Βγήκα και σήμερα το πρωί στους δρόμους με το ποδηλατάκι μου καλογυαλισμένο και «ετοιμοπόλεμο». Καθώς το δουλεύω όλο και περισσότερο, λειτουργεί σαν «μοτεράκι» και μου δίνει άριστα αποτελέσματα. Όπου «μοτεράκι» βάλε τα πόδια μου που γυρίζουν τους τροχούς διαρκώς χωρίς καθόλου να το...«σκέφτονται».
Δεν έχω διανύσει μεγάλη απόσταση όταν «τη βγήκα» από δεξιά σε μία στροφή. Είδα πως με «έπαιρνε» καθώς ο χώρος ήταν αρκετός και οι υπόλοιποι ακινητοποιημένοι.
Τότε άκουσα ένα σχόλιο: «από δεξιά σκοτώνει».
Ο τόνος της φωνής ήταν φιλικός, οπότε έκοψα λίγο και έσκυψα στο παράθυρο:
- Τι είπες φίλε;
- Είπα πως από δεξιά σκοτώνει, ξέρω, μηχανή οδηγώ (εκείνη την ώρα βέβαια οδηγούσε SMARTάκι).
- Μήπως είναι καλύτερα να το αφήσουμε τελείως το αυτοκίνητο και να πιάσουμε όλοι το ποδήλατο; (μου βγήκε να πω κι ας ήξερα πως ο άνθρωπος είχε δίκιο σε αυτό που έλεγε). Η βενζίνη έφτασε τα 2 ευρώ το λίτρο, σε λίγο δεν θα έχεις να βάζεις βενζίνη.
- Δίκιο έχεις, θα το έκανα κι εγώ αλλά πονάω, έχω μηνίσκο...
Έφυγα. Σε λίγα μέτρα συνάντησα ένα λεωφορείο που με δυσκολία χωρούσε στο στενό δρόμο και η ταχύτητά του ήταν εξαιρετικά αργή. Στην πρώτη ευκαιρία το προσπέρασα, ακούγοντας την προτροπή του καλοπροαίρετου οδηγού, από τα αριστερά.
Παρακάτω η κίνηση ήταν «πίτα». Περνούσα και ξαναπερνούσα Mercedes και Audi, ενώ ο οδηγός ενός σχολικού (και τα παιδάκια που ήταν μέσα) διαπίστωσαν πως η μέση ταχύτητα που είχαμε και οι δύο ήταν ίση καθώς διαρκώς συναντιόμασταν σε κάθε φανάρι.
Γύριζε το μυαλό μου σε διάφορα θέματα με αφορμή τα παραπάνω. Υπάρχει καλοπροαίρετος κόσμος «εκεί έξω» που δεν βλέπει τον κάθε ποδηλάτη σαν «ημίτρελο» και θα ήθελε να τον μιμηθεί. Δεν τολμά όμως. Αυτό το «πονάω» το έχω ακούσει πολλές φορές. Αρθρώσεις που δεν κινούνται για χρόνια «σκουριάζουν». Τα δήθεν «μαγικά» προϊόντα τηλεπωλήσεων υπόσχονται άριστο σώμα ενώ κάθεσαι και παρακολουθείς τηλεόραση. Εχθές πέρασα έξω από δύο γυμναστήρια. Μου έκαναν εντύπωση τα δεκάδες στατικά ποδήλατα που υπήρχαν και στα δύο. Δεν άντεξα και έβαλα μια φωνή σε αυτούς που έκαναν ποδήλατο χωρίς ρόδες: «βγείτε έξω!» τους είπα, αλλά αμφιβάλλω αν με άκουσε κανένας. Ήταν σχεδόν όλοι απορροφημένοι στις τηλεοράσεις που κρέμονταν από τα ταβάνια. Τι αξίζει άλλωστε ένας καλός διάδρομος αν δεν έχει και μια τηλεόραση μπροστά του; Όσοι έκαναν εκεί «ποδήλατο» και όσοι «έτρεχαν» σίγουρα δεν πόναγαν.
Τι φταίει λοιπόν και οι δρόμοι δεν είναι γεμάτοι από ποδήλατα; Η αύξησή τους είναι μεν ραγδαία τα τελευταία χρόνια, υπολείπονται όμως ακόμα πάρα πολύ έναντι των δίτροχων και τετράτροχων βενζινοβόρων οχημάτων. Τι κι αν η βενζίνη έφτασε τα 2 ευρώ; Οι δρόμοι εξακολουθούν να είναι «πίτα». Οι δικαιολογίες που θα ακούσει κανείς είναι πολλές. Αν δεν είναι ο πόνος είναι η ασφάλεια. Αν δεν είναι η ασφάλεια είναι ο χρόνος. Αν δεν είναι ο χρόνος είναι το λεγόμενο dress-code που αποτρέπει τους ποδηλάτες να γίνουν πλειοψηφία. Στο δρόμο μου πάντως συνάντησα άλλους δύο ποδηλάτες. Πήγαιναν κι αυτοί στη δουλειά. Όπως κι εγώ, ήταν κι αυτοί «ημίτρελοι».
Αναρωτιέμαι λοιπόν αν, πέρα από τις ποδηλατοπορείες, μπορεί να υπάρξει και άλλου είδους δράση. Επέκταση της πρωτοβουλίας «με το ποδήλατο στη δουλειά». Ορισμοί ραντεβού του τύπου «την τάδε του μηνός το πρωί, μαζευόμαστε στο τάδε σημείο και περνάμε από τους παρακάτω δρόμους. Ελάτε μαζί μας από την αρχή ή ενσωματωθείτε στη διάρκεια της διαδρομής και για όσο σας εξυπηρετεί. Πάμε όλοι για δουλειά με το ποδήλατο και πάμε μαζί. Δίνουμε το παράδειγμα».
Ξέρω πως τα προβλήματα σε κάτι τέτοιο θα είναι πολλά. Οι χρόνοι δεν θα βολεύουν, η διαδρομή δεν θα βολεύει και άλλα. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει τρόπος να δείξουμε στους άλλους πως το ποδήλατο είναι μέρος της ζωής μας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ και ΠΡΑΚΤΙΚΑ και μόνο η μαζικότητα μπορεί να φέρει (ίσως) κάτι τέτοιο. Να σε δει η νοικοκυρά πως πας κάθε μέρα, εσύ και ένα σωρό άλλοι και να παρακινηθεί να κάνει το ίδιο. Έτσι απλά.
Τι λέτε;
Η νοικοκυρά, που δε χρειάζεται ειδικό ντύσιμο, θα μπορούσε με σωστό ποδήλατο εφοδιασμένο με καλάθι-τσάντες αποσκευών, να κάνει τις δουλειές της στην πόλη.
Η εργαζόμενη, π.χ. γραμματέας σε μεγάλη εταιρεία με το ''κυριλέ'' ντύσιμο πολύ πιο δύσκολα μπορεί να το ακολουθήσει.Αν ιδρώσει στο πετάλι, πάει και το μακιγιάζ!
Αν δεν είναι έτσι, πέστε μου . Εγώ κρίνω από το δικό μου ποδήλατο, που τα χιλιόμετρα τα γράφει με πολύ κόπο.
Α, και το χτένισμα επίσης πάει χαμένο, αν έχει μια θέση εργασίας όπου εξαρτώνται πολλά από την εμφάνισή της.
Συμφωνώ, κάποιοι δεν μπορούν να το χρησιμοποιήσουν λόγω του dress-code.
Αν και στις διαδρομές μου έχω συναντήσει άνθρωπο πάνω σε ηλεκτρικό ποδήλατο να μου φωνάζει «που να με δεις το χειμώνα που κατεβαίνω την Κηφισίας πάνω στο ποδήλατο με κουστούμι»!
Στη Νέα Υόρκη πάντως (από ό,τι έχω ακούσει) οι κυρίες φοράνε αθλητικά με ταγεράκι για να κινούνται πιο άνετα και μετά βγάζουν τις γόβες μέσα από την τσάντα!
Εγώ πάντως έχω εμφανιστεί σε μάθημα με το ποδήλατο και με ποδηλατική αμφίεση. Οι «μάγκες» που τους έκανα μάθημα με είδαν ατάραχα και μάλλον αδιάφορα (νεαρά παιδιά γύρω στα 20). Τους παρακάλεσα να με περιμένουν για λίγο μέχρι να αλλάξω. Έχω την αίσθηση πως έβαλα ένα μικρό «σπόρο» με την πράξη μου καθώς μετά κάμποσα ποδήλατα άρχισαν να κλειδώνουν δίπλα από τις μοτοσυκλέτες ;-)
οι κυρίες - κυρίες δεν νομίζω ότι έχουν πολλές δικαιολογίες πλέον.
... εννοώ πραγματικές δικαιολογίες, όχι "δικαιολογίες".
Ανατρέξτε σε ένα από 154 "cycle chic" internet sites, ανά την υφήλιο.....
[ψάξτε και για το: THE CYCLE CHIC REPUBLIC]
... ναι ξέρω, στις υπόλοιπες 154 πόλεις οι συνθήκες είναι ιδανικές, μόνο εδώ είναι μαύρα χάλια...
... επίσης - με όλη την καλή διάθεση και χωρίς ίχνος ειρωνίας - .... αυτό για μαλλιά / μεικαπ / γόβες κλπ κλπ... ΠΟΥ ΤΟ ΕΙΔΑΤΕ?
ΟΚ αν μιλάμε για 1-2 γραμματείς σε ορισμένες εταιρείες, αλλά οι πλειονότητα των εργαζόμενων Ελληνίδων γυναικών ΔΕΝ νομίζω ότι κυκλοφορεί τόσο "ατσαλάκωτη" και τόσο "φτιασιδομένη" (συγχωρήστε μου τον αδόκιμο όρο, δεν βρίσκω κάτι άλλο πρόχειρο...).
Λύσεις υπάρχουν. Και "δικαιολογίες" υπάρχουν.
Και ο καναπές υπάρχει και τα τούρκικα σίριαλς και ένα κάρο άλλα.....
Μόνο το ωμέγα θα σου διορθώσω κ. RockaRolla, δεν είναι αδόκιμος ο όρος, μόνο λίγο old fashioned.
Δεν θα επιμείνω, ας πουν οι ποδηλάτισσες.
Εγώ αν θέλω το κάνω, τα μικρά στο σχολείο μας το αγαπούν και το κοιτάζουν με θαυμασμό.Όταν δεν το παίρνω με ρωτούν ''πού είναι το ποδήλατο;''
Τα τούρκικα σίριαλς είναι [κακή επένδυση χρόνου] για τους συνταξιούχους.
Δεν ξέρω τι κυκλοφορεί, δεν έχω τηλεόραση.
Πάω πλέον καθημερινά στην δουλειά τους τελευταίους μήνες με το ποδήλατο.
Στην αρχή με έβλεπαν σαν εξωγήινο με το κράνος, τα γυαλιά, το κολάν το backpack κλπ.
Aπλά με παρατηρούσαν σιωπηλά στο ασανσέρ και στους διαδρόμους καθώς πήγαινα στο γραφείο μου.
Μετά απο λίγο καιρό όμως άρχισαν δειλά - δειλά να με πλησιάζουν διάφοροι και να με ρωτάνε πώς το καταφέρνω (24 χλμ πήγαινε- έλα), πώς μου φαίνεται, αν φοβάμαι που βγαίνω στο δρόμο κ.α.
Ύστερα απο λίγο καιρό άρχισαν να με ρωτάνε απο που το αγόρασα, πόσο μου κόστισε και λοιπά.
Τέλος κάποιοι άρχισαν να με ρωτάνε τι ποδήλατο τους προτείνω να αγοράσουν με βάση τα χρήματα που διαθέτουν, νούμερα κλπ.
Σήμερα κάθε πρωί που φτάνω στην δουλειά και κλειδώνω το ποδήλατο υπάρχουν άλλα 4-5 ποδήλατα κλειδωμένα και αυτό δείχνει να έχει αυξητική τάση καθώς κάποιοι συνάδελφοι επισκέφτηκαν το ΣΚ το bike festival με τις οικογένειές τους μετά απο δική μου πρόταση. Μάλλον θα μπούν και αυτοί σιγά - σιγά στην οικογένεια!
Για μένα προσωπικά δεν υπάρχουν δικαιολογίες, αλλά γενικότερα υφίστανται δικαιολογίες για να τις επικαλεστεί κάποιος, όπως η κακή κατάσταση των δρόμων, ή έλλειψη οδικής αγωγής σε όλο τον πληθυσμό ανεξαιρέτως, ( πίσω ή όχι από το τιμόνι του αυτοκινήτου), η έλλειψη ακόμα και στοιχειώδους επιβολής του εκάστοτε νόμου, η έλλειψη ποδηλατικής παιδείας στην Ελλάδα και άλλες πολλές, που δεν έχουν σχέση με το dress code ή αυτά που αναφέρθηκαν πιο πάνω.
Κάποιος που δεν κάνει ποδήλατο, δεν μπορεί να διανοηθεί να κάνει γιατί δεν ενημερώνεται από πουθενά. Αν για παράδειγμα υπήρχε ΜΙΑ διαφήμιση ( με κοινωνικό μήνυμα έτσι δεν τις λένε αυτές;) που να προωθεί το ποδήλατο, μία καμπάνια, ΚΑΤΙ μπορεί και να το σκεφτόταν. Η μέση νοικοκυρά ποιες παραστάσεις έχει για να φανταστεί τον εαυτό της πάνω σε ένα ποδήλατο; Μη ξεχνάμε ότι πολλοί δεν ξέρουν να χρησιμοποιούν ακόμα ίντερνετ.
Οι δρόμοι είναι σε άθλια κατάσταση. Εδώ διαβάζω στο άλλο thread για το μπρεβέ ότι στην Μαραθώνος λείπουν τα καπάκια από τα φρεάτια.
Δεν με απασχολεί τι κάνουν οι διοργανωτές στην προκειμένη περίπτωση, πείτε μου όμως αν κάποιος βουλώσει με ποδήλατο, ( ή οτιδήποτε) την τρύπα του φρεατίου, παίζει να βρει το δίκιο του πουθενά;
Δεν θα το βρει, όπως δεν θα βρει κανείς ποτέ που πήγαν τα καπάκια, γιατί ο νόμος στην Ελλάδα δεν εφαρμόζεται.
Και επειδή δεν εφαρμόζεται μπορεί κάποιος σαν τον Ίαν Χίμπελ να πάει στον άλλον κόσμο και να είμαστε τώρα στην 25 από τις 26 αναβολές που μπορούν να γίνουν για την δίκη που αφορά τον τραυματισμό του από αυτοκίνητο που έκανε κόντρες και τον παράτησε τραυματισμένο να πεθάνει στο δρόμο.
Γιατί το έκανε αυτό ο οδηγός; Γιατί όταν ήταν μικρό παιδάκι η παραστάσεις που είχε για την οδική συμπεριφορά ήταν οι Ντιουκς του Χάζαρτντ και ο Κιτ.!! Τίποτα άλλο.Μαγκιά κλανιά και ταρζανιά στον δρόμο..
Δεν κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου εδώ, αλλά από την άλλη δεν μπορώ να μη δικαιολογήσω τον κάθε ένα, που έχοντας μηδενική εμπειρία στην κίνηση με ποδήλατο στον δρόμο, καθόλου παραστάσεις για το τι παρέχει το ποδήλατο σαν μέσο μετακίνησης, καμία εξασφάλιση για την ασφάλεια του, και έχει μία οικογένεια να σκεφτεί, δεν θα μπει στην διαδικασία καν να το επιλέξει για τις μετακινήσεις του.
Και πριν μου πείτε ότι γιατί εγώ και κάποιοι άλλοι το κάνουν αυτό, θα σας πω ότι οι περισσότεροι από εμάς, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, έχουμε ζήσει στο εξωτερικό, ή έχουμε βιώσει με κάποιο πιο ασφαλή τρόπο τις μετακινήσεις με το ποδήλατο, και έχουμε διαφορετικά βιώματα.
Δυστυχώς όμως, ο μέσος Έλληνας και Ελληνίδα δεν τα έχουν αυτά.
Και εκεί για μένα υπάρχει το πρόβλημα.
H ποδηλασια στους δρομους της Αθηνας ειναι ΑΠΟΛΑΥΣΗ!
Εχω μια επιλογη να φυγω για επαρχια σε ομορφη πολη και οι βολτες εδω ειναι ο κυριοτερος λογος που με κραταει ακομη.
Μαζοχισμος? Δεν ξερω! Αυτο που ξερω παντως ειναι οτι αν μου πεις για βολτα κεντρο σε δρομους γεματους αμαξια, αρπαζω το ποδηλατο σα μικρο παιδι που παει στο λουνα παρκ.
Οσο για τους κυριους και τις κυριες που ειτε πονανε ειτε ιδρωνουν ειτε νοιωθουν ανασφαλεις, ΑΠΛΑ ντεπονται.
Automation αυτό που προτείνεις το έχω σκεφτεί και εγώ.
Η πρότασή σου για να μαζευτούμε μία συγκεκριμένη ημερομηνία
του μήνα και όχι κάθε μέρα είναι πολύ καλή.
Στην αρχή πρέπει να γίνει σιγά σιγά να βρεθούν κάποιοι που
έχουν την ίδια κατεύθυνση, να γνωριστούν και έπειτα το
καθημερινό θα έρθει από μόνο του.
Χαίρομαι που το προτείνεις και ελπίζω να πραγματοποιηθεί
η πρότασή σου.
δεν συμφωνώ....
Η νοικοκυρά και ο οποιοσδήποτε πολίτης της Αθήνας, αρκει να ανοίξει τα μάτια του στο δρόμο και θα δει ΠΟΔΗΛΑΤΕΣ. Αστικούς ποδηλάτες, καθημερινούς χρήστες.
Αν βάλουμε μέσα και τα ΣΚ, θα δει και πολλούς χομπίστες ποδηλάτες που ξεχύνονται στους περιφερειακούς δρόμους για βόλτες / απλή άθληση / προπόνηση κλπ.
Επίσης στην τηλεόραση θα βρει και δύο αξιόλογες εκπομπές για το ποδήλατο.
Τι να πούμε πριν από 10χρόνια????????? Κυκλοφορούσαν 5-6 ποδήλατα σε όλο το κέντρο και γνωριζόμασταν με τα μικρά μας ονόματα.
Η λύση για τους "δρόμους" (ποιότητα, ασφάλεια, οδηγική συμπεριφορά κλπ) είναι η δημιουργία ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΩΝ, το οργανωμένο δίκτυο που έχει προταθεί από τους συμφορουμήτες, καθηγητές ΕΜΠ και τόσους άλλους ....και που σιγά -σιγά υλοποιείται.
Αν δεις λίγο τι γίνεται στο εξωτερικό, θα καταλάβεις ότι η κυριλέ μάνατζερ-ποδηλάτισσα με το ταγιέρ και την γόβα και το χτενισμένο μαλλί, καβαλάει το citybike και πάει ΑΝΕΤΑ, ΧΑΛΑΡΑ, ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ και με ΔΕΔΟΜΕΝΗ ταχύτητα στη δουλειά της ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΙΔΡΩΣΕΙ. Και φτάνει στον προορισμό της με το χαμόγελο.... χρησιμοποιώντας δίκτυο ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΩΝ.
Τσεκάρετε λίγο το cycle chic.... άντε να βάλω κάποια λινκς:
http://www.copenhagencyclechic.com/
http://gdanskcyclechic.blogspot.gr/
http://www.cyclechic.be/
http://amsterdamcyclechic.com/
http://london-cycle-chic.blogspot.gr/
http://atlantacyclechic.blogspot.gr/
http://berlin-cycle-chic.blogspot.gr/
http://canberracyclechic.com/
http://edinburghcyclechic.wordpress.com/
http://www.calgarycyclechic.com/
http://cardiffcyclechic.wordpress.com/
http://www.vixcyclechic.com/
ψάξτε και για τη Θεσσαλονίκη... ω ναι.... έχει και η Ελλάδα τη δική της cycle chic πόλη...
http://www.thessalonikicyclechic.com/
Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι (μη γελάτε, ξέρω πως ακούγομαι σαν πολιτικός χεχε) τα τελευταία θέματα που ανοίγω έχουν μία θεματολογία που ενώνει το ένα με το άλλο.
Από τη μία η κρίση. Ο καπιταλισμός της συνεχούς κατανάλωσης επιβάλλει ανθρώπους που πρέπει διαρκώς να καταναλώνουν. Από την άλλη η συνήθεια. Ο σημερινός άνθρωπος έμαθε σε αυτόν τον τρόπο ζωής και δεν τον αλλάζει ακόμα κι αν τον «στίβουν» οικονομικά αλλά και σωματικά. Από την άλλη το περιβάλλον που «φωνάζει» το κακόμοιρο πως δεν αντέχει άλλο την κακομεταχείριση.
Πιστεύω λοιπόν πως οι Ποδηλάτ-ισσ-ες έχουν κάνει το πρώτο και μεγάλο βήμα: έφεραν το ποδήλατο στην πόλη.
Ίσως έχει έρθει η ώρα να γίνει το επόμενο, εξίσου μεγάλο και αποφασιστικό: να γίνει το ποδήλατο μέρος της καθημερινότητας περισσότερων ανθρώπων.
Πήρα την έμπνευση από την τελευταία ποδηλατοπορεία. Μου φάνηκε πραγματικά «ξενέρωτη» γιατί έμοιαζε να μην υπάρχει άλλο σύνθημα να φωνάξουμε πέρα από το «θέλουμε ποδηλατόδρομους».
Αυτό δεν είναι καθόλου κακό. Δείχνει πως η προσπάθεια πέτυχε και πολλοί στόχοι έχουν ήδη πραγματοποιηθεί. Τώρα έχει έρθει η ώρα να μαζευόμαστε ΠΡΩΙ και ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ στις γειτονιές και να λέμε με την εικόνα μας: «Κοιτάξτε μας, πάμε στη δουλειά με το ποδήλατο, αν πονάμε το συνδυάζουμε με το τρένο, βρίσκουμε λύσεις, λέμε ΟΧΙ σε αυτούς που δεν κάνουν τίποτα άλλο πέρα από το να φορολογούν τα καύσιμα επαναπαυόμενοι πως εμείς θα τα καταναλώνουμε αφειδώς. Εμείς δεν είμαστε σαν τον Γιωργάκη, τον Κωστάκη και τη δήθεν "πράσινη" Τίνα που οδηγεί τζιπ και υποσχέθηκαν φούμαρα για "πράσινη" ανάπτυξη, επιχειρηματικότητα και άλλες τέτοιες αερολογίες. Εμείς κάτι που φαντάζει απίστευτο, το κάνουμε πράξη. Καθημερινά».
Άντε, τα είπα και σήμερα αν και δεν ήρθα με το ποδήλατο. Πήρα το Μετρό κι εγώ μια μέρα, άνθρωπος είμαι :-)
Το αυτοκίνητο πάντως μια χαρά κοιμάται εδώ και μέρες. Να μη ξεχάσω να το βάλω λίγο μπροστά μην του πέσει η μπαταρία
Στα αλήθεια πιστεύεις ότι αυτό το ποστ θα το διαβάσει κάποιος άλλος εκτός από αυτούς που μπαίνουν σε αυτήν την σελίδα;
Ποιος νομίζεις ότι βλέπει τις εκπομπές ποδηλάτου στην τηλεόραση και τι αλήθεια αποκομίζει από αυτές; Εγώ λέω life style και μόδα..
Αυτό όμως δεν δημιουργεί ποδηλατική κουλτούρα και πάω στοίχημα ότι αν βγω να ρωτήσω την γειτόνισσα μου που είναι τραπεζική υπάλληλος για το τι προσφέρει η ποδηλασία, για το υπόβαθρό που υπάρχει από πίσω, για το τι παίζει με τα καύσιμα και την επιβολή της αυτοκίνησης, θα είναι εντελώς αδαής. Και αυτή και η κάθε άλλη όπως έχω διαπιστώσει.
Μπορώ να σου πω όχι μόνον τι γινόταν πριν από δέκα χρόνια, αλλά πριν από 25 χρόνια.
Επειδή το ποδήλατο έγινε μόδα αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα στην κουλτούρα του κόσμου, στις υποδομές και στις συμπεριφορές.
Όσο για τους ποδηλατόδρομους, ήταν η ωραία ΤΕΡΑΣΤΙΑ αρπαχτή των δήμων και δεν έγιναν ποτέ για να εξυπηρετήσουν τους ποδηλάτες.
Κοίτα..ωραία τα λέμε εδώ για να τα διαβάζουμε και να χαιρόμαστε μεταξύ μας.
Η αλήθεια είναι ότι για τον περισσότερο κόσμο, και για τους περισσότερους που έχουν μπει τώρα στον χώρο του ποδηλάτου, το ποδήλατο σαν ιδέα και τρόπος μετακίνησης είναι μία μεγάλη φούσκα που λίγο παρακάτω θα σκάσει,όπως έσκασαν και τόσες άλλες, και αυτό, γιατί όπως έγραψα και στο προηγούμενο ποστ, γιατί εμείς που ασχολούμαστε με αυτό, δεν προσπαθούμε να δημιουργήσουμε σταθερά θεμέλια επί της ουσίας του θέματος.
....μάλλον κάποια / κάποιος έχει καιρό να καβαλήσει το δίτροχο άτι του / της και να κυκλοφορήσει στο κέντρο της πόλης...
... και μάλλον δεν έχει ακολουθήσει ποτέ του / της βόλτα freeday....
Αν το είχε κάνει θα έβλεπε ότι πολύς κόσμος ΜΕΤΑΚΙΝΕΙΤΑΙ πλέον με ποδήλατα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ, ότι ΤΡΑΜ + ΜΕΤΡΟ + Προαστιακός + Ηλεκτρικός επιτρέπουν τα ποδήλατα στους συρμούς, ότι έχουν ανοίξει τα διπλάσια ποδηλατάδικα από ότι υπήρχαν πριν από 10 χρόνια, ότι κόσμος πάει βόλτα απογευματινή ή και βραδυνή ΜΕ ΠΟΔΗΛΑΤΟ (μικρές παρέες).
Πίστεψέ με, τα βλέπω καθημερινά.
Αν θέλεις να τα δεις και εσύ, σου προτείνω:
- μπροστά από τη Βουλή κατά τις 8:15
- Θησείο / πεζόδρομος κατά τις 20:00
- παράδρομος ΣΕΦ κατά τις 19:00
- παραλιακή από Άλιμο μέχρι Αγ. Κοσμά κατά τις 21:00
.... θα πήξει το μάτι σου στο ποδήλατο.....
Α, και μιλάμε για μάχιμα ποδήλατα, πολλοί με φωτάκια + κράνη, σέλες στο σωστό ύψος, εξοπλισμός για σωστή αστική ποδηλασία..... όλες οι ηληκίες.
Αυτά όλα δεν είναι απλή περιστασιακή μόδα.
Η γειτόνισσα σου / τραπεζική υπάλληλος καλόν θα είναι να σταματήσει να χαζεύει μόνο βιτρίνες και κ*λαράκια όταν βγαίνει έξω και να αρχίζει να ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με το πραγματικό περιβάλλον εκεί έξω....
Ίσα ίσα επειδή κυκλοφορώ πολύ και μιλάω με τον περισσότερο από τον ποδηλατόκοσμο, μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι αυτό που βλέπεις τώρα στους δρόμους είναι μία πολύ ευχάριστη ψευδαίσθηση.
Επιβεβαιώνεται από επιχειρηματίες που ισχυρίζονται κυνικότατα ότι μπήκαν στον χώρο για να κάνουν αρπαχτή, ( τα ποδηλατάδικα που μου λες ότι άνοιξαν), επιβεβαιώνεται επίσης από αρκετούς ποδηλάτες, που λένε ότι πάνε στα freeday για να καυλαντίσουν γκόμενες. ( διότι έχω πάει και σε κάμποσα freeday και το έχω δει και συζητήσει ενίοτε το θέμα).
Όσο για τα μάχιμα ποδήλατα με τα πολλά τα γκάτζετς, θυμάμαι επίσης τα προηγουμενα χρόνια πολλά μάχιμα σκούτερς, πατίνια, χάρλει, πέδιλα του σκι οτιδήποτε πέρασε και παρήλθε ως μόδα στον ελληνικό πληθυσμό, που είναι σαν την γειτόνισσα μου ξέρεις..
Όσο για τα freeday, θα σου υπενθυμίσω ότι αυτά προήλθαν από τους Αλητόγατους, την πρώτη ομάδα που ξεκίνησε να κάνει από εδώ μέσα αρχικά αστικές βόλτες για να βγάλει τον κόσμο στον δρόμο. Τους ξέρουμε τους διοργανωτές των freeday.. δικοί μας άνθρωποι είναι.
Αυτό βέβαια δεν δημιουργεί από μόνο του ποδηλατική κουλτούρα και σοβαρό υπόβαθρο.. εννοείται φυσικά.
Το θέμα μας είναι ότι κανείς δεν δέχεται τον αντίλογο εδώ μέσα, πρέπει όλοι να λέμε ότι ο γάιδαρος πετάει, αγνοώντας εσκεμμένα τα προφανέστατα που συμβαίνουν σε αυτόν τον τόπο.
Το προφανές είναι ότι έχουμε αράξει στα κυβικά μας και δεν χτίζουμε, όπως θα έπρεπε να κάνουμε σοβαρό υπόβαθρο για να επικρατήσει η ποδηλασία σαν ένας τρόπος βιώσιμης μετακίνησης.
Βολευτήκαμε στην επιτυχία που έχει τώρα το ποδήλατο, και δεν μαθαίνουμε τίποτα από αυτά που έχουν προηγηθεί για το πως παίζει να εξελιχθεί το πράγμα σε κάποια χρόνια από τώρα.
Δεν είναι κακό να είσαι αισιόδοξος ξέρεις. Αλλά είναι ακόμα καλύτερο να είσαι όταν δεν επαναπαύεσαι ( και δεν μιλάω προσωπικά σε εσένα τώρα, μιλάω για όλους μας ) στην εκάστοτε επιτυχία σου..
Δεν με πειράζει, προφανώς τα βλέπουμε διαφορετικά τα πράγματα όπως πολύ σωστά έγραψε και ο Eaglos.
No problem από μεριά μου.
Λοιπον, ένα τελευταίο ποστ με το "πως τα βλέπω από τη μεριά μου":
- αεριτζήδες και αρπαχτές "της μοδός", για φέτος τουλάχιστον, έχουμε στα δεκάδες μαγαζάκια με frozen yoghurt.
Από ποδηλατάδες, το 90% έκανε μεγάλα - σημαντικά ΑΝΟΙΓΜΑΤΑ / ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ. Είτε άλλες εγκαταστάσεις, είτε νέες αντιπροσωπείες, είτε προσωπικό, είτε όλα αυτά.
Άντε να σου βάλω και 2-3 ποδηλατάδικα για fixed gear ... αλλά μόνο αεριτζήδες δεν μπορώ να τους πω. Οι άνθρωποι είναι πάνω από όλα ποδηλάτες με πραγματική λατρεία προς το ποδήλατο ....και μετά έμποροι.
- στο freeday, έρχονται όσοι έρχονται, ΠΡΩΤΑ από όλα για να κάνουν ποδήλατο με μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ παρέα. Αν θέλουν να καυλαντίσουν γκόμενες, υποθέτω αρκεί να γραφτούν σε κάποιο κυριλέ γυμναστήριο. Ξέρεις.... κάνω 5 λεπτά γυμναστική, 25 λεπτά χαζεύω κολαράκια και άλλα 30 λεπτά κουβεντούλα με τον / την κολλητή .....
- αλητόγατοι..??????? Μπα, η πρώτη οργανωμένη βόλτα ήταν το critical mass ride και κάτι ξέμπαρκες ανώνυμες βόλτες ... πολύ πριν δημιουργηθεί το φόρουμ. Τότε που απλά υπήρχε μια mailing list ... "πάμε βόλτα παραλιακή, σημείο συγκέντρωσης στο άγαλμα του
Σοφοκλή". Ρώτα τον Κώστα / strouf, κάτι θα θυμάται....ΜΕΤΑ... πολύ μετα ήρθαν όλα τα άλλα....
- το ότι υπάρχουν 3-4 ΣΟΒΑΡΑ Ελληνικά ποδηλατικά fora, 2 σχετικές εκπομπές στην τιβι, καμιά 20αρια οργανωμένες βόλτες/παρέες ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ, 2 ποδηλατικά clubs, πλήθος άρθρων και αναφορών σε όλα τα ΜΜΕ για το ποδήλατο, αφιερώματα και ειδικά ένθετα στις εφημερίδες, το ότι μας καλούν δήμαρχοι και επιτροπές στο τραπέζι των αποφάσεων, το ότι πριν 1,5 χρόνο έγινε κάποια σχετική ημερίδα παρουσία πρωθυπουργού.....
ΟΛΑ ΑΥΤΑ δεν ξέρω τι λένε σε σένα.
Σε εμένα λένε ότι πλέον υπάρχει ποδηλατικό υπόβαθρο, ότι γίνονται αξιόλογα βήματα προς την σωστή κατεύθυνση, ότι ΟΚ μένει πολύς δρόμος ακόμα για να γινουμε Μόναχο ή Ολανδία, αλλά προχωράμε....
Over and out για μένα.
Ωραία Πέτρο..όλα είναι όμορφα και αγγελικά πλασμένα. Δεν αργούμε να γίνουμε Ολλανδία ή Δανία εδώ. Είναι θέμα μηνών.
Χαρούμενες φατσούλες..
Over and out..
.
Μου άρεσε που πέτυχα αυτή τη συζήτηση στο φόρουμ μιας που έχω και εγώ ανάλογους προβληματισμούς και σκέψεις με πολλούς από εσάς.
Θεωρώ υπέροχο το γεγονός ότι υπάρχουν ποδηλάτες στους δρόμους για όποιον λόγο και αν γίνεται αυτό (μόδα, γκομενικά, βόλτα, πλάκα, παρέα, δοκιμή κτλ) μιας που αυτό ήταν και είναι ένα από τα αρχικά και βασικά ζητήματα όσων ασχολούνται με το ποδήλατο. Μου αρέσει επίσης που υπάρχει σταθερή παρουσία του ποδηλάτου στην τηλεόραση καθώς και σε πολλά έντυπα.
Συμφωνώ απόλυτα ότι το επόμενο στάδιο είναι όσοι κάνουν ποδήλατο να το βάλουν στην καθημερινότητά τους συνειδητά, να γίνει δηλαδή τρόπος ζωής. Όπως επίσης σπουδαίο είναι να μπει και στην καθημερινότητα των αυτοκινητιστών, οδηγών ΜΜΜ, πεζών κτλ. Να μας συνηθίσουν δηλαδή...
Αναλόγως λοιπόν πρέπει να κινηθούμε προς στο επόμενο στάδιο. Κρατάμε ότι έχουμε (βόλτες, παιχνίδια, εκδρομές, διεκδικήσεις, παρεμβάσεις κτλ) και προχωράμε παρακάτω.
Συμφωνώ απόλυτα με την ιδέα του Automation και επειδή στην βράση κολλάει το σίδερο, καταθέτω την διαδρομή που θα κάνω (εκτός απροόπτου) από μέσα Οκτωβρίου:
Αρχίζω από Ομόνοια 15.30 με προορισμό φυλακές Κορυδαλλού.
Έχω επιλέξει να πηγαίνω μέσω Ιεράς οδού, Λεωφόρου Μεγάλου Αλεξάνδρου, Ταξιαρχών και επιστρέφω το βράδυ.
Αν υπάρχει κάποιος άλλος που τον βολεύει η διαδρομή ή χρησιμοποιεί κάποια κοντινή σε αυτήν ή και διαφορετική προς ίδια κατεύθυνση τις ίδιες ώρες ας μου γράψει.
Σαν τροφή προς σκέψη θα ήθελα να προσθέσω ότι υπάρχουν αρκετά που μπορούν να δουλευτούν προς "την συνειδητοποίηση" όπως:
Συμπεριφορά ποδηλατών στους δρόμους (ενημέρωση, φυλλάδια, δράσεις...)
Συμπεριφορά οδηγών μηχανοκίνητων, επαγγελματιών οδηγών κ.α. προς ποδηλάτες(ενημέρωση, φυλλάδια, μαθήματα...)
Υποστήριξη προγραμμάτων για το ποδήλατο από εκπαιδευτικούς στα σχολεία (ευέλικτη ζώνη Δημοτικών, κυκλοφοριακή αγωγή, περιβαλλοντική εκπαίδευση)
Ποδηλατικά φεστιβάλ, ημερίδες, μαθήματα, σε γειτονιές
Χαίρομαι πολύ από όσα έγραψες karry. Πιστεύω πραγματικά πως ήρθε η ώρα για να γίνει το επόμενο και πλέον αποφασιστικό βήμα.
Θα περιγράψω τι έγινε εχθές κατά την επιστροφή μου στο σπίτι. Επέλεξα τη λεωφόρο Κηφισίας και δεν μπήκα σε κανένα στενό. Στο δρόμο βρήκα έναν ποδηλάτη που επέστρεφε και αυτός από τη δουλειά. Του πρότεινα να πάμε παρέα. Το αποτέλεσμα ήταν να πάμε αρκετά γρήγορα (ο ένας «έσπρωχνε» τον άλλο), να περάσουμε με ασφάλεια τα επικίνδυνα σημεία, να ανταλλάξουμε στο τέλος και μια καλησπέρα βρε αδελφέ :-)
Οπότε προτείνω να δούμε αν μπορεί να υλοποιηθεί η εξής ιδέα: δημιουργούμε ένα ποδηλατικό «τρένο». Ορίζουμε δηλαδή διαδρομές και σημεία και τα ανακοινώνουμε. Δίνουμε άτυπα ραντεβού σε κεντρικά σημεία των διαδρομών αυτών τα οποία επαναλαμβάνονται (έστω ανα μισάωρο).
Για παράδειγμα: εγώ χρησιμοποιώ τις λεωφόρους Κηφισίας και Βουλιαγμένης. Λέω λοιπόν πως δίνω «ραντεβού» στο φανάρι επί της Κηφισίας στο Μαρούσι που βρίσκεται το κατάστημα «Γερμανός» και στο οποίο φανάρι καταλήγει η λεωφόρος Πεντέλης. Το κάθε ραντεβού δίνεται ανά μισάωρο, έστω 8, 8:30 κ.ο.κ. Οπότε ο/η κάθε ποδηλάτης/σσα φροντίζει να βρίσκεται εκεί στο μισάωρο που τον/την βολεύει μήπως και βρει και άλλους που τους βολεύει ολόκληρη ή μέρος της διαδρομής.
Τι λέτε, μπορεί να πετύχει κάτι τέτοιο; Μπορεί να βοηθήσει;
Γιατί?
Μια φορά έκανα το λάθος να πάω σε σχολική ημερήσια εκδρομή με την κόρη μου.
Στο λεωφορείο δεν περασαν 30 λεπτά και ένα κοπάδι μανάδες ήταν όρθιες στο διάδρομο και χόρευαν ΒΑΣ ΒΑΣ Ο ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ και άλλα σουξέ της εποχής. Έτσι συνεχίστηκε όλη ο διαδρομή πήγαινε-έλα.
Τα δε βλαστάρια ανταλλάσανε και βλέπαν τσόντες ο ένας στο κινητό του άλλου. "ΦΥΓΕ ΡΕ Μ..ΚΑ" ο ένας "ΘΑ ΣΕ Γ..ΣΩ" ο άλλος. Δεκάχρονα παιδιά. Και οι μανάδες πέρα βρέχει. ΒΑΣ ΒΑΣ.
ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΘΕΛΩ ΑΥΤΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ. ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΘΕΛΩ!
Καλύτερα είμαστε έτσι. Λίγοι και καλοί (ή μαλλον ίδιοι.. άστο το καλοί). Να χαιρόμαστε όταν συναντιόμαστε. Να χαιρετιόμαστε χωρίς να γνωριζόμαστε. Να μη ντρεπόμαστε ο ένας για τον άλλο. Να φχαριστιόμαστε αυτό που κάνουμε.
Κυκλοφοριακή αγωγή, περιβαλλοντική εκπαίδευση, παιδεία. Μόνο δια του προσωπικού παραδείγματος. Ή όταν θα τα έχουμε πάρει από την αρχή τα πράγματα και με τη σειρά. Γιατί όπως είμαστε τώρα δεν είναι να τα εμπιστεύεσε σε κανέναν αυτά τα θέματα.
Αν δε, με τόση ξεφτίλα γύρω, εμείς χοροπηδάμε με πανώ ¨ΦΟΡΑΤΕ ΚΡΑΝΟΣ¨ και "DRIVE SAFELY" θα το φάμε το φάσκελο από τον καρκινοπαθή ή τον άνεργο και θα το αξίζουμε κι όλας.
Άυτή τη θλιβερή εντύπωση που σου άφησε η εκδρομή και η επαφή με μαμάδες/ παιδιά μπορώ να την καταλάβω απόλυτα. Καθώς εργάζομαι σ αυτό το χώρο το ζω καθημερινά.
Όμως υπάρχει και η ΄'αλλη όψη στο ίδιο νόμισμα, και εδώ μπαίνει το προσωπικό παράδειγμα και η δουλειά που κάνει η οικογένεια, που καθρεφτίζεται λαμπερά στη συμπεριφορά και τρόπο σκέψης του παιδιού.
Δύο παραδείγματα.
1. Πολυμελής οικογένεια στο σχολείο μας [ επτά παιδιά και δύο οι γονείς εννιά] κάνουν κάθε καλοκαίρι ελεύθερη κατασκήνωση ή σε οργανωμένο κάμπινγκ, δεν είμαι σίγουρη.
Τα παιδιά μιλούν με ενθουσιασμό για αυτή την εμπειρία και θαυμασμό και αγάπη για τους γονείς τους.
2. Τους μιλάω συχνά για τη μετακίνηση με ποδήλατο, την ασφάλεια, κλπ., και στο διάλειμμα τριγυρίζουν το ποδήλατο σαν τις μελισσούλες, παίζουν με το κράνος, ενίοτε στραβώνουν και το καθρεφτάκι.
Με χαιρετούν με χαρά όταν με βλέπουν το απόγευμα στους δρόμους της πο΄λης.
Και τελευταίο, ΦΟΡΑΤΕ ΚΡΑΝΟΣ και ΟΔΗΓΕΙΤΕ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ αφορούν εμας τους ίδιους και δε θα φάμε φάσκελο από κανένα.
Θα είμαι σύντομη γιατί η κουβέντα πάει αλλού....
Το 2007 οι ΠοδηΛάτρεις σκεπτόμενοι την ευέλικτη ζώνη (που εφαρμόζεται στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση) είχαμε δημιουργήσει ένα προσχέδιο κυκλοφοριακής αγωγής για δασκάλους με κεντρικό άξονα το ποδήλατο. Υιοθετήθηκε από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση Χανίων και πολλοί δάσκαλοι το “έτρεξαν” στα σχολεία τους με την εθελοντική βοήθεια της ομάδας μας...Από τότε βέβαια έχει τρέξει πολύ νερό...
Κάτι τέτοιο εννοούσα
@karry
προσχέδιο κυκλοφοριακής αγωγής για δασκάλους