Βάλε τα μούτρα σου μπρος σ' ένα καθρέφτη.
Κοιτάξου και ψάξε να θυμηθείς.
Πρόσωπα, ταξίδια, τόπους, τρένα, λεφορεία, γέλια, θάλασσες, κορμιά, αγγίγματα, κοψίδια, τσίπουρα, ρακές, ποδήλατα, γόνατα φαγωμένα, μπάλες τρύπιες, δέντρα που σκαρφάλωνες, λιβάδια που κυλίστηκες, κρεβάτια, καναπέδες, σταυρούς, απογοητεύσεις, γλέντια, ανηφοριές και κατηφόρες, επιτυχίες και αποτυχίες, τραγούδια, συναυλίες, οτοστόπ, αστέρια που πέφταν, αγκαλιές, δρόμους, δακρυγόνα, μπάτσους, σφαίρες, κραυγές, φωτιές, βροχές, δάκρυα, νοσοκομεία, καφέδες, τσιγάρα, ουίσκια, βότκες, μπάφους, τουρνουά προ εβολούσιον, σινεμά, θέατρα, μπαρ, καφέ, στρατώνες, φίλους, εχθρούς, αυτούς που φύγαν, αυτούς που γύρισαν, αυτούς που σε ξέχασαν κι αυτούς που ξέχασες, τις ομορφιές και τις ασχήμιες που έζησες, τις ομορφιές και τις ασχήμιες που έκανες...
Μετρήσου...
Μετρήσου με τον εαυτό σου. Με τους εαυτούς που άλλαξες σαν τα φίδια π' αλλάζουν δέρμα.
Και μέτρα...
Μέτρα πόσο θα σου πάρει να κλάψεις...
Αν σου πάρει πολύ, ψάξου...
Κάτι μέσα σου θέλει γρασάρισμα...
ζήτησες τον λογαριασμό, έ;
αν πέρασες καλά, αν το ευχαριστήθηκες, …άξιζε !
αν οι αστοχίες ήταν πολλές, …κλάψε
τελείωνε όμως, η μέρα περνά και πρέπει να την ρουφήξουμε…
Μην ξεχάσεις το πουρμπουάρ!
Ούτε αβίωτη ήταν, ούτε λογαριασμό ζήτησα.
Χρειάζεται που και που να ανατρέχεις σε αυτά που σε κάναν αυτό που είσαι σήμερα.
Να συγκινείσαι πάλι από την αρχή.
Και το κλάμα στο οποίο αναφέρομαι δεν είναι το κλάμα της αποτυχίας.
Και πουρμπουάρ να αφήσω σε ποιον και γιατί?
ωραίος Morfeas.
Moυ αρέσει αυτό το brainstorming,
που κλείνει μέσα του όλα τ αληθινά και τα παράταιρα.