Όταν η Χρύσα ποδηλατούσε με τον Μιχάλη

Η Χρύσα 28 χρονών εργαζόμενη στο τμήμα δημοσίων σχέσεων της Eurobank στη Θεσσαλονίκη ,έκανε τα πάντα με το ποδηλατάκι της..
Πήγαινε στη δουλειά της,έκανε τα ψώνια της, πήγαινε βόλτα στην παραλία με τους φίλους της και γενικότερα, το ποδηλατάκι ήταν ο "άνδρας" της ζωής της..Μεχρί που..γνώρισε τον Μιχάλη!
Είχε πάθει λάστιχο ο Μιχάλης δίπλα στον Λεύκο τον Πύργο και η Χρύσα τον είδε απηυδισμένο και να βρίζει την άτιμη την ώρα που πάτησε το καρφι..
Του έφτιαξε το λάστιχο και έτσι γνωρίστηκαν...
Ο Μιχάλης, μεγάλο μαθηματικό μυαλό αν και έμοιαζε να ζει στον κόσμο του, έδειχνε καλό παιδί και ήταν αρκετα επικοινωνιακός μαζί της..Η Χρύσα ζούσε για κείνον..Ήθελε να τον βλέπει συνεχώς, μάλιστα το ποδήλατο αποτέλεσε "πρόφαση" για να μπορεί να τον συναντά.
Τελικά, ένα βράδυ έγινε το μοιραίο..Ο Μιχαλάκης έβαλε "γκολ"!!!!και ποιο ήταν το αστείο της υπόθεσης??? Η Χρύσα το "ποδόσφαιρο" ούτε ζωγραφιστό ,δεν το χε ματαδεί ..Δεν ήξερε πως παιζόταν..Να ναι καλά ο Μιχάλης!
Δυστυχώς, τα πράγματα δεν έβαιναν καλώς..Ο Μιχάλης εξαφανίστηκε.
Η Χρύσα μαράζωνε περιμενε να την ξαναπάρει τηλέφωνο..όμως τίποτα! Ο Μιχάλης μάλλον είχε πάρει "μεταγραφή στην Bayer-Leverkusen"........
Συνάντησε τον Μιχάλη μετά από καιρό στο ίδιο μέρος που τον πρωτογνώρισε..
Ήταν μαζί με την Αθηνά.Της είχε μιλήσει γι'αυτήν, ήταν η πρώην του,της είχε δείξει και φωτογραφίες, έτσι την γνώρισε αμέσως!
Δεν τους μίλησε....μόνο πήρε το ποδηλατάκι της και κίνησε για το σπίτι της!
Στον δρόμο μέσα στην ταραχή της,σκέφτηκε ξαφνικά :
- Έχω δοκιμάσει να κάνω ποτέ ορθοπέταλο??όλο καθιστή είμαι..
Το κανε και της άρεσε πολύ!
Έτσι,απο κείνη τη μέρα και έπειτα ξεπερνούσε με "ορθοπεταλιές" όλα της τα προβλήματα..

Αφιερωμένο στο fotonio και της ιστορίες του :))

Αξιολόγηση: 
0
Η αξιολόγηση σας: Κανένα
5
Μέση αξιολόγηση: 5 (1 ψήφος)
Plannet
Εικόνα Plannet
Απών/απούσα

παιδιά γιατί δεν τα μαζεύετε να γράψετε ένα βιβλίο
πολύ όμορφες ιστορίες :D

ofios
Απών/απούσα

Το βασικό που έκανε ο φωτόνιος είναι ότι, κίνησε την έμπνευση τουλάχιστον σε άλλο ένα άτομο.
Ελπίζω να ακολουθήσουν κι' άλλοι.
Ντροπές δεν χρειάζονται, ντροπή είναι να θέλει να βγει από μέσα σου και να μην το αφήνεις.
Να μην είναι το πρώτο και τελευταίο Καρμεντσίτα!

fotonio
Απών/απούσα

Πραγματικά αισθάνομαι λιγάκι αμήχανα αλλά σ ευχαριστώ πολύ. Ο σκοπός είναι το ταξίδι και όχι ο προορισμός, τουλάχιστον για εμένα. Κάρμεν περιμένουμε και άλλα... Απο τα comments που έχω διαβάσει σε διάφορα θέματα και κρίνοντας απο τον τρόπο που δίνουν τις απαντήσεις τους τα παιδιά, έχω δει οτι έχουμε ταλεντάκια και ταλεντάρες σε αυτή τη παρέα. Δεν είναι κρίμα να πανε χαμένα:

Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια