Η ερώτηση σαφής:
Τι τρόπους (τεχνικά μέσα, και τακτικές) έχετε υπόψη σας, που μπορούν να μας βοηθήσουν τους ποδηλάτες στη μάχη... με τα σκυλιά.
Κάποιοι που ξέρουν από σκυλιά ίσως μπορούν να δώσουν ειδικότερες πληροφορίες.
Background:
Τα σκυλιά είναι το μόνο υπαρκτό πρόβλημα όταν βγαίνεις με ποδήλατο στη φύση. Από άγρια ζώα ποτέ δεν κινδύνεψα, από σκυλιά όμως ναι. Δυο φορές έτυχε να τα αντιμετωπίσω σώμα με σώμα, αλλά ασφαλής δε μπορώ να νιώσω. Έχω μια σφυρίχτρα υψίσυχνη, και βοηθάει, αλλά δε μπορώ να πω ότι ξέρω να χειριστώ ένα σκύλο (ή περισσότερους).
Βοηθάτε αδέρφια.
____________________________________________________________________________
Ενημέρωση
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
Προσωπικά όσες φορές μου έχουν τύχει σκυλιά απλά κρατάω την ψυχραιμία μου και συνεχίζω την πορεία μου χωρίς να βιαστώ και χωρίς να τους δώσω σημασία. Αν τα πράγματα σκουρήνουν και δεν έχω κάποια σωτήρια κατηφόρα εν όψει τότε κατεβαίνω από το ποδήλατο τους μιλάω επιτακτικά και μαζέυω επιδεικτικά μια πέτρα. Συνήθως και μόνο η κίνηση αυτή τα αναχαιτίζει. Εννοείται ότι όταν έχω εναλλακτική πάω από αλλού. Αν βρεθεί στο δρόμο μου κοπάδι συνοδευόμενο από τσοπανόσκυλα κρατάω όσο μεγαλύτερη απόσταση γίνεται από το κοπάδι. Από μαντριά κρατιέμαι όσο μακριά γίνεται (σίγουρη επίθεση αν παραβιάσεις το χώρο).
Από εκεί και πέρα πάντα υπάρχει περίπτωση να σου επιτεθεί κάποιο αγριεμένο τσοπανόσκυλο. Ευτυχώς δεν μου έχει τύχει...Εσένα όταν σου έτυχε τι ακριβώς έκανες?
Και εμένα μου έτυχε χτες αυτό. Άρπαξα μια πέτρα και του την σβούριξα. Οπότε και έφυγε κακήν κακώς ο κόπρος.
Τώρα θα με κράξουν οι φιλόζωοι του φόρουμ...αλλά τι να κάνουμε...ήταν θέμα επιβίωσης.
Μετά από πολλές περιπτώσεις, έχω φτάσει στο συμπέρασμα ότι τα σκυλιά είναι αψυχολόγητα και γι΄ αυτό επικίνδυνα. Κι αυτό γιατί έχουν διαφθαρεί επειδή ζουν κοντά στο μεγαλύτερο διεφθαρμένο ον της φύσης, τον άνθρωπο. Μού έχει τύχει περίπτωση να μού την πέφτουν σε ανηφόρα και να μην έχω πού να πάω, και ο μπαστουνόβλαχος αντί να τα φωνάξει να κάνει χάζι ακουμπισμένος στη γκλίτσα.
Έχω καταλήξει το συμπέρασμα ότι είναι απρόβλεπτα και θρασύδειλα. Η μόνη σου σωτηρία είναι ο πιο αρχαίος τρόπος "επικοινωνίας": δίνε του μη σε κάνω κομμάτια. Έχουν το ηγετικό ένστικτο "μπήκες στην περιοχή μου άρα σε κομματιάζω", άρα πρέπει να καταλάβει ότι δεν τον παίρνει, όμως τα βλέπεις ξαφνικά ενώ υποχωρούν, στο τέλος και ενώ φεύγεις σού την πέφτουν με μεγαλύτερη μανία. Είναι αψυχολόγητα, και δεν μπορείς να φυλαχτείς από αυτό που δεν έχει λογική.
Και μού κάνει εντύπωση, πώς μερικοί άνθρωποι καταφέρνουν να επικοινωνούν με τα σκυλιά. Και εγώ αγαπώ τα ζώα, δεν θέλω να τού κάνω κακό, αλλά πώς θα αμυνθείς; Μια μέρα πρόσφατα ήμουνα σε ανηφόρα, μού την έπεσαν ένα κοπάδι καμιά δεκαριά, τα πήρα με το καλό, αλλά τα κοπρόσκυλα με είχαν στο κυνηγητό για πέντε λεπτά γέμισα σάλια στα χέρια γιατί τα έδιωχνα με σφαλιάρες μια το ένα χέρι μια με το άλλο. Δεν καταλάβαιναν τα ηλίθια ότι δεν ήθελα να τα πειράξω; Αυτά γιατί με ταλαιπωρούν; Έχει λογική αυτό το πράγμα; Δηλαδή αν αυτά παίζουν μαζί μου όπως γουστάρουν γιατί κι εγώ να μη "παίξω" μαζί τους όπως γουστάρω;
Μια φορά κινδύνεψα στην Πίνδο, ευτυχώς ήταν μόνο δύο, και πάντα πρέπει να σταμπάρεις τον αρχηγό (αυτός επιτίθεται πρώτος και όταν πάρει τον πρώτο αέρα από το θύμα τότε ορμάνε και οι άλλοι). Ήρθε ως ο απόλυτος τσαμπουκάς πάνω μου, φρόντιζα με κίνηση να μην έχω τον άλλον από πίσω (να μη με αρπάξει από πίσω), και τρεις φορές τον απώθησα τραβώντας από τα αυτιά που πονάνε και με κλωτσιές στα αχαμνά. Το μόνο του δυνατό σημείο είναι βέβαια τα δόντια και αυτά πρέπει να μείνουν μακριά σου. Αφού κατάλαβε ότι έχει σκληρό καρύδι, όρμησα εγώ πάνω του και τον πήρα στο κυνηγητό.
το ίδιο πρόβλημα έχω και εγώ γυρνώντας από την δουλειά (αεροδρόμιο), περνάω αναγκαστικά από τον προαστιακό του Κορωπίου για να βγω στην Μαρκοπούλου, με δυο κόπρους που με έχουν βάλει στο μάτι, τι νερά τους ρίχνω , τι κλωτσιές στα μούτρα τπτ έχουν πάθει ψύχωση με το κουρσάκι μου! Αναρωτιέμαι αν γνωρίζει κανείς για κάποιο μηχανηματάκι που βγάζει ήχους και τα απωθεί και που μπορεί να βρεθεί; Επειδή αναφέρθηκε για υψηλών συχνοτήτων σφυρίχτρα απ'όσο γνωρίζω αυτή χρησιμοποιείται για να τα καλείς και όχι για απώθηση!
..να τρεξω με ταχυτητα υπερκαταδιωξης (αν βλεπατε παλια τον KITT θα καταλαβετε) και το μονο που καταφερα ειναι να με δαγκωσουν στο καλαμι , την ωρα μαλιστα που γυρναγα το πενταλι..
η τεχνικη που εφαρμοζω πλεον και δουλευει μια χαρα , ειναι να κοψω πολυ την ταχυτητα (οχι εντελως) και να τους φωναξω ενα δυνατο παρατεταμένο ΣΣΣΣΣΣΣΣΤΤΤΤΤΤ! οπως θα καναμε σε καποιον στο σινεμα για να κανει ησυχία .Αμεσως μετα ξεκινω , αλλα πολυ σιγα , και μολις δω οτι το σκυλι δεν ακολουθει , επιταχύνω..
..δεν θυμαμαι να μην εχει πιασει καποια φορα!!
Για περιπτωσεις επιθεσης απο σκυλια η διαφορους επιδοξους ληστες, κ.λ.π., υπαρχει εδω και χρονια, το περιφημο Pepper spray (spray πιπεριου). Εννοειται πως οταν ταξιδευουμε το εχουμε "προχειρο", καπου στις αποσκευες μας, απο οπου πολυ ευκολα και γρηγορα μπορουμε να το ανασυρουμε. Με ενα ψεκασμα στη μυτη, (οχι τη δικη μας, του σκυλου), ο επιτιθεμενος τρεπεται αμεσα σε ατακτη φυγη!!
Δοκιμασμενο και αποτελεσματικοτατο. Παραγεται απο πολλες εταιριες, στην ουσια προκειται για το ιδιο προιον, με παρομοια συσταση, και αποτελεσματικοτητα.
Το εχουν σχεδον ολα τα καταστηματα (ιντερνετικα και μη), που εμπορευονται ορειβατικο-ταξιδιωτικο εξοπλισμο (outdoor equipment).
Να δω τι άλλο θα κουβαλάμε...
Αυτές είναι δύο λέξεις κλειδιά για τη σχέση μας με τους σκύλους. Τα τσοπανόσκυλα, ας μην ξεχνάμε ότι ζούνε μια σκληρή ζωή κατά κανόνα και ο νοών νοείτο. Δεν είναι τα ζώα, που ζούν με τον άνθρωπο στο στενό του περιβάλλον. Είναι ζώα-εργαλεία. Αυτό ξέρουν αυτό κάνουν. Εκείνο όμως, που ξέρω εγώ, ως σκυλομάνα και ζωομάνα γενικά από τα μικράτα μου είναι, πως ο σκύλος όντας πολύ κοινωνικό πλάσμα, σου επιτίθεται μεν, γιατί αυτό είναι το καθήκον του, όταν όμως του αντεπιτίθεσαι αυτομάτως έχει καταγράψει την κάθε λεπτομέρεια της αντίδρασής σου και την επόμενη φορά, είτε συναντηθεί με σένα, είτε συναντηθεί με κάποιον άλλον σαν και σένα, θα λειτουργήσει με τον ίδιο επιθετικό τρόπο, ίσως και στο πολλαπλάσιο, εφ'όσον έχει καταγράψει την αντεπίθεσή σου στη μνήμη του.
Τόχω πει και παλιότερα. Μια καλή λύση όταν περιστοιχίζεται κανείς από επιθετικά ζώα, ακόμα και στη ζούγκλα είναι να σταθεί ακίνητος. Όχι μόνο ακίνητος, αλλά και χαλαρός. Επιστρατεύουμε την πιο τρυφερή μας φωνή σαν να βλέπουμε το πιο αγαπημένο μας πλάσμα και απλώνουμε το χέρι σιγανά κι όχι επιθετικά, για να τους δώσουμε τη δυνατότητα να μας μυρίσουν. Εκεί τελειώνουν όλα. Αν δε έχεις και κανένα μπισκότο σκυλίσιο στο σακίδιό σου τότε έκανες φίλο. Όποτε περνάς από κει θα σου κουνάνε την ουρά.
Αξίζει τον κόπο να το προσπαθήσετε έτσι. Η φάση με το ουστ κοπρόσκυλο, φάε μια φάπα στη μούρη ή φαε ένα ψέκασμα, απλά προετοιμάζει κι εκπαιδεύει το σκύλο για τις επόμενες επιθέσεις του σε σένα ή σε άλλους ποδηλάτες.
Απλό. Δείτε το στην ανθρώπινη διάσταση. Ποιός από μας έχει αγαπήσει κάποιον που μας επιτίθεται;
Καλά ταξίδια i.alli.ellatha κι όλοι που ποδηλατείτε μέσα στη φύση.
με τον/την Royaloak. Το καλύτερο είναι να κόψεις ταχύτητα ή και να σταματήσεις (εφ'όσον δε μπορείς να αλλάξεις διαδρομή) γιατί στο σκυλί κυριαρχεί το ένστικτο του κυνηγού. Άν συνεχίσεις να τρέχεις το πιο πιθανό έιναι να ι να σε ακολουθήσει, ειδικά άν καταλάβει ότι φοβάσαι.
Σε περίπτωση που είναι τσοπανόσκυλο μη κάνετε μαγκιές και οτιδήποτε προκλητικό. Αλλάξτε ήρεμα κατεύθυνση και αποφύγετε ακόμα και το να κοιτάξετε επίμονα στα μάτια.
Βέβαια, επειδή υπάρχει πάντα η περίπτωση να σας επιτεθεί, άν υπάρχουν περιθώρια διαφυγής φεύγουμε ή στην εσχάτη κοιτάμε για κάποιο μακρύ κλαρί το οποίο το χρησιμοποιούμε σαν απωθητικό μέσο.
Σχετικά μετο σπρέϋ πιπεριού να ξέρετε ότι μπορεί να αποβεί μοιραίο για το σκυλί αφού η όσφρησή τους είναι μέχρι και εκατοντάδες φορές πιο δυνατή από του ανθρώπου (ανάλογα τη ράτσα) με ότι αυτό συνεπάγεται.
... απλά καθόμουν σε συναδελφικό υπολογιστή (του Interceptor).
Πρός αποφυγή παρεξηγήσεων αυτό...
Κινούμαι σχεδόν αποκλειστικά στην πόλη (και για αυτό ζηλεύω τον i.alli.ellatha!), οπότε οι σκυλοε-μπειρίες μου έχουν να κάνουν με σκυλιά της πόλης. Όποτε έχουν κινηθεί επιθετικά απέναντί μου, απλά σταματώ, κατεβαίνω από το ποδήλατο και τους φωνάζω με προτεταμένο χέρι για χάδι. Κάποια έρχονται να τα χαιδέψω, κάποια με βρίσκουν αφόρητα βαρετό και φεύγουν. Μια φορά κάποια είχαν επιμείνει σε μερικά γαυγίσματα, οπότε απλά έφυγα περπατώντας σιγά-σιγά, έχοντας το ποδήλατο ανάμεσά μας.
Γενικά δε βρίσκω τα σκυλιά πρόβλημα, τα αγαπάω πολύ, αλλά αναγνωρίζω ότι η συμπεριφορά κάποιων μπορεί να είναι εντελώς αψυχολόγητη.
Υποθέτω όμως ότι τα τσοπανόσκυλα, όπως και γενικώς τα εκπαιδευμένα για προστασία σκυλιά θα είναι πιο δύσκολα στην αντιμετώπιση.
Κι εμένα μου είχε τύχει μια φορά, αλλά ευτυχώς δεν είχαν δολοφονικά ένστικτα. Με κυνήγησε η αγέλη στο πανεπιστήμιο Κρήτης στο Ηράκλειο, στις Βούτες αν θυμάμαι καλά την περιοχή, εκεί στο Φυσικό.
Είχα χεστεί πάνω μου και λέω θα τη γλιτώσω αφού τρέχω πιο γρήγορα από εκείνα. Πάντως από αυτό το γεγονός πιστεύω τα περισσότερα δεν έρχονται για να δαγκώσουν, άντε να γαβγίσουν. Απλά πρέπει να μένεις ψύχραιμος.
Τα σκυλιά θέλουν τον τρόπο τους παιδιά..
Εγώ όποτε βλέπω σκύλο που έρχεται γαβγίζοντας στις ρόδες μου σταματάω και του λέω με γλυκιά φωνή κάτι καλό του τύπου "τι είναι ρε συ" και "γιατί με γαβγίζεις;" και άλλα πολλά ΚΑΛΑ που λέω στα σκυλιά μας εδώ και χρόνια..
99% οι σκύλοι χάνουν το ενδιαφέρον τους και είτε έρχονται για χάδια είτε φεύγουν..
Η βία δεν φέρνει παρά το αντίθετο αποτέλεσμα με τους σκύλους.
Υπάρχουν τα σκυλιά που έρχονται απο περιέργεια, αλλά υπάρχουν και τα άγρια σκυλιά που θέλουν να σου επιτεθούν. Προσωπικά αν πλησιάσει/γαβγίσει σκυλί κατεβαίνω απο το ποδήλατο απο την αντίθετη μεριά που βρίσκεται ο σκύλος ωστε να το βάλω ανάμεσα μας και προσπαθώ να δω τι θέλει ο σκύλος.
Ευτυχώς μέχρι στιγμής τα μόνα σκυλιά που έχω πετύχει είναι της πρώτης κατηγορίας.
Μια παροιμία λέει, πολλές φορές πάει η στάμνα για νερό αλλά μόνο μία δε θα γυρίσει πίσω. Royal, με βρίσκεις απολύτως σύμφωνο και αυτό κάνω. Όμως τα σκυλιά στην ύπαιθρο δεν είναι σκυλάκια της πόλης που έχουν συνηθίσει τους ανθρώπους. Η δουλειά τους είναι να κομματιάζουν λύκους. Ήταν δηλαδή, λύκοι τώρα πάπαλα, αλλά το ένστικτο αυτό είναι, το ίδο μένει ακόμα.
Στις 100 συναντήσεις μου με σκύλο, οι 80 καταλήγουν σε άμεση φιλία, οι 10 σε "φίλοι από μακριά", οι 5 σε "ουστ κοπρόσκυλο", και οι υπόλοιπες 5 όμως εκεί είναι το πρόβλημα: ο πληρωμένος δολοφόνος που κυρήσσει τζιχάντ. Εκει συγνώμη αλλά την ευθύνη τη φέρει ο επιτιθέμενος... Απλά ψάχνω όπλα...
ok δέχομαι το πρόβλημα του 1%.
Αλλά και πάλι αν δεν κάνεις τίποτα και φύγεις πχ πεζός και χωρίς καν να κοιτάς το σκύλο τότε και αυτός θα σε αφήσεις.
Έχω ζήσει τέτοιο σκηνικό με ΤΕΡΑΤΩΔΗ ελληνικό ποιμενικό στον Όλυμπο και παρόλο που χε...κα από το φόβο μου απλά χαμήλωσα το βλέμμα και συνέχισα την πορεία μου χωρίς να δίνω σημασία.
Μόλις κατάλαβε ότι δεν τον απειλώ, γιατί ήταν ο αρχηγός της παρέας και άλλων τσομπανόσκυλων, συνέχισε να γαβγίζει σε απόσταση λίγων μέτρων χωρίς να έρχεται κατά πάνω μου.
Και δεν είχα και ποδήλατο για προστασία..
σε περιπτώσεις εντελώς ακραίες, με δαγκώματα κλπ. είναι με ένα ξύλο (εμείς από τότε που άλλος σκύλος δάγκωσε το δικό μας κουβαλάμε πάντα ένα πλάστη για φύλλο πίτας!), να το χτυπήσεις μια και μόνη φορά στην περιοχή της κοιλιάς. Εκεί παραλύει, χωρίς να τραυματίζεται σε φοβερό βαθμό. Αν το χτυπήσεις οπουδήποτε αλλού δεν θα εγκαταλείψει ό,τι βαστάει με τα δόντια του. Το μόνο που θα κάνεις είναι να το χτυπάς συνέχεια χωρίς αποτέλεσμα. Αλλά αυτό σε ακραίες καταστάσεις και πάντα, έτσι που να μην αφήνουμε το εχθρικό μας στίγμα, γιατί είπαμε η μνήμη τους είναι ανήμερη. Εκείνη την ώρα που θα του επιτίθεσαι σκέψου, ότι δεν είναι απλά μια συνάντηση προσωπική. Αφορά και τους επόμενους, που θα περάσουν από 'κει. Ο τσοπάνης είναι αδύνατον να σκεφτεί έτσι. Φαντάζομαι ότι θα του πετάει μερικά ξεροκόκκαλα κι όξω απ'την πόρτα. Άρα το ζώο σωστά λες το μόνο που ξέρει είναι να φυλάει το κοπάδι και να υπακούει τον τσοπάνη.
Θα σου πρότεινα να έχεις ένα μπαστούνι πεζοπορείας μαζί σου. Αυτά είναι πτυσόμενα κι εξαιρετικά ελαφρά. Και φίδι που λέει ο λόγος να συναντήσεις στην άκρη είναι μυτερό και θα κάνει τη δουλειά του. Παναγία μου, τι κάθομαι κι εγώ και σου λέω.
Διαβαζω τι λετε, και σας προτεινω στα σκυλια της Λαμπρινης να μην ανησυχειτε, απλα γαυγιζουν ετσι "για τον παλιο καλο καιρο", να ανησυχειτε ομως(να ετοιμαζεστε για δαγκωμα) απο τα σκυλια του Γαλατσιου κοντα στο Αλσος - ειδικα για το μαυρο λαμπραντορ που εχει σιγουρα λυσσα και δαγκωνει αλλα σκυλια, ανθρωπους κτλπ.
Συμφωνώ ότι το 1% είναι το πρόβλημα. Στα υπόλοιπα πιάνουν οι μη βίαιες τακτικές που περιγράφηκαν. Αν όμως παρά τις προσπάθειες το σκυλί σου επιτεθεί κάτι πρέπει να κάνεις για να αμυνθείς έτσι δεν είναι? Η ιδέα για το σπρέυ δεν είναι κακή, ίσως καλύτερη από του ορειβατικού μπατόν διότι μπορείς να το χρησιμοποιήσεις και όντας συμπλεγμένος.
Δε συμφωνώ όμως με αυτό το φιλικό άπλωμα χεριού προς το σκυλί για να μας μυρίσει (εκτός αν το σκυλί είναι ήδη φιλικό). Έχω δει χοντρή αναπηρία σε χέρι από δάγκωμα σκύλου που καθυστέρησε ο καθαρισμός και η λήψη αντιβίωσης με αποτέλεσμα γάγγραινα. Το σάλιο έχει πάρα πολλά μικρόβια. Το δάγκωμα δε από άνθρωπο είναι ακόμα πιο μολυσματικό από σκύλου.Προσοχή στους δαγκανιάρηδες λοιπόν είτε δίποδους είτε τετράποδους :)
ΥΓ Πάντως είναι απίστευτη "αδρεναλινική" εμπειρία η συνάντηση με κάποιο σκύλο της κατηγορίας 1%. Να νιώθεις το μέσα σου να δονείται από το μπάσο γαύγισμα, τα μάτια σου να χάνονται στο όλο δόντια στόμα και το βλέμμα του να σου διαπερνά το κρανίο. Μπρρρ...
i lisi ine mia,san gnostis skilion tha miliso.exo tria skilia (2 pit-bull 1 pekinoua).
apla otan dis ton skilo na se kinigai, patas freno k stamatas.tou milas irema k to kathisigazis.min kanis to lathos na traksis,tha se kinigisi.min kanis to lathos na to xtipisis,giati kerdises tin mahi alla oxi ton polemo,tha stin filai.
an den iremisi stekese akinitos kai to kitas sta matia mexri na ipoxorisi.
k min ksexnate oti gia afta to na kinigisoun ta podilata ine aplos ena enstikto.tou kinigiou me tin ageli.apla dokimaste afta pou ipa esto mia fora.
Αφού ξέρεις από σκυλιά: ποια πράγματα ερεθίζουν/ηρεμούν το σκύλο;
Εγώ έχω καταλάβει μερικά:
Τον ερεθίζουν:
- η κίνηση των ποδιών στο ποδήλατο)
- ο τσαμπουκάς (τον απορρίπτουμε)
- σε θεωρεί εισβολέα > πώς θα του αναιρέσουμε αυτή τη πεποίθηση;
Τον ηρεμούν:
- δεν φεύγεις (αν τρέξεις σε κυνηγάει)
- η ήρεμη στάση και ομιλία
Θέλω διορθώσεις!
Πώς θα τον κερδίσεις; Μιλάω για το δύσκολο σκύλο...
ME NA TON IREMISIS...
APLA MINE EKI MEXRI NA TON DIS NA IPOXOROYN TA AGRIA ESTHIMATA TOY.K MIN KANIS APOTOMES KINISIS.K MIN SIKOSIS XERI I ARPAKSIS KANA KSILO GIATI IPARXOUN SKILIA POU EXOUN FAI PETRES K KSILO K ME TO POU DOUN AFTI TIN KINISI THA EPITETHOUN KATEFTHIAN.
AN DEN IREMI PIGENE ME TA PODIA MERIKA METRA PARAKATO K META KAVALA TO ERGALIO.
ιερα οδος
εγω με το ποδηλατο
στο πλαι του δρομου 3 σκυλια
γαβ γαβ κυνηγι και δαγκωματια στην τσαντα ωμου
τσαντα σκισμενη και ηθικο σκατα
πριν λιγες μερες αποφασισα να τα ταισω μπας και με αγαπησουν
Δέν θα ξεχάσω ποτέ την τρόμπα ZEFAL που έσπασα σε κεφάλι σκύλου! Πάντως το καλύτερο είναι να σταματήσεις γιατί α) τα σκυλιά αντιλαμβάνονται τον φοβο και β) όταν κάποιος κινείται, δείχνει μικρότερος στα σκυλιά! Φυσικά θα συμφωνήσω οτι όλες οι περιπτώσεις δεν είναι ίδιες!!!
νομίζω ότι αυτό που ερεθίζει τα σκυλιά βασικά είναι η ταχύτητα. Τα εξιτάρει, τους τραβάει την προσοχή και έρχονται για καυγά/παιχνίδι. Γι'αυτό με το που σταματάς είσαι ασφαλής. Βέβαια τώρα πάλι μιλάω για τις νορμάλ περιπτώσεις. Τους κίλλερς δεν νομίζω να υπάρχει κάτι που να μην τους ερεθίζει. Εχω πετύχει κι εγώ μερικούς αθηναίικους τύπους κίλλερ, την κατηγορία μαντρόσκυλου (σε βιομηχανικές ζώνες) και την κατηγορία είμαστε συμμορία και ψαχνόμαστε για τσαμπουκά
Δε μου λέτε δεν υπάρχει ένα κόλπο με την εφημερίδα για να τρομάζεις τους σκύλους? Κάτι μου λέει αλλά δεν ξέρω από σκύλους. Το λέω γιατί το να κουβαλάς σπρέι, ματσούκια, τουφέκια και μπαζούκας είναι ολόκληρη ιστορία (άσε που προσωπικά δεν θα ήθελα ποτέ να κάνω κατανάλωση σε σπρέι-όπλα κλπ) ενώ μια εφημερίδα μπορεί και να την κουβαλάς ήδη. Άντε ξεστραβωθείτε, η ενημέρωση σώζει ζωές :)
Α και άλλη μια ιδέα είναι το φως του ποδηλάτου. Το κρατάς στο χέρι και τους φέγγεις στα μάτια. Αν είναι με λεντάκια είναι αρκετά τρομαχτικό, τουλάχιστον τη νύχτα. Οι πιο φοβισμένοι μπορούν να πάρουν και κάνα λέιζερ, είναι και μικρό, το κουβαλάς εύκολα. Αυτά τα λέω σαν ιδέες, δεν τα έχω δοκιμάσει. Λίγο τα λεντάκια αλλά όχι με πραγματικά επικίνδυνους σκύλους
αυτό το θέμα έχει ξανασυζητηθεί. Κάντε ένα ψάξιμο, ίσως να είχε ειπωθει κάτι καλό
πρέπει να κρατάς απειλιτικά μια εφημερίδα μπροστά στο σκύλο και αυτός τρομάζει και φεύγει αλλά πρέπει η εφημερίδα να έχει τη φωτογραφία του Μητσοτάκη. Χαααα-χα-χα-χα-χα-χα!!!
Καλυνύχτα
αυτό με την εφημερίδα, έχει όμως το μειονέκτημα ότι πρέπει πρώτα να ρωτήσεις το σκύλο για τις πολιτικές του πεποιθήσεις.
Καλημέρα.
Ακριβώς!
Παλιά οι τρόμπες ήταν μεγάλες καθώς δένανε στον κάθετο σωλήνα του σκελετού. Εγώ είχα βρει κιόλας μια με μεταλλικό το κάτω δέσιμο με δυο κερατάκια που προεξείχανε (πιάνανε στην κάτω μούφα), και η τρόμπα ήταν καλή σαν κλομπ, πιασάρικη και βαριά-βαριά ... και αυτά τα κερατάκια τα δοκιμάσανε αρκετοί κόπροι μετά μεγάλης δυσαρεστήσεως (το καταλάβαινα από το ουρλιαχτό).
Τώρα οι τρόμπες είναι μικρές που δένουν στο πλάι της παγουροθήκης, κι αυτός είναι ο ένας λόγος που έχω δυο στο ποδήλατό μου, ώστε ανάλογα από ποια μεριά θα μού την πέσει ο σκύλος να τραβώ αμέσως πιστόλι. Αν σπάσει από το χτύπημα θα έχω την άλλη ρεζέρβα. Ο άλλος λόγος απλά δεύτερη ρεζέρβα, καθώς τις φτιάχνουν σχεδόν ψεύτικες, και θα ήταν άκρως απογοητευτικό να μείνεις από τρόμπα στη μέση του πουθενά βέβαια.