ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ-ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΥ ΑΝΕΚΔΟΤΟΥ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ 2000-2010 !!! (ψηφίζουμε εως τέλος Νοέμβρη)

Μια φορά ήταν δυο κινέζοι...
.
.

.
.
.
Είδες πόσοι γίνανε;

Ένα βράδυ μπαίνει σε ένα μπαρ ένας άστεγος και ζητάει από τον μπαρμαν μια οδοντογλυφίδα. Του τη δίνει απορημένος ο μπαρμαν την παίρνει ο άστεγος και βγαίνει έξω τρέχοντας. Δεν έχει περάσει ένα λεπτό και μπαίνει μέσα δεύτερος άστεγος πηγαίνει και αυτός στον μπαρμαν και του ζητάει πάλι μια οδοντογλυφίδα, τον κοιτά απορημένος ο μπαρμαν και του δίνει και αυτού μια. Την παίρνει ο άστεγος και φεύγει έξω τρέχοντας. Πάλι μετά από ένα λεπτό μπαίνει μέσα τρίτος άστεγος τρέχει στον μπαρμαν οπότε γυρίζει ο μπαρμαν και του λέει: Άσε ξέρω οδοντογλυφίδα θες και εσύ.
Άστεγος: Όχι ένα καλαμάκι σε παρακαλώ αν έχεις.
Μπαρμαν: Καλαμάκι?? (όλος απορία) Να στο δώσω το καλαμάκι αλλά πες μου τι γίνεται δε μπορώ να καταλάβω ήρθαν 2 πριν από σένα και πήραν οδοντογλυφίδες, εσύ θες καλαμάκι τι στο καλό τα θέλετε?
Άστεγος: Ξέρασε κάποιος απ'εξω και οι άλλοι 2 πρόλαβαν τα καλά

(Τη πρώτη φορά που το άκουσα πρώτα αναγούλιασα και μετά το εκτίμησα)

ΣΥΝΤΑΓΗ : Κοτόπουλο με Ουίσκι

Αγοράζετε ένα κοτόπουλο 1200 γρ. και ένα μπουκάλι Ουίσκι
Προβλέψτε , αλάτι, πιπέρι ,ελαιόλαδο, και μπείκον σε λωρίδες

Για καλό και για κακό βεβαιωθείτε ότι έχετε και ένα βάζο μαγιονέζα

Τυλίξτε το κοτόπουλο με τις λωρίδες, αλατοπιπερώστε, και ρίξτε μία υποψία ελαιόλαδου

Προθερμάνετε τον φούρνο σε μεσαία θερμοκρασία, (220 βαθμοί ή θερμοστάτης στο 5 ) για 10 λεπτά
Σερβιριστείτε ένα ποτήρι Ουίσκι και πιείτε το

Βάλτε το κοτόπουλο στον φούρνο αφού πρώτα το τοποθετήσετε σε κατάλληλο σκεύος

Βάλτε και πιείτε ακόμα ένα ποτήρι Ουισκι
Επαναλάβατε αυτό το βήμα άλλες δυο φορές

Μετά από ένα τέπαρτο φουρνίστε το ανοιγμα για να επιγλέψετε το κλείσειμο του ψοτόπουλου

Λιάστε ξανά το ουικάλι του Μπίσκη και καπιατήτε μια καλή λουγία

Μετά απο ενα κετα.. οχι πέταρτο της ώρας, αργότερα τελος πάτνων ....
κλιτρίστε μέχρι τον μπούρνο
ανοίφτε την χόρτα, ξεγυρνίστε, απαναδονήστε
βάλτε τελος παντων το φωτόπουλο απ την αλλη

καφήστε σε μια λωκο καλέκρα και καβετάστε κανα'δυό φατήρια Κίσκη αμόκα

Νυστε, λυστε ψηστε το κουφόλουπο για μιση φώρα ακόμα .

3 λοτήρια αρφότερα ....

Ζαμέψτε το γατόπουλο απο χαμω, ( επεσε το μακαλισμένο) , καφαρίστε το, και γάλτε το σε μιάτο

Φτάτε τα κούτρα σας απο το νέσιμο στο κάτωμα απ τα γάδια που μυθικαν στα κλαπάκια της μουζινας

μην αποχειραθητε να κησωθειτε, μια φαρά ειμαστε εδω μάτω
απομελειώστε το δουκάλι του Ρίσκι

αργόμπερα σαρθήτε ως το κρεμάτι και κοιθωμητε ως το χρωι

Την επόμενη μέρα , πάρτε ένα αλκα σελτζερ
Πηγαίνετε να φάτε κρύο κοτόπουλο με μαγιονέζα
και καθαρίστε το μπουρδέλο που δημιουργήσατε στην κουζίνα

την άλλη βδομάδα θα δοκιμάσουμε την Κρητική συνταγή : Κατσικάκι με
τσικουδιά !!!

ΟΛΟΙ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΣΤΙΣ 12 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ! ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ! ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ! ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ!

Αυτό έγραφαν τα χιλιάδες φλάυερ και φειγ βολάν που είχαν κατακλύσει την Ιερουσαλήμ μέρες τώρα. Κι έτσι, εκείνο το Σάββατο, οι συγκεντρωμένοι δεν είχαν προηγούμενο! Ο κόσμος κατέφτασε με κάθε μέσο, λεωφορεία, αυτοκίνητα, μηχανές και ποδήλατα. Ακόμα και με τα πόδια! Όλοι ήθελαν να είναι μπροστά σ’ ένα θαύμα. Ήταν ίσως η πρώτη φορά που χιλιάδες κόσμου μαζεύτηκαν σ' ένα τάφο χωρίς να πρόκειται να γίνει κηδεία!

Η αστυνομία είχε ήδη κλείσει από νωρίς τον προαύλιο χώρο αφήνοντας ένα ημικύκλιο 100 μέτρων ελεύθερο από την είσοδο του τάφου. Τηλεοπτικά συνεργεία ήδη είχαν στήσει κάμερες σε καίρια σημεία ενώ όλοι περίμεναν με αγωνία να πάει 12 το μεσημέρι για να ξεκινήσει το σόου. Γύρω στις 11.30 ενεμφανίσθη ομάδα αναρχικών απίστων οι οποίοι κατέφθασαν με πανώ και πλακάτ με σκοπό να μποϋκοτάρουν το θέαμα. Ευτυχώς περικυκλώθηκαν από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις και περιορίστηκαν στο ανατολικό τμήμα.

Ακριβώς μόλις τα ρολόγια όλων έδειξαν 12 εμφανίσθηκε από το δρόμο μία μεγάλη θωρακισμένη μερσεντές συνοδεία μοτοσυκλετών και αυτοκινήτων της Ασφάλειας. Η Μερσεντές είχε πινακίδα Ι.Ν.Β.Ι. και σταμάτησε έξω ακριβώς από τον τάφο. Το πλήθος σίγησε. Η πίσω πόρτα ανοίγει και από μέσα βγαίνει ο Κύριος φορώντας μια απλή λευκή χλαμύδα από τον ζάρα και γυαλιστερά λευκά σανδάλια μπένεττον. Το πλήθος αρχίζει να ζητωκραυγάζει: ΧΡΙ-ΣΤΟΣ! ΧΡΙ-ΣΤΟΣ! Ο Κύριος όμως κάνει ένα νεύμα και το πλήθος σιγεί ξανά.

Τα τηλεοπτικά συνεργεία προσπάθησαν να του πάρουν κάποιες κουβέντες αλλά ο Κύριος δεν είχε καμιά διάθεση για συνεντεύξεις, τους έκανε πέρα και πλησίασε γρήγορα τον επικεφαλής της Αστυνομίας ζητώντας του τον τηλεβόα που κρατούσε. Κατόπιν κατευθύνθηκε κοντά στην είσοδο του τάφου και –μέσα από τον τηλεβόα- φωνάζει με βαριά στεντόρεια φωνή: «ΛΑΖΑΡΕ! ΔΕΥΡΟ ΕΞΩ!».

Πρέπει να πέρασαν κάπου 15-20 δευτερόλεπτα. Κανείς άλλωστε δεν ήξερε πόσος χρόνος χρειαζόταν, αλλά 20 δευτερόλεπτα σε απόλυτη σιγή είναι κάπως εκνευριστικά. Μετά αρχίζουν να μιλάνε όλοι σιγα στο διπλανό τους και ένας μπαχαλοβόμβος κάνει την μάζωξη αφόρητη.

Ο Κύριος το κατάλαβε, ξανασήκωσε τον τηλεβόα και επανέλαβε, πιο δυνατά αυτή τη φορά: «ΛΑΑΖΑΑΡΕΕ! ΔΕΥΡΟ ΕΞΩ!».

10 δευτερόλεπτα μετά κι ο Λάζαρος δεν φαινόταν. Το πλήθος άρχισε να δυσανασχετεί. Από την πλευρά των αναρχικών άρχισαν να ακούγονται οι πρώτες αποδοκιμασίες. Αμηχανία επικρατούσε στους ρεπόρτερ ενώ κανείς δεν είχε σκεφτεί πως θα μπορούσε αυτή η Ανάσταση να ΜΗΝ γίνει!

Ο Κύριος κατάλαβε πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Κοίταξε αριστερά και δεξιά αλλά όλοι οι μαθητές είχαν εξαφανιστεί. Μπορούσε μόνο να διακρίνει τον Ιούδα να συνομιλεί με τον αρχηγό της Αστυνομίας αλλά δεν μπορούσε να ακούσει τι έλεγαν. Ένιωσε μερικές σταγόνες ιδρώτα στο μέτωπό του ενώ αναρωτήθηκε από μέσα του: «Πατέρα, γιατί με εγκατέλειψες?».

Σήκωσε τον τηλεβόα ακόμα μια φορά και με όση δύναμη του είχε απομείνει φώναξε: «ΛΑΑΖΑΑΡΕΕΕΕ! ΔΕΥΡΟ ΕΞΩ! ΤΩΩΡΑΑ!».

Το πλήθος σίγησε εκείνη την τραγική στιγμή. Όλοι πια κοίταζαν την είσοδο του τάφου με μεγάλη αγωνία. Τίποτα όμως δεν συνέβαινε. Τα πρώτα «Ουυυυυυυυ» άρχισαν να ακούγονται. Μια ένταση άρχισε να διαφαίνεται καθώς οι φωνές διαμαρτυρίας πλήθαιναν όλο και περισσότερο. Ο Κύριος άρχισε να νιώθει ανασφάλεια ενώ ο Ιούδας πήγε να ανάψει τη μηχανή της Μερσεντές για την περίπτωση που χρειαζόταν να απομακρυνθεί ο Δάσκαλος.

Οι συγκεντρωμένοι άνθρωποι άρχισαν να φωνάζουν. Δεν ήταν πια οι άπλυτοι ακροαριστεροί. Ήταν κι όλοι εκείνοι οι συντηρητικοί και πιστοί που τόσα χρόνια πίστευαν αυτές τις διδασκαλίες και τώρα είχαν νιώσει προδομένοι. Η αστυνομία με το ζόρι μπορούσε να κρατήσει το πλήθος. Ο Αρχηγός πλησίασε τον Κύριο και του ψυθύρισε ευγενικά πως θα ήταν καλύτερα να εκκενώσουν τον χώρο το νωρίτερο. Ο Μέγας Διδάσκαλος ήταν φανερά αμήχανος.

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ένας φοβερός ήχος ακούγεται! Από πολύ μακριά φάνηκε πως πλησίαζε με ταχύτητα ένα σπορ αυτοκίνητο. Πράγματι, ένα μαύρο αυτοκίνητο πλησίασε τον χώρο του τάφου. Οι αστυνομικοί προσπάθησαν να τον εμποδίσουν αλλά ο οδηγός τους έδειξε μια ταυτότητα και τον άφησαν. Όλοι περίμεναν να δουν τι ακριβώς θα γινόταν.

Το μαύρο σπορ αυτοκίνητο κάνει μια εντυπωσιακή παντιά και σταματάει με ανάποδα τιμόνια στην είσοδο του τάφου, δίπλα από τον λευκοντυμένο Σωτήρα. Η πόρτα ανοίγει και ένα ψηλός κι επιβλητικός μαυροντυμένος άνδρας βγαίνει. Ο άνδρας φορούσε μαύρο κουστούμι, μαύρη γραβάτα και μαύρα λουστρίνια. Επίσης είχε και μεγάλα μαύρα γιαλιά ηλίου περασμένης δεκαετίας (σαν ρέημπαν φάση). Πλησιάζει αργά τον Κύριο και του λέει: «Κάνε λίγο στην άκρη Τζήζους, Αϊ γουίλ τέηκ όβερ δε σιτουέισιον».

Ο Κύριος κάνει στην άκρη και ο μαυροντυμένος άντρας πλησιάζει τον τάφο. Το πλήθος σιωπά εντυπωσιασμένο ενώ η απορία είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων. Ο μαυροντυμένος άντρας σκύβει στην είσοδο του τάφου και λέει: «Λαζαράκο αγόρι μου, καμ άουτ». Πράγματι, μια φιγούρα εμφανίζεται στην είσοδο… ο Λάζαρος! Το πλήθος ξεσπά σε χειροκροτήματα! Ο ενθουσιασμός είναι διάχυτος! Όλοι φωνάζουν ξανά με ρυθμό: ΧΡΙ-ΣΤΟΣ! ΧΡΙ-ΣΤΟΣ! Ο ίδιος ο Κύριος αισθάνεται ανακουφισμένος και σκέφτεται τελικά πως τσάμπα έστειλε τον πατέρα του στο διάολο λίγο πριν μιας και δεν τον εγκατέλειψε όπως νόμισε.

Είχε όμως την απορία να μάθει γι’ αυτόν τον μαυροντυμένο άνδρα ο οποίος φάνηκε πως ήταν έτοιμος να μπει στο αμάξι του και να φύγει. Υπέθεσε βέβαια πως ήταν κάποιος άγγελος αλλά δεν τον είχε ξαναδεί. Τον έπιασε από το μπράτσο λίγο πριν εκείνος ανοίξει την πόρτα και τον ρώτησε: «Σε διαβεβαιώνω με όλη την αλήθεια, σου λέω ότι σήμερα θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο αλλά πες μου σε παρακαλώ ποιος είσαι!». Ο μαυροντυμενος άντρας κοίταξε γύρω του, έβγαλε τα γιαλιά του σιγά σιγά, έφτιαξε την γραβάτα του κι απάντησε:
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
«Μαϊ νέημ ιζ Μποντ... Τζέημς Μποντ»

Μπαίνει ο Τοτός στο δωμάτιο των γονιών του και τους πιάνει να κάνουν την στάση 69. Κουνάει απογοητευμένος το κεφάλι του και λέει:
-Κι ύστερα λέτε να πάω εγώ στον ψυχολόγο, επειδή τρώω τα νύχια μου...

Τι λέει το ένα ρουθούνι στο άλλο;

Κλείσε έχω γραμμή!!!

Ήταν ένας κρητικός κι ένας τουρίστας.
Βλέπει ο τουρίστας τον κρητικό να παίζει με το μαχαίρι του
-Θα μου δώσεις το μαχαίρι σου για 100$;
-Όοοϊ!
-Για 300$;
-Όοοϊ!
-Κοίτα, αυτό το ρολόι κάνει 500$! Πάρε το!
-Τσε άμα μου πειράξει κάνεις τη ζυναίκα μου ίντα θα του πω;10 τσε τέταρτο;

Ο καπετάνιος του κρουαζιερόπλοιου στους επιβάτες και στο πλήρωμα:
> - Αγαπητοί μου, έχω ένα καλό και ένα κακό νέο.
Ποιο θέλετε να ακούσετε πρώτα?
> - Το καλό.
> - Πάμε για 14 βραβεία Όσκαρ.

Σε ένα εστιατόριο ο πελάτης λέει στο γκαρσόν:
> - Σας παρακαλώ, μήπως μπορείτε να πάρετε το κοτόπουλο να το ψήσετε λιγάκι ακόμα?
> - Γιατί, τι έχει?
> - Μου τρώει τις πατάτες!

Τελικά...μπα

Μία γυναίκα ξυπνάει στη μέση της νύχτας και ανακαλύπτει ότι ο άντρας της δεν είναι δίπλα της στο κρεβάτι. Φοράει τη ρόμπα της και βλέποντας φως στη κουζίνα πηγαίνει προς τα εκεί. Βλέπει τον άντρα της να κάθεται στο τραπέζι με μία κούπα καφέ μπροστά του, να κοιτάζει απλανώς τον τοίχο και να σκουπίζει κλεφτά ένα δάκρυ από τα μάτια του.
- Τι συμβαίνει αγάπη μου? τον ρωτά
- Θυμάσαι τον καιρό που βγαίναμε ραντεβού πριν 20 χρόνια? της λέει.
- Βέβαια τον θυμάμαι. Γιατί με ρωτάς?
- Θυμάσαι που ήσουνα 16 χρονών και μας τσάκωσε ο πατέρας σου να το κάνουμε μέσα στο αυτοκίνητό μου?
- Έλα μωρό μου τώρα, πώς δεν το θυμάμαι!!
- Θυμάσαι που έβγαλε το υπηρεσιακό του περίστροφο, μου το έχωσε στη μούρη και μου είπε ότι ή σε παντρεύομαι ή με χώνει φυλακή για 20 χρόνια?
- Έλα αγάπη μου, περάσανε αυτά. Τι σε έπιασε τώρα?
- Σήμερα θα αποφυλακιζόμουνα, γαμώτο μου!!!

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Είναι ένας άθεος μέσα στο αυτοκίνητο του σε ώρα αιχμής και προσπαθεί να βρει να παρκάρει στην Μητροπόλεως … Έχει ένα πάρα πολύ σημαντικό επαγγελματικό ραντεβού στο οποίο έχει ήδη αργήσει δέκα λεπτά …. Eίναι ακριβώς έξω απ την Μητρόπολη όταν ξαφνικά ακούει έναν εκκωφαντικό θόρυβο !!!! Είναι το λεωφορείο που βρίσκεται πέντε αυτοκίνητα πιο κάτω και έχει πάθει λάστιχο !!!!!
Η απελπισία του έχει φτάσει σε τέτοια ύψη που ανοίγει το παράθυρο και κοιτώντας τον ουρανό λέει με βροντερη φωνή:
«Θεέ μου, κάνε ένα θαύμα να βρω θέση κι εγώ θα πάρω πίσω όλα τα γαμ@^%^&*δια που έχω ρίξει κατά καιρούς ,θα πηγαίνω στην εκκλησία, θα μάθω να ψέλνω, θα βαφτίσω τον γιό μου, θα σβήσω τα blog μου που σε αμφισβητούν ,θα,θα…θα…»

Ξαφνικά, ως εκ θαύματος ένα αυτοκίνητο που είναι παρκαρισμένο σχεδόν δίπλα του ξεπαρκάρει και φεύγει…..
Τότε, ανοίγει βιαστικά ξανά το παράθυρο και λέει «Άσε Μεγάλε…Βρήκα !!!!»……

Θα συμμετάσχω με το παρακάτω ανέκδοτο(τα υπόλοιπα 2 είναι για να γελάσετε )

Ποιό είναι το αντίθετο της φράσης: "Οδηγώ και σε σκέφτομαι";
- "Ποδηλατώ και σε γράφω στα..."

(Εχω τα πνευματικά του δικαιώματα ;) )
--------------------------------------------------------------------------

Εκείνη, ξαπλωμένη μπρούμυτα, εκείνος από πάνω την περιεργάζεται.
-"Γυναίκα, να σου πω κάτι; Έχεις παχύνει; Ο πισινός σου είναι μεγάλος
σαν ψησταριά!"
Η γυναίκα φορτώνει αλλά δεν απαντά.
Το βράδυ είναι καλεσμένοι σε σπίτι φίλων για barbecue.
Μόλις βλέπει ο άντρας την ψησταριά, ζητάει μια μεζούρα, τη μετράει,
μετράει μετά και τον πισινό της γυναίκας του και της ψιθυρίζει:
-"Είχα δίκιο, ο πισινός σου είναι σαν ψησταριά ακριβώς!".
Χαμηλών τόνων η γυναίκα, πάλι δεν απαντά.
Το βράδυ γυρίζουν στο σπίτι, πέφτουν για ύπνο. Ο σύζυγος όμως έχει
ορεξούλες . Στριφογυρίζει από δω, στριφογυρίζει από κει, χαϊδολογήματα,
τριψίματα. Γρήγορα έρχεται η πληρωμένη απάντηση της γυναίκας:
-" Δεν πιστεύω να θες να ανάψω ολόκληρη ψησταριά για ένα λουκανικάκι
τόσο δα;!"

----- ------------ ------------- --------

Ήταν μια φορά ο Χριστός και περπατούσε στην έρημο για σαράντα μέρες. Στον δρόμο του συναντά ένα ηλικιωμένο και του λέει:
- Γεια σας. Μα τι κάνετε γέρος άνθρωπος μέσα στην έρημο;
- Έχασα τον γιο μου και τον ψάχνω.
- Κι εγώ τον πατέρα μου.
- Ναι,... αλλά ο γιος μου είναι μοναχογιός.
- Και εγώ είμαι μοναχογιός.
- Ναι, αλλά ο γιος μου είναι ξεχωριστός.
- Κι εγώ είμαι ξεχωριστός.
- Ναι, αλλά ο γιος μου δεν γεννήθηκε φυσιολογικά.
- Ούτε εγώ γεννήθηκα φυσιολογικά. Πατέρα!
- Πινόκιο!

Δυο φίλες κανονίζουν να βγουν το βράδυ γυναικοπαρέα. Το έχουν πει στους συζύγους, μια που θα αργήσουν να γυρίσουν. Πάνε για φαγητό πρώτα, μετά ποτό, κουβέντα και περνάνε φανταστικά. Κατά τις τρεις το πρωί όπως γυρνάνε σπίτι τις πιάνει κατούρημα. Κάτι τα ποτά, κάτι τα σφηνάκια, είναι λιώμα και δεν κρατιούνται με τίποτα. Εκείνη την ώρα περνάνε έξω από ένα νεκροταφείο. Τι να κάνουν, μπαίνουν μέσα, πάει η μία από εδώ, πάει η άλλη από 'κει. Αφού κάνει την ανάγκη της η πρώτη ψάχνει κάτι να σκουπιστεί. Ψάχνει..ψάχνει δεν βρίσκει τίποτα. Βιάζεται κι από πάνω γιατί φοβάται εκεί μέσα, οπότε σκουπίζεται στο εσώρουχο της και το πετάει. Η δεύτερη, αφού ανακουφίζεται κι αυτή, απλώνει το χέρι μήπως βρει κάτι να σκουπιστεί. Πιάνει στα δάχτυλα της ένα ύφασμα, σκουπίζεται στα γρήγορα, κατεβάζει τη φούστα και φωνάζει τη φίλη της να φύγουν γιατί φοβάται επίσης.
Την επόμενη μέρα παίρνει τηλέφωνο ο άντρας της πρώτης, τον τον σύζυγο της δεύτερης:
- Να σου πω ρε Γιάννη,έχω χάσει το μυαλό μου από χθες το βράδυ. Τι μπορεί να έκαναν οι γυναίκες μας όταν βγήκαν; Η δικιά μου ήρθε σπίτι χωρίς βρακί!!!
- Πάλι καλά να λες! Η δικιά μου φορούσε βρακί, αλλά πάνω του ήταν σφηνωμένη μια μωβ κορδέλα που έλεγε " Θα σε θυμόμαστε για πάντα" !!!

...λέει το γουρούνι στο αρνί

-Καλό Πάσχα

Κι απαντάει το αρνί

-Άντε γ!#$*ου ρε!!!!!!!!

Alejandro wrote:

Ποιό είναι το αντίθετο της φράσης: "Οδηγώ και σε σκέφτομαι";
- "Ποδηλατώ και σε γράφω στα..."

(Εχω τα πνευματικά του δικαιώματα ;) )

Εεεχχμμμ.... Το λέγαμε πολύ πολύ παλιά κι εμείς (τότε που το τραγούδι ήταν της μοδός, και το λέγαμε "Περπατώ" κτλ. κτλ. (το ποδήλατο το οδηγάς...)
το άλλο με τον Πινόκιο απλά ΚΟΡΥΦΑΙΟ! (έχω και μια ιστορία γι αυτό...)
Α! το Avatar απλά τα Σπάει!

.......ψηφίζω το σύντομο του automation

automation wrote:

Μπα Τελικά...μπα

pahisjon wrote:

Alejandro wrote:

Ποιό είναι το αντίθετο της φράσης: "Οδηγώ και σε σκέφτομαι";
- "Ποδηλατώ και σε γράφω στα..."

(Εχω τα πνευματικά του δικαιώματα ;) )

Εεεχχμμμ.... Το λέγαμε πολύ πολύ παλιά κι εμείς (τότε που το τραγούδι ήταν της μοδός, και το λέγαμε "Περπατώ" κτλ. κτλ. (το ποδήλατο το οδηγάς...)
το άλλο με τον Πινόκιο απλά ΚΟΡΥΦΑΙΟ! (έχω και μια ιστορία γι αυτό...)
Α! το Avatar απλά τα Σπάει!

Απλά μια διευκρίνηση: 'Ηξερα το ανέκδοτο οτι λέει "Περπατώ γι'αυτό έβαλα το δικό μου Ποδηλατώ σαν αντίθεση στο θέμα αυτοκίνητο (χεχε) και όχι στην ίδια την δραστηριότητα της οδήγησης. Έτσι και σαν φιλοσοφία βρε αδερφέ!

Παλιά αγαπημένα με ήρωες τα ζώα του δάσους. Συγχωρέστε με τόσο για το σεντόνι που ακολουθεί όσο και για τη γλώσσα σε σημεία...

Πρωταγωνιστούν: Ο λαγός, ο λύκος, το λιοντάρι, η Κοκκινοσκουφίσα και ένα ... Bianchi!!

Είναι μερικές μέρες τώρα που ο λύκος έχει παρατηρήσει την Κοκκινοσκουφίτσα να περπατάει κάθε πρωί το μονοπάτι του δάσους για να πάει στη γιαγιά της. "Πως να την πιάσω, πως να την πιάσω," σκέφτεται, "αν με δει ο φίλος της η αρκούδα θα μου σπάσει τα κόκαλα! Το βρήκα! Θα την περιμένω στη κορφή του λόφου με το ποδήλατο και όταν τη δω να πλησιάζει θα κατέβω τρέχοντας και θα την πιάσω πριν με προλάβει η αρκούδα!"

Έτσι και έγινε λοιπόν, το επόμενο πρωί ο λύκος περιμένει με το Bianchi του στη κορυφή του λόφου να περάσει η Κοκκινοσκουφίτσα. Την βλέπει να πλησιάζει και ξεκινάει το πετάλι σα τρελός, τα λάστιχα έχουν αρπάξει φωτιά και ο δισκοβραχίονας έχει γίνει αλοιφή. Λίγο πριν φτάσει στο μονοπάτι όμως πετάγεται η αρκούδα πίσω από τα δέντρα, τον πιάνει και τον κάνει μπλε από το ξύλο και του σπάει το ποδήλατο (κρίμα, ήταν και colombus!). "Ατυχία," σκέφτεται ο λύκος, "τι διάολο, αύριο θα τη γλιτώσω".

Πιάνει και κολλάει το ποδήλατο λοιπόν με την ηλεκτροκόλληση και περιμένει το επόμενο πρωί την κοκκινοσκουφίτσα να περάσει. Τη βλέπει από μακριά, ξεκινάει το πετάλι σα παλαβός και λίγο πριν φτάσει στο μονοπάτι να σου πάλι η αρκούδα, τον πιάνει και τον κάνει εμπριμέ, του σπάει και το ποδήλατο. "Εεεε δε γίνεται!" λέει ο λύκος, "μια του κλέφτη δυο του κλέφτη τρεις και θα την ψήσω με δαμάσκηνα!". Ξανακολλάει το ποδήλατο και περιμένει το επόμενο πρωί στη πλαγιά.

Έτσι συνέχισε για μια βδομάδα λοιπόν, οπότε απογοητευμένος ο λύκος σκέφτεται πως πρέπει να αλλάξει τακτική. "Το βρήκα!" φωνάζει, "θα πάω το πρωί σπίτι της γιαγιάς, θα την φάω και θα περιμένω την Κοκκινοσκουφίτσα! Εκεί δε θα με βρει η αρκούδα!" Ξεκινάει τα χαράματα λοιπόν για το σπίτι της γιαγιάς. Μπαίνει μέσα, την τρώει, φοράει τα ρούχα της, ετοιμάζει τη μαρινάδα και την πέφτει στο κρεβάτι περιμένοντας την Κοκκινοσκουφίτσα. Μετά από λίγο έρχεται και η Κοκκινοσκουφίτσα...

- Καλημέρα γιαγιά!
- Καλημέρα εγγονή μου...
- Γιαγιά, γιατί έχεις τόσο μεγάλη μύτη;
- Για να μυρίζω καλύτερα, τέκνο μου.
- Αααα, και γιατί έχεις τόσο μεγάλα αυτιά;
- Για να σε ακούω καλύτερα, τέκνο μου.
- Και γιατί έχεις κόκκινα μάτια;
- Από τη γαμ***μενη την ηλεκτροκόλληση!!

Ως γνωστόν, τα νέα στο δάσος μεταδίδονται σε dt, οπότε δεν άργησε να μαθευτεί πως ανοίγει καινούργια ... καντίνα. Από τα χαράματα λοιπόν έχουν μαζευτεί όλα τα ζώα έξω από τη καντίνα και περιμένουν να ανοίξει. Κατά τις 8, σκάει και ο λαγός νυσταγμένος και περπατάει προς την καντίνα προσπερνώντας τον τελευταίο στην ουρά. Ενώ έχει φτάσει στη μέση, πετάγεται ο λύκος από την ουρά και του φωνάζει "Τι έγινε λαγέ, την είδες μάγκας, εμείς περιμένουμε τόση ώρα στην ουρά και θα μας τη βγεις απ' τα δεξιά;" Του τραβάει μια σφαλιάρα και τον πετάει στο τέλος της ουράς. Σηκώνεται ο λαγός, ξεσκονίζεται και ξεκινάει πάλι προς την αρχή της ουράς. Τον βλέπει πάλι ο λύκος, του τραβάει σφαλιάρα και τον πετάει στο τέλος. Ξανασηκώνεται ο λαγός και ξεκινάει αποφασισμένος προς την αρχή της ουράς για μια ακόμη φορά. Τον ξαναβλέπει ο λύκος:

- "Τι θα γίνει ρε λαγέ; Πόσο ξύλο πρέπει να φας πια για να βάλεις μυαλό;" και τον κάνει μαύρο.
- "Εεεεε δε γαμ**στε λέω εγω, δεν ανοίγω σήμερα..."

Άλλη μια μέρα ξημέρωσε στο δάσος, και ο λαγός περπατάει προς το σπίτι του λιονταριού. Χτυπάει την πόρτα και του ανοίγει το μικρό λιονταράκι:

- Που είναι ο πατέρας σου;
- Δεν είναι εδώ λαγέ, τι τον θες;
- Πες του όταν γυρίσει ότι πέρασε ο λαγός και αν τον πιάσει θα τον γ***σει.

Μετά από λίγο γυρίζει το λιοντάρι σπίτι.

- Μπαμπά, πέρασε ο λαγός.
- Και τι ήθελε γιε μου;
- Μου είπε ότι αν σε πιάσει θα σε γ***σει.

Βάζει τα γέλια το λιοντάρι και δε δίνει σημασία...

Την επόμενη μέρα ξαναπηγαίνει ο λαγός στο σπίτι του λιονταριού.

- Που είναι ο πατέρας σου;
- Λείπει τον θες κάτι;
- Πες του ότι πέρασε ο λαγός και αν τον πιάσει θα τον γ***σει.

Γυρίζει το λιοντάρι σπίτι και του ξαναλέει τα μαντάτα το λιονταράκι. Επί 5 μέρες περνούσε ο λαγός και επαναλάμβανε στο λιονταράκι το ίδιο παραμύθι. Οπότε και το λιοντάρι τα παίρνει κρανίο και λέει "σήμερα δε θα φύγω, θα τον περιμένω να δούμε τι θα κάνει..." Οπότε ξαναπηγαίνει ο λαγός στο σπίτι και του ανοίγει το λιονταράκι.

- Πού είναι ο πατέρας σου;
- Δεν είναι εδώ, τι τον θες;
- Πες του ότι πέρασε ο λαγός και αν τον πιάσει θα τον γ***σει.

Πετάγεται το λιοντάρι από μέσα λοιπόν, "τι θα κάνεις είπες;" και τον πιάνει στο κυνήγι. Τρέχει ο λαγός από δω, τρέχει από εκεί, από πίσω το λιοντάρι. Κάποια στιγμή πηδάει ο λαγός μέσα από μια κουφάλα ενός δέντρου. Πηδάει μέσα και το λιοντάρι αλλά δε χωρούσε και σφηνώνει. Οπότε βαδίζει ο λαγός αργά-αργά πίσω από το λιοντάρι όπως ήταν σφηνωμένο και αρχίζει να το γ***ει.

- Λαγός: θα σε γ***σα και σπίτι, αλλά δεν ήθελα να γίνεις ρόμπα μπροστά στο γιο σου..

Είναι ένα σπερματοζωάριο, που μόλις έχει δημιουργηθεί. Καθώς δεν γνωρίζει τί είναι και τί κάνει, βρίσκει μια ομάδα πιο παλιών σπερματοζωαρίων και τρέχει προς το μέρος τους...
-Ρε παιδιά, τα ρωτάει. Τί είμαστε εμείς;;;;
-Εμείς, είμαστε σπερματοζωάρια!
-Και γιατί υπάρχουμε; Τί κάνουμε σε αυτή τη ζωή; Ποιός ο σκοπός μας;
-Άκου να δεις: θα κάθεσαι εδώ και θα περιμένεις. Μόλις νιώσεις ότι εκτοξεύεσαι και ταξιδεύεις με ταχύτητα σε έναν υγρό και σκοτεινό χώρο, θα αρχίζεις να φωνάζεις "είμαι σπερματοζωάριο, είμαι σπερματοζωάριο", θα σε ακούσει το ωάριο, θα σου φωνάξει κι αυτό, και θα πας προς το μέρος του. Μόλις το φτάσεις, μπαίνεις μέσα. Αυτό είναι!

Το ακούει αυτό το σπερματοζωάριο, οπότε κάθεται και περιμένει... περιμένει... περιμένει... Κάποια στιγμή επιτελους, αισθάνεται την μεγάλη εκτόξευση! Αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται σε έναν υγρό και σκοτεινό χώρο, και με όλη την δύναμη της ψυχής του, αρχίζει να φωνάζει "ΕΙΜΑΙ ΣΠΕΡΜΑΤΟΖΩΑΡΙΟ!!! ΕΙΜΑΙ ΣΠΕΡΜΑΤΟΖΩΑΡΙΟ!!!"
-Σκάσεεεεεε... ακούγεται μια φωνή, κι εγώ είμαι τερηδόνα αλλά δεν το κάνω θέμα...

Φωναζει ο γιατρος τον ασθενη...
Καθιστε του λεει, καθιστε
Τι ειναι γιατρε μου ανησυχω...
Ξερεις, εχω να σου πω και κακα και καλα νεα, απο που θελετε να αρχισω?
Τι να πω γιατρε μου, τι να πω, δε ξερω αρχιστε απο τα κακα...
Λοιπον ξερετε εχετε καρκινο σε προχωρημενη μορφη, δεν μας αφηνει πολλα περιθωρια.
Τι λετε γιατρε μου αν ειναι δυνατον!!! ΑΝ ειναι δυνατον γιατι σε μενα...
Ενταξει μην κανετε ετσι, σας ειπα εχω και καλα νεα.
Μα τι καλα νεα με κοροιδευτετε? Εγω θα πεθανω γιατρε...
Σηκω να δεις, (και τον παει στο παραθυρο)
Μα που με πατε γιατρε μου εγω δεν μπορω να σταθω στα ποδια μου τωρα...
Ησυχασε και ακουσε με εχουμε και καλα νεα, λοιπον κοιτα εκει απεναντι στο διαμερισμα, τι βλεπεις? (ημιγυμνη θεογκομενα κοιταζετε στον καθρεπτη)
Αααα μαλιστα ναι παρα πολυ ωραια κοπελα γιατρε μου αλλα τα καλα νεα που ειναι, με κοροιδευετε?
Λοιπον (του ψυθιριζει)... εγω την γαμαω

Α να χαθείτε ξεδιάντροποι.

Ο κουφός πάει να δουλέψει τον βλάκα:
-Πόσο κάνει δύο κι ένα;
-Πέντε.
-Να τη φας και νάναι κρύα.

Στο κυλικείο φιλοσοφικής κάθονται οι φοιτητές που περιμένουν τον καθηγητή, έναν ημίτυφλο αλλότροπο, ο όποιος πάντα αργείται στο μάθημά του. Μπαίνει αυτός, ψάχνει την καφετιέρα, γυρεύει τα ψιλά του, και τι συμβαίνει; Πρώτα βγαίνει ο καφές και μετά η κούπα.
Γυρίζει στους φοιτητές του και λέει: «χαχα, ὕστερον πρότερον...»

Πεθαίνει ένας πρεζάκιας και πάει στην κόλαση.Με το που μπαίνει μέσα βλέπει πρασινο γρασίδι,δέντρα και κάποιους ανθρώπους να κάθονται από κάτω με πολύ χασίσι!Πλησιαζει κάποιον και των ρωτάει:"Ρε φιλαράκο μπορώ να πάρω λίγο χασισάκι?"Του απαντάει ο άλλος:"πάρε όσο θές".Παίρνει και αυτός όσα μπόρει να πάρει.Καθώς τρέχει χαρούμενος βλέπει στίβες ολόκληρες από χασίσι χωρίς να υπάρχει κανείς και λεέι:"μα τι κάνω θα πιάσω και εγώ ένα δέντρο με μια στίβα από χασίσι!"Πάει κάθετε άπο ένα δέντρο και φτιάχνει ένα τεράστιο τσιγαριλίκι,τόσο που το κράτουσε με τα δύο του τα χέρια,ψάχνει για φωτιά αλλά δεν βρίσκει!Πάει σε έναν με το τεράστιο τσιγαριλίκι και του λέει:"Ρε φιλαράκο μήπως θα μπορούσες να μου το ανάψεις?"και του απαντάει ο άλλος:"Ρε φίλε αν είχαμε και φωτιά,εδώ πέρα θα ήταν παράδεισος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

Η νοικοκυρά του σπιτιού αγοράζει καινούρια ντουλάπα. Την τοποθετεί όλο χαρά στο υπνοδωμάτιο, αλλά την επόμενη μέρα το πρωί κατά τις 10 που περνάει το τρένο, η ντουλάπα διαλύεται... Ενημερώνει τον επιπλοποιό, ο οποίος στέλνει υπάλληλο που την ξαναστήνει, αλλά την επόμενη μέρα που περνάει στις 10 το πρωί το τρένο, η ντουλάπα ξαναπέφτει... Αυτό συμβαίνει επανηλημένα για μια εβδομάδα, ώσπου η νοικοκυρά αρχίζει να ουρλιάζει στον επιπλοποιό, ότι αυτό πρέπει επιτέλους να σταματήσει...
-Εντάξει κυρία μου, της απαντάει. Έχετε απόλυτο δίκιο σε αυτό που λέτε, θα έρθω ο ίδιος αυτοπροσώπος να την φτιάξω. Θα μπω μέσα στην ντουλάπα όταν θα περνάει το τρένο, να δω ποιά βίδα είναι που ξελασκάρει πρώτη και το πρόβλημα θα λυθεί!
Την επόμενη μέρα λοιπόν, κατά τις 10 παρά 10,ο επιπλοποιός μπαίνει στην ντουλάπα και περιμένει. Εκείνη την ώρα όμως επιστρέφει ο άντρας της που είχε ξαχάσει να βάλει γραβάτα και ανοίγει την ντουλάπα. Βλέπει τον επιπλοποιό χωμένο μέσα
-Τί κάνεις εσύ εδώ μέσα!!!! φωνάζει έξαλλος
-Τώρα αν σου πω ότι περιμένω το τρένο, θα με πιστέψεις;

Τρεις μπογιατζήδες ένας Αλβανός ένας Γερμανός και ένας Έλληνας πέθαναν και πάνε στον Παράδεισο. Ο Άγιος Πέτρος τους άνοιξε την Πόρτα. "Καλώς τα παιδιά! Και είχα ανάγκη απ' την ειδικότητά σας! Θέλω να βάψω την Πόρτα του Παράδεισου για πέστε μου πόσα θέλετε να την βάψετε;"
"600 ευρω" λέει ο Αλβανός.
"Μπα! 600; Και πως τα λογάριασες"
"Ε, να 200 για μένα 200 εφορία και ένσημα και 200 τα υλικά"
"Εσύ λέει του Γερμανού πόσα θέλεις ;"
"900 ευρω = 300 για μένα + 300 εφορία και ένσημα + 300 τα υλικά "
Εσύ λέει του Έλληνα ποσά θέλεις;
"Είμαι πολύ πιο ακριβός αλλά μας συμφέρει όλους και θα πάρω τη δουλειά"
"Δηλαδή πόσο ζητάς;" ρωτάει ο Αγ. Πέτρος.
"3 χιλιαρικάκια"
"3.000. Εσύ είσαι τρελός παιδί μου!!!"
Αναστέναξε ο Ελληνας με την αμάθεια. Με εντελώς κουρασμένο ύφος, παίρνει παραμάσχαλα τον Αγιο Πέτρο και του εξηγεί:
"Ελα πιο κοντά να μην μας ακούν... Δημιουργική λογιστική δεν σας μαθαίνουν εδώ ρε παιδιά; Φαντασία δεν έχετε; Άκουσε να δεις αφού πρέπει να το εξηγώ κιόλας: 3.000 = 1.000 για σένα + 1.000 για μένα + 400 για τον Γερμανό να κάνει πέρα + 600 που ζήτησε ο Αλβανός. Ο Αλβανός θα βάψει την πόρτα με υπεργολαβία από εμένα. Στην πατρίδα μου, όποιος δίνει τη χαμηλότερη προσφορά, στο τέλος αυτός κάνει τη δουλειά και παίρνει όσα ζήτησε απ' την αρχή. Είτε υπογράφει τη σύμβαση ο ίδιος ή κάποιος άλλος. Επιπλέον, ο Γερμανός θα πάρει 400 για κάτι που δεν έκανε. Οπότε σε παίρνει να τον απειλήσεις πως θα αποκλειστεί από μελλοντικές δημοπρασίες αν δεν σου αλλάξει το πόμολο σαν δωρεά. Θα το κάνει, δεν υπάρχει περίπτωση να αρνηθεί αφού έτσι βάζει πόδι στην επιτροπή δημοπρασιών. Ετσι μένουν ΟΛΟΙ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ευχαριστημένοι. Και ο Γερμανός, και ο Αλβανός, και εγώ, και εσύ, και ο Παράδεισος, και το αφεντικό σου που θα δει βαμμένη πόρτα + καινούργιο πόμολο εκτός σύμβασης. Πες μου τώρα, έχεις κανένα λόγο να μη μου δώσεις τη δουλειά;"

Μέτα από μία ξέφρενη συναυλία με τις Τρύπες που είχε δώσει στη Θεσσαλονίκη ο Γιάννης Αγγελάκας πάει σε ένα μπουγατσοπωλείο και λέει στο παιδί στο ταμείο:

-"Γειά σου φίλε μου θά ήθελα μία μπουγάτσα με τυρί να γιατρέψω τον λαιμό μου!" καθώς κουνιόνταν ακόμα με ενέργεια σαν να ήταν πάνω στη σκηνή
-"Εεεε... κύριε Γιάννη μας έχουν τελειώσει οι μπουγάτσες με τυρί και έχουμε μόνο με κρέμα" λέει σαστισμένος ο σερβιτόρος
-"Μόνο με κρέμα λοιπόν;" λέει απογοητευμένος ο Αγγελάκας αλλά χορεύοντας ακόμα σαν να ήταν στη συναυλία
-"Ναι κύριε Γιάννη μόνο μέ κρέμα"
.
.
.
.
.
.
.
-"ΤΟΤΕ ΤΗΝ ΚΡΕΜΑ, ΤΗΝ ΚΡΕΜΑ, ΤΗΝ ΚΡΕΜΑ!!!!!!!!!"

(παρεπιπτόντως το θέμα είναι φοβερό, θετική ψήφος στο ανέκδοτο με τους άστεγους δεν μου αρέσει να θάβω οπότε δεν βάζω αρνητική ψήφο!)

Το συγκεκριμένο έχει περάσει την έγκριση ειδικών ανεκδοτολόγων-γυναικολόγων-φορουμιτών και έχει προταθεί ως αντιπροσωπευτικό του τρόπου σκέψης των δύο φύλων.

Γνωρίζονται τυχαία σε ένα πάρτυ και ο Γιάννης ζητά από την Ελένη να πάνε σινεμά.
Αυτή δέχεται και τα περνάνε καλά.
Μερικές μέρες αργότερα βγαίνουν για φαγητό και πάλι περνούν καλά.
Αρχίζουν λοιπόν να βλέπονται τακτικά και μετά από λίγο γίνονται ένα ωραίο ζευγάρι.

Και ένα βράδυ, ενώ ο Γιάννης την πηγαίνει η σπίτι της,
μια σκέψη περνά από το μυαλό της
και χωρίς να το πολυσκεφτεί την εκφράζει φωναχτά:

- Έχεις καταλάβει ότι σήμερα κλείνουμε 6 μήνες;
Και κατόπιν, πέφτει σιγή στο αυτοκίνητο!
Τόσο πυκνή σιγή που μπορείς να την κόψεις με το μαχαίρι!

Η Ελένη σκέφτεται:
'Θεέ μου! Μήπως τον πείραξε που το είπα αυτό;
Μήπως νιώθει περιορισμένος από τη σχέση μας;
Μήπως νομίζει ότι προσπαθώ να τον πιέσω σε κάποιο είδος υποχρέωσης που δεν θέλει;
Ή δεν είναι σίγουρος;'

Ο Γιάννης σκέφτεται: 'Πω-πω! Έξι μήνες!'

Και η Ελένη σκέφτεται:
'Αλλά εδώ που τα λέμε, ούτε κι εγώ είμαι σίγουρη ότι θέλω ένα τέτοιο είδος σχέσης.
Μερικές φορές θα ήθελα περισσότερο χώρο.
Να μπορώ να σκεφτώ αν με ικανοποιεί η σχέση μας καθώς πηγαίνουμε σταθερά προς....
Αλήθεια, που πηγαίνουμε;
Θα συνεχίζουμε να βλεπόμαστε με αυτόν τον τρόπο;
Μήπως εμφανίζεται η προοπτική του γάμου μπροστά;
Με παιδιά;
Μια ολόκληρη ζωή μαζί;
Είμαι έτοιμη γι αυτό το επίπεδο δέσμευσης;
Τι ξέρω πραγματικά γι' αυτόν τον άνθρωπο;'

Ο Γιάννης σκέφτεται:
'Αυτό σημαίνει ότι ήτανννν.... χμμμ... Φεβρουάριος όταν αρχίσαμε να βγαίνουμε...
Τότε που μόλις είχα πάρει το αυτοκίνητο από σέρβις...
Που σημαίνει...
Για στάσου να δω τα χιλιόμετρα...
Φτου! Γαμώτο! Ξέχασα την αλλαγή λαδιών!'

Η Ελένη σκέφτεται:
'Γιατί δε μιλάει; Είναι ταραγμένος!
Φαίνεται στο πρόσωπό του.
Για ποιόν λόγο όμως ταράχτηκε;
Μήπως τα βλέπω όλα λάθος;
Μήπως θέλει περισσότερο δέσιμο η σχέση μας;
Μήπως κατάλαβε πριν από εμένα ότι εγώ έχω επιφυλάξεις;
Να δεις που αυτό είναι!
Γι αυτό δεν λέει τίποτε.
Φοβάται ότι θα τον απορρίψω.'

Εν τω μεταξύ, ο Γιάννης σκέφτεται:
'Αλλά αυτήν την φορά θα το κοιτάξουν το σασμάν!
Όχι σαν την άλλη φορά...
Δήθεν το κρύο και μαλακίες!
Τι κρύο; Με 25 βαθμούς;
Πλήρωσα μια περιουσία και μου βγαίνει το χέρι να βάλω μια ταχύτητα!'

Η Ελένη σκέφτεται:
'Έχει θυμώσει!
Και δεν τον κατηγορώ...
Στη θέση του κι εγώ θα ήμουν θυμωμένη...
Νιώθω τόσο ένοχη, αλλά δε φταίω που νιώθω έτσι....
Απλά δεν είμαι σίγουρη...'

Ο Γιάννης συνεχίζει:
'Καλά, έτσι και μου πουν τίποτε ότι δεν καλύπτεται από την εγγύηση θα γίνει χαμός!
Αυτό θα πουν τα καθίκια, το ξέρω!'

Και η Ελένη:
'Ίσως είμαι τελειομανής...
Να περιμένω τον ιππότη με το άσπρο άλογο,
τη στιγμή που είμαι δίπλα σε αυτόν τον άνθρωπο που με φροντίζει
και νοιάζεται για μένα
και που χαίρομαι κάθε στιγμή που είμαι μαζί του;
Και τώρα υποφέρει επειδή είμαι εγωίστρια!
Επειδή κάνω σαν κοριτσάκι που έχει διαβάσει ένα σωρό ρομάντζα..'

Ο Γιάννης:
'Εγγύηση!
Θα τους πω να πάρουν την εγγύηση και να την χώσουν εκεί που ξέρουν!'

- Αγάπη μου, λέει η Ελένη

- Τι είναι; Απαντά ο Γιάννης

- Σε παρακαλώ... Μην βασανίζεις τον εαυτό σου, λέει με μάτια γεμάτα δάκρυα. Ίσως δεν θα έπρεπε... Νιώθω τόσο...' (και την παίρνουν τα κλάματα...)

- Μα τι έπαθες;

- Είμαι τόσο χαζή! Το ξέρω ότι δεν υπάρχει ούτε ιππότης, ούτε άλογο!

- Δεν υπάρχει άλογο;

- Νομίζεις ότι είμαι χαζή έτσι;

- Όχι βέβαια!

- Να μωρέ! Απλά... ξέρεις... χρειάζομαι λίγο περισσότερο χρόνο...

(Κατόπιν, ακολουθεί μια σιγή 15 δευτερολέπτων που ο Γιάννης προσπαθεί να βρει κάτι 'ασφαλές' να πει)

Και τελικά λέει:'...ΟΚ!'

Η γυναίκα, πολύ συγκινημένη του πιάνει το χέρι και λέει:
'Αγάπη μου... Πραγματικά νιώθεις έτσι;'

- Πώς έτσι;

- Έτσι, σχετικά με τον χρόνο.

- Μα ναι, φυσικά!

Η Ελένη γυρνά και τον κοιτά βαθιά στα μάτια,
προκαλώντας την ανησυχία του Γιάννη για το τι μπορεί τώρα να ξεστομίσει,
ιδιαίτερα αν έχει σχέση με άλογο.
Στο τέλος λέει:

- Σε ευχαριστώ αγάπη μου!

- Κι εγώ σε ευχαριστώ αγάπη μου, λέει ο Γιάννης με ιδιαίτερη σιγουριά.

Στο τέλος την αφήνει στο σπίτι της και εκείνη ξαπλώνει στο κρεβάτι,
αισθανόμενη σαν μια μαρτυρική φιγούρα, εντελώς μπερδεμένη, κλαίει μέχρι το πρωί.

Ο Γιάννης γυρνά σπίτι του και παίρνοντας μια πίτσα,
βλέπει στην τηλεόραση μια ταινία που έτυχε να δείχνει.
Μια μικρή φωνούλα όμως μέσα του
λέει ότι κάτι σημαντικό παίχτηκε στο αυτοκίνητο
αλλά είναι σίγουρος ότι δεν μπορεί να καταλάβει τι,
οπότε και σταματά την προσπάθεια.

Την άλλη μέρα, η Ελένη βγαίνει με τις φίλες της και κουβεντιάζουν υπόθεση περίπου για έξι ώρες.
Με αφάνταστη ακρίβεια,
θα αναλύσουν όλα όσα ειπώθηκαν,
μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια,
από όλες τις πιθανές οπτικές γωνίες.
Θα συνεχίσουν να το συζητούν ξανά και ξανά,
χωρίς ποτέ να φτάσουν σε οριστικά συμπεράσματα
αλλά ταυτόχρονα και χωρίς να το βαριούνται.

Από την άλλη μεριά, ο Γιάννης,
καθώς την άλλη μέρα παίζει μπιλιάρδο με τον κολλητό του,
μια στιγμή, πριν να κάνει το σπάσιμο,
θα σταματήσει και θα του πει:

- Να σε ρωτήσω κάτι ρε μαλάκα ;

Είχε ποτέ η Ελένη άλογο;

-Πατέρα, γιατί το σεξ είναι τόσο αρεστό πράγμα?
-Επειδή η αίσθησή του μοιάζει με αυτή που έχεις όταν σκαλίζεις τη μύτη σου, παιδί μου!

-Γιατί οι γυναίκες ευχαριστιούνται το σεξ περισσότερο από τους άντρες?
-Όταν σκαλίζεις τη μύτη σου τι νοιώθει πιο καλά, το δάχτυλο σου ή η μύτη σου?

-Γιατί οι γυναίκες μισούν το βιασμό?
-Αν περπατάς στο δρόμο, και κάποιος άγνωστος έρθει και σου σκαλίσει τη μύτη θα σου αρέσει?

-Γιατί οι γυναίκες δεν μπορούν να κάνουν σεξ όταν έχουν περίοδο?
-Άμα αρχίσει και τρέχει αίμα η μύτη σου, συνεχίζεις να τη σκαλίζεις?

-Γιατί δεν αρέσει στους άντρες να φορούν προφυλακτικό?
-Εσένα σου αρέσει να σκαλίζεις τη μύτη σου όταν φοράς γάντια?

-Γιατί οι άνθρωποι δεν κάνουν σεξ δημόσια, και πάντα κρύβονται?
-Θα σκάλιζες τη μύτη σου μπροστά σ' όλη την τάξη? Βλάκα.

Χipaki απλώς θεός!!!

Ένας τύπος οδηγούσε τη μηχανή του βράδυ και το ευχαριστιόταν τρέχοντας πάνω από το όριο ταχύτητας. Ξαφνικά βλέπει τα φώτα του περιπολικού να ανάβουν πίσω του αλλά σκέφτεται ότι μπορεί να του ξεφύγει. Ανεβάζει ταχύτητα, ανεβάζει και ο αστυνομικός πίσω του, 160, 180, 200. Με τίποτα δεν μπορεί να του ξεφύγει και σταματάει στην άκρη.

Αστυνομικός: 'Είχα μια δύσκολη μέρα και τώρα εσύ δεν σταμάταγες... Θα μπορούσα να σε πάω μέσα, αλλά μια και είμαι κουρασμένος θα σε αφήσω αν βρεις μια δικαιολογία που δεν την έχω ξανακούσει!

Μοτοσικλετιστής: Ξέρετε προχθές η γυναίκα μου το έσκασε με έναν αστυνομικό'.

Αστυνομικός: 'Λοιπόν;'

Μοτοσικλετιστής: 'Νόμιζα ότι ήσασταν ο ίδιος και με κυνηγούσε να μου την επιστρέψει'.

Αστυνομικός: 'Καληνύχτα σας'.

Περπατούν δύο νάνοι χωρίς ρολόι και λέει ο ένας στον άλλο
-Τι ώρα νά-νε?

Είναι 2 αγελάδες στο λιβάδι,μασάνε το χόρτο..κοιτάζονται..ξανά μασάνε..,κοιτάνε πάνω..δεξιά..ξανά κοιτάζονται..και ξανά το ίδιο..Μετά από 10 ώρες δεν άλαξε και τίποτα.. κοιτάνε πάνω..δεξιά..ξανά κοιτάζονται..και λέει η μια αγελάδα στην άλλη.."ΜΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ"και τις απαντάει η άλλη αγελάδα.."Απο το στόμα μου το πήρες!!!!!"

http://www.youtube.com/watch?v=f-gIWxAEC3M&feature=related

Κι ένα ανέκδοτο που μου έστειλαν με e-mail:

Σ ένα αυτοκινητόδρομο της Aθήνας, κάποιος οδηγός φτάνει σ' ένα τεράστιο μποτιλιάρισμα και σταματάει. Κάποιος τον πλησιάζει και του χτυπά το τζάμι. Ο οδηγός ανοίγει το παράθυρο και ρωτάει:

- Τι συμβαίνει;
- Μια ομάδα από τρομοκράτες έπιασε όμηρο τον Γιώργο Παπανδρέου και ζητάει λύτρα 1 εκατομμύριο Ευρώ, αλλιώς λένε ότι θα τον καταβρέξουν με βενζίνη και θα του πετάξουν ένα αναμμένο σπίρτο... Λοιπόν, καταλαβαίνετε ότι, μπροστά σ' αυτή την τραγική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, ζητούμε από κάθε αυτοκίνητο να κάνει μια δωρεά.
- Και πόσα δίνει συνήθως ο καθένας; ρωτάει o οδηγός.
- Γύρω στα 5 λίτρα !

+1 podilatis mesogeiwn

Πολλά καλά ανέκδοτα, διαλέγω τον τροχονόμο που δείχνει κατανόηση.

...με τη διόρθωση ότι αυτό που εννοεί είναι στα ελληνικά μια λέξη : "πρωθύστερο"

Τόσο επειδή γέλασα, όσο και επειδή περιγράφει άριστα τον εγκέφαλο των Ελλήνων, όχι μόνο απέναντι στα θεία αλλά απέναντι σε όλο τον κόσμο. Αυτός και το αμάξι του μόνο υπάρχουν στον κόσμο, οι υπόλοιποι..........

Όσο για της Κωστάνζα ίσως θα μου φαινόταν καλύτερο αν τελείωνε με το "Και οι έσχατοι έσονται πρώτοι!"

ChrisRc!
Σύντομο, έξυπνο :)

επειδή πολύ γέλασα διαβάζοντας το ανέκδοτό του

«...με τη διόρθωση ότι αυτό που εννοεί είναι στα ελληνικά μια λέξη : "πρωθύστερο"»

όμως ξέχασα λόγω συντομιάς να γράψω ότι το σχόλειο έγινε από καθηγητή λατινικών. Να φανταστήτε ότι οι κλασσικοί φιλόλογοι τα πάντα τα ξέρουν καλύτερα για τα αρχαία, επειδή μόνον και μόνον απασχολούνται με την κριτική έκδωση αρχαίων κειμένων, με την έννοια ότι υπάρχει η μια αλήθεια την όποια μπορείτε να διαβάσετε στο θεμέλειο μου έργο από το 194...
Σ´αυτήν την περίπτωση θα ήταν ἁμάρτημα θανάτου άν είχα γράψει τη σωστή λέξη προθύστερο

κωστάνζα wrote:

«...με τη διόρθωση ότι αυτό που εννοεί είναι στα ελληνικά μια λέξη : "πρωθύστερο"»

όμως ξέχασα λόγω συντομιάς να γράψω ότι το σχόλειο έγινε από καθηγητή λατινικών. Να φανταστήτε ότι οι κλασσικοί φιλόλογοι τα πάντα τα ξέρουν καλύτερα για τα αρχαία, επειδή μόνον και μόνον απασχολούνται με την κριτική έκδωση αρχαίων κειμένων, με την έννοια ότι υπάρχει η μια αλήθεια την όποια μπορείτε να διαβάσετε στο θεμέλειο μου έργο από το 194...
Σ´αυτήν την περίπτωση θα ήταν ἁμάρτημα θανάτου άν είχα γράψει τη σωστή λέξη προθύστερο

Φιλοσοφικής λέει το κείμενο, και πιστεψε με, με τη διορθωση ειναι καλύτερο...

δίκαιο έχεις

σωστός!
Εληξε η ψηφοφορία....

...να διαφωνησω.
Θα ελεγα πως ηταν μαλλον το χειροτερο ανεκδοτο, και μαλιστα, εκτος συναγωνισμου(για να μην πω το εφιαλτικοτερο...).
Οποτε, θα προτεινα, να συνεχισει η ψηφοφορια, για το Καλυτερο ανεκδοτο.
Και για να το επικαιροποιησω και λιγο: Θα εκλεξουμε μονο το Απολυτως καλυτερο ανεκδοτο? Δεν θα παρουν ψηφο τα υπολοιπα? Δεν θα εχουμε δευτερο καλυτερο η τριτο καλυτερο ανεκδοτο? Και αναποφασιστο ανεκδοτο η ακυρο-λευκο ανεκδοτο δεν εχει?
Και με τι ποσοστα ολα αυτα? Και σε ποια περιοχη θα βγει πρωτο το καθε ανεκδοτο?*

*Το παραχοντρυνα?

Εγώ μιας και έχω ήδη παρανομήσει βάζοντας πάνω από ένα ανέκδοτο, θα παρανομήσω και πάλι δίνοντας τις θετικές ψήφους μου σε μένα και στα καταπληκτικά ανέκδοτα που ανέβασα.

Το καλύτερο ανέκδοτο που άκουσα τελευταία είναι ότι οι υποψήφιοι δήμαρχοι δε θα ξανατολμήσουν να μας πουν ψέμματα!

And the Οscar goes to.... ξέρει αυτός