Πόλη

(Καθημερινή - 28/05/2006)

Μια σύγχρονη λύση στο συγκοινωνιακό απορρίπτεται χάριν της χρήσεως του Ι.Χ.

Του Γιάννη Σουλιώτη

Αντί για ασφυκτικό μποτιλιάρισμα, οι δρόμοι στο κέντρο της Αθήνας είναι εύκολα προσπελάσιμοι. Δεν ακούγονται ενοχλητικά κορναρίσματα και φωνές εκνευρισμένων οδηγών, ενώ τα μεγάλα και καλοσυντηρημένα πεζοδρόμια του κέντρου είναι γεμάτα πεζούς. Τα χρόνια της αυξημένης ατμοσφαιρικής ρύπανσης και του δακτυλίου έχουν περάσει ανεπιστρεπτί καθώς το ποδήλατο έχει αναδειχθεί –μετά τη δημόσια συγκοινωνία– στο δημοφιλέστερο μέσο μεταφοράς για τις μετακινήσεις στο κέντρο.

Η εικόνα θα αποτελούσε πραγματικότητα εάν η πρωτοβουλία παραγόντων της τοπικής αυτοδιοίκησης για τη συγκρότηση «Δικτύου για τη Βιώσιμη Κινητικότητα και το ποδήλατο» δεν είχε σκοντάψει τελικά στην απροθυμία της κεντρικής διοίκησης να δαπανήσει χρήματα για την κατασκευή ποδηλατοδρόμων στην πρωτεύουσα και τις πόλεις της περιφέρειας.

Η μία μετά την άλλη οι ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις υιοθετούν σήμερα το ποδήλατο ως βασικό μέσο μεταφοράς, συστατικό αυτού που οι ειδικοί ονομάζουν «βιώσιμη κινητικότητα». Αμστερνταμ, Κοπεγχάγη, Παρίσι, Στρασβούργο, Λονδίνο απομακρύνουν από το κέντρο τα αυτοκίνητα, απελευθερώνοντας χώρο για πεζούς και ποδηλάτες, που μπορούν πλέον εύκολα και γρήγορα να μετακινηθούν από το ένα σημείο της πόλης στο άλλο.

Στην Ελλάδα, αντίθετα, δεν φαίνεται για την ώρα στον ορίζοντα κάτι που θα μπορούσε να ανατρέψει την κυριαρχία του αυτοκινήτου, του θορύβου και της ατμοσφαιρικής ρύπανσης παρότι έχει υπολογιστεί ότι η μέση ωριαία ταχύτητα των αυτοκινήτων τις ώρες αιχμής δεν ξεπερνά τα 8 χλμ./ώρα, ενώ ένας ποδηλάτης διασχίζει τους ίδιους οδικούς άξονες με μέση ταχύτητα 18 χιλιομέτρων την ώρα!

(Ελευθεροτυπία - 12/12/2005)

Σφυρίχτρες, κουδουνίσματα, κόκκινα μάγουλα και πολύχρωμα κράνη πάνω σε εκατοντάδες ποδήλατα περικύκλωσαν για περισσότερες από δύο ώρες το κέντρο της Αθήνας προχθές το μεσημέρι. Η ποδηλατοπορεία, κόντρα στις «καθημερινές αυτοκινητοπορείες» όπως εύστοχα έγραφε ένα από τα πλακάτ των διαδηλωτών, ξεκίνησε από το Πεδίο Αρεως και έφτασε μέχρι την Ακρόπολη, για να επιστρέψει στην πλατεία Συντάγματος. Οι ποδηλάτες έκαναν διαδοχικές μικρές στάσεις σε σταθμούς του Μετρό (Αμπελόκηποι, Μέγαρο Μουσικής, Ευαγγελισμός, Ακρόπολη), καθώς κεντρικό αίτημά τους είναι να επιτραπεί η είσοδος των δικύκλων τους στα μέσα σταθερής τροχιάς (τραμ, μετρό, τρένα), ενώ απώτερος στόχος είναι μέτρα όπως οι ποδηλατόδρομοι, που θα κάνουν τη ζωή των ποδηλατών (αλλά και όλων των Αθηναίων) ευκολότερη. Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατα, και ύστερα από μια παρόμοια πορεία, επετράπη η είσοδος των ποδηλάτων μόνο στο τελευταίο βαγόνι του Ηλεκτρικού και όχι σε όλους τους σταθμούς.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ

Ορθοπεταλιές φοιτητών στον ποδηλατόδρομο της Πολυτεχνειούπολης του Ζωγράφου. Το ΕΜΠ απέκτησε τη δική του κυκλοφοριακή όαση, μήκους τεσσάρων χιλιομέτρων, χωρίς μποτιλιαρίσματα και καυσαέρια. Ετσι οι αυριανοί πολεοδόμοι και σχεδιαστές της κυκλοφορίας, συνεπείς προς όσα διδάσκονται στις αίθουσες, θα συμβάλουν ενεργά στη δημιουργία περιοχών ήπιας κυκλοφορίας και βιώσιμης ανάπτυξης.

Ο ποδηλατόδρομος της Πολυτεχνειούπολης, πλάτους 2,5 μ. και μήκους 4 χλμ., κατασκευάστηκε σε απόσταση μερικών μέτρων από τον περιφερειακό της δρόμο, μέσα στο πράσινο, σε μια διαδρομή υψηλής ποιότητας και απολύτως ασφαλή (απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους).

«Ενα σημαντικό πρώτο βήμα είναι οι σπουδαστές, οι σπουδάστριες και οι εργαζόμενοι στην Πολυτεχνειούπολη να χρησιμοποιούν ποδήλατο στις εσωτερικές τους μετακινήσεις από κτίριο σε κτίριο», μας λέει ο υπεύθυνος του προγράμματος Θάνος Βλαστός, αναπλ. καθηγητής στη Σχολή Τοπογράφων του ΕΜΠ.