Κλάπηκε ποδήλατο IDEAL Hillmaster παλιό λαδί (τα παλιά που ήταν σιδερο-χρωμολενια) απο το ισόγειο/αίθριο του acropolis bikes. Στην πολύωρη παραμονή μου με τον Βασίλη στην Μενανδρου περιμένοντας μήπως και εμφανιστεί το κακόμοιρο, είδαμε διάφορα άλλα προφανώς κλεμμένα, μεταξύ των οποίων και μερικά που μου φάνηκαν γνωστα και γιαυτό τα αναφερω:
ενα Scott ΜΤΒ ασημί με χαρακτηριστικά φαλακρά λάστιχα
ενα Kettler μαύρο 28αρι με ΧΤ αξεσουαρ, σχάρα πίσω και low rider μπροστα με αυτοκολλητάκι Τσιρίκου bikes - καπως πιο παλιο μοντελο
ενα Kettler γκρι 28αρι με αναρτηση και πισω - καινούριο μοντέλο
ενα Raleigh παλιό μαυρο όμορφο με λεπτό σκελετό
ενα Zig Zag Ideal μαυρο με τσαντάκι εργαλείων γκρι με κίτρινη ρίγα - πολύ καινούριο
και πολλά ideal, everest, orient κλπ φτηνα..
Αν κάποιος αναγνωρίζει καποιο δικό του ας πάει να το πάρει, να το αγοράσει, να το αρπάξει ,ο,τι θέλει, πάντως η γνώμη μου είναι οτι μια και οι κλοπές δεν πρόκειται να σταματήσουν όσο και να χτυπιόμαστε, καλύτερα να ξέρουμε τουλάχιστον που διακινούνται τα κλεμμένα μήπως και βρίσκουμε που και που κάποιο.
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
Λοιπόν, σωπάστε και βρήκα την λύση!!!
Θα βάλουμε έναν πάγκο στην γωνία στην Μενάνδρου και θα συνεννοηθούμε με τα κλεφτρόνια, ούπς! συγγνώμη! με τους αδικημένους έτσι ώστε να περνάνε από 'κει, να δίνουν τα στοιχεία του κλεμμένου ούπς! συγγνώμη! του απαλλοτριωμένου ποδηλάτου και να μην χρειάζεται να τρέχει ο καθένας και να τρώει τον χρόνο του στην αναμονή και στο ψάξιμο και να τονε τρώει και η αγωνία.
Το θύμα (και καλά τώρα, αφού ξέρουμε πως στην ουσία είναι θύτης....) θα πηγαίνει κατ' ευθείαν στον πάγκο και θα ρωτάει π.χ. ¨παίζει κανένα ΙΝΤΕΑΛ μεγκίστο ασημί με φτερά, λασπωτήρες και κουδουνάκι ΓΟΥΙΝΙ;;¨
Θα ενημερώνεται από την λίστα, θα πηγαίνει στον γκισέ με τα ποδήλατα και θα παραλαμβάνει έναντι προσυμφωνηθέντος αντιτίμου.
Ο πάγκος και οι βάρδιες του θα συντηρούνται από εισφορές των κλεφτών, ένα πέντε τοις εκατό ας πούμε.
Μελλοντικά ο θεσμός μπορεί να εξελιχθεί σε γραφείο όπου θα υπάρχει ανταπόκριση με κεντρική αποθήκη όπου θα οδηγούνται όλα τα κλεμμένα ποδήλατα, για να σταματήσει επιτέλους αυτό το χάλι της Μενάνδρου και να μπορεί να περάσει η κλούβα χωρίς να χύνονται οι φραπέδες.
Θα παίρνεις ένα τηλέφωνο στα κεντρικά, θα δίνεις τα στοιχεία, θα σου λένε την τιμή και θα κανονίζεται ο χρόνος και ο τόπος παράδοσης.
Εναλλακτικά, θα λειτουργεί χωρος δημοπρασιών για τα αζήτητα.
Τα αζήτητα που δεν θα πιάνουν ένα μίνιμουμ απόδοσης, θα γίνονται ανταλλακτικά για να μην πέφτουν οι τιμές και χαλάει η πιάτσα.
Κάθε κλεμμένο ποδήλατο θα παίρνει για κάθε φορά που έχει κλαπεί, ένα χαρακτηριστικό αυτοκόλλητο σηματάκι π.χ. ένα ανοιγμένο πέταλο.
Στα πέντε σηματάκια το ποδήλατο θα τίθεται τιμής ένεκεν υπό ασυλία και δεν θα γίνεται δεκτό για κλεπταποδοχή, ενώ ο ιδιοκτήτης θα παίρνει τιμητικό τίτλο του απόλυτου βλάκα και μπλουζάκι με τον χάρτη της χώρας της αρεσκείας του.
Τα σηματάκια θα έχουν ιριδισμούς για να μην αντιγράφονται και μπαίνουν σε ασυλία ποδήλατα παρθένα, δηλαδή, ανέγγιχτα.
Τέλος, σε μελλοντική ποδηλατοπορεία θα απαιτήσουμε το Ολυμπιακό ποδηλατοδρόμιο να μετονομαστεί σε "ΜΕΝΑΝΔΡΕΙΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΙΟ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ".
(είναι Σάββατο 00:10, έχω πιεί μόνο μια μπύρα κουτάκι, με λένε Νίκο και είμαι καθαρός, οι ιδέες είναι copyrighted και περιμένω θανατηφόρα σχόλια να χεστούμε να γίνει χαμός)
...α! και πού είστε, παιδιά! μην έχετε καμμία αμφιβολία ότι, τα κλεφτρόνια το διaβάζουν το site...
Μου φαίνεται ότι όποιος ψάχνει το δέντρο χάνει εντελώς το δάσος!
Τώρα γίνεσαι κι εσύ ρατσιστής. Γράφεις ένα ολόκληρο κατεβατό κοροιδία απέναντι στους καημένους μετανάστες που το μόνο που κάνουν είναι να γυρνάνε μέρος των χρημάτων πίσω στους δικούς από αυτά που τους κλέβουν οι βρώμικες κυβερνήσεις των ΗΠΑ βάζωντας τους να δουλεύουν με τις ώρες για να έχεις εσύ φτηνό ποδήλατο. Να ανακαλέσεις αμέσως! ΟΟΟΟΥΥΥΥΥ ΡΑΤΣΙΣΤΗ!!!
--Έχω πιεί κι εγώ 2 μπυρίτσες... ελληνικές όμως!!!
--Οι υπερασπιστές της έθνικ κουλτούρας ας αρχίσουν τους ζουρνάδες.
Αχ βρε Όφη με έκανες και γέλασα πάλι πρωινιάτικα.
Το On line κατάστημα πότε θα γίνει, έχω ακούσει ότι από το Ιντερνέτ είναι πιο φθηνα. :P
Ξέχασα! thanx eaglos για την υπενθύμιση.
Το γραφείο θα τηρεί αιτήματα ανεύρεσης ποδηλάτου και θα ενημερώνει με SMS στο κινητό του θύματος (άντε πάλι...!)
Οι δημοπρασίες θα περάσουν σιγά-σιγά στο e-bay για την κατάλληλη διεθνοποίηση της αγοράς.
σκέφτομαι να γράψω Menandrou blues...έχει παραγίνει το κακό...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ
Εχουμε καταντησει στην ιδια μας την πολη...
Στο ιδιο μας το σπίτι...
Στον ιδιο μας το εαυτό...
Ειμαι πολυ στεναχορημένος...
Το παλιο IDEAL το ειχα καμια 12αρια χρονια..
Δεν το ειχα κλειδωση ΣΩΣΤΑ... εξω απο το γραφειο μου στη στοα... μπροστα στα ματια μας..
Τελικά όλα κλέβονται και απροκαλυπτα...
Οποιος το θελει το ποδηλατό του ας το κανει σκλουρακι...
Βασίλης.
Είσαι απίστευτος! Συμφωνώ απόλυτα για τα κλεφτρόνια ...ουπς! αδικημένους ήθελα να πω...χαχαχαχαχαχα!!!!
Ξλεχασα να πω και για ένα DAHON ασημί 26αρι με μαυρο φτερό και σχάρα παλουκόσελου. ..Εύα?
Οσο για την ιδέα του Οφιού καλή ήταν,.να σας πω την αλήθεια θα τα αγοραζα όλα αν είμουνα σίγουρη οτι θα έβρισκα τους ιδιοκτήτες τους γιατι τα λυπήθηκα. Ετσι κι αλλιώς ούτε οι κλοπες θα σταματήσουν ποτέ ούτε οι ξένοι να έρχονται ουτε οι ντόπιοι να γίνονται ξένοι σε άλλες χώρες ούτε ουτε.
To HILL MASTER ηταν σκουρο πρασινο με κοκκινα γραμματα IDEAL
Ειχε ψηλο ασημι τιμονι μεγαλο που γυριζε κατα πισω για να καθεσε πιο ορθια ανετα αλλαγμενο απο το ισιο της μανας του. Καλαθακι μαυρο εμπρος και σχαρα νικελ πισω χονδρη. Σελα παλουκοσελο αναρτιση.
Χωρις καθολου αναρτησεις Παλιο...
Χαρακτηριστικο πισω ζαντα κοκκινη!! μπροστινη ασημι ζαντα.
Λεβιεδες φρενων κοκκινοι !!!
6944 306130
Άντε να τα βρίσκουμε σιγά-σιγά! Προτείνω να πάνε καμια 15αριά πρώην ιδιοκτήτες-νυν "θύματα" και να προσπαθήσουμε να τα πάρουμε πίσω σε χαμηλή τιμή. (25-30 ευρώ)
Άλλά θα μου πεις θα συνεχίσουν να τα κλέβουν για να μας τα πουλάνε;
Ας κάνουμε τότε και τσαμπουκά.
Σήμερα που πέρασα από κει είδα ένα ideal axion 2008 ολοκαίνουργιο με μπροστά φως και πέταλο κρεμασμένο στο τιμόνι!!! Ακόμα είδα ένα ideal το οποίο ίσως να ήταν crosser, παντως ήταν μπλε σκούρο!
Βρε παιδιά, γιατί καλύτερα αντί να αγοράζετε πίσω τα ποδήλατά σας δεν αγοράζετε τους κλέφτες; Ουπς τους κατατρεγμένους ήθελα να πω; Να πάτε να τους βρείτε, να τους πείτε παιδιά κοιτάτε, για κάθε ποδήλατο που θα αγοράζει ο οποιοσδήποτε στην αθηναϊκή επικράτεια θα πληρώνει και ένα γαμπριάτικο άλφα ποσό ως φόρο κλεψιάς ουπς ως φόρο κοινωνικής ευαισθησίας (λίγο πάνω από το ποσό που θα δίνατε στους κλέφτες ουπς στους κατατρεγμένους) κι αυτό το ποσό θα πηγαίνει απαυθείας και εξαρχής στους κλέφτες ουπς στους κατατρεγμένους. Να κάνετε και μια πρόταση στο υπουργείο αυτοκινήτων ουπς στο υπουργείο μεταφορών ήθελα να πω, να τους πείτε κοιτάτε εμείς θα πληρώνουμε με το νόμο αυτό το ποσό παραπάνω αλλά εσείς θα διασφαλίσετε νόμιμα τους κλέφτες ουπς τους κατατρεγμένους με ένα επίδομα κλεψιάς ουπς με ένα επίδομα κοινωνικής μέριμνας, για να μην τρέχουμε κι εμείς να βρούμε τα ποδηλατάκια μας και κινδυνεύουμε να φάμε σπασμένο μπουκάλι στην κεφάλα, κι έτσι όλοι και όλα μέλι γάλα, και οι κλέφτες ουπς οι κατατρεγμένοι βολεμένοι επειδή δε θα χρειάζεται να κλέβουν ουπς να ασκούν κοινωνική δικαιοσύνη στους απρόσεκτους ποδηλάτες που δεν έχουν αγοράσει τις ακριβότερες κλειδαριές, και οι ποδηλάτες της Αθήνας (εδώ δεν έχει ουπς) βολεμένοι επειδή θα αποφεύγουν τις κακοτοπιές της Μενάνδρου, και οι κυβερνήσεις της συμφοράς ουπς τα υπουργεία της δικαιοσύνης βολεμένα γιατί θα παρουσιάσουν στους πολίτες την κοινωνική τους δικαιοσύνη, και η χώρα μας θα ωφεληθεί που θα διαφημίσει επιτέλους ότι βρήκε τη λύση στο μεγάλο παγκόσμι πρόβλημα της αποκατάστασης των μεταναστών και όλων των κοινωνικά αδικημένων ουπς ουπς ουπς για να μην επαναληφθούν ποτέ δυσάρεστα κοινωνικά φαινόμενα όπως εκείνο πριν καιρό με τους εργάτες της φράουλας στην Ηλεία κλπ.
Ελλάς το μεγαλείο σου. Ουπς.
apla den exoume ftasei oi perissoteroi apo mas sthn apolyth ftwxia k exathliwsh k giayto milame gia apeilh mesa sto idio mas to spiti k l p.otan o allos den exei na faei anexarthtoy e8nikothtas h einai arrwstos px narkomanhs fysiko einai na paei na klepsei.o ka8enas mas an den eixe na faei me megalh eykolia 8a espage ena supermarket gia na faei k opoios exei antirhsh apla pseydetai.......as piasei mia doyleia mia apo tis dikes mas tis petyxhmenes apo aytes pou o ergodoths den sou roufaei to aima me kalamaki k pou douleyeis panta to ka8ierwmeno 8wro
patrida mas h gh
polemos ston polemo twn afentikwn
Υπερβάλεις kanyo51. Δυσκολίες έχουν όλοι. Να τις κατατάξεις δεν έχει νόημα. Κλέφτες (ποδηλάτων) πολλούς δεν ξέρω, μόνο έναν, και πρόβλημα οικονομικό δεν έχει ιδιαίτερο (όχι μεγαλύτερο από πολλούς μή κλέφτες που ξέρω). Ναι είναι μετανάστης, δουλευταράς όπως οι περισσότεροι, επιδιώκει να ζήσει το αμερικάνικο όνειρο βγάζωντας όσο πιο πολλά μπορεί. Δε θέλω να βγάλω συμπέρασμα από τη μία περίπτωση, αλλά ο άνθρωπος τη στιγμή που θα γυρίσει να σου πει ότι "μειονεκτώ και δικαιολογούμαι" το έχασε το παιχνίδι για μένα. Ο άνθρωπος είναι ακριβώς το αντίθετο, να κάνει την υπέρβαση, και είναι εξωφρενικά εγωιστικό να θεωρείς μειονεκτική τη θέση σου απέναντι σε μία πχ πόλύτεκνη μάνα που δεν έχει σκεφτεί ποτέ να κλέψει, από ποιόν πλεονέκτη; και βάσει ποιών εγωιστικών κριτιρίων;
Τα θύματα κλοπής, ποδήλατο να μην ξαναέχουμε αποκλείεται!
Τι θέλουμε λοιπόν; Να ενισχύσουμε το κύκλωμα της κάθε Μενάνδρου πληρώνοντας έστω και 10 ευρώ, που λέει ο λόγος (η φτήνια είναι το θέμα;) ή όσοι είμαστε συνειδητοί, τουλάχιστον, να απέχουμε αυτής της διαδικασίας; Το έκφρασα κι αλλού, ότι έτσι από 'τα θύματα' γινόμαστε 'οι αγοραστές', άρα ένας ακόμα οργανικός κρίκος στην αλυσίδα της αγοράς του κλεμμένου.
Προσωπικά, γνωρίζοντας, ξαναλέω ίσως καταντώντας βαρετή, από τη ζωή μου σε μια από τις πιο προχωρημένα πολυεθνικές και πολυπληθισμιακές πόλεις, τα αδιέξοδα, που φέρνουν κρίσεις ακόμα και στις πιο καλοοργανωμένες κοινωνίες, προβλέπω στην απόλυτα άναρχα εξελισσόμενη Αθήνα, πολύ χειρότερα απ' αυτά που συζητάμε εδώ. Δεν δέχομαι την καταστολή και την γκετοποίηση με την έννοια, που θα την πρότεινε ένας ρατσιστής, θα ήθελα όμως κάποιου είδους έλεγχο στην όλη κατάσταση. Όμως απ' την άλλη, για παράδειγμα εδώ δεν γίνεται τίποτα για όλον αυτό τον κόσμο, που ήδη κοιμάται στα γρασίδια των ανοιχτών χώρων (μια τέτοια κατάσταση ξεκίνησε μόλις κάτω απ' το σπίτι μου και είναι διαδεδομένη και σε άλλες περιοχές), γιατί άραγε περιμένουμε να γίνει για τους κλέφτες ποδηλάτων; Εξ άλλου δεν μένουμε όλοι στίς γνωστές καλά φυλασσόμενες περιοχές, για να μας προσέχουν ιδιαίτερα, σε περιοχές κατ' εξοχήν μεταναστών μένουμε και χαιρόμαστε γι' αυτό. Όμως...
Η ανεξέλεγκτη εισροή ανθρώπων, που δεν έχουν πού την κεφαλή κλίναι επί της κυριολεξίας, με κρατική φροντίδα ανύπαρκτη, πολύ δε περισσότερο ανύπαρκτη πρωτοβουλία πολιτών, αντίθετα πολίτες κλεισμένοι στον προσωπικό τους κόσμο σε βαθμό αποξένωσης με σαφή σημάδια επιθετικής διάθεσης, όλα αυτά με κάνουν να λέω, ότι η συνθηματολογία σ' αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι παρά πυροτέχνημα, που σε λίγα λεπτά σβήνει.
Ωραία! Εγώ λοιπόν που έχω σπίτι, μια δουλειά που χαίρομαι να κάνω παρά τις δυσκολίες της, νιώθω ένοχη και θυμωμένη, γιατί είμαι ανίκανη να αντιδράσω ουσιαστικά πέρα απ' το να προσφέρω κάτι πρόσκαιρο. Αν ήταν δε να θελήσω να αντιδράσω ουσιαστικά, θα έπρεπε να αλλάξω εντελώς τη ζωή μου. Εδώ υπάρχει τέτοια κόπρος του Αυγείου, που θα ήθελε κανείς πολλές τοπικές ομάδες πρωτοβουλίας, να αντιδρούν οργανωμένα και αυτό συνεπάγεται αφιέρωση ζωής επί 24ώρου βάσεως με τις κεραίες τεντωμένες στους παλμούς της κοινότητας κι όχι σαν κομματικό καθήκον μετά από κεντρική ντιρεκτίβα. Επίσης πρακτικές του να μοιράζονται π.χ. τρόφιμα που κλάπηκαν από κάποιο σούπερ μάρκετ (χτυπώ την αφθονία ενάντια στην επερχόμενη ή υπάρχουσα ανέχεια) έστω και σαν συμβολισμός είναι στιγμιαίο χιούμορ... έως και φαιδρή γραφικότητα...
Κι έπειτα τι γίνεται; Ξαφνικά, οι επιλογές μας είναι απ' τη μια να γίνουμε ελεήμονες, άρα στωικοί με τα συμβαίνοντα, γιατί η πόλη μας μετατρέπεται σε μεγαλούπολη του κόσμου κι απ' την άλλη, να αντικρίζουμε το απόλυτο χάος, τρίβοντας τα χέρια μας, γιατί αυτό ίσως και να δικαιώνει μηδενιστικές κι ανεδαφικές αντιδράσεις, που επιβάλουν θεωρίες και δράσεις του μακρινού παρελθόντος, στο πρίσμα του να υποταχθεί ένα άγνωστο στο βάθος του κοινωνικό φαινόμενο σε ερμηνείες-ρετσέτες; Και οι δύο επιλογές οδηγούν σε βαθιά αδιέξοδες λύσεις, κρίσεις πάνω σε άλλες κρίσεις, κρίσεις που γεννούν κρίσεις...
Δεν είναι τόσο σχηματικά τα πράγματα... φίλε Kanyo 51 κι ας μη διαφωνώ με τα συνθήματα που μας έριξες εδώ πέρα, όμως δεν είναι πανάκεια αυτά τα συνθήματα. Χρησιμοποίησέ τα με φειδώ, εκεί που πρέπει, για να κρατάνε την αξία τους. Όχι στο θέμα των κλοπών ποδηλάτων. Συμφωνώ με τον gavos ότι πάει πολύ. Το θέμα δε του ήθους κι όχι της ηθικής, που θίγει ο gavos είναι μία σημαντική παράμετρος, για να μην γίνει η ζωή μας πιο ρημαδιό απ' αυτό που είναι τώρα.
Λίγο γέλιο δεν κάνει κακό! Και οι υπόλοιποι αμέσως να αρπαχτείτε, πωπω...
Δεν νομίζω ότι αρπάζεται κανείς, γιατί δεν υφίσταται κανένας λόγος για κάτι τέτοιο. Φοβάμαι όμως, πως επειδή δεν γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας, για να ξέρουμε τις αποχρώσεις στον τρόπο έκφρασης του καθένα, τα γραφόμενα με μη σαφή αίσθηση του χιούμορ ή της ειρωνείας είναι φυσικό να παρεξηγούνται. Κι αυτό δεν αφορά τον ofio ή τον i alli ellada. Μιλώ γενικά. Αλλά φαντάζομαι, πως έστω κι έτσι γνωριζόμαστε, στο βαθμό που δεν έχουμε θεαματικές διαφορές και διαφωνίες, βρίσκουμε μια άκρη επικοινωνίας...
Η Μενάνδρου έχει τρεις κρίκους. Προμηθευτές (δηλ. εμάς), πωλητές (τους μετανάστες) και αγοραστές (δηλ. πάλι εμάς). Όποιος κρίκος κι αν σπάσει, ο μηχανισμός θα σταματήσει. Το ξέρετε δεν χρειάζεται να σας το πω. Και τώρα απαντήστε μου στο εξής: Με ποια δικαιολογία εγκρίνετε, για να μην πω παροτρύνετε την κλεπταποδοχή; Επειδή συμφέρει να αγοράζεις 100 ευρώ κάτι που αξίζει 300 έτσι; Ειδικά τώρα, σε δύσκολες δηλαδή οικονομικά εποχές. Είναι παράνομο όσο και η κλοπή, αλλά το δέχεστε. Μα τότε γιατί να μην δεχτούμε και την κλοπή από κάποιον που είναι σε απείρως δυσχερέστερη θέση; Με ενοχλεί η κλοπή από οποιονδήποτε και αν διαπράτεται. Δεν μπορώ να την δεχτώ, λαμβάνω όμως υπόψη τις αιτίες. Αποδοκιμάζω το ίδιο όμως και ίσως περισσότερο την κλεπταποδοχή. Θα καταλάβαινα κάποιον που κλεπταποδέχεται, αν ταυτόχρονα δεν είναι λάβρος κατά της κλοπής. Θα ήταν κυνικός, αλλά θα ήταν συνεπής. Οτιδήποτε άλλο είναι καθαρή υποκρισία. Λοιπόν ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε με τους κλέφτες, αλλά να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε και με τους άλλους συντελεστές, δηλαδή εμάς.
Υ.Γ. Το σχόλιο δεν αναφέρεται στο αστείο του όφιου, αλλά στις απόψεις που γράφονται διαρκώς για το πρόβλημα.
Ίσως ξεβολεύουμε μια πρακτική που ήδη υπάρχει στους κόλπους των ποδηλατών κι έχει και ιδεολογικό background, αυτό που είπα πιο πάνω: την φιλευσπλαχνία και την ελεημοσύνη, λόγω των κακών κοινωνικών συνθηκών. Οι όποιοι κλέφτες έχουν πάρει τη θέση τους στον κοινωνικό μας ιστό, εμείς τα νυν ή τα εν δυνάμει θύματά τους δεν πρέπει να πάρουμε τη δική μας;
Αν και ένιωσα ηλίθια, όταν δήλωσα την κλοπή του ποδηλάτου μου στην αστυνομία απ' τον τρόπο που αντέδρασαν οι αστυνομικοί, θα έλεγα το πρώτο, που πρέπει να κάνει ο ποδηλάτης θύμα είναι αυτό ακριβώς. Καταγγελία και μήνυση κατ' αγνώστου. Έτσι θα καταγράφεται η κλοπή επίσημα, όχι που μου είπαν, ότι δεν έχουν καμιά καταγγελία κλοπής, άρα τι να ψάχνουμε τώρα για ένα ποδήλατο, την ώρα, που εγκαθίστανται πιάτσες πώλησης κάτω απ' τα ίδια τους τα μάτια. Όσο το σκέφτομαι, απορώ με τον εαυτό μου, που πήγαινα ως εκεί επί τέσσερις μέρες. Απορώ και με όσους πάνε και θα συνεχίσουν να πηγαίνουνε, να ψάχνουν για τα ποδήλατά τους. Ίσως έπρεπε από καιρού εις καιρόν να πηγαίνω στο τμήμα να ρωτάω για την εξέλιξη της 'έρευνας' και να κάνω και την κοινωνική μου κουβέντα για το ότι τα μέρη της Μενάνδρου θα είναι πολύ σύντομα απρόσιτα στους Έλληνες (το άκουσα κι αυτό από στόματος του διανυκτερεύοντος αξιωματικού)...
Καλό το χιούμορ, γιατί ομορφαίνει τη ζωή μας, αλλά άμα συνοδεύεται κι από ανοιχτά μάτια ακόμα καλύτερα...
Το να παραιτούμαστε της απαίτησης η αστυνομία να ασχολείται με μικροκλοπές ισοδυναμεί με ηλιθιότητα. Εκτός κι αν έχουμε καμμία εξωθεσμική λύση (δεν το βλέπω). Συμφωνώ λοιπόν, όλες οι κλοπές να καταγγέλονται, γιατί αν οι αστυνομικοί αφιερώνουν δυο ώρες κάθε μέρα από το ωράριο τους σε καταγγελίες κλοπών ποδηλάτων, τότε ίσως να σκεφτούν πιο σοβαρά οτι πρέπει να δράσουν. Το πρόβλημα που συζητάμε σίγουρα δεν είναι μόνο οι κλοπές ποδηλάτων. Είναι η απάθειά μας μποστά σε μια κοινωνία που αλλάζει ταχύτατα, σχεδόν ερήμην μας. Τα'χουμε κάνει γενικώς θάλασσα και αντιδρούμε αποσπασματικά, σπασμωδικά και χωρίς μέτρο σ'αυτά που απλώς μας τη σπάνε, χωρίς να μπαίνουμε στον κόπο να δούμε που οδηγούμαστε. Την συμφιλίωση με την πραγματικότητα των κλοπών λόγω κοινωνικών συνθηκών την θεωρώ μεγάλη βλακεία, όχι βέβαια γιατί δεν αναγνωρίζω τα προβλήματα που τις τρέφουν, αλλά γιατί σκέφτομαι που και πως θα εξελιχθεί το φαινόμενο. Το ερώτημα όμως είναι και πάλι πως και προς τα που κατευθύνουμε την αντίδρασή μας. Θάναι μια αντίδραση βάση αρχών, ή μια αντίδραση ενστικτώδης. Στην πρώτη περίπτωση να το δούμε μαζί, στη δεύτερη θα το δούμε χώρια...
προσωπικά δεν θα μπορούσα να δράσω αποκλειστικά με το ένστικτο, αν και το έχω αρκετά ανεπτυγμένο, λόγω της γυναικείας μου φύσης. Προσπαθώ να φιλτράρω τα πάντα μέσα από ένα σύστημα αρχών, όπως λες κι εσύ, που δεν είναι φυσικά το κυρίαρχο, δεν είναι σταθερό, αλλά αυτό, που η κρίση μου μου επιβάλει κάθε φορά, μετά από πολύ σκέψη και με κριτήριο την αγάπη μου για ό,τι με περιβάλλει (κοντινό και μακρινό, έμψυχο και άψυχο) και τον πόθο μου οι σχέσεις των πλασμάτων γύρω μου, που μέρος τους είμαι, να οδηγηθούν σε μια συνεχώς ζητούμενη και βελτιούμενη αρμονική συνύπαρξη, έτσι που να μπορούμε όλοι και όλα να επιδιδόμαστε στην κάθε είδους δημιουργία, στο άνοιγμα νέων οριζόντων, που στην ουσία είναι και ο λόγος της ύπαρξής μας.
Αυτό είναι μια ιδανική λειτουργία που έχω σαν σημείο αναφοράς, σταθερά, πέρα από κοινωνικά συστήματα και οικονομικά μοντέλα, που αυτά έχουν τους κανόνες εξέλιξής τους και έχει αποδειχθεί ιστορικά , πως πολύ λίγο μπορέσαμε να επιταχύνουμε ή να επιβραδύνουμε την πορεία τους κι ας έχει χυθεί ποταμός δακρύων κι αίματος γι’ αυτό. Όπου θέλησαν να βιάσουν τις εξελίξεις μετά βρήκαν μπροστά τους τα αποτελέσματα της ανωριμότητας των βιασμένων καταστάσεων. Για μένα το υπέρτατο αγαθό είναι να μην ανακόπτεται η λειτουργία της αναζήτησης, της εφευρετικότητας, της ‘αιρετικότητας’, αν μπορώ να χρησιμοποιήσω μια τέτοια έκφραση. Αλλιώς χάνεται η δυνατότητα να ‘δρούμε’ κι όχι να ‘αντιδρούμε’ ή να ‘αποδεχόμαστε’ στωικά τη μοίρα που μας φτιάχνουν οι άλλοι ...
Αν όλα αυτά τα βάλεις απέναντι σ' αυτό που περιγράφεις σαν τρέχουσα κοινωνική συνθήκη γύρω μας (τα ίδια ακριβώς διαβλέπω και με φοβίζουν κι εμένα), ίσως μπορέσει κανείς να δει μία πρόταση θεμελιακής λειτουργίας, για να αντιδράσει, όπου μπορεί κι όπως μπορεί, εκτός απ' τις παραδοσιακές μεθόδους συνδικαλιστικού τύπου.
Αυτό προϋποθέτει βέβαια, μάχη σώμα με σώμα, άρα προσωπική μάχη μέσα κι έξω μας. Κάτι που δεν είμαστε συνηθισμένοι να κάνουμε. Δεν ξέρουμε να κάνουμε ή δεν αντέχουμε να κάνουμε, γιατί έχει περισσότερα ρίσκα απ' τις μαζικές αντιδράσεις, που μέσα τους μπορούμε να κρυφτούμε ευκολότερα. Έχει πάνω απ' όλα το φοβερό ρίσκο της απομόνωσης, για παράδειγμα, όταν εσύ βλέπεις ήδη κάτι που οι άλλοι δεν έχουν δει ακόμα κι αν μιλήσεις γι' αυτό τότε είσαι λίγο σαν τη μύγα μεσ' το γάλα...
Χαίρομαι που μοιραζόμαστε τις ίδιες εκτιμήσεις και σου εύχομαι καλό βράδυ...
Εγραψες πολύ προσωπικά και αυτό μου προκάλεσε μια μικρή ευχάριστη αμηχανία. Ενεργώ κατά κανόνα αυτόνομα και κατ' εξαίρεση συλλογικά, όχι γιατί κατακρίνω την συλλογικότητα αλλά γιατί δεν μου ταιριάζει. Δεν αντέχω τους μέσους όρους, νιώθω την πράξη καθενός σε μια ομάδα που συμμετέχω, σε μεγάλο βαθμό και δική μου πράξη. Έτσι όταν τα πράγματα αρχίζουν να ξεφεύγουν από τους κανόνες μου, νιώθω μια ντροπή που δεν αγιάζεται από κανένα σκοπό. Όπου λοιπόν συμμετέχω, το κάνω χωρίς πολλές προσδοκίες και όντας υπ'ατμόν. Η απομόνωση δεν ενέχει κανένα ρίσκο. Το αντίθετο θάλεγα. Χάρηκα τα λόγια σου, δεν θα απαντήσω όμως εδώ, γιατί κανέναν ή ελάχιστους θα ενδιαφέρει. Δεν είναι ανταλλαγή email, αλλά ένα forum. Νάσαι καλά.
Εγώ πάντως θα γούσταρα πολύ να συνεχίσετε! Την καλημέρα μου σε όλους.
vouros ψάρωσα με τον τρόπο σου: "Το ερώτημα όμως είναι και πάλι πως και προς τα που κατευθύνουμε την αντίδρασή μας. Θάναι μια αντίδραση βάση αρχών, ή μια αντίδραση ενστικτώδης. Στην πρώτη περίπτωση να το δούμε μαζί, στη δεύτερη θα το δούμε χώρια..."
Ο κίνδυνος της απομόνωσης που ανέφερε η Royaloak όπως τον κατάλαβα εγώ, έχει να κάνει με την πολλές φορές ριζικά διαφορετική ή αντίθετη άποψη (σε σημείο σύγκρουσης) με το σύνολο, έτσι που η απομόνωση ακόμα και αν δεν επιδιωχθεί θα έρθει από μόνη της (χωρίς να την έχεις επιλέξει άμεσα). Αυτό είναι θέμα, αν και αν θέλουμε να το δούμε το θέμα όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται, μάλλον δε θα έπρεπε να έχει σημασία για όποιον όντως πιστεύει αυτά που πιστεύει. Είναι ίσως ποια μεριά του ανθρώπινου νομίσματος κοιτάς, των παθών, ή της υπέρβασης.
Είναι σαφές, πως έχω επιλέξει, να είμαι μόνη μου, όπου παραβιάζονται οι αρχές μου και ομολογώ, ότι εμένα με έβγαλε απ' την απομόνωσή μου ουσιαστικά η κλοπή του ποδηλάτου μου και όλοι εσείς. Η προσωπική αναφορά, που λες δεν είχε καμία πρόθεση να σε αποσπάσει από τις δικές σου αρχές, πολύ δε περισσότερο να παραβιάσει την αυτονομία σου. Δεοντολογικά απ' ότι παρατηρώ και σε άλλες συζητήσεις η προσωπική αναφορά δεν έβλαψε τον χαρακτήρα αυτής της μορφής επικοινωνίας και στο κάτω-κάτω δεν απευθύνομαι προσωπικά σε σένα, αλλά σε όσα παραθέτεις σαν άποψη, που μου πάνε γάντι. πράγμα που είχε να μου συμβεί καιρό (μην το πάρεις κι αυτό προσωπικά, δες το σαν φαινόμενο, ότι μπορεί δυό άνθρωποι να ταυτίζονται έστω κι ευκαιριακά). Φυσικά και δεν είναι κανείς υποχρεωμένος να απαντήσει αν νιώθει έτσι. Το θέμα της απομόνωσης δεν το έχω ξεκαθαρίσει ακόμα μέσα μου. Ιδανικά θα ήθελα, φίλε gavos (χρησιμοποιώ αυτή την προσφώνηση κι ας μην σας ξέρω, για να δηλώσω την καλή διάθεσή μου για επικοινωνία), να έχω μια ουσιαστική συντροφικότητα με τους γύρω μου, αλλά η ρημάδα η ζωή με διαψεύδει χρόνια τώρα. Είναι ίσως μια ουτοπία και γι' αυτό μάλλον επιλέγω την απομόνωση κι όταν συναντιέμαι με τους γύρω μου προσπαθώ να είμαι όσο ανοιχτή και καλής θέλησης γίνεται, χωρίς αυτό να είναι αυτοσκοπός... Πάντως όπου οι άνθρωποι λειτούργησαν σαν σύνολο είναι αλήθεια ότι το αποτέλεσμα ήταν θετικό... Δεν είναι ενδιαφέρον για συζήτηση το ότι στην Ελλάδα αυτό είναι σχεδόν αδύνατον;
Κι όσον αφορά στη μεριά θεώρησης, γιατί πρέπει να είναι ή τα πάθη ή η υπέρβαση. Δεν νομίζω ότι τα πάθη αναιρούν την υπέρβαση και τ' αντίθετο. Νομίζω ότι μπορούν να συνυπάρχουν και η σοφία είναι να τα κρατάμε σε ισορροπία. Πάλι κάτι δύσκολο, που ίσως πεθάνουμε και δεν τόχουμε ποτέ καταφέρει, αλλά ας το στοχεύουμε. Κάτι θα βγεί...
Αγαπητή Royaloak, δεν ξέρω τι ήταν αυτό που σου προκάλεσε την ανάγκη να δηλώσεις πως δεν είχες πρόθεση να με αποσπάσεις από τις αρχές μου ή να παραβιάσεις την αυτονομία μου. Ασφαλώς και δεν είχες την πρόθεση, βεβαίως και δεν έκανες τίποτα από τα δύο. Πολύ καλά έκανες και έγραψες όπως έγραψες. Για εμένα και κάποιους άλλους ήταν ευχάριστο. Για κάποιους άλλους ίσως όχι. Σίγουρα κανείς δεν χρειάζεται να απολογηθεί για τον τρόπο που εκφράζεται, πολύ περισσότερο αν κανένας δεν τον κριτίκαρε. Πολλά από τα υπόλοιπα λόγια σου τα αφήνω να περάσουν σαν να μην υπόθηκαν ποτέ. Θάθελα να τα ξανασκεφτείς πάντως.
Το λανθασμένο ένστικτό μου ίσως; Τα υπόλοιπα λόγια μου πάντως δεν έχουν να κάνουν με σένα, αλλά με τον τρόπο που περνάω τη ζωή μου γενικότερα σε σχέση με τους άλλους. Εν ολίγοις ζορίζομαι λιγάκι και σίγουρα αυτό με απασχολεί, το σκέφτομαι και προσπαθώ να το αντιμετωπίσω. Με σένα, όμως, όπως και με κάποιους άλλους από εδώ, έστω κι αν αυτό αποδειχθεί ευκαιριακό, νιώθω μια συντροφικότητα μέσα από τη θέση, που πέρνουμε σε συγκεκριμένα πράγματα κι αυτό όπως λές κι εσύ είναι εκπληκτικά ευχάριστο.
Ανοίγω τα μάτια, την ψυχή και την καρδιά μου, στεγνώνω την ζωή μου απ΄ τον εγωισμό και την μικρόνοια και καταθέτω, γυμνός μπροστά στα μάτια σας, ώ αδελφοί, την νέα μου πρόταση:
1. συνεχίζουμε να αγοράζουμε ποδήλατα σωρηδόν και όσο γίνεται πιό φτηνά, ΑΛΛΑ, γυαλιστερά και εφετζίδικα, να τραβάνε το μάτι του επενδυτή (...το άλλαξα το "κλέφτης", μην ξεχνάμε ότι, ο άνθρωπος επενδύει χρόνο και κόπο, ρισκάρει την σύλληψή του και το μητρώο του και μάλιστα, με αβέβαιες αποδόσεις!).
2. τα αφήνουμε προκλητικά ξεκλείδωτα ή κακοκλειδωμένα έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η επιτυχία της πράξης της κλοπής.
3. τα ποδήλατα οδηγούνται, κατά τα ειωθότα, στην Μενάνδρου, όπου παρατηρούνται τα εξής: υπερβολική προσφορά ποδηλάτων και άρα, πτώση των τιμών, αλλά, ταυτόχρονα και μείωση της ζήτησης του κλεπταποδοχούμενου ποδηλάτου εφ' όσον η τιμή της κλεπταποδοχής πλησιάζει την τιμή αγοράς από κατάστημα.
4. οι επενδυτές (...πρώην κλέφτες...) αρχίζουν να στρέφουν το ενδιαφέρον τους αλλού, ενώ ταυτόχρονα, δεκάδες ποδήλατα που έχουν μείνει στα αζήτητα, εγκαταλείπονται στις γωνιές των δρόμων απ΄ όπου και συλλέγονται από τους περαστικούς, οδηγώντας τους έτσι εμμέσως, στο ευγενές άθλημα της ποδηλασίας.
.......................................................................................................
κρατςςςςςςςςςςςςςςς.......πάει το παντελόνι, τόσκισα........
Έξοχα! Καλώς όρισες! Καθαρή, αδιαμφισβήτητη κι αποτελεσματική λύση, στηριγμένη σε αλάθητους οικονομικούς νόμους της αγοράς. Προσυπογράφω και διατίθεμαι να καταθέσω το ακριβό μου ποδήλατο στη διάθεσή σου για την διασφάλιση της επιτυχίας αυτού του ευγενικού και μακρόπνοου στόχου.