Τα κλισέ απαγορεύονται στη λογοτεχνία, όπως η φράση ''παράλληλο σύμπαν''. Σ ένα τέτοιο σύμπαν, ωστόσο, θα ήθελα να έχω δικές μου τρεις ώρες. Τουλάχιστον. Να γράψω για τους συνεπιβάτες. Τους ανθρώπους του λεωφορείου.
Εδώ και αρκετούς μήνες τους παρατηρώ. Τυχαίνει κάποτε να κάθομαι δίπλα σ έναν από αυτούς που θεωρώ ιδιαίτερους.
Ο κύριος Ο.Υ.Κ. είναι ένας σπάνιος συνεπιβάτης. Μπαίνει κάποια πρωινά από μια στάση στη Φιλοθέη, αλλά δεν τον έχω πετύχει ποτέ να επιστρέφει το μεσημέρι. Μετρίου αναστήματος, με στιβαρό σωματότυπο, θα είναι γύρω στα εξήντα. Φοράει στολή παραλλαγής και κρατάει ένα μεγάλο, στρατιωτικό σακ βουαγιάζ. Όταν βγάζει το τζόκευ με τα διακριτικά των Ειδικών Δυνάμεων, βλέπω ένα εξαιρετικά καλοξυρισμένο κεφάλι. Μασάει πάντα τσίχλα και έχει στ αυτιά ακουστικά. Τι είδους μουσική ακούει άραγε;
Πάνω στη στολή του είναι ραμμένη μικρή ετικέτα με το επώνυμο και το αρχικό από το μικρό του όνομα. Σαν να έχει πάνω του και μια αόρατη επιγραφή που λέει ''τάξη- κανόνες- πειθαρχία''.
Αναρωτιέμαι πού πηγαίνει κάθε πρωί. Μάλλον δεν υπηρετεί σε γραφείο. Πού υπάρχει, στη διαδρομή του λεωφορείου, στρατόπεδο για ανορθόδοξο πόλεμο και υποβρύχιες καταστροφές;
Ο κύριος Ο.Υ.Κ. μου είναι πολύ συμπαθής.
Bookluv, τι μας έλκει σε “περίεργους” ανθρώπους...ωραία το’γραψες πάλι...
Αναρωτιέμαι κι εγώ, πολύ ωραίο κείμενο
60 χρονων και Ο.Υ.Κ.ας εν ενεργεια μάλλον δύσκολο....
σε κανα ασπροπυργο θα πηγαινει αλλιως Μ. Πεύκο...
Security προσωπικό ασφαλείας σε κάποιο χώρο όπου σημασία εχει πάντα η πρώτη εικόνα από μακρυά.
Και αν η φιγούρα οδηγεί στο εύλογο ερώτημα μα ποιος προσλαμβάνει μια τόσο ξεχωριστή φυσιογνωμία η απάντηση είναι τα φαινόμενα απατούν και ο άνθρωπος αυτός είναι ο καταλληλότερος για την δουλειά που του εχει ανατεθεί.
Τέλος υπάρχει μια συνέχεια του χρονου κάποιοι ζούνε αλληλεπιδρωντας μαζί του για 30 -35 χρόνια μια σχέση που καταρρίπτει κάθε άλλη οπτική αστραπιαία.
Ναι, κι εγώ τον έχω δει… μήπως όμως να σταματήσετε να “κουτσομπολεύετε” έναν ξένο άνθρωπο, με μόνη αφορμή την εξωτερική του εμφάνιση, χωρίς ούτε να είναι κάποιο δημόσιο πρόσωπο, ούτε να έχει σχέση με το αντικείμενο του φόρουμ, ούτε να αφορά σε κάποια δημόσια πράξη του κλπ.
Αν ήταν για κάποιο δικό σας άτομο (αδελφό, πατέρα, φίλο), δε νομίζω να σας άρεσε να διαβάζετε σχόλια σε ένα άσχετο φόρουμ, όσο καλοπροαίρετη και να ήταν η αρχική αναφορά.
Συγνώμη, δεν ήθελα να πω κάτι, αλλά βλέπω ότι άρχισε να τραβάει λίγο.
...με πολύ σεβασμό και συμπάθεια γράφτηκε αυτό το κείμενο.
Δε μου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι είναι περίεργος,
δεν τον εκθέτω ως curiosity.
Βεβαίως δεν έχει σχέση με το ποδήλατο,
και αυτό θα μπορούσαμε να το συζητήσουμε...
Διάβασε πάλι τι γράφω στις τελευταίες 2 γραμμές...
Φυσικά και δεν ήταν κακή η αρχική πρόθεση... αλλά τελικά εξελίσεται σε κουτσομπολιό.
Επίσης δεν είπα τίποτα περί περίεργου κλπ. που αναφέρεις. Είπα ότι η αφορμή για όλη τη συζήτηση είναι η εξωτερική εμφάνιση. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Νομίζω, είμαι αρκετά ξεκάθαρος και προσέχω τι γράφω.
Υ.Γ. Μπορεί, αν δεν αφορούσε κάποιον που τον βλέπω περιστασιακά εδώ και κάποια χρόνια και που για κάποιο λόγο μου είναι κι εμένα ιδιαίτερα συμπαθής, να μην με ενοχλούσε η εξέλιξη της κουβέντας.
τι προσλαμβάνω εγώ και μίλησα...που συνήθως δεν σχολιάζω για να μη χαλάσω την προσωπική αίσθηση ενός κειμένου σε κουβέντες με ερωτηματικό...
εγώ λοιπόν αισθάνθηκα πως μιλάει για την έλξη που νιώθουμε για πρόσωπα που φυσιολογικά δεν θα προσεγγίζαμε εύκολα...πρόσωπα έξω απ’ την ακτίνα μας...εκεί προσδιόρισα το δικό μου “περίεργο” γιατί αυτό αισθάνθηκα...αλλά φυσικά απ’ το τι αισθάνθηκα εγώ ως το τι αισθάνθηκε η γράφουσα το κείμενο, μπορεί και να υπάρχει απόσταση...δεν είναι πάντα ταυτόσημα αυτά τα πράγματα...
επίσης επειδή μ’ αρέσει ένα ποίημα να το αφήνω να ξαπλώνεται μέσα μου, δεν θα έμπαινα με τίποτα στη λογική να το “γειώσω” και περιορίσω δίνοντας έμφαση σε πρωτογενή στοιχεία, επιπέδου "πες μας κάτι περισσότερο για τον άνθρωπο που σε ενέπνευσε"...
όμως πάλι όλα αυτά είναι αρκετά υποκειμενικά...
http://www.singletracks.com/blog/mtb-reviews/test-ride-review-ritchey-co...
κάπου έχει δίκιο παραπάνω ο φίλος, θα μπορούσε απο άντληση πληροφοριών, να μετατραπεί σε μιά ρομαντική ιστορία με χρήση "στη στάση ΦΧΧΧΧΧΧ", πατώντας στην (ασφαλέστερη)φαντασία, παρά στα "σκληρά", πραγματικά στοιχεία.
Πές το μαγεία του ραδιοφώνου, ή του forumδικείου, η Βοοkluv έχει δώσει στοιχεία λογοτεχνικά-διαμάντια, που αποτελούν πνευματική παρακαταθήκη των εδώ "λεγομένων"της.
Τρέμετε όμως όλοι! έχω υποσχεθεί το "δώρο της Πέγκυς Κουτρουμπούς"
και θα το ανεβάσω σε μονόπρακτο!