.

Σας εύχομαι κάθε καλό