Το κινητό της καγγελάριου ή· που καταλήξαμε;;

Γειά χαρά,

«Προσδοσία!» «Ψέμματα!» »Χάσαμε την εμπιστοσύνη εντελώς!»
Τούτες λέξεις ακούμε εδώ και κάποιες μέρες.
Τι έγινε; Γιατί φωνάζουν έτσι;

Το καλοκαίρι μάθαμε για το σκάνδαλο· μας είχανε κατασκοπευμένους όλους οι μυστικές υπερησίες της Αμερικής. [Μεγάλη έκπληξη· το υποπτευόμασταν ήδη.] Και τι μας έλεγε «η μανούλα»; «Μήν ανησυχείτε, παιδιά μου, είναι οι καλύτεροι φίλοι μας.» Και τώρα ησυχία, αφού κάνουμε τον προεκλεκτικό μας αγώνα.
Το μοναδικό μέλος κυβέρνησης που έβαλε το νου της, η προθυπουργός δικαιοσύνης, αρνήθηκε να εκδωθεί ο Σνόυντεν τη στιγμή που βάλει το πόδι του στη χώρα μας.
Ο Ομπάμα μας είπε ότι δεν κατασκόπευε την καγγελάριο, αντίθετα· άν ήθελε να μάθει τα σχέδεια τη, θα της τηλεφώνησε.

Τώρα να επιδειχτεί ψεύτης; Κατακόκκινοι από ντροπή οι Αμερικάνοι αφού τσακωθήκανε! Τι δυσάρεστο ζήτημα... Φανερά ότι κρυφάκουσαν ό,τι μίλησε η καγγελάριος, και διαβάσανε όλα της τα μηνύματα! Κρυφά ακολουθούσανε το σημαντικότερο όργανό της εξουσιάς;! Άν είναι δυνατόν...
Ποιός πρόεδρος θέλει να ξέρει τις βρωμοδουλειές των μυστικών υπηερεσιών; Τι αισχύνη!

Συμπέρασμα· Γισ να δούμε τι θα μάθουμε·
1ον) Δεν έχει νόημα να κλείσουμε τα μάτια μπροστά πραγμάτων που υπάρχουνε, μολονότι δεν έπρεπε να είναι.
2ον) Με το δικτύο, η κατασκοπεία έγινε παγκόσμιο ζήτημα. Εφόσον θέλουμε κανόνες που αντιμετωπίζουνε τούτη την παγκόσμια πρόκληση.
3ον) Για να γίνει το πρώτο βήμα, καλό θα ήταν να συνεννωθεί η Ευρώπη για να κηρύξει το τι γίνεται και που βάλει τα σύνορα.

Σας εύχομαι κάθε καλό