ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ

Παιδιά γειά χαρά,
Εδώ και τέσσερα χρόνια περίπου διαπίστωσα ότι η αυλή μας ήταν πια πολύ μικρή για τον πιτσιρικά μου και δεν μπορούσε πια να κάνει ποδήλατο εκει μέσα. Αυτό ήταν το έναυσμα να ξαραχνιάσω το παλιό μου ποδήλατο και να αρχίσω να κάνω και εγώ μαζί του ποδήλατο σιγά σιγά στο δρόμο. Θυμήθηκα έτσι την χαρά που σου δίνει αυτή η ενασχόληση και έτσι το ποδήλατο μου ξανά-έγινε σιγά σιγά αγαπημένη καθημερινή συνήθεια. Ο πιτσιρικάς μου μεγάλωσε (είναι τώρα 8 χρονών) και μου ζήτησε να τον γράψω σε ποδηλατικό όμιλο (ΘΗΣΕΑΣ Ολέ Ολέ), κάτι που με χαροποίησε ιδιαίτερα αφού είχα πλέον την ευκαιρία να συνδυάσω το τερπνόν (παρέα με τον υιό μου) μετά του ωφελίμου (ψυχαγωγία, άσκηση, χαρά). Σιγά σιγά παρακινήθηκε και η μαμά, ακολουθεί από κοντά και η μπέμπα μας, και έτσι "είμαστε πλέον μια ωραία ατμόσφαιρα" (που έλεγε και ο ..Ντίνος !).
Από αρκετό καιρό παρακολουθώ το site. Με είχατε από νωρίς πείσει για τις προθέσεις σας και μου είχε αρέσει το όλο στύλ και η ατμόσφαιρα της παρέας σας.
Μόλις προχθές κατάφερα να σας συναντήσω με την ευκαιρία της "Μεγαλιώδους και πρωτοφανούς ποδηλατοσυρροής", κοινώς ποδηλατοπορεία. Και ήταν τόση η χαρά μου γιατί διαπίστωσα ότι τα άτομα, το κλίμα, οι ιδέες, το χιούμορ που συνάντησα το Σάββατο ήταν ακριβώς όπως τα είχα φανταστεί. Έτσι χωρίς να το πολυσκεφτώ αποφάσισα μόλις σήμερα να εγγραφώ. Καλως σας βρήκα λοιπόν και ελπίζω να συμερίζεστε και εσείς την χαρά μου για την γνωριμία.
Από σήμερα θα τα λέμε τακτικά μέσω του blog, γιατί πιστεύω ότι αυτό που όλοι νοιώθουμε είναι ότι κάτι αλλάζει στον κόσμο σχετικά με το αγαπημένο μας ποδήλατο. Πέρα από όποια οικολογική ευαισθητοποίηση, εκείνο που μας ενώνει είναι αυτή ακριβώς η αγάπη μας για το ποδήλατο. Απλά τώρα ο κόσμος αρχίζει να βλέπει και τα αμέτρητα θετικά και ξανανεβαίνουν στο ποδήλατο, και μετά κολάνε, γιατί όπως και να το κάνουμε, ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΔΗΛΑΤΟ. Δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα παιδιά τρελένονται για το ποδήλατο. Τα παιδιά ΕΧΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ.