
Γεια χαρά,
για σχεδόν ένα μήνα νόμιζα ότι ήθελε λάδι το ρουλεμάν της αριστερής ρόδας από πίσω. Δεν είχα ιδέα πως να την ανοίξω, ντρεπόμουν επιπλέον για το να αφήσω να υποφέρει το συντροφάκι μου το Buck. Από την άλλη, είχα περιμένει το μάστωρα να κοιτάξει τέτοια πράγματα όταν κάνει την τεχνική επιθεώρηση, η οποία κοστίζει αρκετά.
Λοιπόν, χτυπά το κουδούνι, ήρθε ο μάστωρας και του έδειξα το πρόβλημα. «Μάλλον είναι η φρένα,» είπε. «Τα κλειστά ρουλεμάν αντέχουν αιώνια. Δεν είδα να ζημειωθεί κανένα.»
Τον ερώτησα μήπως να του δώσω τίποτε; «Ένα πακέτο τσιγάρα φτάνει.»
Ξελευτερώμουν αμέσως· δεν υπέφερε το Buck, ζήτημα φρένας ήταν... Μήπως κάνει καλό κουδούνι;
Σήμερα δεν έβρεξε καθόλου, μπορεί να καλυτερέψει ο καιρός. Τη στιγμή που ακούω το Buck να με φωνάσει, θα πάμε στο δρόμο ξανά.
Σας εύχομαι καλό ΣΚ και κάθε καλό
Πολλά απο τα κείμενα σου βγαίνουν πολύ ποιητικά..
Καινούρια ρουλεμάν των ρόδων.
Καινούρια ρουλεμάν των τριαντάφυλλων.
Ρόδα λέμε τα τριαντάφυλλα.
Φίλε Ξυπόλιτε, καλό αστείο
