Καιρός να σας διηγηθώ μια Rock 'n' Roll ιστορία, από αυτές που φτιάχνουν οι rock 'n' roll bikers σ' αυτό το φόρουμ αλλά και σ' όλο τον πλανήτη. Γιατί, πιστέψτε το ή όχι (αη ρηλυ ντοντ φακιν κερ), οι ροκάδες είναι σαν τους γερόλυκους, συνήθως αράζουν μόνοι τους μα ενίοτε μαζεύονται σε κανα ψηλό βουνό κι ουρλιάζουν όλοι μαζί πίνοντας μπύρες, ρακές, τσίπουρα, τραγουδώντας και χορεύοντας, όποτε έχουν την ευκαιρία.
Πάνε 5 χρόνια από τότε που επέλεξα το ποδήλατο αντί της μηχανής για να μεταφέρομαι καθημερινά. Μετά από τόσα χιλιόμετρα δεν είναι ούτε η πραγματικότητα της οικονομίας, ούτε της οικολογίας, ούτε της ταχύτητας, ούτε της γυμναστικής, ούτε της ηρεμίας, ούτε της απλότητας, ούτε και η αδιαμφισβήτητη κοινωνικότητα αυτού του μέσου μεταφοράς που συνεχίζει να με κερδίζει. Είναι η απίστευτη, η ακαταμάχητη αίσθηση της αυτοκίνησης, της αυτονομίας, της απεξάρτησης από τεχνοεμμονές που δήθεν προσφέρουν λύσεις. Είναι η αίσθηση του βέλτιστου, 5.000 θερμίδες ανά 100 χλμ. Αυτό είναι όλο.
Ελαιώνας-Βωβός-Αττικο Μετρο
οι εργασιες συνεχιζουν κανονικα εκει κατω
τα καφε που βλεπετε στη φωτο ειναι οτι απομεινε απο τους υπεραιωνοβιους ευκαλύπτους που εκοψαν το πρωι οι μπολτοζες της Αττικο Μετρο
τα ατιμα τα δεντρα τους εμποδιζαν τους ανθρωπους
ειχαν και ενα μετρο περιμετρο οι παλιοκορμοι τους
αισχος
μηπως θα επρεπε αντι να φυτευουμε πλατανια, που ξερενονται, καλοκαιριατικα σε πρωην παρκινγκ (Ναβαρινου)
επρεπε να μετακομισουμε τις δραστηριοτητες μας εκει κατω που αλωνιζουν τα τελευταια δυο χρονια διαφοροι εργολαβοι και καταστρεφουν και τους τελευταιους εναπομειναντες ελευθερους χωρους κοντα στο κεντρο
γιατι μπορει να μην ειναι γειτονια μας αλλα επειδη δεν μενει κανεις εκει κατω δεν σημαινει οτι πρεπει να τους αφησουμε να αλωνιζουν και να πλουτιζουν εις βαρος μας..
σε μια εκταση πολλων στρεματων οπως και το πρωην αεροδρομιο του ελληνικου ειναι κριμα να μην γινουν δυο μητροπολιτικα παρκα...
αλλα βαρεθηκα να σχολιαζω ας κανουμε κατι
εμπρος προτασεις για δραση..