Καλησπέρα,
Σαν σχετικά νέος στο χώρο του ποδηλάτου, και μετά απο μερικά χιλιόμετρα σε δανεικό mountain (το οποίο κατέληξε με μόνιμα κλειδωμένη ανάρτηση και slik λάστιχα continental καθώς η χρήση ήταν σχεδόν αποκλειστικά στην πόλη), προσανατολίζομαι στην αγορά ενός σχετικά φτηνού και μάλλον μεταχειρισμένου fitness.
Καθότι μάλλον θα προβώ σε αγορά μεταχειρισμένου ποδηλάτου φίλου, ένα custom fitness με σκελετό χρωμόλη, και επειδή στη γύρα μου σε ποδηλατάδικα, αγγελίες και πάμπολλα forum topics έχω καταλάβει ότι είναι αρκετά λιγότερο συνηθισμένη επιλογή ανοίγω αυτό το θέμα καθαρά για γνώμες πάνω στα 2 προαναφερθέντα υλικά σκελετού.
Μιλάω γενικά για ποδήλατα μέτριου κόστους, συνολικής αξίας 400-600 ευρώ, με αντίστοιχης πάνω κάτω ποιότητας κράματα, και ποιά είναι τα πλεονεκτήματα του καθενός. Η χρήση που με ενδιαφέρει είναι σχεδόν αποκλειστικά μετακίνηση στην πόλη, καθώς και μεγαλύτερες βόλτες.
Ψάχνοντας στο φόρουμ για κάτι αντίστοιχο, το πιο σχετικό τοπικ που πέτυχα είναι αυτό,http://www.podilates.gr/node/11684, στο οποίο όμως τα 3/4 των post έχουν αναλωθεί στο κατα πόσο το cromoly είναι κράμα σιδήρου η ατσαλιού και δεν νομίζω οτι καταλήγει ιδιαίτερα βοηθητικό στο θέμα.
Ακούω γνώμες.
το CrMo ατσάλι είναι ανθεκτικότερο στις καταπονήσεις και αισθητά πιό άνετο στο δρόμο, καθώς έχει μικρή ελαστικότητα. Είναι κατά τι βαρύτερο από το αλουμίνιο, καθώς και ακριβότερο.
Yπάρχουν και υποδεέστερα κράματα όπως το Hi-Ten που είναι λιγότερο από τα παραπάνω, αλλά και ο κοινός σιδεροσωλήνας, από τον οποίο είναι φτιαγμένα τα φτηνοποδήλατα τύπου σούπερ μάρκετ.
Το αλουμίνιο είναι φτηνό και δεν σκουριάζει. Γενικά είναι απλό και εύκολο στην κατεργασία, συνήθως είναι ελαφρύτερο. Δεν οδηγείται με ξερό πιρούνι (συγκριτικά πάντα) και γερνάει σαν υλικό.
ρίξε μιά ματιά σε αυτό εδώ το αρχειάκι.
Ναι, τα γνωρίζω πάνω κάτω τα γενικά χαρακτηριστικά.
Πιο συγκεκριμένα, ένας σκελετός Cr-Mo αξίας 200-250 ευρώ απο Τσιπίδη, σε σχέση με τους σκελετούς αλουμινίου ποδηλάτων μεσαίας κατηγορίας τύπου sirrus, sub 40, Dew plus κλπ θεωρείς οτι υπερτερεί για χρήση καθημερινή σε πόλη, και βόλτες, αν θεωρήσουμε οτι βάζεις πάνω κάτω αντίστοιχα περιφερειακά? Απο άποψη άνεσης, βάρους, ανθεκτικότητας και επιδόσεων..
Ο χρωμιομολυβδαινιουχος χάλυβας (chromoly) σε σχέση με τα κράματα αλουμινίου είναι -όπως ο στρουφ προείπε- ελαστικότερος με την έννοια του πιο ενδοτικού υλικού. Δεν είναι τυχαίο πως συνηθίζεται τα "ξερά" πηρούνια να είναι από χρωμόλυ.
Δεν τίθεται θέμα "καλύτερου" αλλά ποιά είναι η χρήση που σε βολεύει, όταν βέβαια έχεις τη δυνατότητα επιλογής. Για παράδειγμα, σε ένα φουλ σασπένσιον ντάουνχιλ δεν υπάρχει λόγος να χρησιμοποιήσεις ατσάλι διότι έχεις ήδη πανακριβες αναρτήσεις που θα απορροφούν τις ανωμαλίες του εδάφους.
Σε ένα ποδήλατο χωρίς αναρτήσεις και με ξερό πηρούνι, εφόσον ζητάς περισσότερη απορροφητικότητα κι ενδοτικότητα για να κάνεις περισσότερα χιλιόμετρα ξεκούραστος, προτιμάς χρωμόλυ (βλέπε κλασσικά τουρινγκ ή φιξάκια).
Αν πάλι χρειάζεσαι ένα γρήγορο κι ελαφρύ race bike που να "διαβάζει" το δρόμο και να 'χει κοφτερές αντιδράσεις, τότε προσανατολίζεσαι στο αλουμίνιο, ειδικά αν το μπάτζετ είναι χαμηλό (βλεπε συγχρονα κουρσάκια ή γρήγορα φιτνες).
Τέλος, σημασία έχει και η προσωπική αίσθηση που έχεις για τη συμπεριφορά του κάθε υλικού μιας που η χρωμόλυ σου αφήνει εκείνο το ελαφρώς "springy" και το αλουμίνιο του ελαφρού "κούτσουρου".
Αυτά βέβαια είναι γενικολογίες και θεωρίες γιατί μια είναι η αλήθεια που λίγοι ποδηλάτες γνωρίζουν και υπερασπίζονται μέχρι σήμερα:
[edit]
κι αν είχαμε ιδια περιφερειακά τότε η χρωμολυ σε σχεση με το αλουμινιο θα λέγαμε πως:
- υπερτερει απο άποψη άνεσης
- υστερεί από άποψη βάρους
- υπερτερεί από άποψη ανθεκτικότητας
- υστερεί από άποψη επιδόσεων
[/edit]
Επισης, καλο θα ηταν να αναφερουμε
οτι το ατσαλι ειναι πιο ευκολο στη διορθωση
(στραβωματα, μπαλωματα, κουφωματα, κτλ).
Ενω το αλουμινιο ειναι μπελαλιδικο στις επισκευες.
ΥΓ: Αληθεια, υπαρχουν ποδηλατα απο σιδερο;
σσσσσσσσσ, μη ρωτάς τέτοια πράματα,
αν σ' ακούσει ο "άλλος"
θα ξαναμιλήσουμε για κράματα
κι άντε να 'χουμε πάλι... δράματα!
Παρ'όλα αυτά, αν δεν κάνω λάθος, τουλάχιστον τα εργοστασιακά μοντέλα των περισσότερων μεγάλων εταιρειών που φέρνουν οι ποδηλατάδες στην Ελλάδα,(scott, specialized,giant,kona κλπ) στα μετρίου κόστους city, hybrid, trekking, fitness και εισαγωγικά κουρσάκια είναι σε μεγάλη πλειοψηφία με σκελετούς αλουμινίου. Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος για την τόσο ανισοβαρή προτίμηση προς το αλουμίνιο?
Δηλαδη μικρό κοστος παραγωγης, ημερομηνια λήξης, ανακύκλωση, η χαρά του βιομηχανου!
...που παίζει σημασία αλλά και ο τρόπος κατασκευής.
Ο τρόπος που μεταβάλλεται η διατομή των σωλήνων (butted tubing στα αγγλικά) ώστε να είναι λεπτή στο κέντρο και πιο χοντρή στις κολλήσεις είναι σημαντική ασχέτως υλικού.
Επίσης μία compact γεωμετρία με κεκλιμένο οριζόντιο σωλήνα με μεγαλύτερο μήκος παλουκόσελου, το οποίο εάν είναι λεπτό δίνει λίγη άνεση ακόμα.
Επίσης καλό θα είναι να έχει πηρούνι με σωλήνα χωρίς σπείρωμα για επιπλέον στιβαρότητα.
Σε άμεση σύγκριση ότι ειπώθηκε
Σίδερο:
+αντοχή στην κόπωση και στα κτυπήματα
+άνεση
+ευκολία επισκευής στην περίπτωση που σπάσει
Αλουμίνιο:
+καλύτερη σχέση βάρους/άντοχης
+δεν σκουριάζει
+ξεφεύγει πιο εύκολα από την πεπατημένη της στρογγυλής διατομής
+μεγαλύτερη ποικιλία στο budget που κινείσαι
Το συγκεκριμένο ποδήλατο είναι αυτό εδώ
τωρα όμως κοιτα τι κανεις, βαζεις ένα γενικό θέμα για να καταλήξουμε σε ένα ειδικό χωρίς να έχουμε κανένα στοιχείο παρά μόνο μια φωτογραφία γι αυτό ξεκινάμε τις υποθέσεις:
αν είναι στο νούμερό σου
αν το βρίσκεις σε εξαιρετική τιμή
αν είναι καλοδιατηρημενο και καλορυθμισμένο
αν οι σχέσεις που εχει ειναι αρκετες για σενα
αν ειναι ολοκληρο χρωμολυ (κι όχι μόνο ο κάθετος)
αν το δοκιμασες και σ αρεσει η αίσθηση
αν σ αρεσει η αισθητική των λεπτων σωλήνων
αν σ αρεσουν οι γιαλισμενες μουφες στο μαυρο χρωμα
τοτε να το πάρεις άμεσα!
(και με τα φραγκα που θα περισσεψουν ν αλλαξεις τακακια, να παρεις φωτακια και ενα καλο κράνος!)
ΥΓ: προσπαθω βεβαια ακομα να καταλαβω που αισθανεσαι ανασφαλης και τι φοβασαι πως μπορει να μην σου "κατσει"...
Έχεις δίκιο, το point του τοπικ δεν ήταν ούτε είναι να πάρω συμβουλές πάνω στο συγκεκριμένο ποδήλατο, και γιαυτό δεν ανέφερα και τα χαρακτηριστικά τι φοράει κλπ, παρα μόνο παρέθεσα μια φωτογραφία για να οπτικοποιηθεί το για τι σκελετούς μιλάω και σε τι είδος ποδηλάτου.
Κατά την ταπεινή μου άποψη ναι, υπερτερεί. Το σύνολο ατσάλινου σκελετού και πιρουνιού είναι σίγουρα ελαφρύτερο από το αντίστοιχο αλουμινένιου με ανάρτηση. Οστόσω δεν είναι αυτό το ζητούμενο (πάλι κατ' εμέ) αλλά το να πηγαίνεις από το Α στο Β λιγότερο καταπονημένος.Και αυτό το πετυχαίνεις ςυκολότερα με αυτούς τους σκελετούς. Άσε που είναι απείρως ομορφότεροι από τους μοντέρνοι...
συγγνώμη ρε παιδια, με όλην την καλή διάθεση, μόνο σε μένα φαίνεται εξωπραγματικό το ποσό αυτό για ένα σκελετό κατά πάσα πιθανότητα 4130 του '90 ξεxασμένο στοκ και ξαναβαμμένο;
με αυτά τα λεφτά βρίσκεις frameset reynolds ή αν είσαι τυχερός και columbus σε πολύ καλή κατάσταση... και αισθητά ποιοτικότερο. (άλλωστε δε μιλάμε για φρεσκαδούρα και στις δυο περιπτώσεις)
δεν ξέρω... απορώ
σημείωση: όχι για να αποδείξω τίποτα, αλλά καβαλάω και columbus και 4130 butted και δεν υπάρχει σύγκριση παρά το διαφορετικό setup
αλλά ποδηλατάκι ζηλευτό για πόλη με 330€
subm17, μια ματια στο ebay (οχι στο αμερικανικο)
θα σε πεισει.
Καμια σχεση με τα αυτα που βαφτιζει ο Τσιμπιδης Mercier
(γιατι τα αλλα, τα επωνυμα, τα εχει στο θεο).
Εγω ακομα δεν εχω καταλαβει ομως την ερωτηση σου.
Θελεις να αγορασεις κατι σαν αυτο που εδειξες
και ρωτας αν θα παρεις αλουμινιο ή Cro-Mo;
ΥΓ: ΥΓ: Αληθεια, υπαρχουν ποδηλατα απο σιδερο;
εχουν περασει απο τα χερια μου μερικα ποδηλατα με διαφορους σκελετους
και καταληγω στο εξης συμπερασμα
εξαρταται απο την χρηση
αν εισαι ερασιτεχνης ποδηλατης δρομου και δινεις εως 800ευρω τοτε το αλουμινιο ισως ειναι μονοδρομος
εαν ομως κανεις βολτουλες, πας με αυτο για δουλεια, και γενικα commuting
τοτε ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ το ατσαλακι
τα γελοια ποδηλατα με τις αναρτησεις και τα σουπερντουπερ ultralightspeed δεν πιανουν μια μπροστα σε ενα ατσαλακι
μπορει να ειναι λιγο πιο βαρυ αλλα μην εισαι και τοσο σιγουρος εχω δει και οδηγησει ποδηλατο ατσαλενιο μολις 500γραμαρια πιο βαρυ απο την κουρσα μου
στο τουριστικο ποδηλατο ειδικα ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ ΑΤΣΑΛΙ και μονο ατσαλι ειδικα το μαλακο reynold531
προσωπικα δεν θελω να ξαναβλεπω το αλουμινιο μπροστα μου
μιας κ πιασατε την ατσαλολογια..υπαρχει αραγε κανας τροπος να καταλαβω αν ενας σκελετος 15ετιας μτβ ιταλικος ειναι απλο ατσαλι η κατι αλλο?ενα ενδεχομενως στοιχειο να ειναι οτι το νυχι του κ το chainstay παρολο που ξεφτισαν καπου δεν σκουριαζουν.σε αλλα σημεια (γεφυρες για canti φρενα) ειδα σκουριες,οπως επισης κ στο πηρουνι παλι δεν ειδα να πιανει σκουρια.τι παιζει?
Εγώ πάλι έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι από τον καιρό που επανέκαμψε η ποδηλασία σε παγκόσμιο επίπεδο και ξανά έγινε κατά κάποιο τρόπο μόδα, ( λόγο οικολογικών και αστικών αναγκών) οι εταιρίες απασφάλισαν εντελώς και το οποιοδήποτε κράμα ατσαλιού, ( το οποιοδήποτε λέμε), ξέφυγε στην τιμή, με αποτέλεσμα να χρειάζεται κάποιος ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για να φτιάξει ένα ποδήλατο από ατσάλι που τελικά μπορεί και να μην έχει διακριτές διαφορές από ένα κάποιο άλλο ατσάλι, ίσως και από ένα πολύ σύγχρονο κράμα αλουμινίου.
Έτσι βλέπουμε ξαφνικά το ατσάλι να γίνεται πολύ προ υλικο, ενώ παλαιότερα, όταν είχε πρωτοβγει το αλουμίνιο, άπειρα ατσάλινα πλαίσια είχαν καταλήξει απλά scrap.
Τώρα από εκεί και πέρα, το υλικό έχει να κάνει με το τι θέλει να κάνει ο καθένας στην ζωή του και πόσο συστηματικά ή στα σοβαρά ασχολείται με κάποιο είδος ποδηλασίας.
Σίγουρα τα διαφορετικά υλικά έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά, ο μέσος όμως ποδηλάτης, που θέλει ένα ποδήλατο να κάνει την δουλειά του, θα την κάνει έτσι και αλλιώς άσχετα από το υλικό από το οποίο είναι κατασκευασμένο το πλαίσιο. Το πιο πιθανό μάλιστα είναι ο μέσος ποδηλάτης, να μην καταλάβει καν τις διαφορές ανάμεσα στα διάφορα κράματα και διαφορετικά υλικά, γιατί αυτές φαίνονται όταν υπάρχει σημαντική χρήση και όχι όταν ο άλλος παίρνει ένα ποδήλατο για να πάει να κάνει πέντε δουλειές και μία μακρυνή βόλτα στην χάση και στη φέξη.
Μάλλον ντεν έχει καβαλήσει cromo... Ούτε αλουμίνιο με ξερό αλουμινένιο πιρούνι (πάνε τα σφραγίσματά μου, ένα πράμα)
Πάντως και ένα καλό hi-ten, σαν και αυτά που έβγαζε η Ideal κάποτε, μια χαρά κάνει για χρήση πασπαρτού.
Αν και δεν είναι αυτό το θέμα εδώ... Και τα λεφτά είναι πολλά, και έχω προσωπικά αμφιβολίες αν το υλικό είναι αυτό που υποτίθεται πως αγοράζεις.
δοκίμασα έτσι λίγο να σηκώσω ένα παλιο billato....
πωωωωωω ρε μάγκα μου! κούρσα 1980+ βηλούδο, για αγώνες, πέπουλο,
άν τη πάρω, θα ρίξω ανταπόκριση !
σωληνάκια οβάλ, αυγοειδέστατα! ελαφρώς...
πώς είναι η σωλήνα που σηκώνει τα ρούχα στις ντουλάπες ;!
έ, μόνο που αυτό θα πρέπει να σηκώσει τα ρούχα μου καί εμένα !
ναι σίγουρα, αλλά δεν άντεξα να μην κάνω την παρένθεση για την οποία πολλοί από μας ξέρουμε.
Όσο για το θέμα αυτό καθεαυτό, με έχετε καλύψει όλοι και δεν έχω να προσθέσω κάτι σε γενικές γραμμές!
σημείωση: και η wicca θέτει μια ωραία οπτική πάντως, αν και π.χ. ένα slx έχει διαφορά από ένα 4130 στην καβάλα.
Το ατσάλι έχει πάρει πάνω του τελευταία και αυτό το εκμεταλλευόνται οι εταιριές επαναλανσάροντας τα μοντέλα που είχαν σε αλουμίνιο σε ατσάλι ή βγάζοντας καινούργια μοντέλα σε νέες κατηγορίες ή ακόμα και με τη δημιουργία ολόκληρων εταιρειών που ειδικεύονται στα σιδερένια ποδήλατα. Το γιατί δεν μπορώ να το εξηγήσω ακριβώς και σίγουρα δεν θα το αποδώσω ούτε σε σωρούς από αλουμινένια ποδήλατα σπασμένα στη μεσαία τριβή. Αυτό πιστεύω που ζητάει ο κόσμος είναι η αίσθηση της "αθανασίας" που προσφέρει ένα σιδερένιο ποδήλατο προστατευμένο από τη σκουριά, παρά οι κακές εμπειρίες από πρώτο χέρι από αστοχίες σε άλλα υλικά. Δυστυχώς ομως παραμένει υπερτιμολογημένο από τη στιγμή που είναι δύσκολο να βρεις ένα ποδήλατο cro-mo butted σε τιμή αντίστοιχη των αλουμινένιων μαζικών υβριδίων.
Αναμφισβήτητα βέβαια το ατσάλι πάντα ήταν κυριάρχο στα "βαρέα και ανθυγιεινά" τουριστικά και bmx. Εκεί καλώς δεν έφτασε η αντίστοιχη επέλαση του αλουμινίου μία και δεκαετία πριν.
Για το πλαίσιο του τσιπίδη θα διαφωνήσω καθώς βλέπω αμφίβολη μετάδοση, μπορεί να "λαστιχάρει" εάν θες να αναβαθμίσεις, βλέπω πηρούνι με βιδωτό λαιμο και γενικά τεχνολογία 30 ετών πίσω.
Πολύ ωραίο το ποδήλατο που ποστάρισε κάποιος με τις εσωτερικές, αλλά για πιο χαλαρές ταχύτητες και σε περιορισμένα νούμερα.
Διαφορά υπάρχει ανάμεσα στα εκάστοτε υλικά, αλλά ο μέσος ποδηλάτης δεν θα την καταλάβει ενώ ο προχωρημένος που καταλαβαίνει την διαφορά, παίζει και να μην μπορεί να πληρώσει την διαφορά στην τιμή που απαιτείται μεν ώστε να αλλάξει "κατηγορία" για να αντιληφθεί κάποιος την διαφορά, αλλά τιμή που έτσι και αλλιώς δεν δικαιολογείται από το κόστος κατασκευής.
Μη ξεχνάμε ότι παλιά το ατσάλι ήταν ο κανόνας και το αλουμίνιο ο νεοτερισμός και η εξαίρεση του κανόνα. Εκείνη την εποχή χτύπαγαν στην τιμή τα αλουμινένια πλαίσια, ( ως νεοτερισμό) και έβρισκε κάποιος και ατσάλια σε πολύ λογικές τιμές, αφού όλα ήταν ατσάλινα. ( λογικό..).
Για εξηγήστε μου λοιπόν, πως γίνεται τώρα πλαίσια με σωλήνες της "σειράς" , χρομόλες δηλαδή "χαμηλότερης" ( θεωρητικά) ποιότητας ( πες aele) να πουλιούνται στα 600-700 ευρώ το πλαίσιο; Ουαί και αλίμονο μην θέλει να περάσει κανείς σε κανένα xcr.. εκεί είναι λες και αγοράζεις πλαίσιο από λευκόχρυσο.
Αυτός που το χρειάζεται πραγματικά δεν θα έχει να το αγοράσει και αυτός που θα το αγοράσει δεν σημαίνει ότι θα το χρειάζεται κιόλας. Θα το πάρει σαν κόσμημα και οι υποτιθέμενες ιδιότητες του το πιο πιθανό είναι να μην αξιοποιηθούν.
Με άλλα λόγια υπάρχει ένα ολόκληρο hype που δημιουργήθηκε από τις εταιρίες, που ανήγαγε τα κράματα και τα διάφορα υλικά σε είδη πολυτελείας.
Οι διαφορές στις βασικές σειρές κραμάτων είναι μικρές και όχι αντιληπτές αν δεν κάνει κάποιος σοβαρή χρήση. Δηλαδή τι να καταλάβει τώρα κάποιος για την απορροφητικότητα του 531 άμα κάνει 20 χιλιόμετρα την μέρα ρε σεις;; Το κάνει και με ένα αλουμίνιο. Με αλουμίνιο και κάρμπον πιρούνι κάνει και 200.
200 χιλ. όμως κάθε μέρα και για 50 μέρες δεν τα κάνει κάποιος χωρίς σοβαρό πλαίσιο με χ/ψ ιδιότητες αλλά ο tourer συνήθως δεν έχει να τα σκάσει για να αγοράσει το xcr . Έτσι το xcr που ψήνει και καφέ, πιθανότατα, ( για να μην πω σίγουρα) δεν θα καταλήξει ποτέ στα χέρια αυτού που πραγματικά ξέρει να εκτιμήσει και χρειάζεται τις ιδιότητες του υλικού.
Οπότε η συζήτηση που κάνουμε εδώ είναι μάλλον φιλολογική.
η διαφορά τιμής ανάμεσα σε xcr και gara ή ό,τι άλλο σίγουρα δε δικαιολογούνται κατ' ουσίαν. Αυτό συμβαίνει όμως στα περισσότερα αντικείμενα που παράγονται με διαφορετικές διαβαθμίσεις ποιότητας. Αν μιλήσουμε για ποδήλατα, καταλαβαίνεις διαφορά μεταξύ π.χ. της chorus και της record; Καταλαβαίνεις όμως διαφορά μεταξύ genius και 4130. Εσύ ρε marlene γιατί έβαλες πηρούνι reynolds ( αν θυμάμαι καλά) και όχι hi-ten; Για μένα καλά έκανες. Δεν είναι όλα το ίδιο.
Το θέμα είναι εμπορικό. Η αξία που έχει ένα αντικείμενο δεν είναι ούτε μόνο οι πρώτες ύλες, ούτε η κατεργασία του, ούτε οι εργατοώρες, ούτε, ούτε... Είναι πολύ περισσότερο από αυτά και τις περισσότερες φορές δεν είναι κάτι απτό. Αυτά όμως σε άλλη κουβέντα για να μη ξεχυλώσουμε το νήμα.
Ακριβώς γι΄αυτό όμως ένα πλαίσιο ξεχασμένο σε μια αποθήκη, με ένα βάψιμο αποκτά αυτοστιγμής αξία, γιατί η αγορά τού δίνει αξία. Απλά (και εκεί έγκειται η απορία μου) γιατί να πληρώσω για αμφίβολη ποιότητα και προέλευση τα ίδια λεφτά με κάτι που ξέρω πως αξίζει κι από πού κρατάει η σκούφια του.
H αγορά έχει ανοίξει και μπορώ το ίδιο πλαίσιο να το βρω στη μισή τιμή. Ούτε θα πληρώσω πλαίσιο look και καλά συλλεκτικό 800 ευρώ, ούτε όμως και σιδεριά 250. Έτσι λοιπόν όπως θα το κάνω εγώ, προτρέπω να το κάνει ή έστω να το αξιολογήσει και κάποιος άλλος, όποιος θέλει.
Δεν διαφωνώ.. απλά σε πολλές περιπτώσεις η υποτιθέμενη ποιότητα και τα χαρακτηριστικά ( υποτιθέμενα γιατί πως θα μάθεις την αλήθεια αν δεν δοκιμάσεις;) έχουν τέτοια τιμή που αυτός που υποτίθεται ότι τα χρειάζεται, δεν μπορεί να τα αγοράσει γιατί τέτοια ( υπερ) αξία τους δίνει η αγορά.
Άρα τα χαρακτηριστικά δεν βρίσκουν το target group στο οποίο απευθύνονται. Άρα αυτό που λες "ότι ξέρεις ότι κάτι αξίζει και από που κρατάει η σκούφια του", παίζει να είναι στην πραγματικότητα εντελώς στον αέρα. Δηλαδή το 4130 που σου κάνει so and so να μπορείς να το αγοράσεις, το xcr που υποτίθεται σου κάνει απόλυτα να μην μπορείς να το πλησιάσεις, και ίσως τελικά αν το πλησιάσεις να διαπιστώσεις μετά φρίκης σου, ότι ήταν μία υπερτιμολογημένη μπούρδα για αυτά που υποτίθεται υποσχόταν.
Σε γενικές γραμμές έχω βαρεθεί να διαβάζω υπεραναλύσεις για κράματα και υλικά, που απευθύνονται σε κοινό που το πιο πιθανό είναι να μην είναι σε θέση να καταλάβει την διαφορά μεταξύ αλουμινίου και ατσαλιού, πόσω μάλλον μεταξύ ατσαλιού και άλλου ατσαλιού. Θέλω να πω ότι γίνεται πολύ συζήτηση εκεί που θα έπρεπε να επικρατεί η κοινή λογική, και εκεί που η κοινή λογική θα έπρεπε να μεταφράζεται σε πίεση προς τις εταιρίες να συνέλθουν ( λιγάκι), γιατί μας τα έχουν πρήξε με τις σούπερ ντούπερ ιδιότητες που έχει, και καλά τώρα, το κάθε υλικό ( και σχέδιο, μοντέλο, γεωμετρία κτλ κτλ κτλ).
Γιατί έβαλα Raynolds πιρούνι; Γιατί μου το βρήκε ο Αλτί σε σούπερ τιμή και εκεί που το συζητούσαμε ο Σωτήρης ο Πάνου μου το έκανε δώρο για τα γενέθλιά μου..! Ηθικό δίδαγμα: Ακόμα και δώσω κάποια στιγμή το τρεκινγκ το πιρούνι δεν γίνεται γιατί ......είναι δώρο. ( και το δώρο δεν δωρίζεται και αν δωριστεί γνωρίζεται!!! )
Δυστυχώς οι εταιρίες το έχουν χάσει εν μέρει επειδή εμείς το έχουμε χάσει. Αλλά έλα που πουλάει το θέμα και όσο πουλάει αγοράζουμε και υπερμαλακίες που δε χρειαζόμαστε.
Πάντως σκέψου και το άλλο, ποιος σου λέει πως το xcr και το κάθε xcr δεν είναι τόσο ακριβό όσο όταν το αγοράσεις να μην τολμήσεις να αμφιβάλεις στιγμή για την ανωτερότητά του.... Αγοράζεις την αυταπάτη σου! Χαχα, αστειεύoμαι βέβαια αλλά όχι τελείως....
Ε ναι, έτσι το πηρούνι δε δίνεται αλλά όχι μόνο επειδή είναι δώρο αλλά επειδή afterall είναι και reynolds.... Πάμε πάλι από την αρχή...
Σημ. Το slx πάντως είναι ωραίο το άτιμο και η ακαμψία του δε του στερεί άνεση. Να ´χαμε να λέγαμε όμως...
Οι εταιρίες τη δουλειά τους κάνουν.. Πουλάνε προϊόντα και πριν από αυτά παραμύθα για να φύγουν ευκολότερα αυτά τα προϊόντα.
Τα specs με τα κράματα υλικών και τις τεχνολογίες και καλά τώρα, ανεβάζουν το πρεστιζ και δίνουν μία επιστημονική τάχα μου τώρα διάσταση για να δικαιολογήσουν την τιμή.
Και ξέρεις γιατί τάχα μου; Γιατί το μεγαλύτερο ποσοστό του κόσμου δεν ξέρει να σου πει στο χαρτί ποια είναι η διαφορά μεταξύ 4031 και 531 και αν ξέρει, ( γιατί είναι η δουλειά του αυτή), δεν μπορεί να γνωρίζει αν η διαφορά αυτή υπάρχει στο κράμα από το πλαίσιο που αγόρασε.
Πως θα εξακριβώσεις ότι το 531 που αγόρασες είναι όντως 531 στην σύσταση και πληρεί τις προδιαγραφές του κράματος 531;;; Θα το κόψεις να το πας στο χημείο;; για πες μου;
Εδώ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τα συστατικά των φαρμάκων, θα είσαι σίγουρος για την σύσταση των ατσαλιών, επειδή η εταιρία το έγραψε πάνω και στο πουλάει χρυσό;
Και αν το Raynolds πιρούνι μου υπολείπεται σε μόλυβδο κατά 5% γιατί του Raynolds του κόστιζε φθηνότερα στην παραγωγή, εγώ θα το καταλάβω λες;
Αλλά πουλάει και αυτός όνομα, πουλάει "τεχνολογία", πουλάει "τεχνολογία" και σε κοινό που ουσιαστικά το ενδιαφέρει το τελικό αποτέλεσμα και όχι οι λεπτομέρειες, ( ποδήλατα στην τελική καβαλάει το κοινό όχι διαστημόπλοια ), και στο τέλος της μέρας αυτό που ήταν κάποτε ο κανόνας και φθηνό, ( και αναλώσιμο και το σουτάρανε για scrap), δηλαδή το ατσάλι, στο αναγάγει σε είδος πολυτελείας και εσύ καβαλάς το 531 πιστεύοντας ότι έκανες την επένδυση της ζωής σου..
Και ο Reynolds φυσικά κάνει την μπάζα της ζωής του, γιατί στο τέλος της μέρας ο Reynolds πουλάει... σωλήνες ρε σεις..
Anyway.. αν πουλήσω το τρέκινγκ κάποτε, θα πουληθεί χωρίς το πιρούνι. γιατί το πιρούνι είναι δώρο και όχι γιατί είναι Reynolds.
Προσωπικά χεσμένες τις έχω τις φίρμες και το hype τους. Με ενδιαφέρει το τελικό αποτέλεσμα, να καλύπτει το ποδήλατο τις προσωπικές μου ανάγκες, που δεν είναι και τόσο πολλές όσο θέλει να με πείσει ο καθένας γιατί αν είχα τέτοιες ποδηλατικές ανάγκες, δεν θα μιλάγαμε εδώ, αλλά θα μίλαγα στο φόρουμ των pro tour και θα είχα χορηγό να μου τα σκάει για τον εξοπλισμό και να κάθεται αυτός να διυλίζει τον ψύλλο για τις ιδιότητες των υλικών.
http://www.youtube.com/watch?v=ORRpPeOhvqY