Στον αργαλειό της κάθε μέρας
υφαίνω την κουρελού της ζωής μου.
Με ζήλο πασχίζω να ενώσω
κομμάτια παράταιρα
σ ένα μοναδικό πανί.
Καθώς υφαίνω,
περνάνε από τα μάτια μου εικόνες,
καβαλάρηδες βιαστικοί που φεύγουν.
Βρεφικές αγκαλιές,
μάτια γελαστά παιδιών,
και ωραίοι μαρμάρινοι ανδριάντες,
του έρωτα το μαυσωλείο.
Categories:
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
κ πάντως τα πόζιτηβ φήντμπακσ απολογιστικής ανασυγκρότησης καθόλου δεν τα κάνει κέφι η εξελικτική διαδικασία
αλλά ποιός νοιάζεται
μου φωτίζεις την μέρα
...ξέρεις τι σκέφτηκα μόλις τώρα?
Θα ήθελες να μου μεταφράσεις ένα από τα ποιήματα, όποιο σου αρέσει,
στα γερμανικά?
Έτσι, σαν γλωσσικό παιχνίδι!
Αν θέλεις εδώ, ή σε προσωπικό μήνυμα.
Σ ευχαριστώ που τα διαβάζεις.
Τα ποιήματά σου θέλουνε να εμπνευθούν! Με δυνατή φωνή στα δάση να ηχούνε, να τα ακούσει η φύση την άνοιξη...
Τ´άλλα στο πμ
όχι ρε κορίτσια,
μη μας στερείστε αυτή την απόλαυση. Κάντε το δημόσια αν θέλετε. Είμαι σίγουρος ότι το αποτέλεσμα θα είναι κάτι το πολύ ιδιαίτερο.
Και υπόσχομαι ότι δεν θα βγάλω άχνα, του τύπου μ΄αρέσει δε μ΄αρέσει και τέτοια, θα ήθελα μόνο να διαβάσω.
«Καθώς υφαίνω,
περνάνε από τα μάτια μου εικόνες,
καβαλάρηδες βιαστικοί που φεύγουν.»
η καλύτερη περιγραφή; μεταφορά; παραλληλισμός; δεν ξέρω ποια είναι η κατάλληλη λέξη, που έχω διαβάσει για τον «χρόνο»
Αυτό το γούσταρα, και 2η και 3η και 4η φορά.
Κούκλα.
Όπως σούλεγα, φτιάξε ένα blog και βάλτα μέσα όλα μαζί.
Δες εδώ:
www.blogger.com
Θα σε πάει βήμα βήμα, είναι εντελώς τυφλοσούρτης. Για προσπάθησέ το.
...χθες μάλιστα τα εκτύπωσα
όλα και τα έχω μαζεμένα σε χαρτί.
Θα προσπαθήσω και το blog,
να δω τι μπορώ να κάνω.