Χειμωνιάτικη νυχτερινή βόλτα. Παγωμένος αέρας αλλά το αίμα ρέει απ' το πετάλι. Λίγο πριν το λήξω, είμαι απ' έξω από μικρό μαγαζάκι: "Ένα μικρό ρακόμελο θα μου φέρετε? Ναι, έξω θα κάτσω". Η Molly απέναντι λοξοκοιτά.
Μόλις κατεβάζω την πρώτη γουλιά, εκεί που λες "είναι πιο δυνατό απ' ότι περίμενα", τότε καταλαβαίνεις πως αν ήσουν στη Σαλονίκη και πέρναγε κάποιος θα σου έλεγε: "φιλαράκι έπαθες φούΪτ".
Γεια χαρά,
σας εύχομαι καλά χριστούγεννα, να έχετε ειρήνην και ησυχία.
Επίσης σας εύχομαι να σας φέρη το καινούριο έτος αυτά που επιθυμάτε.
Σας αγαπώ πολύ.
Γεια χαρά και καλησπέρα,
ξέρετε ήδη ότι παίζετε σημαντικό ρόλο για να επιβιώσω;; Οπότε νοσταλγώ, ανοίγω τούτην ιστιοσελίδα και γεμίζει χαρά η καρδιά μου.
Εδώ και πέραν μια δεκαετία με δέχεσθε μεταξύ σας, μου ορθώνετε τα λάθη μου, όπως μου δίνετε την αισιοδοξία στη σκοτινή κρυοχώρα με τεχνική θέρμανση.
ΝΑ ΖΉΣΕΤΕ!
Υ.Γ. Με τούτη γελαιογραφία, θα ήθελα να σας χαιρετώ:
Γεια χαρά,
σας χαιρετώ από την κρυοχώρα, όπου έχουμε υγρασία και θερμοκρασίες από 1 με 6 βαθμούς Κελσίου. Το συνηθημένο σκοτάδι δεν τα καλυτερει...
Σας εύχομαι κάθε καλό
