Πόλη

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ

Αγαπητοί συνοδοιπόροι,
Χαιρετώ!!!

Ως ποδηλάτης αυτοπροσώπως αλλά και ως δημοσιογράφος (με το συμπάθειο...) απευθύνομαι στην κοινότητα και ζητώ βοήθεια σε ένα θέμα που η εφημερίδα μου (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ) επιθυμεί να αναπτύξει. Αφορά το παραλιακό μέτωπο της Αθήνας από Πειραιά έως Βάρκιζα, τις καταλήψεις ελεύθερων χώρων εκεί και τα συρματοπλέγματα που κλείνουν την πρόσβαση των πολιτών. Είναι θέμα που απασχολεί την εφημερίδα εδώ και καιρό - πέρυσι μάλιστα είχαμε πενθήμερη έρευνα με τίτλο "Λευτεριά στις ακτές". Αυτό που έχουμε σκεφτει φέτος, είναι ένα οδοιπορικό από μια ομάδα ποδηλατών που θα κινηθούν σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κομμάτι της παραλίας. Ο "περίπατος", με όλες τις περιπέτειες και τα ευρήματά του (θετικά και αρνητικά) θα καταγραφεί φωτογραφικά και σε κείμενο. Παρακαλώ λοιπόν όσους ενδιαφερόμενους να καταθέσουν εδώ απόψεις, προτάσεις και σχόλια. Υποθέτω ότι αυτό είναι προτιμότερο να οργανωθεί Σαββατοκύριακο αλλά επειδή το ερχόμενο είναι τριήμερο αργίας ερωτώ: Υπάρχει δυνατότητα να γίνει απόγευμα καθημερινής; Για να γίνω πιο σαφής: Μπορούμε να το δούμε για μεθαύριο Πέμπτη στις 5.00 μ.μ ή στις 6.00 μ.μ.;

…Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΤΑΧΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ…

Σταδιακά οι δημόσιοι χώροι, τόσο εντός όσο και εκτός πολεοδομικού ιστού, μειώνονται και για τους λιγοστούς που έχουν απομείνει γίνονται συντονισμένες προσπάθειες εκμετάλλευσής τους. Βασικό μοχλό των αλλαγών του αστικού τοπίου αποτελεί βέβαια το κέρδος. Κέρδος των κρατικών μηχανισμών, των δημοτικών αρχών, της εκκλησίας, των ιδιωτών, σε βάρος πάντα του περιβάλλοντος και του συνόλου της κοινωνίας. Ο καπιταλισμός παράγει νέες πλασματικές ανάγκες και με διαχειριστή το κράτος κάνει εμπόριο. Η καταστροφή της φύσης (καταπάτηση και τσιμεντοποίηση δασών) και η εκμετάλλευση των δημόσιων χώρων για “κοινωφελή” έργα είναι η άλλη όψη του γνωστού νομίσματος εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Αυτοκίνητα και πόλεις

του Πολ Μ. Σουίζι

Το άρθρο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε, στην ολοκληρωμένή του μορφή, στην Monthly Review τον Απρίλιο του 1972. Σήμερα ανα-δημοσιεύουμε τα πιο σημαντικά του αποσπάσματα. Αντίθετα με την κυρίαρχη τάση να βλέπουμε την κυκλοφοριακή συμφόρηση ως ένα πρόβλημα για το οποίο αρμόδιο είναι το Υπουργείο Μεταφορών ή το ΥΠΕΧΩΔΕ, ο Sweezy αναλύει το κυκλοφοριακό πρόβλημα ως σύμπτωμα ενός βαθύτερου προβλήματος που αγγίζει κάθε πτυχή της κοινωνίας. Γ.Β.

Two Wheels Good - Groningen (δυστυχώς στα Αγγλικά)

Στο Groningen 58% των μετακινήσεων γίνεται με ποδήλατο. Και οι 180.000 κάτοικοι του έχουν το εκπληκτικό νούμερο των 300.000 ποδηλάτων. Αυτή η μικρή Δανέζικη πόλη αντιμετωπίζεται τώρα ως ένα ζωντανό μανιφέστο για το πως να βάλεις τους ανθρώπους πάνω στη σέλα. Αυτό είναι το πως έγινε η δίτροχη Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.

Αναδημοσίευση από το Monocle, issue 03 volume 01 May 2007

contact