Σα σβήσουν τα φώτα στο τσίρκο και σιγήσουν τα χειροκροτήματα, οι παλιάτσοι βγάζουν τις μάσκες, ξεβάφουν τα παρδαλά τους πρόσωπα, γδύνουνται τα ψεύτικα χαμόγελα και τα πολύχρωμά τους ρούχα, βγάζουν καρέκλες στην χωμάτινη αυλή τους και παίζουν το μεροκάματο στην πρέφα. Πίνουν ρακί και καπνίζουν άφιλτρα, σκονισμένα τσιγάρα. Οι σκιές τους απλώνουνται στις τέντες από την γκαζόλαμπα, τα κουνούπια τρυπούν το πετσί τους, ο ιδρώτας τους σταλάζει κάματο, πίκρα και ελευθερία. Μουρμουράνε μελωδίες των χωριών τους, βλαστημούνε τους θεούς τους, περγελάνε τον βαρκάρη με τρανταχτά, βαριά γέλια. Μετρούνε τη ζωή με τις νύχτες, και ο ύπνος τους είναι σκοτεινός και συννεφιασμένος.
Αυτοί που κάνουν τους ανθρώπους να γελούν δεν βλέπουν όνειρα. Πληρώνουν διόδια για να ξημερώσουν.
Για να κοιμούνται ήσυχοι αυτοί που τους χειροκροτούν.
...κι έχω και την αποψινή ποδηλατοβόλτα!
(μάλλον με βλέπω με χοχλιούς μπουμπουρηστούς...)
Συγχαρητήρια!!
Ένα μικρό διαμάντι.
Δεν ξέρω γιατί. Έτσι απλά.
κείμενο, Μορφέα, σευχαριστώ
Τι βόμβα νετρονίου έριξες ρε φίλε;
Τρελή δύναμη σε μια αράδα λέξεις. Υπέροχος.
"Τόση ομορφιά δεν είδες πουθενά
τους μάγους, τους παλιάτσους με τα κόκκινα σκουφιά
Σαν βγαίνουν στη σειρά ξεφαντώνουν τα παιδιά
και μέσα απ' το καπέλο βγαίνουνε χίλια πουλιά"
...
δεν αντεξα να μην γραψω την αναφορα
της οποιας προφανως και εχεις συνειδηση
(δεν εχω καμμια αμφιβολια γι'αυτο)
και αυτο σε κανει ΚΑΙ πιο ενδιαφεροντα,
ΚΑΙ πιο βαθυ,
ΚΑΙ πιο τολμηρο!
...
Εσυ αρχιζεις "Σα σβήσουν τα φώτα στο τσίρκο και σιγήσουν τα χειροκροτήματα"
...
υποκλινομαι Morfeas
...πάρα πολύ όλους.
Τι να πω άλλο...
Θα κάνω ένα τσιγάρο στην υγειά σας, μιας και από αλκοόλ εδώ στο στρατό είμαστε λίγο ρέστοι.
Τα φιλιά μου σε όλους.
Να 'σαι καλά.