
Έχω μια θάλασσα αγάπης
κι εσύ σηκώνεις φράγματα.
Γυρίζει πίσω,
μεγάλο κύμα
και με πνίγει.
Categories:
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
Έχω μια θάλασσα αγάπης
κι εσύ σηκώνεις φράγματα.
Γυρίζει πίσω,
μεγάλο κύμα
και με πνίγει.
μα και αρκετά λυπηρο
από τα πιο ωραία σου....
Πολύ ρεαλιστικό
Νομίζω πως κατάλαβες, Alejandro. Eντελώς ρεαλιστικό.
Αν θυμάμαι καλά απο τη Φυσική το κύμα γυρίζει με την ίδια ορμή...
Θυμάμαι τώρα, συνειρμικά, ένα αγγλικό ρητό που είχα διαβάσει πριν χρόνια και το κράτησα.
Death lives where power lives unused.
Η διαφορά είναι ότι το ρητό μιλάει μάλλον για το θαμμένο τάλαντο, που χάνεται αξόδευτο...ενώ το δικό μου έχει μια προσφορά χωρίς αποδέκτη.
Επειδή όμως δεν μπορεί να υπάρχει δράση χωρίς αντίδραση, εσύ δέχεσαι και τα δυο, το ένα μετά το άλλο. Η δύναμη δεν πάει χαμένη λοιπόν!
Έχεις μια θάλασσα αγάπης
Φοβάμαι, σηκώνω φράγματα.
Γυρίζει πίσω,
μεγάλο κύμα
και σε πνίγει.
Δεν ξέρω αν γλύτωσα
Τρέμω μ' αυτό που σου συνέβη.
Εσύ σίγουρα γλύτωσες.Το κύμα εμένα πνίγει.
Συνήθως αυτός που σηκώνει τα φράγματα δε θέλει να κουνηθεί από το εγώ του, μοιάζει να μη νιάζεται για την άλλη μεριά.Η άλλη μεριά παραμένει συνήθως ανεξερεύνητη.
Εξαιρετικά ενδιαφέρον σχόλιο.