close
you close in on me with your keen eyes
a handsome dark face at a bus stop
the permanent lines make for a suffering mask;
it's hard to be an african woman in exile
yet your eyes light up and sparkle and shine
as i pass riding on my bike
like wind, like dream, like a feel
like a feel you know too well, my dear
Categories:
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
Συμπαθητικο, αλλα ταπεινα να προτεινω πριν δοκιμασουμε να κανουμε τεχνη σε μια γλωσσα, να την κατεχουμε πρωτα.
Parias, τι σε κανει να το λες αυτο? Η χρηση της γλωσσας ειναι αψογη. Κι οχι οτι ειναι δικο μου.
well:
It should be: as I pass by, or as I ride by
exile= 1. Forced separation from one's native country; expulsion
from one's home by the civil authority; banishment;
exile # immigrant.
eg: Lenin, was an exile.
Kharim, the friendly road cd salesman is an immigrant
like the wind
like a dream
like a feel?????????????????????????
Ενδεχομενα: Το δημοσιευεις γιατι ειναι δικο σου. Το δημοσιευεις γιατι σου αρεσε.
Αν συμβαινει το δευτερο, δεν πιστευεις οτι η παραμικρη ελλειψη αναφορας στο αρχικο ερεθισμα ειναι καπως?
Αψογη!
Ωραια, τωρα μπορω να σου απαντησω κι εγω. Το φανταζομουν οτι ειναι αυτα τα σημεια που περιεγραψες αλλα αν δε ρωτησεις ποτε δε θα μαθεις.
Το pass ειναι σωστο και χωρις το by (δες το σε ενα καλο αγγλοαγγλικο λεξικο), και ηταν η αρχικη μου επιλογη, αλλα την εγκατελειψα επειδη ηθελα να αφαιρεσω λεξεις και να το κανω οσο γυμνο μπορουσα. Την εγκατελειψα και για νοηματικους λογους επισης. To pass by ειχε για την αισθηση που ηθελα να μεταφερω μια υποβουσκουσα βια, επειδη σημαινει προσπερναω κι εγω ηθελα να πω απλα περναω και να μεταφερω εναν αερινο, απαλο, ακομη και φευγαλεο τονο στην ενεργεια που περιγραφει το ρημα. Δε μπορω να πω κατι αλλο.
Η επιλογη της λεξης exile ειναι επισης συνειδητη. Ηθελα να δωσω αυτη την ποιοτητα, της συγκεκριμενης λεξης, στην αναγνωση μου της σκηνης που περιγραφω, και να δωσω κι ενα πολιτικο τονο στο στιχο. Εχω επιγνωση των διαφορων στις εννοιες των λεξεων που αναφερεις και τις οποιες σκεφτηκα επισης, αλλα στο τελος τις απερριψα.
Το like wind, like dream, like a feel, ειναι επισης ολοσωστα, φυσικα δεν ειναι η αγγλικη που θα μαθεις στο φροντιστηριο της γειτονιας αλλα μπορεις να τη βρεις στα βιβλια και στους συγγραφεις, οπως επισης και στη γλωσσα τη ζωντανη, τη γλωσσα που μιλανε καθε μερα οι ανθρωποι. Ας πω μονο για το a feel, ειναι οπως στο a feel for languages, ή στο a feel for textures, or colours. Παλι, ειναι εκει στα λεξικα.
Αλλα, για να αφησουμε τα λεξικα και το γλωσσικο πουριτανισμο, ενα καλο ποιημα κανει συχνα ευρηματικη χρηση της γλωσσας, πειραζει τις λεξεις, τις βγαζει απο τη συνηθισμενη τους χρηση, τις σκοτεινιαζει, τις κανει να λαμπουν, τις κανει να κουδουνισουν, να τραγουδισουν, να ησυχασουν. Το δικο μου συγκεκριμενο, απο αυτη την αποψη ειναι μαλλον συντηρητικο, παρεμεινα στα ορια της γλωσσας, πιεζοντας τα μονο λιγακι.
Εννοειται οτι δε θα μπω σε διαδικασια να το εξηγησω νοηματικα, αυτο ειναι στον καθενα να το δει ή να μη το δει. Εχει να κανει και με την εμπειρια και την καλλιεργεια του αναγνωστη. Και με τη διαθεση του, επισης. Οι στιχοι ειναι πεντακαθαροι, χρειαζεται ενα καθαρο μυαλο να τους διαβασει, και να ακουσει τελικα και τη μουσικη τους. Φυσικα, ειναι παρακινδυνευμενο, ισως και ανοητο να δημοσιευεις ποιηματα στην αγγλικη σ΄ενα ελληνοφωνο φορουμ. Αληθεια, ποσοι θα τα καταλαβουν πραγματικα, ξεπερνωντας το αρχικο εμποδιο της γλωσσας?
Καλη σου μερα.
And oftentimes excusing of a fault doth make the fault the worse by the excuse...
...γράψε ρε μάτια μου όπως σου λέει η ψυχή σου χωρίς να νιώθεις την ανάγκη να απολογείσαι..!
Κάνε λάθη με την ψυχή σου, αρκεί να μπορείς να αφήνεσαι να βγάζεις από μέσα σου την ανάγκη της έκφρασης.
Αυτή είναι η μόνη ανάγκη και το μόνο "πρέπει".
Εγώ σ' αυτά είμαι πάντα με τον όφη! Γιατί αν καθόσουν να γράψεις με τον "σωστό" τρόπο τότε προφανώς θα έγραφες "σωστά" αλλά αντί για ποιήτρια θα 'τανε καλύτερα να γινόσουν μια καλή φιλόλογος! Όμως φίλε parias, για να μείνεις στην κριτική του συντακτικού θα πρέπει καθόλου να μην σε άγγιξε το παραπάνω πόνημα. Κι σ' αυτό ίσως να έπρεπε να επιμείνεις περισσότερο...
ΥΓ: Μυθοπλασίες του Γιώργου Μίχου.
Parias, εισαι ανιδεος και επιμενεις κι απο πανω. Διπλο το ατοπημα. Αφου εχεις τοση πρεμουρα για editing ριξε μια ματια και στα παρακατω και βρες τα λαθη. Τα εγραψα για αστειο, ετσι σαν ασκηση στο υφος του ρομαντισμου με πινελιες μοντερνισμου. Α! κι αν ψαχνεις για το νοημα και δε το βρισκεις και απορεις τι θελει να πει ο ποιητης, ειναι μερικες απλες ιδεες, απλα ριγμενες για τη μνημη. Και μια συμβουλη. Αν θελεις να διαβασεις ή και γιατι οχι να γραψεις κατι, καντο απο την καρδια σου, ακομη κι αν ειναι μαυρη. Περιμενω παρατηρησεις κυριε editor.
relics 1
time will take care of things again
throwing into the room with useless stuff
what once was vibrant and alive
in the lonely space where time keeps still
they turn inside the memory mill
forming a gross undifferentiated mass
losing their persuasive touch
what made them once distinct
adoringly unique expressions blur
familiar faces turn bizarre
lovely melodious voices break
and echo strangely and afar
calling to someone, but to no avail
no one has sighed "oh, past is past''
the corpse of memory no one' s claimed
to bury into peace and land
only a clenching soul has cursed the day
when the sun collapsed
and love's hope, flickered and died
like a starving ray
time is the healer lord for some
and for others a brute that takes too fast
what they so dearly want to hold
and makes it a relic of the past
relics 2
like the wreckage of a ship
buried and lost forever
into the silent abyss of the sea
with no rumor for mythical treasure
hunted by no one,
there lies my lovely love.
oh! hidden wreckage of the ship,
that once you were my blinding sun!
the water creatures and the fish
feeling their way in the landscape of the dark
made you into another landmark of the deep
faintly vibrating like a dying sun
αυτη πια ανηκει στον κανονα της ποιησης (οχι οτι εχει καμμια σημασια αυτο)...what the f..k is she writing about?
IN BETWEEN
by: Gertrude Stein (1874-1946)
N between a place and candy is a narrow foot-path that shows more mounting than anything, so much really that a calling meaning a bolster measured a whole thing with that. A virgin a whole virgin is judged made and so between curves and outlines and real seasons and more out glasses and a perfectly unprecedented arrangement between old ladies and mild colds there is no satin wood shining.
''αν ειμαστε πολυ κακοι, τι θα μας κανουν?''
Αρθουρος Ρεμπω
πστ, parias, μου ηρθε αυτο πριν λιγο, και με βοηθησες και συ σαν πηγη εμπνευσης, αλλα εχει πολλα κενα νοηματικα, σιγουρα του λειπουνε στιχοι, και ειναι και καπως φλυαρο, μπορεις να με βοηθησεις? Πλιζ!!! Επισης, τι τιτλο να βαλω? και με τα ορθογραφικα τι κανω, ε? φυσικα ειναι fisrt draft, θα το ξανακοιταξω και θα σε ξαναρωτησω.
oh, it takes years, i know,
it takes years
hunting after strange words
mapping your way through
the organized forest of the dictionary
honing a skill that later
will prove your gift as a visionary
a master and a magician of many sorts
but most of all of words
you love them and they'll serve you well
a wordless world will be your personal definition of hell
for name is what creates the thing
oh, it all lies ahead of you, clear and bright
if only you do your work, and do it right!
but for now you ll have to patiently toil it through
hunting after strange words
strange exotic birds of the realm
that lies so faraway deeply in your heart
Εν συντομια: Δεν πας καλα..... ΣΥΝΕΛΘΕ!
1) Διαλεξες να εκτεθεις δημοσιως. Το πως δεχεσαι την κριτικη και τις αποψεις επι του εργου σου, ακομα και το πως διαλεξες να εκτεθεις, χαρακτηριζει ΕΣΕΝΑ (και προφανως οχι εμενα οπου εκτειθομαι με αυτα που γραφω εγω)
Εξηγουμαι:
Αντιδραση απενταντι στην κριτικη: Αρχικα απολυτη αρνηση (ολα σωστα), μετα επιθεση στον φορεα της κριτικης (μαυρη καρδια,ανιδεος), και στο τελος ειρωνια (πσστ, να σε ρωτησω πρωτα,κυριε editor και αλλα).
Τροπος εκθεσης: Με περισιο θαρρος....(ΟΧΙ - ΙΣΩΣ - ΜΠΟΡΕΙ - ΝΑΙ - ΔΕΝ ΞΕΡΩ) Οχι δεν ειναι δικο μου (και ο χειρισμος της γλωσσας ειναι αψογος!!!!), ισως να ειναι δικο μου, ναι δικο μου ειναι εκ της αποδειξεως της τσαντιλας που μου προξενησε η κριτικη.
2) Αν το θεμα ειναι η ελευθερια του λογου ή η υπαρξη ποιητικης αδειας, ή ελευθεριας στην τεχνη, ειμαι 101% υπερ. Για την ακριβεια ειμαι οσο υπερ γινεται.
Φυσικα, ειμαι το ιδιο 101% υπερ της κριτικης και της ελευθεριας αυτης (αχεμ, αχεμ!)
Το θεμα με τους "μεγαλους" δεν ειναι οτι παραβαιναν τους κανονες και τον καθωσπρεπισμο της εκαστοτε τεχνης. Και αντιθετα απο οτι πιστευουν μερικοι, ουτε αναγκαια, αλλα ουτε και ικανη συνθηκη για να θεωρηθει καποιος μεγαλος ειναι το να "σπαει τους κανονες και τα δεδομενα της τεχνης" Η ικανοτητα τους εγκειται στην ακριβεια και τον τροπο αυτων των παραβασεων. Για αυτο, πριν αρχισουμε να σπαμε κανονες, καλη ιδεα (για μενα ετσι;) ειναι να ξερουμε ακριβως τι κανουμε, καθως και τους κανονες που σπαμε, το γιατι το κανουμε και που στοχευει. Ευτηχως,"παραβασεις" στα "πρεπει" της τεχνης, υπαρχουν πολλες, αλλα δυστηχως δεν χαρακτηριζονται ολες απο μεγαλειο.
3) Στην συγκεκριμενη περιπτωση εμενα καποια πραγματα μου φανηκαν καπως. Για αυτον τον λογο ειπα "Συμπαθητικο, αλλα...". Τι να πω, τα φτωχα αγγλικα που μου μαθανε στο φροντιστηριο της γειτονιας μαλλον δεν με αφηνουν να καταλαβω το μεγαλειο του πονηματος σου. Αυτο ειπα, και σε παρακαλω για συγχωρεση γονατιστος....
4) Το πλεον σημαντικο για εμενα ειναι η χρηση της λεξης εξοριστος αντι της λεξης μεταναστης. Ακομα σαν παραδειγμα ειναι ιδανικο, γιατι συμπηκνωνει ολοκληρο το θεμα μας. Λες:
Δικαιολογεις εμφατικα μια αποφαση σου, με το σκεπτικο οτι ειναι συνειδητη (εις διπλουν σε 3 προτασεις), προτασωντας το υποκειμενικο σου σκεπτικο.
Πιστευεις δηλαδη, εν ειδη θεσφατης αληθειας και ιεροτητας αναλογης των ταλμουδ, οτι για λογους που δεν αναφερεις, οτι συμβαινει αυτο που λες.
Καταρχας, να σε πληροφορησω, οτι οταν καποιος λεει, η κανει κατι, το κανει γιατι του φαινεται καλη ιδεα να το κανει (Αυταποδεικτον και κυκλικον). Ειναι πραγματικα σπανιες οι περιπτωσεις οποιες οι ανθρωποι λειτουργουν εναντια στην αντιληψη τους, και βασικα οι εξαιρεσεις για όποιους αποδεχονται οτι υπαρχουν, αφορουν απαγωγες απο εξωγηινους,η μετοικηση απο πνευματα. Δεν ειχα την παραμικρη υποψια οτι σε αυτη την περιπτωση συμβαινει το ιδιο, δηλαδη οτι εκανες οτι εκανες συμφωνα με την αντιληψη σου, δηλαδη εκανες οτι εκανες γιατι σου φαινοταν καλη ιδεα. Ηταν γνωστο απο πριν, η εμφατικη επαναληψη ηταν περιτη. Ειλικρινα.
Ταπεινα εγω, εχω την εντυπωση, οτι συμβαινει ακριβως το αντιθετο. Αντι να δωθει οποιαδηποτε πολιτικη διασταση στο κειμενο απο την χρηση αυτης της λεξης, θεωρω οτι αντιθετα αποπολιτικοποιηται, και χανεται το νοημα μιας ξεχωριστης λεξης.
Αν, φτασουμε να λεμε τους μεταναστες εξοριστους, τοτε χανεται μια ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ λεξη. Γιατι οταν θα θελουμε να περιγραψουμε εναν μεταναστη ο οποιος ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ εξοριστος, αν εχει χαθει η διακριση μεταξυ των λεξεων αυτων, τοτε απλα ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ λεξη αρκετα ΔΥΝΑΤΗ, και νοηματικα ικανη να περιγραψει αυτη την κατασταση. Οσο αλλυλεγγηοι πρεπει να σταθουμε και στους δυο, ΔΕΝ ειναι το ιδιο να φυγεις απο την χωρα σου προς αναζητηση καλυτερης τυχης, και να φυγεις απο την χωρα σου, γιατι το καθεστως ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΟΥ ΕΚΕΙ. Λεπτη, αλλα πολυ σημαντικη διαφορα....
Στο πονημα σου δεν υπηρχε τιποτα που να συνδραμει ωστε να εξελιχθει η κατασταση με τον τροπο που υποθετεις εσυ. Δεν υπαρχουν αλλα στοιχεια, αλλοι συνδετικοι κρικοι που να βοηθουν αυτη την ξεκκομενη λεξη να δωσει πολιτικη διασταση. Ακριβως το αντιθετο. Αντι πολιτικοποιηθει το κειμενο, αποπολιτικοποιηθηκε η λεξη. Με την ευκαιρια να πω οτι και η λεξη μεταναστης ΕΙΝΑΙ και ΕΧΕΙ πολυ εντονο πολιτικο νοημα.
Η "πινελια" σου αυτη αρα, μπορω να πω οτι δεν μου αρεσε για τους λογους που αναφερω. Το οτι θα δωσει πολιτικη διασταση δεν το δεχομαι γιατι,
Α) μου φαινεται ξεκομμενη
Β) και η λεξη μεταναστης εχει πολιτικη διασταση
Γ) νιωθω οτι παραποιειται μια λεξη με δυσαρεστα αποτελεσματα
επισης, μου χτυπησε ασχημα. Δεν με ικανοποιησε. Δεν μου αρεσε. Δεν εκανε στο γουστο μου. Επιτρεπεται; Μαλλον οχι ε;
Μπορεις να κρατησεις το δικαιωμα να κανεις αποπειρες στην τεχνη (προφανως), να μην χωρας στο ιδιο δωματιο με το "εγω" σου(δυστηχως), σου παραχωρω ακομα και το δικαιωμα να με πρσβαλεις και να με ειρωνευσαι(αν το εχεις πραγματικα αναγκη). Θα ηθελα ομως να εχω και εγω, το δικαιωμα στην αποψη μου και την κριτικη.
ΥΓ: Ισως ομως να εχω αδικο... Πρεπει να ειναι πολυ σκληρο και δυσκολο, καποιος να ειναι τοσο ανωτερος απο ολους τους αλλους..... "Αληθεια, ποσοι θα τα καταλαβουν πραγματικα, ξεπερνωντας το αρχικο εμποδιο της γλωσσας?"
Αααααχ, αυτο το μαραζι του παραγνωρισμενου μεγαλειου, το παραπονο της μη αναγνωρισμενης μεγαλοφυΐας, ο ελιτισμος που τρεχει απο τα μπατζακια...
Arthur Rimbaud - Gertrude Stein - chrispi revisited, ενα τσιγαρο δρομος....
Περαστικα(;)
Ειναι πολυ ομορφο να εκφραζουμε αυτο που αισθανομαστε αυτο που νοιωθουμε με οποιο τροπο μπορουμε και να μην λειτουργουν ανασταλτΙκα σε αυτο οι κριτικες που δεχομαστε.Απο την αλλη ομως και μια κριτικη πανω στο δημιουργημα μας αν ειναι αρνητικη δε σημαινει οτι γινεται με κακια η απο μαυρες καρδιες,ισως θα πρεπει να τη δουμε πιο συμπαθητικα αν μαλιστα ειναι και η μονη κριτικη που δεχθηκε το εργο.
Παντως αλλη σημασια της λεξης μεταναστης αλλη της λεξης εξοριστος.Ο καλλιτεχνης ομως εχει το προνομι0 να βαζει οτι του κατεβει,και οποιος θελει ας καταλαβει οτι θελει.
Γιατι στην αρχη ομως ειπες οτι δεν ειναι δικο σου;;;και μετα το αναιρεσες αυτο με τι σκοπο εγινε δε μπορω να το καταλαβω;;;;;
Ειμαι υπερ της ελευθερης εκφρασης
Θυμαμαι εναν πακιστανο που προσπαθουσε να πουλησει καρβουνα καποιο Πασχα γελαστος χωρις να γκαριζει αλλα δυνατα και γλυκα και γελαστα και ποιητικα ελεγε
ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΡΒΟΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΠΑΣΧΑ ΣΑΣ
Θα μπορουσες να πεις απλα οτι δε σου αρεσει τιποτα σ' αυτο που εγραψα. Το δεχομαι και το καταλαβαινω, και κανενα προβλημα. Μου εκανες ομως μαθημα για τη γνωση μου της αγγλικης, κι εκει σου απεδειξα οτι κανεις λαθος. Γιατι δε μενεις σ΄αυτο? Θα μπορουσες καλλιστα να ζητησεις μια συγνωμμη για το βιαστικο της κρισης σου και να ληξει εκει το θεμα. Το αλλο που εκανες, το χειροτερο εως εγκληματικο, να με αποθαρρυνεις δηλαδη απο το να γραφω, δε το συζηταω. Δειχνει το βαθμο στον οποιο αυτολογοκρινεσαι ο ιδιος.Ταπεινη μου γνωμη επισης, αλλα δε χρειαζεται να ξερεις τελεια μια γλωσσα, ουτε καν να την ξερεις καλα, για να κανεις τεχνη. Καρδια χρειαζεται και να δωσεις το ελευθερο στον ευαυτο σου να εκφραστεις με ειλικρινια, τιποτα αλλο. Γινε και συ ενας Ρεμπω, μια Σταιν, μπορεις! Τι σε κανει να νομιζεις οτι δεν υπαρχει κρυμμενο μεγαλειο μεσα σου? Καποιοι, καποτε, σου ειπαν ανοησιες για το ποιος εισαι και εσυ τους πιστεψες.
Αν θελεις να κανεις μαθημα στους αλλους, να εισαι ετοιμος να δεχτεις και συ μαθημα. Αν θελεις να ειρωνευεσαι τοσο ευκολα τους αλλους, γιατι σε πειραζει τοσο πολυ να σε ειρωνευτουν κι εκεινοι?
Εγω παντως, δε το συνεχιζω αλλο, το σταματαω εδω. Στην τελικη ειναι ψυχοφθορο και ανιαρο.
Σε ποια αρχη λεω οτι δεν ειναι δικο μου? Θα με τρελλανετε τελειως
αχ, Παναγια μου, γιατι παντα βρισκω τον μπελα μου? το ποιηματακι ηταν μια εκφραση αγαπης για αυτη τη γυναικα στη σταση, για την αισθηση που σου δινει το ποδηλατο, και για το φορουμακι...
μου το αφιερωνω
http://www.youtube.com/watch?v=K1Kkkhh8NaI
Μερικα πραγματα δεν επιτρεπεται να λεγονται. Μας κανουν αντιπαθητικους. Right, Parias?
Soft in the head
You read my poems but never say anything.
Is it because you can' t understand them
and therefore, find impossible to like?
Or is it awkward admiration for someone you shouldn't admire
and so you keep secret?
I used to be laughingstock material for you,
the cranky one who is constantly criticized.
I am sorry for holding now a light that makes you see
your painful mediocrity.
It is just how it is, and i can't help it.
I used to hold a mirror back then, but you refused to see
the genius you were to me.
It was how it was, into my eyes so obvious.
Of course, it didn't matter what i thought
for i was only your stupid laughingstock.
You didn't believe me, then.
But I believe in me.
Το πρωτο μου σχολιο λεει "Συμπαθητικο αλλα".
Το τριτο σχολιο,στο τριτο ποστ, επαναλαμβανει το ιδιο πραγμα, ξεκαθαριζωντας οτι μου φανηκε συμπαθητικο, αλλα καποια πραγματα (ποιητικη αδεια) δεν μου αρεσαν.
Γιατι εχεις τετοιο προβλημα με την κριτικη; Πρεπει ντε και σωνει να με βαλεις στην κατηγορια "ολικος μαλακας" για να μην ακουσεις τι λεω;
Ποσο δυσκολο ειναι να καταλαβεις οτι το "συμπαθητικο αλλα," ειναι τελειως διαφορετικο του "δεν μου αρεσει τιποτα σε αυτο που γραφεις";
Ποσο ασχημο (η αστειο εξαρταται απο την οπτικη) ειναι να παραμορφωνεις τοσο ασχημα τα λεγομενα καποιου με σκοπο να τα αποριψεις πιο ευκολα;
Κλασσικη περιπτωση οπου καποιος "μπλοκαρει" την εγκεφαλικη του λειτουργια, για να μην βρεθει αντιμετωπος με αυτο που εκλαμβανει ως δυσαρεστη πραγματικοτητα. Τι ακριβως δεχεσαι και τι καταλαβαινεις ειπαμε;;;;
Ταμπακιερα: Σωστο-λαθος-και το κακο συναπαντημα....
Συγνωμη αλλα το
δεν αποτελει ακριβως αποδειξη στο δικο μου συμπαν.Φυσικα στα πλαισια της τεχνης , anything goes. Μπορεις να πεις και αααααααααααααααααααααααααααργκχχχ-λο-λο και δεν ειναι τεχνικα λαθος. Ειναι ομως κατ'εμε σιγουρα ασχημο.
Αν τωρα το θεμα (περαν τεχνης και ποιητικης αδειας) ειναι αν τα οσα εγραψες ειναι γλωσσικα και γραμματικα σωστα, θα εκτιμουσα τουλαχιστον 2 επισημες πηγες, οπου να παρουσιαζουν αναλογες περιπτωσεις -παραδειγματα χρησης της γλωσσας. Προσοχη παρακαλω στο αναλογες.
Συμπεριφορα: Ενας καψερος, καθησε και εκανε εναν πολυ συγκεκριμενο σχολιασμο-αναλυση σε μια πολυ συγκεκριμενη πτυχη του πονηματος σου (exile-immigrant).
Δεν ειναι ντροπη να το κανεις ετσι "γαργαρα"; Παρουσιασες ενα σκεπτικο, και εγω εδωσα επιχειρηματα γιατι πιστευω οτι συμβαινει το αντιθετο. Να φανταστω οτι παλι, δεν μου αξιζει απαντηση, χωρις κραυγες, καθως ειμαι "ολικα μαλακας";
Επισης λες "Δειχνει το βαθμο στον οποιο αυτολογοκρινεσαι ο ιδιος." κατηγοροντας με για αυτολογοκρισια, ενω στο συγκεκριμενο thread μας εχεις χαρισει ενα fuck με τελειες "f..k" και παρακατω λες "Μερικα πραγματα δεν επιτρεπεται να λεγονται. Μας κανουν αντιπαθητικους. Right, Parias?"
Γελαω. Γελαω πολυ. Ελπιζω να μου το επιτρεπεις.
Λες:
Και μετα ακολουθουν αλλα δυο (2!!!!) ποστ και ενα ποιημα, αφιερωμενο σε μενα.
Δεν πας καλα.
Και εν κατακλειδη εξηγησε μου κατι γιατι μπλεχτηκα: Εσυ, εχεις αριστο χειρισμο και αψογη γνωση της αγγλικης γλωσσας, αλλα εντελως ασχετα με αυτο,και κατα διαβολικη συμπτωση ταυτοχρονα πιστευεις οτι "δε χρειαζεται να ξερεις τελεια μια γλωσσα, ουτε καν να την ξερεις καλα, για να κανεις τεχνη." Φανταζομαι θα μιλας για αλλους ε;
Επισης, ειναι ιδιαιτερα ανησυχιτικο να αφιερωνεις στον εαυτο σου, δημοσιως, κομματια και να γραφεις αυτοαναφορικα ποιηματα που καταληγουν στο I believe in me.
To καταλαβαν, μεχρι και οι servers του ποδηλατες that you believe in you. Ομως, αυτο που εχεις καβαλησει δεν ειναι αλογο, αλλα καλαμι, και αυτο που επιτιθεσαι δεν ειναι γιγαντας μα ανεμομυλος και αν δεν ξεφουσκωσεις λιγο το "εγω" σου θα το παρει ο αερας. Ασε που ειλικρινα οι servers βογκανε, καθως honestly, hosting your ego, takes an enormous toll on their bandwidth.
Ελπιζω οτι θα μου επιτρεψεις να μην ασχοληθω αλλο μαζι σου, καθως ειναι παγια πολιτικη του καταστηματος να μην προσπαθω σε τερματικες καταστασεις.
Ολα τα παραπανω ερωτηματα ειναι ρητορικα.
Ειλικρινα καλη συνεχεια στις αναζητησεις σου.
σημερα γραφω με την καρδια μου μαυρη...
Τα ρητορικα ερωτηματα
Στο χθεσινο μου ονειρο, η βροχη που επεφτε στο μπαλκονι
μεταμορφωθηκε σε κυματα που ολοενα μεγαλωναν
και σκαζωντας πανω στη μισανοιχτη μπαλκονοπορτα
αρχισαν να πλημμυριζουν το πατωμα του καθιστικου
Το υδατινο στοιχειο, επιδεικνυοντας την εξοχη δυναμη του
εισεβαλε απροσκλητο μυστηριο στον τακτοποιημενο μου κοσμο'
τακτοποιημενο μονο απο τη συνηθεια
Τρομαγμενη εκλεισα την μπαλκονοπορτα
και το παρακολουθουσα αποκλεισμενο να χτυπιεται
με σβησμενη τη βουη του στα τζαμια
Ασφαλης και μαγγωμενη, αναρωτιομουν
τι θα κανω με τα υπαρχοντα λιμναζοντα νερα
και τι θα ειχε συμβει αν δεν ειχα κλεισει την πορτα
κι ειχα βρει το θανατο μου απο πνιγμο
Και το βαπτισμα σε τι?
Στην εκσταση? Στην αιωνια ζωη?
A wolf, black and skinny
his father's grief.
(Από άλλη βόλτα.)
Planet ανέλαβε δράση.!!!!
Συμπαθητικό, αλλά πριν αρχίσεις να γράφεις ποίηση πρέπει να μάθεις ορθογραφία, συντακτικό και να κάνεις κάποια εντατικά σεμινάρια πάνω στη χρήση των τόνων και των σημείων στίξεως.
Διότι, ενώ στην ποίηση είναι σύνηθες να παραβιάζονται οι γλωσσικοί κανόνες προς όφελος της ρίμας ή δεν ξέρω κι εγώ ποιου εγχειρήματος του ποιητή, αντιθέτως σε μια επιχειρούμενη κριτική επί ενός ποιητικού πονήματος με στόχο αυτές τις παραβιάσεις, μου φαίνεται ιλαρό το να κάνει ο γράφων περισσότερα λάθη στη μητρική του από αυτά για τα οποία κατηγορεί τον ποιητή ότι έκανε αυτός.
Συγκεκριμένα, και με κίνδυνο να φανώ κακός στο μανιχαιστικό σύμπαν κάποιου, παραθέτω τα εξής:
εκτειθομαι (εκτίθεμαι)
ειρωνια (ειρωνεία)
Ευτηχως, (ευτυχώς)
δυστηχως (δυστυχώς)
συμπηκνωνει (συμπυκνώνει)
εν ειδη θεσφατης αληθειας (εν ειδει -δοτική) και (η λέξη θέσφατο είναι ουσιαστικο και όχι επίθετο)
περιτη (περιττή)
δωθει (δοθεί)
αποπολιτικοποιηται (αποπολιτικοποιείται)
αλλυλεγγηοι (αλληλέγγυοι)
ξεκκομενη (ξεκομμένη)
ξεκαθαριζωντας (οι μετοχές που δεν τονίζονται στο [ο] γράφονται με όμικρον= ξεκαθαρίζοντας)
Και εν κατακλειδη (εν κατακλείδι)
Εν κατακλείδι, αν κοπτόμαστε τόσο για τη χρήση της γλώσσας, ας επιλέξουμε, αφενός, ένα πεδίο προνομιακό για την άσκηση τέτοιας κριτικής και ας ξεκινήσουμε ,αφετέρου, από τον εαυτό μας.
-PESTA EPITELOYS ME AYTOYS TOYS ANORTHOGRAFOYS!!!
Αλλα ειναι διαφορετικα τα γλωσσικα μου κριτηρια, στα προς δημοσιευση κειμενα αναλογα με τον σκοπο και την χρηση τους.
Ενα φορουμ, αρκει να ειναι ευαναγνωστο και να βγαινει νοημα. Να ειναι χρηστικο.
Αν αυτα μου τα λαθη, σε εμποδισαν να καταλαβεις αυτο που λεω ή σου εβγαλαν το ματι,mea culpa.
Οι τονοι κοστιζουν.
Και δεν υπαρχει περιπτωση αμα απανταω σε καποιον "βαλε ταδε δισκοβραχιωνα και κανε αυτο και εκεινο" για να τον βοηθησω να χρησιμοποιησω και spellcheck ουτε να κατσω να "κεντησω" και τον λογο μου...
Απο την αλλη, το ποια ειναι η μητρικη του καθενος, η το ενδεχομενο καποιος να εχει καποια σχεση με δυσλεξια ή απλα μοχθηρο πληκτρολογιο δεν ειναι και ενδεχομενα που αποκλειονται apriori ε;
Chris I still love u!
ΥΓ: Τωρα που τα ξανακοιταω, μου φαινονται πολυ λιγα, αν σκεφτεις τις σεντοναρες που εγραψα. Σιγουρα μπρε τα βρηκες ολα;
ΥΓ2: Ετσι οπως τα μαζεψες, με βοηθησες. Θα προσπαθησω να τα "μαζεψω" και εγω, αλλα εγγυησεις δεν δινω.
...πριν αρχισεις να γραφεις, πρεπει, πρεπει, πρεπει...γιατι το κανετε τοσο δυσκολο? ειναι απλο και φυσικο σαν το κλαμμα του μωρου...σημερα παλι με ξυπνησαν οι ψαλμωδιες των παπαδων... συγνωμη αν σας πρηζω, με τα ''πονηματα'' μου, i just want to prove a point... δε εχω αξιωσεις νομπελιστα της ποιησης, να πω ενα τραγουδι θελω μονο...
Οι προσευχες
Οι παπαδες ακουγονται να ψελνουν
απο δυο διαφορετικες εκκλησιες
ανακατεμενες ψαλμωδιες.
Ζουμε στη χωρα της ορθοδοξιας
μια ακομη μερα, κι ο καιρος ζεστος
ο ηλιος θαλερος, ατμοσφαιρα σχεδον πασχαλινη
και στη σκεψη το φευγιο
σε ενα νησι παλιο ή σε μια χωρα ξενη μακρινη
Μια ακομη μερα εδω, ζουμε
της καθημερινης τριβης το μακελειο
Ανθρωπινος συνωστισμος, η πολη ενα τεραστιο μαντρι,
ανασες κομμενες, πνιγμενοι αναστεναγμοι,
και μισοκοιμισμενες προσευχες
που δεν ανεβαινουν περα απο το υψος της ατμοσφαιρας
Εκει, εξαντλωντας την αδυναμη ορμη τους
για λιγο μετεωριζονται
και τραβηγμενες παλι απο τη γη
πεφτουν σαν ανοιξιατικη βροχη
στα πληθη των ψυχων.
Ραντισμα αγιασμου ανησυχιας,
λυπημενο μαραζι απαλης βροχης,
ενα βουβο τραγουδι αγωνιας
οι προσευχες που δε τα καταφεραν
να φυγουν περα απ' την ατμοσφαιρα
κι επεσαν πισω στη γη.
Συμφωνώ. Η έκφραση δεν έχει περιορισμούς.
Ούτε καν η ριμα είναι απαραίτητη.
Για παράδειγμα:
Παπάδες χοντροί
απο τη νηστεια
πώς γίνεται αυτό;
Παιδεραστές υποκριτές
σταυροφόροι
προσκυνητές του συστήματος
Αν υπήρχε Θεος
δε θα τους ειχε αποτεφρώσει
ή σημαδεψει
να προσέχουμε;
Αλι αλι και τρισαλι
μια υποψια παχουλη
σε μιας λεπτης καρφιτσας το κεφαλι.
Καλό;
Οι τόνοι δεν κοστίζουν
Ίσα ίσα, συμβάλλουν στην αποτροπή του φαινομένου του θερμοκηπίου (αν βρεις πώς, θα σε παραδεχτώ).
Post Scriptum: δισκοβραχίονας με όμικρον . Και την επίκληση της δυσλεξίας εσύ ειδικά θα μπορούσες να την είχες αποφύγει. 'Οπως επίσης και του "πληκτρολογίου του Σατανά".
Φιλικά.
Μετα την πλανετιαδα ομολογω οτι σε "φοβαμαι" λιγο. Γιατι αποτελεσμα δεν ειχε κανενα καθως ο Πλανετ, εξακολουθει να ειναι ιδιος και απαραλαχτος (βλεπε προσφατα ποστ) ενω απο την εμμονη σου το μονο που βγηκε ηταν μια πρωτης ταξεως "αναστατωση" στο φορουμ (τουλαχιστον...). Αρκετοι νοματαιοι προσπαθησαν να στα εξηγησουν ολα αυτα με χιλιους τροπους, αλλα.... σκονταψαν σε μια καποια εμμονη.
Βλεπεις, δεν ειμαστε ολοι εδω για να πραγματωσουμε το εγω μας ουτε για καποια σταυροφορια (εκτος απο μια καλη ποδηλατικη σταυροφορια ισως!).
Ειμαι σιγουρος πχ οτι τα τελευταια ποστ που "μου την λες" τα περασες 32 φορες απο διορθωτη, ακριβως για να μου "εισαι καβατζωμενος" οταν "μου την λες". Να σου πω οτι μου φανταζει αστειο; Χαρας το κουραγιο σου... Η μηπως ειναι εμμονη; Γιατι την ταμπακιερα (δηλαδη, οτι αλλα ειναι τα κριτηρια σε ενα φορουμ reply, σε μια εφημεριδα, σε μια διδακτορικη διατριβη και σε ενα ποιημα) νομιζω οτι την χρησιμοποιησες για γαργαρισμους αλλα συνεχιζεις και παιζεις με τον μικρο σου δισκοβραχιονα ....
Οι τονοι τωρα, στο δικο μου μανιχαιστικο συμπαν που λες, εμφανιζονται πατωντας ενα κουμπι (πληκτρον) διπλα απο το "Λ" και το "'" στην τεταρτη γραμμη του πληκτρολογιου απο πανω προς τα δεξια. Το πατημα αυτο κοστιζει. Μονο στην προηγουμενη μικρη φραση των 23 "πατηματων" θα επρεπε να πατησω αλλες 3 φορες ενα πληκτρο. Συγνωμη αλλα σε αυτο τον κοπο δεν μπαινω, και δεν προκειται να μπω. Μπορεις να μην διαβαζεις τα οσα γραφω, η να εισηγηθεις την διαγραφη μου απο τους ποδηλατες.γρρρ για τον λογο αυτο.
Σχετικα, με το ομολογουμενως τρομερο quiz που εθεσες, νομιζω οτι εχω την απαντηση:
http://4.bp.blogspot.com/_hzAZF2faMmo/SeJxz6cQQ9I/AAAAAAAAA3k/U3mn8EqceR...
Γενικα σε καποια που λες συμφωνω, αλλου διαφωνω. Δεν ειναι δα και το τελος του κοσμου. Αν λυνονταν ολα τα προβληματα με τον διαλογο, δεν θα ειχαμε προβληματα απο τοτε που ο ανθρωπος αρχισε να μιλαει. Οποτε ας μην εξερευνησουμε τα ορια....
Καποιες φορες, οταν απανταω στο φορουμ, νιωθω μεγαλη χαρα. Εχω την ηλιθια ψευδαισθηση οτι βοηθαω κοσμο. Αλλες φορες υπερασπιζομαι κατι, που νιωθω οτι εχει μια σημασια (και δεν εννοω τον εαυτο μου ετσι;). Τωρα νιωθω οτι χανω τον χρονο μου, οποτε δεν εχω πολυ ορεξη να συνεχισω αυτο το παιχνιδακι.
Οπότε, ας αφησουμε αυτο το ΤΓΨ θρεντ στην ησυχια του, κανε ενα ωραιο θρεντ με τιτλο "Επιθεση στον Parias" η κατι αναλογο, και αμα ειναι πεστα εκει να πιασουνε και τοπο.
ΥΓ: εκει θα μπορεσεις να θιξεις και το θεμα μιμιδια γονιδια- η δεν θυμαμαι τι αλλο ητανε, οπου υποθετω οτι σε τρωει και με "ζαλιζεις". Την υποθεση την κανω, γιατι απο τοτε με κυνηγας με κατι Π.Μ. που χαθηκαν στους σερβερς. Για τους μη γνωστες το θεμα αφορουσε αξιοπιστια πηγων (ελλ. wikipedia ηταν της πλακας, και παραθεσα την αγγλικη.)
Adios!
νς λλς τρπς ν γλτνς χρν ν ν μ χρσμπς φνντ!
Να με συμπαθάς που σε αναστάτωσα. Ο στόχος της Πλανετιάδας, όπως λες κι εσύ, ήταν η υπεράσπιση της επιστημονικής αλήθειας σε μερικά θέματα, πράγμα με το οποίο πολλοί εδώ μέσα έχετε τσακωθεί.
Τα "ποστ που σου τη λέω" δεν ξέρω πού τα βρήκες. Ο "διορθωτής" είναι στο κεφάλι μου και λάθη σπανίως κάνω όταν μιλώ ή γράφω. Μπορείς αν θες να κρατήσεις την αναπνοή σου μέχρι να γίνεις μπλε, ή να μάθεις να ακούς για να μαθαίνεις κι εσύ. Για την ιστορία, μου την είπες πρώτος σε ένα θρεντ επειδή, λέει, σε πόνεσαν τα μάτια σου που έγραφα το "ορίζοντας" (μτχ) με όμικρον. Και όταν σε ενημέρωσα ότι και το ουσιαστικό και η μετοχή γράφονται με όμικρον και ότι οι μετοχές που δεν τονίζονται στο ο γράφονται με όμικρον ενώ αυτές που τονίζονται εκεί γράφονται με ωμέγα, πήρες ανάποδες και έκτοτε τις διατηρείς.
Δεν έχω λόγο να σου επιτεθώ, λοιπόν, φίλε Παρία. Δεν ξέρω τι μπορεί να σε καταδιώκει, πάντως αυτό δεν είμαι εγώ. Θα μπορούσα να αντιτείνω στα λεγόμενά σου περί "πραγμάτωσης (sic) του Εγώ" ή περί "σταυροφορίας", το προφανές της κυκλοθυμίας σου (δες τα 2 τελευταία σου ποστ) αλλά πραγματικά δεν με ενδιαφέρει να σε αναλύσω από το ίντερνετ, δεν μου φαίνεται ενδιαφέρον.
¡Un abrazo fuerte!
ΥΓ: Μια χαρά είναι το λινκ που έβαλες, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω πλήρως.
Σε ένα δημιούργημα, σε ένα ποίημα (ποιώ), σε ένα πόνημα διαβάζοντας το κάποιοι διαβλέπουν νοήματα... κάτι το εξαίρετο, κάτι το διαφορετικό.
Όταν κάποιο άτομο ανοίγει την καρδιά του... ο απέναντι σωπαίνει... για να ακούσει τους χτύπους!...
(Που ξέρετε... ίσως συμβεί και σε εσάς.)
:)
....