Λογοτεχνία

Σκύβω στην άμμο για κοχύλια,
βρίσκω ερωτόλογα και τα φυλάω.
Αν ποτέ συναντηθούμε,
είναι όλα δικά σου.
[2010]

Στον καθρέφτη
σηκώνω τα μαλλιά μου.
Βαθειά στα μάτια
την κοιτάζω,
βαθειά στα δάκρυα
τη φοβάμαι.
Στον καθρέφτη το βράδυ
συναντώ τη γυναίκα.
Πόσο μοιάζει της μητέρας μου.
[1991]

Ρέει μέσα μου το νιώθω Ρέει η ζωή. Ρέει κάτι. Κάτι μεγάλο και άγνωστο για μένα. Δεν το καταλαβαίνω, παραμόνο το νιώθω. Δεν υπάρχει περίπτωση να κάνω κάτι άλλο εκτός από το να το νιώσω. Δεν υπάρχει δεύτερος τρόπος προσέγγισης. Είναι ο μοναδικός. Είναι απελπιστικά πραγματικό.

Είμαι μέρος του και είναι μέρος μου. Δεν μπορώ να σου πω τι είναι. Δεν έχω τα λόγια. Το στόμα μου αδυνατεί να το εκφράσει. Χρειάζομαι άλλα μέσα που δεν υπάρχουν στο σώμα μου. Είναι πάνω από μένα. Σκέφτομαι ότι πριν χρόνια ο άνθρωπος είχε το όργανο να το εκφράσει. Το έχασε μέσα από την εξέλιξή του. Δεν το είχε ποτέ και θα το αναπτύξει στο μέλλον. Πρώτα γεννιέται η ανάγκη και μετά η λύση της, σωστά; Μετά από εκατομμύρια χρόνια. Όταν το σύμπαν κοιμηθεί και ξυπνήσει ξανά.

Έχω ένα χαμόγελο για σένα,
κρυμμένο πίσω από τα μάτια μου,
κρυμμένο μέσα στο παλτό μου.
Το παίρνω παντού μαζί μου,
μήπως κάπου σε συναντήσω.