ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ

- Ηλιοδώρα, θυμάσαι;  Είχαμε ξανάρθει εδώ, στο λιμάνι.  

-Δε θυμάμαι. Πότε είχαμε ξανάρθει;

-Όταν περιμέναμε τα παιδιά  να'ρθουν από το  Ρέθυμνο. Εγώ τον Αλέξη κι εσύ τον Στέφανο, που ήταν στη Φιλοσοφική...

-Πού  τα θυμήθηκες αυτά, Εμμέλεια; Η γερόντισσα δεν επιτρέπει να συζητάμε τέτοια πράγματα.

-Πέρασαν κιόλας δεκαπέντε χρόνια, τα υπολόγισα χθες βράδυ.

-Αμαρτάνεις τώρα, το ξέρεις;

-Εσένα, Ηλιοδώρα, δεν σου'ρχονται σκέψεις καμιά φορά; Πώς θα'ταν η ζωή μας, αν δεν είχαμε μπει στη Μονή...

-Άσε τα παλιά,  και κοίτα  μήπως φάνηκε το πλοίο. Η γερόντισσα είπε να παραλάβουμε τα δέματα, χωρίς χρονοτριβή. 

- Όλα χάλασαν, όταν μου ζήτησε  να πάω στο δωμάτιό του  στην εστία. Κι εγώ φοβήθηκα...

-Εμμέλεια, ξέρεις...

-Κι ένα βράδυ, όταν βρεθήκαμε στη θάλασσα οι δυο μας, είπα ψέματα πως ήμουν άρρωστη, και φύγαμε. Δεν μου ξανατηλεφώνησε από τότε.

-Ας την αφήσουμε αυτήν τη συζήτηση, δεν ωφελεί. Κoίτα  πώς λάμπει η θάλασσα, κι ας είμαστε στο λιμάνι!

-"Λάμπει ο βυθός με τα χρωματιστά του βότσαλα, σαν άστρα".

-Εμμέλεια, κλαις;

-Ένα τέτοιο απόγευμα, με τον ήλιο μέσα στη θάλασσα;

 

Οι δυο καλόγριες περπατούσαν στην αποβάθρα με βήμα ανάλαφρο .Χαμογελούσαν σαν μαθήτριες του λυκείου,  λες και ολόκληρη η ζωή ξετυλιγόταν μπροστά τους.  Γεμάτη εκπλήξεις και άγνωστους έρωτες.  Σαν ποτάμι που το βλέπεις να λάμπει από ψηλά.  Ήταν και οι δυο νέες, κάτω από σαράντα, λεπτοκαμωμένες  και ψηλές.  Ωραίες. 

Στο λιμάνι, περιμένοντας το βαπόρι, στο γέρμα του ήλιου, σαν τι να κουβέντιαζαν άραγε;

 

Αξιολόγηση: 
0
Η αξιολόγηση σας: Κανένα
5
Μέση αξιολόγηση: 5 (5 ψήφοι)
κωστάνζα
Εικόνα κωστάνζα
Απών/απούσα

Ελένη μου, σπουδαία! Πως το καταφέρνεις το να περιγράφεις μια ζωή μέσα σε λίγους στοίχους;
Μου ξανάνοιξες την καρδιά για τη ζωή της χώρας την οποία αγαπά η ψυχή μου...
Να ζήσης!

BookLuv
Εικόνα BookLuv
Απών/απούσα

Ευχαριστώ για τα ευγενικά σου λόγια!  Θα ήταν ολόκλρη συζήτηση, αν υπάρχει μοναχισμός, και πώς βιώνεται, στην χριστιανική ομολογία, όπου ανήκεις... Σίγουρα δεν είναι θέμα που ενδιαφέρει τούτο εδώ το φόρουμ!

κωστάνζα
Εικόνα κωστάνζα
Απών/απούσα

ο μοναχισμός πως βιώνεται; Θα σου γράψω π.μ., για να συζητάμε τούτο το θέμα μαζί, εάν θες....

κωστάνζα
Εικόνα κωστάνζα
Απών/απούσα

ανακαίνωσες το κείμενό σου, το εκτύπωσα για να το διαβάζω με απόλαυση στον κήπο· μπράβο σου <3

YokoChoco
Εικόνα YokoChoco
Απών/απούσα

Ενδιαφέρον. Έχω υπάρξει στο παρελθόν Δόκιμος Μοναχός σε Μοναστήρι, ωραία ήταν πρέπει να πώ.

diopan
Εικόνα diopan
Απών/απούσα

ω!!! Τι της συνέβη; Επεσε θύμα βίας από ανδρα προς γυναίκα ή δεν καταλαβα το κείμενο;

BookLuv
Εικόνα BookLuv
Απών/απούσα

Σ'ευχαριστώ για το σχόλιο!  με ενδιαφέρει πολύ η σκέψη των αναγνωστών.

Όχι, δεν έπεσε ποτέ θύμα βίας!  Απλώς ο αφηγητής παρουσιάζει έναν φανταστικό διάλογο ανάμεσα στις  δυο μοναχές, τι θα μπορούσαν να λένε μεταξύ τους ένα όμορφο απόγευμα, περιμένοντας το πλοίο. Διάβασέ το ξανά, έχοντας υπόψη αυτό.

diopan
Εικόνα diopan
Απών/απούσα

Το ξαναδιάβασα όχι βιαστικά αυτή το φορά όμορφο κείμενο και ρομαντικό.

Η νοσταλγία της Εμμέλειας για τους παλιούς έρωτες γεννά το ερώτημα, ήταν σωστή η αποφασή της να γίνει μοναχή;
Ωραίο κειμενο, ωραία ατμοσφαιρα δημιουργει!

BookLuv
Εικόνα BookLuv
Απών/απούσα

Αυτές τις σκέψεις ήθελα να μοιραστώ κι εγώ, με όλον τον σεβασμό στους μοναχούς και μοναχές. να είσαι καλά, καλό μήνα!

Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
contact